Bible

 

Genesis 14

Studie

   

1 εγενετο δε εν τη βασιλεια τη αμαρφαλ βασιλεως σεννααρ αριωχ βασιλευς ελλασαρ και χοδολλογομορ βασιλευς αιλαμ και θαργαλ βασιλευς εθνων

2 εποιησαν πολεμον μετα βαλλα βασιλεως σοδομων και μετα βαρσα βασιλεως γομορρας και σεννααρ βασιλεως αδαμα και συμοβορ βασιλεως σεβωιμ και βασιλεως βαλακ αυτη εστιν σηγωρ

3 παντες ουτοι συνεφωνησαν επι την φαραγγα την αλυκην αυτη η θαλασσα των αλων

4 δωδεκα ετη εδουλευον τω χοδολλογομορ τω δε τρισκαιδεκατω ετει απεστησαν

5 εν δε τω τεσσαρεσκαιδεκατω ετει ηλθεν χοδολλογομορ και οι βασιλεις οι μετ' αυτου και κατεκοψαν τους γιγαντας τους εν ασταρωθ καρναιν και εθνη ισχυρα αμα αυτοις και τους ομμαιους τους εν σαυη τη πολει

6 και τους χορραιους τους εν τοις ορεσιν σηιρ εως της τερεμινθου της φαραν η εστιν εν τη ερημω

7 και αναστρεψαντες ηλθοσαν επι την πηγην της κρισεως αυτη εστιν καδης και κατεκοψαν παντας τους αρχοντας αμαληκ και τους αμορραιους τους κατοικουντας εν ασασανθαμαρ

8 εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και βασιλευς αδαμα και βασιλευς σεβωιμ και βασιλευς βαλακ αυτη εστιν σηγωρ και παρεταξαντο αυτοις εις πολεμον εν τη κοιλαδι τη αλυκη

9 προς χοδολλογομορ βασιλεα αιλαμ και θαργαλ βασιλεα εθνων και αμαρφαλ βασιλεα σεννααρ και αριωχ βασιλεα ελλασαρ οι τεσσαρες βασιλεις προς τους πεντε

10 η δε κοιλας η αλυκη φρεατα φρεατα ασφαλτου εφυγεν δε βασιλευς σοδομων και βασιλευς γομορρας και ενεπεσαν εκει οι δε καταλειφθεντες εις την ορεινην εφυγον

11 ελαβον δε την ιππον πασαν την σοδομων και γομορρας και παντα τα βρωματα αυτων και απηλθον

12 ελαβον δε και τον λωτ υιον του αδελφου αβραμ και την αποσκευην αυτου και απωχοντο ην γαρ κατοικων εν σοδομοις

13 παραγενομενος δε των ανασωθεντων τις απηγγειλεν αβραμ τω περατη αυτος δε κατωκει προς τη δρυι τη μαμβρη ο αμορις του αδελφου εσχωλ και αδελφου αυναν οι ησαν συνωμοται του αβραμ

14 ακουσας δε αβραμ οτι ηχμαλωτευται λωτ ο αδελφος αυτου ηριθμησεν τους ιδιους οικογενεις αυτου τριακοσιους δεκα και οκτω και κατεδιωξεν οπισω αυτων εως δαν

15 και επεπεσεν επ' αυτους την νυκτα αυτος και οι παιδες αυτου και επαταξεν αυτους και εδιωξεν αυτους εως χωβα η εστιν εν αριστερα δαμασκου

16 και απεστρεψεν πασαν την ιππον σοδομων και λωτ τον αδελφον αυτου απεστρεψεν και τα υπαρχοντα αυτου και τας γυναικας και τον λαον

17 εξηλθεν δε βασιλευς σοδομων εις συναντησιν αυτω μετα το αναστρεψαι αυτον απο της κοπης του χοδολλογομορ και των βασιλεων των μετ' αυτου εις την κοιλαδα την σαυη τουτο ην το πεδιον βασιλεως

18 και μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ εξηνεγκεν αρτους και οινον ην δε ιερευς του θεου του υψιστου

