Bible

 

Exodus 23

Studie

   

1 ου παραδεξη ακοην ματαιαν ου συγκαταθηση μετα του αδικου γενεσθαι μαρτυς αδικος

2 ουκ εση μετα πλειονων επι κακια ου προστεθηση μετα πληθους εκκλιναι μετα πλειονων ωστε εκκλιναι κρισιν

3 και πενητα ουκ ελεησεις εν κρισει

4 εαν δε συναντησης τω βοι του εχθρου σου η τω υποζυγιω αυτου πλανωμενοις αποστρεψας αποδωσεις αυτω

5 εαν δε ιδης το υποζυγιον του εχθρου σου πεπτωκος υπο τον γομον αυτου ου παρελευση αυτο αλλα συνεγερεις αυτο μετ' αυτου

6 ου διαστρεψεις κριμα πενητος εν κρισει αυτου

7 απο παντος ρηματος αδικου αποστηση αθωον και δικαιον ουκ αποκτενεις και ου δικαιωσεις τον ασεβη ενεκεν δωρων

8 και δωρα ου λημψη τα γαρ δωρα εκτυφλοι οφθαλμους βλεποντων και λυμαινεται ρηματα δικαια

9 και προσηλυτον ου θλιψετε υμεις γαρ οιδατε την ψυχην του προσηλυτου αυτοι γαρ προσηλυτοι ητε εν γη αιγυπτω

10 εξ ετη σπερεις την γην σου και συναξεις τα γενηματα αυτης

11 τω δε εβδομω αφεσιν ποιησεις και ανησεις αυτην και εδονται οι πτωχοι του εθνους σου τα δε υπολειπομενα εδεται τα αγρια θηρια ουτως ποιησεις τον αμπελωνα σου και τον ελαιωνα σου

12 εξ ημερας ποιησεις τα εργα σου τη δε ημερα τη εβδομη αναπαυσις ινα αναπαυσηται ο βους σου και το υποζυγιον σου και ινα αναψυξη ο υιος της παιδισκης σου και ο προσηλυτος

13 παντα οσα ειρηκα προς υμας φυλαξασθε και ονομα θεων ετερων ουκ αναμνησθησεσθε ουδε μη ακουσθη εκ του στοματος υμων

14 τρεις καιρους του ενιαυτου εορτασατε μοι

15 την εορτην των αζυμων φυλαξασθε ποιειν επτα ημερας εδεσθε αζυμα καθαπερ ενετειλαμην σοι κατα τον καιρον του μηνος των νεων εν γαρ αυτω εξηλθες εξ αιγυπτου ουκ οφθηση ενωπιον μου κενος

16 και εορτην θερισμου πρωτογενηματων ποιησεις των εργων σου ων εαν σπειρης εν τω αγρω σου και εορτην συντελειας επ' εξοδου του ενιαυτου εν τη συναγωγη των εργων σου των εκ του αγρου σου

17 τρεις καιρους του ενιαυτου οφθησεται παν αρσενικον σου ενωπιον κυριου του θεου σου

18 οταν γαρ εκβαλω εθνη απο προσωπου σου και εμπλατυνω τα ορια σου ου θυσεις επι ζυμη αιμα θυσιασματος μου ουδε μη κοιμηθη στεαρ της εορτης μου εως πρωι

19 τας απαρχας των πρωτογενηματων της γης σου εισοισεις εις τον οικον κυριου του θεου σου ουχ εψησεις αρνα εν γαλακτι μητρος αυτου

20 και ιδου εγω αποστελλω τον αγγελον μου προ προσωπου σου ινα φυλαξη σε εν τη οδω οπως εισαγαγη σε εις την γην ην ητοιμασα σοι

21 προσεχε σεαυτω και εισακουε αυτου και μη απειθει αυτω ου γαρ μη υποστειληται σε το γαρ ονομα μου εστιν επ' αυτω

22 εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και ποιησης παντα οσα αν εντειλωμαι σοι και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ εαν ακοη ακουσητε της φωνης μου και ποιησης παντα οσα αν ειπω σοι εχθρευσω τοις εχθροις σου και αντικεισομαι τοις αντικειμενοις σοι

23 πορευσεται γαρ ο αγγελος μου ηγουμενος σου και εισαξει σε προς τον αμορραιον και χετταιον και φερεζαιον και χαναναιον και γεργεσαιον και ευαιον και ιεβουσαιον και εκτριψω αυτους

