Bible

 

Exodus 20

Studie

   

1 και ελαλησεν κυριος παντας τους λογους τουτους λεγων

2 εγω ειμι κυριος ο θεος σου οστις εξηγαγον σε εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας

3 ουκ εσονται σοι θεοι ετεροι πλην εμου

4 ου ποιησεις σεαυτω ειδωλον ουδε παντος ομοιωμα οσα εν τω ουρανω ανω και οσα εν τη γη κατω και οσα εν τοις υδασιν υποκατω της γης

5 ου προσκυνησεις αυτοις ουδε μη λατρευσης αυτοις εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου θεος ζηλωτης αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα εως τριτης και τεταρτης γενεας τοις μισουσιν με

6 και ποιων ελεος εις χιλιαδας τοις αγαπωσιν με και τοις φυλασσουσιν τα προσταγματα μου

7 ου λημψη το ονομα κυριου του θεου σου επι ματαιω ου γαρ μη καθαριση κυριος τον λαμβανοντα το ονομα αυτου επι ματαιω

8 μνησθητι την ημεραν των σαββατων αγιαζειν αυτην

9 εξ ημερας εργα και ποιησεις παντα τα εργα σου

10 τη δε ημερα τη εβδομη σαββατα κυριω τω θεω σου ου ποιησεις εν αυτη παν εργον συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου ο παις σου και η παιδισκη σου ο βους σου και το υποζυγιον σου και παν κτηνος σου και ο προσηλυτος ο παροικων εν σοι

11 εν γαρ εξ ημεραις εποιησεν κυριος τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις και κατεπαυσεν τη ημερα τη εβδομη δια τουτο ευλογησεν κυριος την ημεραν την εβδομην και ηγιασεν αυτην

12 τιμα τον πατερα σου και την μητερα ινα ευ σοι γενηται και ινα μακροχρονιος γενη επι της γης της αγαθης ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι

13 ου μοιχευσεις

14 ου κλεψεις

15 ου φονευσεις

16 ου ψευδομαρτυρησεις κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη

17 ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουκ επιθυμησεις την οικιαν του πλησιον σου ουτε τον αγρον αυτου ουτε τον παιδα αυτου ουτε την παιδισκην αυτου ουτε του βοος αυτου ουτε του υποζυγιου αυτου ουτε παντος κτηνους αυτου ουτε οσα τω πλησιον σου εστιν

18 και πας ο λαος εωρα την φωνην και τας λαμπαδας και την φωνην της σαλπιγγος και το ορος το καπνιζον φοβηθεντες δε πας ο λαος εστησαν μακροθεν

19 και ειπαν προς μωυσην λαλησον συ ημιν και μη λαλειτω προς ημας ο θεος μηποτε αποθανωμεν

20 και λεγει αυτοις μωυσης θαρσειτε ενεκεν γαρ του πειρασαι υμας παρεγενηθη ο θεος προς υμας οπως αν γενηται ο φοβος αυτου εν υμιν ινα μη αμαρτανητε

21 ειστηκει δε ο λαος μακροθεν μωυσης δε εισηλθεν εις τον γνοφον ου ην ο θεος

22 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ υμεις εωρακατε οτι εκ του ουρανου λελαληκα προς υμας

23 ου ποιησετε εαυτοις θεους αργυρους και θεους χρυσους ου ποιησετε υμιν αυτοις

24 θυσιαστηριον εκ γης ποιησετε μοι και θυσετε επ' αυτου τα ολοκαυτωματα και τα σωτηρια υμων τα προβατα και τους μοσχους υμων εν παντι τοπω ου εαν επονομασω το ονομα μου εκει και ηξω προς σε και ευλογησω σε

25 εαν δε θυσιαστηριον εκ λιθων ποιης μοι ουκ οικοδομησεις αυτους τμητους το γαρ εγχειριδιον σου επιβεβληκας επ' αυτους και μεμιανται

26 ουκ αναβηση εν αναβαθμισιν επι το θυσιαστηριον μου οπως αν μη αποκαλυψης την ασχημοσυνην σου επ' αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 1022

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

1022. To give unto her the cup of the wrath of his anger. That this signifies its devastation by the dire falsities of evil, is evident from the signification of a cup, as denoting falsity from hell, which is the falsity of evil (concerning which see n. 960); and as it appears as if God were angry and wrathful on account thereof, it is called the cup of the wrath of the anger of God, wrath on account of falsity, and anger on account of evil. Therefore by giving her that cup is signified to devastate; for the falsity of evil from hell devastates all the good and truth of the church. That the church meant by Babylon is thus devastated will be seen in the two following chapters.

Concerning the Tenth Precept, "Thou shalt not covet (or desire) thy neighbour's wife, his man-servant, or his maid-servant, his ox, or his ass."

[2] These lusts extend to what are man's own, since the wife, the man-servant, the maid-servant, the ox, and the ass are in his house. And by those things in a man's house, in the spiritual internal sense, are meant what are his own; that is to say, by the wife is meant the affection of spiritual truth and good; by the man-servant and maid-servant, the affection of rational truth and good serving the spiritual, and by the ox and the ass, the affection of natural good and truth. These affections are signified by such things in the Word. But whereas to covet and desire those affections is to will and to covet the subjection of the man to one's own power and authority, therefore it follows, that by the lusts of those things are meant those of the love of self, that is, of the love of ruling; for thereby a man makes the things belonging to his neighbour his own.

[3] From those things it is evident that the lust of the ninth precept is that of the love of the world; and that the lusts of this precept are those of the love of self. For, as said before, all lusts pertain to love; for it is the love which covets. And as there are two evil loves to which all lusts have reference, namely, the love of the world and the love of self, it follows that the lust of the ninth precept has reference to the love of the world, and that the lusts of this precept have reference to the love of self, particularly to the love of ruling.

That from these two loves all evils and the falsities therefrom take their rise may be seen above (n. 159, 171, 394, 506, 517, 650, 950, 951, 973, 982, 1010, 1016); and in the Doctrine of the New Jerusalem 65-83).

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.