Bible

 

Genesis 42

Studie

   

1 ιδων δε ιακωβ οτι εστιν πρασις εν αιγυπτω ειπεν τοις υιοις αυτου ινα τι ραθυμειτε

2 ιδου ακηκοα οτι εστιν σιτος εν αιγυπτω καταβητε εκει και πριασθε ημιν μικρα βρωματα ινα ζωμεν και μη αποθανωμεν

3 κατεβησαν δε οι αδελφοι ιωσηφ οι δεκα πριασθαι σιτον εξ αιγυπτου

4 τον δε βενιαμιν τον αδελφον ιωσηφ ουκ απεστειλεν μετα των αδελφων αυτου ειπεν γαρ μηποτε συμβη αυτω μαλακια

5 ηλθον δε οι υιοι ισραηλ αγοραζειν μετα των ερχομενων ην γαρ ο λιμος εν γη χανααν

6 ιωσηφ δε ην αρχων της γης ουτος επωλει παντι τω λαω της γης ελθοντες δε οι αδελφοι ιωσηφ προσεκυνησαν αυτω επι προσωπον επι την γην

7 ιδων δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου επεγνω και ηλλοτριουτο απ' αυτων και ελαλησεν αυτοις σκληρα και ειπεν αυτοις ποθεν ηκατε οι δε ειπαν εκ γης χανααν αγορασαι βρωματα

8 επεγνω δε ιωσηφ τους αδελφους αυτου αυτοι δε ουκ επεγνωσαν αυτον

9 και εμνησθη ιωσηφ των ενυπνιων ων ειδεν αυτος και ειπεν αυτοις κατασκοποι εστε κατανοησαι τα ιχνη της χωρας ηκατε

10 οι δε ειπαν ουχι κυριε οι παιδες σου ηλθομεν πριασθαι βρωματα

11 παντες εσμεν υιοι ενος ανθρωπου ειρηνικοι εσμεν ουκ εισιν οι παιδες σου κατασκοποι

12 ειπεν δε αυτοις ουχι αλλα τα ιχνη της γης ηλθατε ιδειν

13 οι δε ειπαν δωδεκα εσμεν οι παιδες σου αδελφοι εν γη χανααν και ιδου ο νεωτερος μετα του πατρος ημων σημερον ο δε ετερος ουχ υπαρχει

14 ειπεν δε αυτοις ιωσηφ τουτο εστιν ο ειρηκα υμιν λεγων οτι κατασκοποι εστε

15 εν τουτω φανεισθε νη την υγιειαν φαραω ου μη εξελθητε εντευθεν εαν μη ο αδελφος υμων ο νεωτερος ελθη ωδε

16 αποστειλατε εξ υμων ενα και λαβετε τον αδελφον υμων υμεις δε απαχθητε εως του φανερα γενεσθαι τα ρηματα υμων ει αληθευετε η ου ει δε μη νη την υγιειαν φαραω η μην κατασκοποι εστε

17 και εθετο αυτους εν φυλακη ημερας τρεις

18 ειπεν δε αυτοις τη ημερα τη τριτη τουτο ποιησατε και ζησεσθε τον θεον γαρ εγω φοβουμαι

19 ει ειρηνικοι εστε αδελφος υμων εις κατασχεθητω εν τη φυλακη αυτοι δε βαδισατε και απαγαγετε τον αγορασμον της σιτοδοσιας υμων

20 και τον αδελφον υμων τον νεωτερον αγαγετε προς με και πιστευθησονται τα ρηματα υμων ει δε μη αποθανεισθε εποιησαν δε ουτως

21 και ειπεν εκαστος προς τον αδελφον αυτου ναι εν αμαρτια γαρ εσμεν περι του αδελφου ημων οτι υπερειδομεν την θλιψιν της ψυχης αυτου οτε κατεδεετο ημων και ουκ εισηκουσαμεν αυτου ενεκεν τουτου επηλθεν εφ' ημας η θλιψις αυτη

22 αποκριθεις δε ρουβην ειπεν αυτοις ουκ ελαλησα υμιν λεγων μη αδικησητε το παιδαριον και ουκ εισηκουσατε μου και ιδου το αιμα αυτου εκζητειται

23 αυτοι δε ουκ ηδεισαν οτι ακουει ιωσηφ ο γαρ ερμηνευτης ανα μεσον αυτων ην

24 αποστραφεις δε απ' αυτων εκλαυσεν ιωσηφ και παλιν προσηλθεν προς αυτους και ειπεν αυτοις και ελαβεν τον συμεων απ' αυτων και εδησεν αυτον εναντιον αυτων

25 ενετειλατο δε ιωσηφ εμπλησαι τα αγγεια αυτων σιτου και αποδουναι το αργυριον εκαστου εις τον σακκον αυτου και δουναι αυτοις επισιτισμον εις την οδον και εγενηθη αυτοις ουτως

26 και επιθεντες τον σιτον επι τους ονους αυτων απηλθον εκειθεν

27 λυσας δε εις τον μαρσιππον αυτου δουναι χορτασματα τοις ονοις αυτου ου κατελυσαν ειδεν τον δεσμον του αργυριου αυτου και ην επανω του στοματος του μαρσιππου

28 και ειπεν τοις αδελφοις αυτου απεδοθη μοι το αργυριον και ιδου τουτο εν τω μαρσιππω μου και εξεστη η καρδια αυτων και εταραχθησαν προς αλληλους λεγοντες τι τουτο εποιησεν ο θεος ημιν

29 ηλθον δε προς ιακωβ τον πατερα αυτων εις γην χανααν και απηγγειλαν αυτω παντα τα συμβαντα αυτοις λεγοντες

