Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 34

Studie

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λαξευσον σεαυτω δυο πλακας λιθινας καθως και αι πρωται και αναβηθι προς με εις το ορος και γραψω επι των πλακων τα ρηματα α ην εν ταις πλαξιν ταις πρωταις αις συνετριψας

2 και γινου ετοιμος εις το πρωι και αναβηση επι το ορος το σινα και στηση μοι εκει επ' ακρου του ορους

3 και μηδεις αναβητω μετα σου μηδε οφθητω εν παντι τω ορει και τα προβατα και αι βοες μη νεμεσθωσαν πλησιον του ορους εκεινου

4 και ελαξευσεν δυο πλακας λιθινας καθαπερ και αι πρωται και ορθρισας μωυσης ανεβη εις το ορος το σινα καθοτι συνεταξεν αυτω κυριος και ελαβεν μωυσης τας δυο πλακας τας λιθινας

5 και κατεβη κυριος εν νεφελη και παρεστη αυτω εκει και εκαλεσεν τω ονοματι κυριου

6 και παρηλθεν κυριος προ προσωπου αυτου και εκαλεσεν κυριος ο θεος οικτιρμων και ελεημων μακροθυμος και πολυελεος και αληθινος

7 και δικαιοσυνην διατηρων και ποιων ελεος εις χιλιαδας αφαιρων ανομιας και αδικιας και αμαρτιας και ου καθαριει τον ενοχον επαγων ανομιας πατερων επι τεκνα και επι τεκνα τεκνων επι τριτην και τεταρτην γενεαν

8 και σπευσας μωυσης κυψας επι την γην προσεκυνησεν

9 και ειπεν ει ευρηκα χαριν ενωπιον σου συμπορευθητω ο κυριος μου μεθ' ημων ο λαος γαρ σκληροτραχηλος εστιν και αφελεις συ τας αμαρτιας ημων και τας ανομιας ημων και εσομεθα σοι

10 και ειπεν κυριος προς μωυσην ιδου εγω τιθημι σοι διαθηκην ενωπιον παντος του λαου σου ποιησω ενδοξα α ου γεγονεν εν παση τη γη και εν παντι εθνει και οψεται πας ο λαος εν οις ει συ τα εργα κυριου οτι θαυμαστα εστιν α εγω ποιησω σοι

11 προσεχε συ παντα οσα εγω εντελλομαι σοι ιδου εγω εκβαλλω προ προσωπου υμων τον αμορραιον και χαναναιον και χετταιον και φερεζαιον και ευαιον και γεργεσαιον και ιεβουσαιον

12 προσεχε σεαυτω μηποτε θης διαθηκην τοις εγκαθημενοις επι της γης εις ην εισπορευη εις αυτην μη σοι γενηται προσκομμα εν υμιν

13 τους βωμους αυτων καθελειτε και τας στηλας αυτων συντριψετε και τα αλση αυτων εκκοψετε και τα γλυπτα των θεων αυτων κατακαυσετε εν πυρι

14 ου γαρ μη προσκυνησητε θεω ετερω ο γαρ κυριος ο θεος ζηλωτον ονομα θεος ζηλωτης εστιν

15 μηποτε θης διαθηκην τοις εγκαθημενοις προς αλλοφυλους επι της γης και εκπορνευσωσιν οπισω των θεων αυτων και θυσωσι τοις θεοις αυτων και καλεσωσιν σε και φαγης των θυματων αυτων

16 και λαβης των θυγατερων αυτων τοις υιοις σου και των θυγατερων σου δως τοις υιοις αυτων και εκπορνευσωσιν αι θυγατερες σου οπισω των θεων αυτων και εκπορνευσωσιν τους υιους σου οπισω των θεων αυτων

17 και θεους χωνευτους ου ποιησεις σεαυτω

18 και την εορτην των αζυμων φυλαξη επτα ημερας φαγη αζυμα καθαπερ εντεταλμαι σοι εις τον καιρον εν μηνι των νεων εν γαρ μηνι των νεων εξηλθες εξ αιγυπτου

19 παν διανοιγον μητραν εμοι τα αρσενικα πρωτοτοκον μοσχου και πρωτοτοκον προβατου

20 και πρωτοτοκον υποζυγιου λυτρωση προβατω εαν δε μη λυτρωση αυτο τιμην δωσεις παν πρωτοτοκον των υιων σου λυτρωση ουκ οφθηση ενωπιον μου κενος

21 εξ ημερας εργα τη δε εβδομη καταπαυσεις τω σπορω και τω αμητω καταπαυσεις

22 και εορτην εβδομαδων ποιησεις μοι αρχην θερισμου πυρων και εορτην συναγωγης μεσουντος του ενιαυτου

23 τρεις καιρους του ενιαυτου οφθησεται παν αρσενικον σου ενωπιον κυριου του θεου ισραηλ

24 οταν γαρ εκβαλω τα εθνη προ προσωπου σου και πλατυνω τα ορια σου ουκ επιθυμησει ουδεις της γης σου ηνικα αν αναβαινης οφθηναι εναντιον κυριου του θεου σου τρεις καιρους του ενιαυτου

25 ου σφαξεις επι ζυμη αιμα θυμιαματων μου και ου κοιμηθησεται εις το πρωι θυματα της εορτης του πασχα

26 τα πρωτογενηματα της γης σου θησεις εις τον οικον κυριου του θεου σου ου προσοισεις αρνα εν γαλακτι μητρος αυτου

27 και ειπεν κυριος προς μωυσην γραψον σεαυτω τα ρηματα ταυτα επι γαρ των λογων τουτων τεθειμαι σοι διαθηκην και τω ισραηλ

