Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Genesis 43

Studie

   

1 ο δε λιμος ενισχυσεν επι της γης

2 εγενετο δε ηνικα συνετελεσαν καταφαγειν τον σιτον ον ηνεγκαν εξ αιγυπτου και ειπεν αυτοις ο πατηρ αυτων παλιν πορευθεντες πριασθε ημιν μικρα βρωματα

3 ειπεν δε αυτω ιουδας λεγων διαμαρτυρια διαμεμαρτυρηται ημιν ο ανθρωπος λεγων ουκ οψεσθε το προσωπον μου εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ' υμων η

4 ει μεν ουν αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ' ημων καταβησομεθα και αγορασωμεν σοι βρωματα

5 ει δε μη αποστελλεις τον αδελφον ημων μεθ' ημων ου πορευσομεθα ο γαρ ανθρωπος ειπεν ημιν λεγων ουκ οψεσθε μου το προσωπον εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος μεθ' υμων η

6 ειπεν δε ισραηλ τι εκακοποιησατε με αναγγειλαντες τω ανθρωπω ει εστιν υμιν αδελφος

7 οι δε ειπαν ερωτων επηρωτησεν ημας ο ανθρωπος και την γενεαν ημων λεγων ει ετι ο πατηρ υμων ζη ει εστιν υμιν αδελφος και απηγγειλαμεν αυτω κατα την επερωτησιν ταυτην μη ηδειμεν ει ερει ημιν αγαγετε τον αδελφον υμων

8 ειπεν δε ιουδας προς ισραηλ τον πατερα αυτου αποστειλον το παιδαριον μετ' εμου και ανασταντες πορευσομεθα ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν και ημεις και συ και η αποσκευη ημων

9 εγω δε εκδεχομαι αυτον εκ χειρος μου ζητησον αυτον εαν μη αγαγω αυτον προς σε και στησω αυτον εναντιον σου ημαρτηκως εσομαι προς σε πασας τας ημερας

10 ει μη γαρ εβραδυναμεν ηδη αν υπεστρεψαμεν δις

11 ειπεν δε αυτοις ισραηλ ο πατηρ αυτων ει ουτως εστιν τουτο ποιησατε λαβετε απο των καρπων της γης εν τοις αγγειοις υμων και καταγαγετε τω ανθρωπω δωρα της ρητινης και του μελιτος θυμιαμα και στακτην και τερεμινθον και καρυα

12 και το αργυριον δισσον λαβετε εν ταις χερσιν υμων το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις υμων αποστρεψατε μεθ' υμων μηποτε αγνοημα εστιν

13 και τον αδελφον υμων λαβετε και ανασταντες καταβητε προς τον ανθρωπον

14 ο δε θεος μου δωη υμιν χαριν εναντιον του ανθρωπου και αποστειλαι τον αδελφον υμων τον ενα και τον βενιαμιν εγω μεν γαρ καθα ητεκνωμαι ητεκνωμαι

15 λαβοντες δε οι ανδρες τα δωρα ταυτα και το αργυριον διπλουν ελαβον εν ταις χερσιν αυτων και τον βενιαμιν και ανασταντες κατεβησαν εις αιγυπτον και εστησαν εναντιον ιωσηφ

16 ειδεν δε ιωσηφ αυτους και τον βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν τω επι της οικιας αυτου εισαγαγε τους ανθρωπους εις την οικιαν και σφαξον θυματα και ετοιμασον μετ' εμου γαρ φαγονται οι ανθρωποι αρτους την μεσημβριαν

17 εποιησεν δε ο ανθρωπος καθα ειπεν ιωσηφ και εισηγαγεν τους ανθρωπους εις τον οικον ιωσηφ

18 ιδοντες δε οι ανθρωποι οτι εισηχθησαν εις τον οικον ιωσηφ ειπαν δια το αργυριον το αποστραφεν εν τοις μαρσιπποις ημων την αρχην ημεις εισαγομεθα του συκοφαντησαι ημας και επιθεσθαι ημιν του λαβειν ημας εις παιδας και τους ονους ημων

19 προσελθοντες δε προς τον ανθρωπον τον επι του οικου ιωσηφ ελαλησαν αυτω εν τω πυλωνι του οικου

20 λεγοντες δεομεθα κυριε κατεβημεν την αρχην πριασθαι βρωματα

21 εγενετο δε ηνικα ηλθομεν εις το καταλυσαι και ηνοιξαμεν τους μαρσιππους ημων και τοδε το αργυριον εκαστου εν τω μαρσιππω αυτου το αργυριον ημων εν σταθμω απεστρεψαμεν νυν εν ταις χερσιν ημων

22 και αργυριον ετερον ηνεγκαμεν μεθ' εαυτων αγορασαι βρωματα ουκ οιδαμεν τις ενεβαλεν το αργυριον εις τους μαρσιππους ημων

23 ειπεν δε αυτοις ιλεως υμιν μη φοβεισθε ο θεος υμων και ο θεος των πατερων υμων εδωκεν υμιν θησαυρους εν τοις μαρσιπποις υμων το δε αργυριον υμων ευδοκιμουν απεχω και εξηγαγεν προς αυτους τον συμεων

24 και ηνεγκεν υδωρ νιψαι τους ποδας αυτων και εδωκεν χορτασματα τοις ονοις αυτων

25 ητοιμασαν δε τα δωρα εως του ελθειν ιωσηφ μεσημβριας ηκουσαν γαρ οτι εκει μελλει αρισταν

26 εισηλθεν δε ιωσηφ εις την οικιαν και προσηνεγκαν αυτω τα δωρα α ειχον εν ταις χερσιν αυτων εις τον οικον και προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην

