Bible

 

Exodus 29

Studie

   

1 και ταυτα εστιν α ποιησεις αυτοις αγιασαι αυτους ωστε ιερατευειν μοι αυτους λημψη μοσχαριον εκ βοων εν και κριους δυο αμωμους

2 και αρτους αζυμους πεφυραμενους εν ελαιω και λαγανα αζυμα κεχρισμενα εν ελαιω σεμιδαλιν εκ πυρων ποιησεις αυτα

3 και επιθησεις αυτα επι κανουν εν και προσοισεις αυτα επι τω κανω και το μοσχαριον και τους δυο κριους

4 και ααρων και τους υιους αυτου προσαξεις επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και λουσεις αυτους εν υδατι

5 και λαβων τας στολας ενδυσεις ααρων τον αδελφον σου και τον χιτωνα τον ποδηρη και την επωμιδα και το λογειον και συναψεις αυτω το λογειον προς την επωμιδα

6 και επιθησεις την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και επιθησεις το πεταλον το αγιασμα επι την μιτραν

7 και λημψη του ελαιου του χρισματος και επιχεεις αυτο επι την κεφαλην αυτου και χρισεις αυτον

8 και τους υιους αυτου προσαξεις και ενδυσεις αυτους χιτωνας

9 και ζωσεις αυτους ταις ζωναις και περιθησεις αυτοις τας κιδαρεις και εσται αυτοις ιερατεια εμοι εις τον αιωνα και τελειωσεις τας χειρας ααρων και τας χειρας των υιων αυτου

10 και προσαξεις τον μοσχον επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχου εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

11 και σφαξεις τον μοσχον εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

12 και λημψη απο του αιματος του μοσχου και θησεις επι των κερατων του θυσιαστηριου τω δακτυλω σου το δε λοιπον παν αιμα εκχεεις παρα την βασιν του θυσιαστηριου

13 και λημψη παν το στεαρ το επι της κοιλιας και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και επιθησεις επι το θυσιαστηριον

14 τα δε κρεα του μοσχου και το δερμα και την κοπρον κατακαυσεις πυρι εξω της παρεμβολης αμαρτιας γαρ εστιν

15 και τον κριον λημψη τον ενα και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

16 και σφαξεις αυτον και λαβων το αιμα προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

17 και τον κριον διχοτομησεις κατα μελη και πλυνεις τα ενδοσθια και τους ποδας υδατι και επιθησεις επι τα διχοτομηματα συν τη κεφαλη

18 και ανοισεις ολον τον κριον επι το θυσιαστηριον ολοκαυτωμα κυριω εις οσμην ευωδιας θυσιασμα κυριω εστιν

19 και λημψη τον κριον τον δευτερον και επιθησει ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

20 και σφαξεις αυτον και λημψη του αιματος αυτου και επιθησεις επι τον λοβον του ωτος ααρων του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου και επι τους λοβους των ωτων των υιων αυτου των δεξιων και επι τα ακρα των χειρων αυτων των δεξιων και επι τα ακρα των ποδων αυτων των δεξιων

21 και λημψη απο του αιματος του απο του θυσιαστηριου και απο του ελαιου της χρισεως και ρανεις επι ααρων και επι την στολην αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου και αγιασθησεται αυτος και η στολη αυτου και οι υιοι αυτου και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου το δε αιμα του κριου προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

22 και λημψη απο του κριου το στεαρ αυτου και το στεαρ το κατακαλυπτον την κοιλιαν και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και τον βραχιονα τον δεξιον εστιν γαρ τελειωσις αυτη

23 και αρτον ενα εξ ελαιου και λαγανον εν απο του κανου των αζυμων των προτεθειμενων εναντι κυριου

24 και επιθησεις τα παντα επι τας χειρας ααρων και επι τας χειρας των υιων αυτου και αφοριεις αυτους αφορισμα εναντι κυριου

25 και λημψη αυτα εκ των χειρων αυτων και ανοισεις επι το θυσιαστηριον της ολοκαυτωσεως εις οσμην ευωδιας εναντι κυριου καρπωμα εστιν κυριω

26 και λημψη το στηθυνιον απο του κριου της τελειωσεως ο εστιν ααρων και αφοριεις αυτο αφορισμα εναντι κυριου και εσται σοι εν μεριδι