28 και ην εκει μωυσης εναντιον κυριου τεσσαρακοντα ημερας και τεσσαρακοντα νυκτας αρτον ουκ εφαγεν και υδωρ ουκ επιεν και εγραψεν τα ρηματα ταυτα επι των πλακων της διαθηκης τους δεκα λογους

29 ως δε κατεβαινεν μωυσης εκ του ορους και αι δυο πλακες επι των χειρων μωυση καταβαινοντος δε αυτου εκ του ορους μωυσης ουκ ηδει οτι δεδοξασται η οψις του χρωματος του προσωπου αυτου εν τω λαλειν αυτον αυτω

30 και ειδεν ααρων και παντες οι πρεσβυτεροι ισραηλ τον μωυσην και ην δεδοξασμενη η οψις του χρωματος του προσωπου αυτου και εφοβηθησαν εγγισαι αυτου

31 και εκαλεσεν αυτους μωυσης και επεστραφησαν προς αυτον ααρων και παντες οι αρχοντες της συναγωγης και ελαλησεν αυτοις μωυσης

32 και μετα ταυτα προσηλθον προς αυτον παντες οι υιοι ισραηλ και ενετειλατο αυτοις παντα οσα ελαλησεν κυριος προς αυτον εν τω ορει σινα

33 και επειδη κατεπαυσεν λαλων προς αυτους επεθηκεν επι το προσωπον αυτου καλυμμα

34 ηνικα δ' αν εισεπορευετο μωυσης εναντι κυριου λαλειν αυτω περιηρειτο το καλυμμα εως του εκπορευεσθαι και εξελθων ελαλει πασιν τοις υιοις ισραηλ οσα ενετειλατο αυτω κυριος

35 και ειδον οι υιοι ισραηλ το προσωπον μωυση οτι δεδοξασται και περιεθηκεν μωυσης καλυμμα επι το προσωπον εαυτου εως αν εισελθη συλλαλειν αυτω

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10648

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10648. And they commit whoredom after their gods. That this signifies the consequent falsities of evil, is evident from the signification of “committing whoredom after the gods of the nations,” as being to be conjoined with falsities of evil, for by “committing whoredom” is signified to be unlawfully conjoined; and by “the gods of the nations” are signified the falsities of evil. (That “gods” denote falsities, see at n. 4402, 4544, 7873, 8867; and that “nations” denote evils, n. 10638.) It is said “the consequent” falsities of evil, because all falsities come forth from evil. The falsities which are not from evil are indeed falsities in the external form, but not in the internal form. For there are falsities with those who are in the good of life, but within these falsities there is good, which causes the evil of the falsity to be removed; consequently before the angels this falsity does not appear as falsity, but as a species of truth; for the angels look at the interiors of faith, and not at its exteriors. From this it is that everyone can be saved, from every religion whatever, and even the Gentiles who have no truths from the Word, provided they have regarded as their end the good of life (see n. 2589-2604).

[2] In the Word frequent mention is made of “committing whoredom,” and thereby is signified an unlawful conjunction with truth; and by “committing adultery” is signified an unlawful conjunction with good. Consequently by “committing whoredom” is signified the falsification of truth; and by “committing adultery,” the adulteration of good. The falsification of truth is done in three ways. First: if a man is in evil of life and acknowledges the truths of doctrine; for in this case evil is within the truths, and evil falsifies truth, because evil disperses what is heavenly and Divine out of the truths, and implants what is infernal; from which comes the falsification.

[3] Second: if a man is at first in truths as to doctrine, and afterward accedes to the falsity of some other doctrine; which takes place with those only who are in evil of life; for evil seeks falsity, and eagerly seizes on it as truth. Third: if a man who is in evil as to life and in falsities as to doctrine seizes on the truths of some other doctrine, he also falsifies truths, because he does not acknowledge the truths for their own sake; but for the sake of something of gain, honor, or reputation.

[4] All these falsifications are called in the Word “whoredoms” and “harlotries,” for the reason that by “marriage” is meant a lawful conjunction, which is that of good and truth (see n. 2727-2759). Consequently unlawful conjunctions are meant by “whoredoms.” That this is so can be seen from many passages in the Word, of which I will here adduce only these two, in Ezekiel:

Jerusalem, thou didst commit whoredom because of thy name, and pouredst out thy whoredoms on everyone that passed by. Thou didst take of thy garments, and madest for thee high places of divers colors, and didst commit whoredom upon them. Thou didst take the vessels of thine adornment of My gold and of My silver, which I had given thee, and madest for thee images of a male, and didst commit whoredom with them. Thou hast taken thy sons and thy daughters, whom thou hast borne unto Me; and these hast thou sacrificed unto them. Is this a little thing of thy whoredoms? Thou hast committed whoredom with the sons of Egypt, thy neighbors, great of flesh; and hast multiplied thy whoredom to provoke Me. Thou hast committed whoredom with the sons of Asshur, and hast committed whoredom with them and wast not sated; and thou hast multiplied thy whoredom unto the land of traffic, unto, Chaldea (Ezekiel 16:15-17, 20, 26, 28-29, and following verses).

Two women, the daughters of one mother, committed whoredom in Egypt; they committed whoredom in their youth. Oholah is Samaria, and Oholibah is Jerusalem. Oholah committed whoredom under Me, and she doted on her lovers, the Assyrians her neighbors. She bestowed her whoredoms upon them, she forsook not her whoredoms from Egypt, for they lay with her in her youth. Oholibah was more corrupt in her love than she, and multiplied her whoredoms above the whoredoms of her sister; she doted upon the sons of Asshur, she added to her whoredoms, and saw the images of the Chaldeans, she doted upon them with the look of her eyes; the sons of Babel came to her for the lying together of loves (Ezekiel 23:2-17).

See also in many other passages, which may be seen explained along with these in n. 2466, 8904.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org