Bible

 

Exodus 18

Studie

   

1 ηκουσεν δε ιοθορ ο ιερευς μαδιαμ ο γαμβρος μωυση παντα οσα εποιησεν κυριος ισραηλ τω εαυτου λαω εξηγαγεν γαρ κυριος τον ισραηλ εξ αιγυπτου

2 ελαβεν δε ιοθορ ο γαμβρος μωυση σεπφωραν την γυναικα μωυση μετα την αφεσιν αυτης

3 και τους δυο υιους αυτου ονομα τω ενι αυτων γηρσαμ λεγων παροικος ημην εν γη αλλοτρια

4 και το ονομα του δευτερου ελιεζερ λεγων ο γαρ θεος του πατρος μου βοηθος μου και εξειλατο με εκ χειρος φαραω

5 και εξηλθεν ιοθορ ο γαμβρος μωυση και οι υιοι και η γυνη προς μωυσην εις την ερημον ου παρενεβαλεν επ' ορους του θεου

6 ανηγγελη δε μωυσει λεγοντες ιδου ο γαμβρος σου ιοθορ παραγινεται προς σε και η γυνη και οι δυο υιοι σου μετ' αυτου

7 εξηλθεν δε μωυσης εις συναντησιν τω γαμβρω αυτου και προσεκυνησεν αυτω και εφιλησεν αυτον και ησπασαντο αλληλους και εισηγαγεν αυτον εις την σκηνην

8 και διηγησατο μωυσης τω γαμβρω παντα οσα εποιησεν κυριος τω φαραω και τοις αιγυπτιοις ενεκεν του ισραηλ και παντα τον μοχθον τον γενομενον αυτοις εν τη οδω και οτι εξειλατο αυτους κυριος εκ χειρος φαραω και εκ χειρος των αιγυπτιων

9 εξεστη δε ιοθορ επι πασι τοις αγαθοις οις εποιησεν αυτοις κυριος οτι εξειλατο αυτους εκ χειρος αιγυπτιων και εκ χειρος φαραω

10 και ειπεν ιοθορ ευλογητος κυριος οτι εξειλατο τον λαον αυτου εκ χειρος αιγυπτιων και εκ χειρος φαραω

11 νυν εγνων οτι μεγας κυριος παρα παντας τους θεους ενεκεν τουτου οτι επεθεντο αυτοις

12 και ελαβεν ιοθορ ο γαμβρος μωυση ολοκαυτωματα και θυσιας τω θεω παρεγενετο δε ααρων και παντες οι πρεσβυτεροι ισραηλ συμφαγειν αρτον μετα του γαμβρου μωυση εναντιον του θεου

13 και εγενετο μετα την επαυριον συνεκαθισεν μωυσης κρινειν τον λαον παρειστηκει δε πας ο λαος μωυσει απο πρωιθεν εως εσπερας

14 και ιδων ιοθορ παντα οσα εποιει τω λαω λεγει τι τουτο ο συ ποιεις τω λαω δια τι συ καθησαι μονος πας δε ο λαος παρεστηκεν σοι απο πρωιθεν εως δειλης

15 και λεγει μωυσης τω γαμβρω οτι παραγινεται προς με ο λαος εκζητησαι κρισιν παρα του θεου

16 οταν γαρ γενηται αυτοις αντιλογια και ελθωσι προς με διακρινω εκαστον και συμβιβαζω αυτους τα προσταγματα του θεου και τον νομον αυτου

17 ειπεν δε ο γαμβρος μωυση προς αυτον ουκ ορθως συ ποιεις το ρημα τουτο

18 φθορα καταφθαρηση ανυπομονητω και συ και πας ο λαος ουτος ος εστιν μετα σου βαρυ σοι το ρημα τουτο ου δυνηση ποιειν μονος

19 νυν ουν ακουσον μου και συμβουλευσω σοι και εσται ο θεος μετα σου γινου συ τω λαω τα προς τον θεον και ανοισεις τους λογους αυτων προς τον θεον

20 και διαμαρτυρη αυτοις τα προσταγματα του θεου και τον νομον αυτου και σημανεις αυτοις τας οδους εν αις πορευσονται εν αυταις και τα εργα α ποιησουσιν