30 λελαληκεν ο ανθρωπος ο κυριος της γης προς ημας σκληρα και εθετο ημας εν φυλακη ως κατασκοπευοντας την γην

31 ειπαμεν δε αυτω ειρηνικοι εσμεν ουκ εσμεν κατασκοποι

32 δωδεκα αδελφοι εσμεν υιοι του πατρος ημων ο εις ουχ υπαρχει ο δε μικροτερος μετα του πατρος ημων σημερον εν γη χανααν

33 ειπεν δε ημιν ο ανθρωπος ο κυριος της γης εν τουτω γνωσομαι οτι ειρηνικοι εστε αδελφον ενα αφετε ωδε μετ' εμου τον δε αγορασμον της σιτοδοσιας του οικου υμων λαβοντες απελθατε

34 και αγαγετε προς με τον αδελφον υμων τον νεωτερον και γνωσομαι οτι ου κατασκοποι εστε αλλ' οτι ειρηνικοι εστε και τον αδελφον υμων αποδωσω υμιν και τη γη εμπορευεσθε

35 εγενετο δε εν τω κατακενουν αυτους τους σακκους αυτων και ην εκαστου ο δεσμος του αργυριου εν τω σακκω αυτων και ειδον τους δεσμους του αργυριου αυτων αυτοι και ο πατηρ αυτων και εφοβηθησαν

36 ειπεν δε αυτοις ιακωβ ο πατηρ αυτων εμε ητεκνωσατε ιωσηφ ουκ εστιν συμεων ουκ εστιν και τον βενιαμιν λημψεσθε επ' εμε εγενετο παντα ταυτα

37 ειπεν δε ρουβην τω πατρι αυτου λεγων τους δυο υιους μου αποκτεινον εαν μη αγαγω αυτον προς σε δος αυτον εις την χειρα μου καγω αναξω αυτον προς σε

38 ο δε ειπεν ου καταβησεται ο υιος μου μεθ' υμων οτι ο αδελφος αυτου απεθανεν και αυτος μονος καταλελειπται και συμβησεται αυτον μαλακισθηναι εν τη οδω η αν πορευησθε και καταξετε μου το γηρας μετα λυπης εις αδου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5406

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5406. 'Go down there, and buy for us from there' means making them its own through that knowledge. This is clear from the meaning of 'going down' as an expression used to describe movement towards things that are more external, dealt with below; and from the meaning of 'buying' as making one's own, dealt with in 4397, 5374. The accomplishment of this through that knowledge, factual knowledge, is meant by 'from there', that is to say, from Egypt; for 'Egypt' means factual knowledge, as shown above. Various places in the Word contain the expression to go up or to go down when a movement from one place to another is described. The reason for this usage is not that one place was higher than another but that going up describes a movement towards things that are more internal or superior, while going down describes a movement towards things that are more external or inferior. That is, 'going up' refers to movement towards things that are spiritual and heavenly since these are more internal and are believed to be superior, whereas 'going down' refers to a movement towards natural and earthly things as these are more external and also to outward appearance inferior. This explains why not only here but also everywhere else in the Word one is said to go down from the land of Canaan to Egypt and to come up from Egypt to the land of Canaan. 'The land of Canaan' means that which is heavenly, and 'Egypt' that which is natural; for in the representative sense the land of Canaan is the heavenly kingdom, and consequently celestial and spiritual forms of good and truth, which also reside more internally in a person who is the Lord's kingdom, whereas 'Egypt' in the representative sense is the natural kingdom, and consequently the forms of good and truth which belong to the external Church and exist for the most part as factual knowledge. For the use of 'going up' to describe a movement towards things that are more internal, see 4539.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2401

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2401. 'And said, Rise up, go out of this place' means that they were not to remain in a state of evil. This is clear from the meaning of 'rising up' and 'going out', and also of 'place'. 'Rising up' occurs often in the Word, being one of the common expressions found there, but little thought is given to what else it may mean. In the internal sense however it entails, as it does here, being raised up from evil to good, for the mind is raised up when it draws back from evil, 2388. 'Going out' means drawing back or not remaining, while 'place' means a state of evil, 2393. From this it is evident what the meaning is here.

[2] The character of people who possess cognitions of truth but at the same time lead a life of evil has been stated frequently already - that as long as they lead a life of evil they believe nothing; for to will evil and consequently to do it, and at the same time in faith to acknowledge truth, is not possible. From this it is also evident that a person cannot be saved by thinking and speaking what is true, nor even what is good, if he wills nothing but evil, and as a consequence of what he wills does nothing but evil. Man's will itself is what lives on after death, and not so much his thinking apart from that which flows from his will.

[3] Since therefore a person's character after death is determined by what he wills, one can see what he is able to think about the truths of faith he has absorbed, indeed taught, seeing that these condemn him. He is in this case so disinclined to think from them that he avoids them altogether. Indeed insofar as he is allowed, he curses them, as the devil's crew do. People who have not been taught about the life after death may imagine that they will find it easy at that time to receive faith when they see that the Lord governs the whole of heaven, and when they hear that heaven is loving Him and the neighbour. But evil people are as far removed from being able to receive faith, that is, from having the will to believe, as hell is from heaven. They are in fact totally immersed in evil and in falsity derived from this. From their mere arrival itself or presence it is recognized and perceived that they are against the Lord and against the neighbour and so against what is good and consequently against what is true. There is an unmentionable sphere which emanates from the life of their will and so of their thinking, 1048, 1053, 1316, 1504.

[4] If it were possible for people to believe and become good merely by receiving instruction in the next life no one would be left in hell; for no matter how many, the Lord desires to raise them all up to heaven towards Himself. For His mercy is infinite since it is Divine mercy itself and is indeed directed towards the whole human race, and so towards the evil as well as the good.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.