27 και αγιασεις το στηθυνιον αφορισμα και τον βραχιονα του αφαιρεματος ος αφωρισται και ος αφηρηται απο του κριου της τελειωσεως απο του ααρων και απο των υιων αυτου

28 και εσται ααρων και τοις υιοις αυτου νομιμον αιωνιον παρα των υιων ισραηλ εστιν γαρ αφαιρεμα τουτο και αφαιρεμα εσται παρα των υιων ισραηλ απο των θυματων των σωτηριων των υιων ισραηλ αφαιρεμα κυριω

29 και η στολη του αγιου η εστιν ααρων εσται τοις υιοις αυτου μετ' αυτον χρισθηναι αυτους εν αυτοις και τελειωσαι τας χειρας αυτων

30 επτα ημερας ενδυσεται αυτα ο ιερευς ο αντ' αυτου των υιων αυτου ος εισελευσεται εις την σκηνην του μαρτυριου λειτουργειν εν τοις αγιοις

31 και τον κριον της τελειωσεως λημψη και εψησεις τα κρεα εν τοπω αγιω

32 και εδονται ααρων και οι υιοι αυτου τα κρεα του κριου και τους αρτους τους εν τω κανω παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

33 εδονται αυτα εν οις ηγιασθησαν εν αυτοις τελειωσαι τας χειρας αυτων αγιασαι αυτους και αλλογενης ουκ εδεται απ' αυτων εστιν γαρ αγια

34 εαν δε καταλειφθη απο των κρεων της θυσιας της τελειωσεως και των αρτων εως πρωι κατακαυσεις τα λοιπα πυρι ου βρωθησεται αγιασμα γαρ εστιν

35 και ποιησεις ααρων και τοις υιοις αυτου ουτως κατα παντα οσα ενετειλαμην σοι επτα ημερας τελειωσεις αυτων τας χειρας

36 και το μοσχαριον της αμαρτιας ποιησεις τη ημερα του καθαρισμου και καθαριεις το θυσιαστηριον εν τω αγιαζειν σε επ' αυτω και χρισεις αυτο ωστε αγιασαι αυτο

37 επτα ημερας καθαριεις το θυσιαστηριον και αγιασεις αυτο και εσται το θυσιαστηριον αγιον του αγιου πας ο απτομενος του θυσιαστηριου αγιασθησεται

38 και ταυτα εστιν α ποιησεις επι του θυσιαστηριου αμνους ενιαυσιους αμωμους δυο την ημεραν επι το θυσιαστηριον ενδελεχως καρπωμα ενδελεχισμου

39 τον αμνον τον ενα ποιησεις το πρωι και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον

40 και δεκατον σεμιδαλεως πεφυραμενης εν ελαιω κεκομμενω τω τεταρτω του ιν και σπονδην το τεταρτον του ιν οινου τω αμνω τω ενι

41 και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον κατα την θυσιαν την πρωινην και κατα την σπονδην αυτου ποιησεις εις οσμην ευωδιας καρπωμα κυριω

42 θυσιαν ενδελεχισμου εις γενεας υμων επι θυρας της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν ωστε λαλησαι σοι

43 και ταξομαι εκει τοις υιοις ισραηλ και αγιασθησομαι εν δοξη μου

44 και αγιασω την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον και ααρων και τους υιους αυτου αγιασω ιερατευειν μοι

45 και επικληθησομαι εν τοις υιοις ισραηλ και εσομαι αυτων θεος

46 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων ο εξαγαγων αυτους εκ γης αιγυπτου επικληθηναι αυτοις και θεος ειναι αυτων

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10021

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10021. And thou shalt bring near the bullock. That this signifies the state of application of the natural or external man, such as he is in his infancy, is evident from the signification of “bringing near,” as being presence and conjunction (see n. 9378, 9997, 10001), and also application (n. 8439); here application for purification and the reception of good and truth from the Divine, for this is signified by this sacrifice and by sacrifices in general; and from the signification of “the bullock,” as being the good of charity and of innocence in the natural or external man (n. 9391), thus the external or natural man as he is in his infancy, for then he is in the good of innocence; and while he is in this state, he is also in a state of application for purification and for the reception of good and truth from the Divine.