21 και συ σεαυτω σκεψαι απο παντος του λαου ανδρας δυνατους θεοσεβεις ανδρας δικαιους μισουντας υπερηφανιαν και καταστησεις αυτους επ' αυτων χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαδαρχους

22 και κρινουσιν τον λαον πασαν ωραν το δε ρημα το υπερογκον ανοισουσιν επι σε τα δε βραχεα των κριματων κρινουσιν αυτοι και κουφιουσιν απο σου και συναντιλημψονται σοι

23 εαν το ρημα τουτο ποιησης κατισχυσει σε ο θεος και δυνηση παραστηναι και πας ο λαος ουτος εις τον εαυτου τοπον μετ' ειρηνης ηξει

24 ηκουσεν δε μωυσης της φωνης του γαμβρου και εποιησεν οσα αυτω ειπεν

25 και επελεξεν μωυσης ανδρας δυνατους απο παντος ισραηλ και εποιησεν αυτους επ' αυτων χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαδαρχους

26 και εκρινοσαν τον λαον πασαν ωραν παν δε ρημα υπερογκον ανεφεροσαν επι μωυσην παν δε ρημα ελαφρον εκρινοσαν αυτοι

27 εξαπεστειλεν δε μωυσης τον εαυτου γαμβρον και απηλθεν εις την γην αυτου

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8678

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8678. For the reason that they dealt proudly over them. That this signifies by reason of the endeavor and the force used to rule over those who are of the church, is evident from the signification of “dealing proudly,” as being the endeavor and the force used to rule (of which below); and from the representation of the sons of Israel, who are they over whom they dealt proudly, as being those who are of the spiritual church (see above, n. 8645). That “to deal proudly” denotes the endeavor and the force used to rule, is because this endeavor and the consequent force are in all pride, for pride is to love self more than others, and to set self above them, and to wish to exercise command over others; and they who wish this also despise others in comparison with self, and also persecute from hatred and revenge those who set themselves above them, or do not pay them respect. The love of self, which is pride, is of such a quality that so far as the rein is given it, it rushes on, growing step by step to the utmost of the ability that is granted to it, until at last it lifts itself to the very throne of God with the desire to be in His stead. Such are all who are in hell. That they are such is perceived from their endeavor from there, and also from their dangerous hatreds and direful revenges one against another for the sake of rule. This endeavor is what is restrained by the Lord, and is meant by “the head of the serpent which the seed of the woman shall trample on” (n. 257). Such are also meant by “Lucifer” in Isaiah:

How hast thou fallen from heaven, O Lucifer, son of the dawn! thou hast been cut off to the earth, thou hath been weakened beneath the nations; yet thou hast said in thine heart, I will ascend into the heavens, I will exalt my throne above the stars of God; and I will sit on the mount of the congregation, in the sides of the north; I will ascend above the heights of the cloud; I will become like the Most High. Yet verily thou hast been let down to hell, to the sides of the pit, thou hast been cast forth out of thy sepulcher like an abominable shoot, the raiment of the slain, thrust through with the sword, that go down to the stones of the pit, like a carcass that is trampled on (Isaiah 14:12-19).

[2] That pride of heart, which is the love of self, repels from itself the Divine, and removes heaven from itself, can be plainly seen from the state of reception of the Divine and of heaven, which is a state of love toward the neighbor, and a state of humiliation toward God. So far as a man can humble himself before the Lord, and so far as he can love his neighbor as himself, and, as in heaven, above himself, so far he receives the Divine, and consequently is so far in heaven. From all this it is evident in what state are those who love themselves more than the neighbor, and who “deal proudly over him,” that is, who are in the love of self; namely, that they are in a state opposite to heaven and to the Divine, consequently in the state in which the infernals are. (See what has been already said and shown about the love of self, n. 2041, 2045, 2051, 2057, 2219, 2363, 2364, 2444, 3413, 3610, 4225, 4750, 4776, 4947, 5721, 6667, 7178, 7255, 7364, 7366-7377, 7488-7492, 7494, 7643, 7819, 7820, 8318, 8487)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.