27 ηρωτησεν δε αυτους πως εχετε και ειπεν αυτοις ει υγιαινει ο πατηρ υμων ο πρεσβυτερος ον ειπατε ετι ζη

28 οι δε ειπαν υγιαινει ο παις σου ο πατηρ ημων ετι ζη και ειπεν ευλογητος ο ανθρωπος εκεινος τω θεω και κυψαντες προσεκυνησαν αυτω

29 αναβλεψας δε τοις οφθαλμοις ιωσηφ ειδεν βενιαμιν τον αδελφον αυτου τον ομομητριον και ειπεν ουτος ο αδελφος υμων ο νεωτερος ον ειπατε προς με αγαγειν και ειπεν ο θεος ελεησαι σε τεκνον

30 εταραχθη δε ιωσηφ συνεστρεφετο γαρ τα εντερα αυτου επι τω αδελφω αυτου και εζητει κλαυσαι εισελθων δε εις το ταμιειον εκλαυσεν εκει

31 και νιψαμενος το προσωπον εξελθων ενεκρατευσατο και ειπεν παραθετε αρτους

32 και παρεθηκαν αυτω μονω και αυτοις καθ' εαυτους και τοις αιγυπτιοις τοις συνδειπνουσιν μετ' αυτου καθ' εαυτους ου γαρ εδυναντο οι αιγυπτιοι συνεσθιειν μετα των εβραιων αρτους βδελυγμα γαρ εστιν τοις αιγυπτιοις

33 εκαθισαν δε εναντιον αυτου ο πρωτοτοκος κατα τα πρεσβεια αυτου και ο νεωτερος κατα την νεοτητα αυτου εξισταντο δε οι ανθρωποι εκαστος προς τον αδελφον αυτου

34 ηραν δε μεριδας παρ' αυτου προς αυτους εμεγαλυνθη δε η μερις βενιαμιν παρα τας μεριδας παντων πενταπλασιως προς τας εκεινων επιον δε και εμεθυσθησαν μετ' αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4539

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4539. 'Rise up, go up to Bethel' means concerning the Divine Natural, that is to say, the perception concerning this. This is clear from the meaning of 'rising up' as implying some kind of raising up, dealt with in 2401, 2785, 2912, 2927, 3171, 4103, here a raising up of the Natural towards the Divine; from the meaning of 'going up' as doing so towards aspects even more interior, dealt with below; and from the meaning of 'Bethel' as the Divine within the natural, that is, within the ultimate degree of order, dealt with in 4089. In the original language Bethel means the house of God, and since 'the house of God' is a place where the cognitions of good and truth exist, 'Bethel' accordingly means, in the proximate sense, those cognitions, as shown in 1453. But because interior degrees are enveloped by and terminate in the parts which constitute the ultimate degree of order where they come together and so to speak inhabit the same house, and because man's natural is the ultimate degree, enveloping interior ones, 'Bethel' or the house of God therefore means, strictly speaking, the Natural, 3729, 4089, and in particular the good there. For 'a house' in the internal sense means good, 2233, 2234, 3720, 3729. It is also within the natural or the ultimate degree of order that cognitions exist.

[2] The reason why 'going up' means a raising up towards more interior aspects is that things which are interior are spoken of as those that are higher, 2148, and therefore when the subject in the internal sense is an advance towards things that are more interior the expression 'going up' is used. Examples of this usage are, going up from Egypt to the land of Canaan; going up into the interior parts of the land of Canaan itself; going up from any part there to Jerusalem; and when in Jerusalem itself, going up to the house of God there. Going up from Egypt to the land of Canaan is referred to in Moses,

Pharaoh said to Joseph, Go up and bury your father. And Joseph went up. And there went up with him all Pharaoh's servants. And there went up with him chariot and horseman. Genesis 50:6-9.

And in the Book of Judges,

The angel of Jehovah went up from Gilgal to Bochim, and he said, I caused you to go up out of Egypt. Judges 2:1.

In the internal sense 'Egypt' means factual knowledge which helps people to have some conception of things belonging to the Lord's kingdom, while 'the land of Canaan' means the Lord's kingdom. And because facts are lower, or what amounts to the same, exterior, while things belonging to the Lord's kingdom are higher, or what amounts to the same, interior, the Word therefore speaks of 'going up' from Egypt to the land of Canaan, or - when travelling in the opposite direction - of 'going down' from the land of Canaan to Egypt, as in Genesis 42:2-3; 43:4-5, 15; and elsewhere.

[3] Going up into the interior parts of the land of Canaan itself is spoken of in Joshua,

Joshua said, Go up and spy out the land. And the men went up and spied out Ai, and they resumed to Joshua and said to him, Do not let all the people go up; let about 2000 men or about 3000 men go up. Therefore there went up of the people about 3000 men. Joshua 7:2-4.

Because 'the land of Canaan' means the Lord's kingdom, parts further in from its border regions meant things that are interior; hence the use in this quotation of the verb 'to go up'. The same is true of Jerusalem in relation to all the regions surrounding it, and of the house of God in relation to Jerusalem within which it stood, 1 Kings 12:27-28; 2 Kings 20:5, 8; Matthew 20:18; Mark 10:33; Luke 18:31; and in many other places besides these. For Jerusalem was the inmost part of the land because the Lord's spiritual kingdom was meant by it, and the house of God was the inmost part of Jerusalem because the Lord's celestial kingdom, and in the highest sense the Lord Himself were meant by it. This is why one speaks of 'going up' to these places. From all this one can see what is meant by 'rise up, go up to Bethel', namely that 'going up' means an advance towards things that are more interior, the subject dealt with in the present chapter, [see] 4536.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org