[2] As these are the things now treated of in the internal sense, it must be told how the case herein is. When a man is being regenerated, which takes place when he comes to mature age, he is then first led into a state of innocence; but into a state of external innocence, almost like that of little children, whose innocence is external innocence that dwells in ignorance. During the man’s regeneration, this state is the plane of the new life, and moreover the man is then like an infant; for when he is being regenerated, he is conceived anew, is born, becomes an infant, and grows up to maturity, which is effected by means of truth implanted in good; and insofar as he then comes into genuine good, so far he comes into the good of internal innocence, which innocence dwells in wisdom. And as the regeneration of man is an image of the glorification of the Lord, it is clear that the Lord glorified Himself, that is, made His Human Divine, in this way; for in the internal sense in this chapter the subject treated of is the Lord’s glorification (n. 9985). But as the glorification of the Lord in respect to His Human transcends the understanding, therefore in order that it may in some measure be apprehended, it is unfolded by means of its image or likeness. These things have been premised in order that it may be known what is meant by purification, and by the reception of good and truth, and by their conjunction, which are signified by sacrifices in general, and here in particular by the sacrifices of the inauguration of Aaron and his sons into the priesthood. That the regeneration of man is an image of the glorification of the Lord, see n. 3138, 3212, 3296, 3490, 4402, 5688: That the innocence of infants is external innocence, and dwells in ignorance, n. 2305, 2306, 3495, 3504, 4563, 4797, 5608, 9301: That the man who is being regenerated is conceived anew, is born, becomes an infant and a child, and grows up to maturity, n. 3203: That the innocence of infancy is a plane, n. 2780, 3183, 3994, 4797, 5608, 7840: That the knowledges of truth and good are implanted in the innocence of infancy as their plane, n. 1616, 2299, 3504, 4797: That the innocence of the regenerate is internal innocence, and dwells in wisdom, n. 1616, 3495, 3994, 4797, 5608, 9301, 9939: The difference between the external innocence of little children, and the internal innocence of the wise, n. 2280, 4563, 9301: That such is the case can be seen from the education and regeneration of little children in the other life, n. 2289-2309: That all the good of the church and of heaven has innocence in it, and that without innocence good is not good, n. 2736, 2780, 6013, 7840, 7887, 9262: What innocence is, n. 3994, 4001, 4797, 5236, 6107, 6765, 7902, 9262, 9936.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 3489

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

3489. That the church is of such a character does not appear to those who are within the church; namely, that they despise and hold in aversion all things which are of good and truth; also that they bear enmities against such things, and especially against the Lord Himself; for they frequent places of worship, hear preaching, and are in a kind of sanctity when there; they go to the Holy Supper, and at times converse with one another in a becoming manner concerning such things-this is done by bad men as well as by good men-and they also live among themselves in civic charity or friendship. Consequently in the eyes of men no contempt appears, still less aversion; and less still enmity against the goods and truths of faith, and thus against the Lord. These things however are external forms by which one person misleads another; while the internal forms of the men of the church are altogether unlike, being quite contrary to the external forms. The internal forms are those which are here described, and which are as above mentioned; their real quality appears to the life in the heavens, for the angels do not attend to any other than internal things, that is, to ends, or to intentions and desires, and to the derivative thoughts.

[2] How unlike these are to the externals is evident from those who come from the Christian world into the other life, concerning whom see above (n. 2121-2126); for in the other life they think and speak according to their internals alone; for externals are left behind together with the body; and there it is manifest that however peaceable such have seemed in the world, they nevertheless entertained hatred one against another, and against all things which are of faith, and especially against the Lord; for when in the other life the Lord is merely mentioned in their presence, a sphere not only of contempt but also of aversion and enmity against Him is manifestly exhaled and diffused from them, even from those who in appearance had spoken and preached piously about Him; and it is the same when charity and faith are mentioned.

[3] In the internal form (which is there manifested) they are of such a character that if while they had lived in this world their externals had been loosed and removed, that is, had they not then feared for their life and had they not feared the laws, and especially had they not feared for their reputation, on account of the honors which they solicited and pursued, and on account of the wealth which they desired and eagerly sought, they would have rushed one against another with intestine hatred, in accordance with their impulses and thoughts; and would have seized the goods of others without any conscience, and likewise without any conscience would have butchered others, most especially the innocent. Such as regards their interiors are Christians at this day [A.D. 1751], except a few whom they do not know; from which it is evident what is the quality of the church.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.