Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 5

Studie

   

1 και μετα ταυτα εισηλθεν μωυσης και ααρων προς φαραω και ειπαν αυτω ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι εορτασωσιν εν τη ερημω

2 και ειπεν φαραω τις εστιν ου εισακουσομαι της φωνης αυτου ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ ουκ οιδα τον κυριον και τον ισραηλ ουκ εξαποστελλω

3 και λεγουσιν αυτω ο θεος των εβραιων προσκεκληται ημας πορευσομεθα ουν οδον τριων ημερων εις την ερημον οπως θυσωμεν τω θεω ημων μηποτε συναντηση ημιν θανατος η φονος

4 και ειπεν αυτοις ο βασιλευς αιγυπτου ινα τι μωυση και ααρων διαστρεφετε τον λαον μου απο των εργων απελθατε εκαστος υμων προς τα εργα αυτου

5 και ειπεν φαραω ιδου νυν πολυπληθει ο λαος μη ουν καταπαυσωμεν αυτους απο των εργων

6 συνεταξεν δε φαραω τοις εργοδιωκταις του λαου και τοις γραμματευσιν λεγων

7 ουκετι προστεθησεται διδοναι αχυρον τω λαω εις την πλινθουργιαν καθαπερ εχθες και τριτην ημεραν αυτοι πορευεσθωσαν και συναγαγετωσαν εαυτοις αχυρα

8 και την συνταξιν της πλινθειας ης αυτοι ποιουσιν καθ' εκαστην ημεραν επιβαλεις αυτοις ουκ αφελεις ουδεν σχολαζουσιν γαρ δια τουτο κεκραγασιν λεγοντες πορευθωμεν και θυσωμεν τω θεω ημων

9 βαρυνεσθω τα εργα των ανθρωπων τουτων και μεριμνατωσαν ταυτα και μη μεριμνατωσαν εν λογοις κενοις

10 κατεσπευδον δε αυτους οι εργοδιωκται και οι γραμματεις και ελεγον προς τον λαον λεγοντες ταδε λεγει φαραω ουκετι διδωμι υμιν αχυρα

11 αυτοι υμεις πορευομενοι συλλεγετε εαυτοις αχυρα οθεν εαν ευρητε ου γαρ αφαιρειται απο της συνταξεως υμων ουθεν

12 και διεσπαρη ο λαος εν ολη αιγυπτω συναγαγειν καλαμην εις αχυρα

13 οι δε εργοδιωκται κατεσπευδον αυτους λεγοντες συντελειτε τα εργα τα καθηκοντα καθ' ημεραν καθαπερ και οτε το αχυρον εδιδοτο υμιν

14 και εμαστιγωθησαν οι γραμματεις του γενους των υιων ισραηλ οι κατασταθεντες επ' αυτους υπο των επιστατων του φαραω λεγοντες δια τι ου συνετελεσατε τας συνταξεις υμων της πλινθειας καθαπερ εχθες και τριτην ημεραν και το της σημερον

15 εισελθοντες δε οι γραμματεις των υιων ισραηλ κατεβοησαν προς φαραω λεγοντες ινα τι ουτως ποιεις τοις σοις οικεταις

16 αχυρον ου διδοται τοις οικεταις σου και την πλινθον ημιν λεγουσιν ποιειν και ιδου οι παιδες σου μεμαστιγωνται αδικησεις ουν τον λαον σου

17 και ειπεν αυτοις σχολαζετε σχολασται εστε δια τουτο λεγετε πορευθωμεν θυσωμεν τω θεω ημων

18 νυν ουν πορευθεντες εργαζεσθε το γαρ αχυρον ου δοθησεται υμιν και την συνταξιν της πλινθειας αποδωσετε

19 εωρων δε οι γραμματεις των υιων ισραηλ εαυτους εν κακοις λεγοντες ουκ απολειψετε της πλινθειας το καθηκον τη ημερα

20 συνηντησαν δε μωυση και ααρων ερχομενοις εις συναντησιν αυτοις εκπορευομενων αυτων απο φαραω

21 και ειπαν αυτοις ιδοι ο θεος υμας και κριναι οτι εβδελυξατε την οσμην ημων εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου δουναι ρομφαιαν εις τας χειρας αυτου αποκτειναι ημας

22 επεστρεψεν δε μωυσης προς κυριον και ειπεν κυριε δια τι εκακωσας τον λαον τουτον και ινα τι απεσταλκας με

23 και αφ' ου πεπορευμαι προς φαραω λαλησαι επι τω σω ονοματι εκακωσεν τον λαον τουτον και ουκ ερρυσω τον λαον σου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 7206

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

7206. And with great judgments. That this signifies according to the laws of order from the Divine Human of the Lord, is evident from the signification of “judgments,” as being truths (see n. 2235, 6397), and in the supreme sense, where it is said of the Lord, as being truths Divine; which truths are nothing but the laws of order from the Divine Human of the Lord, for all order is from Him, thus all the laws of order. The whole heaven, consequently also the universe, is in accordance with these laws. The laws of order, or the truths which proceed from the Lord, in accordance with which is the whole heaven, and the universe, are what are called “the Word by which all things were made” (John 1:1-3); for the “Word” denotes Divine truth proceeding from the Divine good of the Divine Human of the Lord; and hence it is that all things in the spiritual world and also in the natural world have relation to truth, as can be seen by him who reflects.

[2] By “great judgments,” in the proximate sense, are here meant the truths according to which they shall be judged who have infested by means of injected falsities, and who are signified by the “Egyptians” and by “Pharaoh;” and there are also meant the truths according to which they shall be judged who will be released from the infestations, and who are signified by the “sons of Israel.” By these judgments they are condemned who are in falsities from evil, and by these judgments they are saved who are in truths from good. Not that the truths which proceed from the Lord condemn anyone, for all the truths which proceed from the Lord are from His Divine good, thus are nothing but mercies. But as men do not receive the mercy of the Lord, they expose themselves to condemnation, because they are then in evils, and evils condemn. Neither do the truths which proceed from the Lord save, if the man believes that he is saved by virtue of the truths of faith with him, and not by virtue of mercy; for man is in evils, and from himself is in hell, but by virtue of the mercy of the Lord he is withheld from evil and kept in good, and this by a strong force. That by “judgments” both are signified, namely, the condemnation of the evil and the salvation of the good, is plain from those passages in the Word where the Last Judgment is treated of, as in Matthew 25:31-45, and elsewhere .

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org