19 και ηυλογησεν τον αβραμ και ειπεν ευλογημενος αβραμ τω θεω τω υψιστω ος εκτισεν τον ουρανον και την γην

20 και ευλογητος ο θεος ο υψιστος ος παρεδωκεν τους εχθρους σου υποχειριους σοι και εδωκεν αυτω δεκατην απο παντων

21 ειπεν δε βασιλευς σοδομων προς αβραμ δος μοι τους ανδρας την δε ιππον λαβε σεαυτω

22 ειπεν δε αβραμ προς βασιλεα σοδομων εκτενω την χειρα μου προς τον θεον τον υψιστον ος εκτισεν τον ουρανον και την γην

23 ει απο σπαρτιου εως σφαιρωτηρος υποδηματος λημψομαι απο παντων των σων ινα μη ειπης οτι εγω επλουτισα τον αβραμ

24 πλην ων εφαγον οι νεανισκοι και της μεριδος των ανδρων των συμπορευθεντων μετ' εμου εσχωλ αυναν μαμβρη ουτοι λημψονται μεριδα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1846

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1846. 'And these will afflict them' means their grievous temptations. This becomes clear from the meaning of 'afflicting' or affliction as persecution and therefore as temptation. In the Word of the Lord nothing else is meant by 'affliction', as in Isaiah,

I will refine you, but not with silver; I will single you out in the furnace of affliction. Isaiah 48:10.

'Affliction' stands for temptation.

In Moses,

You shall remember all the way in which Jehovah your God has led you these forty years in the wilderness to afflict you and to tempt you. Jehovah fed you with manna in the wilderness, which your fathers did not know, to afflict you and to tempt you, to do good to you in [your] latter end. Deuteronomy 8:2, 16.

'To afflict' plainly means to tempt.

[2] In the same author,

And the Egyptians ill-treated us and afflicted us, and imposed hard service upon us, and we cried out to Jehovah the God of our fathers, and Jehovah heard our voice and saw our affliction, and our toil, and our oppression. Deuteronomy 26:6-7.

Here the same things are mentioned as in the present verse, that they served as slaves and were afflicted, by which - as also by their afflictions in the wilderness, which in addition represented the Lord's temptations - the temptations of believers were meant.

[3] As in Isaiah,

He was despised, a man of sorrows, on account of which as it were men hid their faces from Him. He was despised, and we esteemed Him not. Surely He has borne our sicknesses and carried our sorrows, yet we esteemed Him stricken, smitten of God, and afflicted. Isaiah 53:3-4.

These words mean the Lord's temptations. The words 'He has borne our sicknesses and carried our sorrows' are not used to mean that believers will not undergo any temptation, nor that He transferred their sins on to Himself and so bore them Himself. Rather, they mean that He who overcame the hells through the conflicts brought about by temptations and through victories would in the same manner - all by Himself, even as to His Human Essence - endure the temptations experienced by believers.

[4] The Lord too calls temptations afflictions: in Mark,

These are the ones sown upon rocky ground. When they have heard the word they have no root in themselves but endure for a while. Then, when affliction and persecution arise because of the word they immediately stumble. Mark 4:16-17.

'Affliction' clearly stands for temptation. 'Having no root in themselves' is having no charity, for it is in charity that faith is rooted, and those who are not endowed with that root give way in temptations. In John,

In the world you have affliction; but be of good cheer, I have overcome the world. John 16:33.

'Affliction' stands for temptation.

[5] In Matthew,

Nation will be roused against nation and kingdom against kingdom. All these are the start of sorrows. At that time they will deliver you up to affliction. There will be great affliction then such as has not been from the beginning of the world. Immediately after the affliction of those days the sun will be darkened. Matthew 24:7-9, 21, 29.

This refers to the close of the age, or last times of a Church. 'Affliction' stands for temptations, external and internal, external temptations being persecutions by the world, internal by the devil. The non-existence of charity is meant by 'nation against nation' and 'kingdom against kingdom', and by 'the sun' - that is, the Lord, love and charity - being 'darkened'.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.