24 ου προσκυνησεις τοις θεοις αυτων ουδε μη λατρευσης αυτοις ου ποιησεις κατα τα εργα αυτων αλλα καθαιρεσει καθελεις και συντριβων συντριψεις τας στηλας αυτων

25 και λατρευσεις κυριω τω θεω σου και ευλογησω τον αρτον σου και τον οινον σου και το υδωρ σου και αποστρεψω μαλακιαν αφ' υμων

26 ουκ εσται αγονος ουδε στειρα επι της γης σου τον αριθμον των ημερων σου αναπληρωσω

27 και τον φοβον αποστελω ηγουμενον σου και εκστησω παντα τα εθνη εις ους συ εισπορευη εις αυτους και δωσω παντας τους υπεναντιους σου φυγαδας

28 και αποστελω τας σφηκιας προτερας σου και εκβαλει τους αμορραιους και τους ευαιους και τους χαναναιους και τους χετταιους απο σου

29 ουκ εκβαλω αυτους εν ενιαυτω ενι ινα μη γενηται η γη ερημος και πολλα γενηται επι σε τα θηρια της γης

30 κατα μικρον μικρον εκβαλω αυτους απο σου εως αν αυξηθης και κληρονομησης την γην

31 και θησω τα ορια σου απο της ερυθρας θαλασσης εως της θαλασσης της φυλιστιιμ και απο της ερημου εως του μεγαλου ποταμου ευφρατου και παραδωσω εις τας χειρας υμων τους εγκαθημενους εν τη γη και εκβαλω αυτους απο σου

32 ου συγκαταθηση αυτοις και τοις θεοις αυτων διαθηκην

33 και ουκ εγκαθησονται εν τη γη σου ινα μη αμαρτειν σε ποιησωσιν προς με εαν γαρ δουλευσης τοις θεοις αυτων ουτοι εσονται σοι προσκομμα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 389

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

389. Verses 9-11. And when he had opened the fifth seal, I saw under the altar the souls of those slain because of the Word of God, and because of the testimony that they held. And they cried out with a great voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost Thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth? And there were given to every one of them white robes; and it was said unto them that they should rest yet a little time, until their fellow-servants, as well as their brethren, who were to be killed, as they also were, should be fulfilled.

9. "And when he had opened the fifth seal," signifies still further prediction (n. 390); "I saw under the altar," signifies those who were preserved under heaven n. 391; "the souls of those slain because of the Word of God, and because of the testimony that they held," signifies those who were rejected and concealed because of Divine truth and because of their confession of the Lord. n. 392).

10. "And they cried out with a great voice," signifies their grief of mind (n. 393); "saying, How long, O Lord, holy and true, dost Thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth?" signifies sighings to the Lord, who is Righteousness, respecting the judgment and removal of those who persecute and infest those who acknowledge the Lord, and are in the life of charity n. 394.

11. "And there were given to every one of them white robes," signifies Divine truth from the Lord with them, and protection n. 395; "and it was said unto them they should rest yet a little time," signifies some further continuance in that state (n. 396); "until their fellow-servants, as well as their brethren, who were to be killed, as they also were, should be fulfilled," signifies until all things were consummated n. 397.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Heaven and Hell # 218

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 603  
  

218. We may conclude from this what the officials are like - namely, that they are the people who more than others enjoy love and wisdom and who therefore, out of that love, wish well to everyone and out of that wisdom know how to make sure it happens. People like this do not control and command but minister and serve, for doing good for others out of a love for what is good is serving, and making sure that it happens is ministering. They do not make themselves more important than other people but less so, for they put the welfare of the community and of their neighbor first and their own later. What is first is more important, and what is later is less.

They do have respect and renown, though. They live in the center of their communities, loftier than others, and in splendid mansions as well; and they accept this renown and respect. However, they do so not on their own account but for the sake of obedience. They all know that this respect and this renown are gifts from the Lord, so that they may be obeyed.

This is the meaning of the Lord's words to the disciples:

Whoever among you wants to be great needs to minister to you; and whoever among you wants to be first needs to serve you; just as the Human-born One did not come to be ministered to, but to minister. (Matthew 20:26-28)

Let the greatest among you be as the least, and the one who is your guide be as one who ministers. (Luke 22:26)

  
/ 603  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.