Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Exodus 15

Studie

   

1 τοτε ησεν μωυσης και οι υιοι ισραηλ την ωδην ταυτην τω θεω και ειπαν λεγοντες ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν

2 βοηθος και σκεπαστης εγενετο μοι εις σωτηριαν ουτος μου θεος και δοξασω αυτον θεος του πατρος μου και υψωσω αυτον

3 κυριος συντριβων πολεμους κυριος ονομα αυτω

4 αρματα φαραω και την δυναμιν αυτου ερριψεν εις θαλασσαν επιλεκτους αναβατας τριστατας κατεποντισεν εν ερυθρα θαλασση

5 ποντω εκαλυψεν αυτους κατεδυσαν εις βυθον ωσει λιθος

6 η δεξια σου κυριε δεδοξασται εν ισχυι η δεξια σου χειρ κυριε εθραυσεν εχθρους

7 και τω πληθει της δοξης σου συνετριψας τους υπεναντιους απεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην

8 και δια πνευματος του θυμου σου διεστη το υδωρ επαγη ωσει τειχος τα υδατα επαγη τα κυματα εν μεσω της θαλασσης

9 ειπεν ο εχθρος διωξας καταλημψομαι μεριω σκυλα εμπλησω ψυχην μου ανελω τη μαχαιρη μου κυριευσει η χειρ μου

10 απεστειλας το πνευμα σου εκαλυψεν αυτους θαλασσα εδυσαν ωσει μολιβος εν υδατι σφοδρω

11 τις ομοιος σοι εν θεοις κυριε τις ομοιος σοι δεδοξασμενος εν αγιοις θαυμαστος εν δοξαις ποιων τερατα

12 εξετεινας την δεξιαν σου κατεπιεν αυτους γη

13 ωδηγησας τη δικαιοσυνη σου τον λαον σου τουτον ον ελυτρωσω παρεκαλεσας τη ισχυι σου εις καταλυμα αγιον σου

14 ηκουσαν εθνη και ωργισθησαν ωδινες ελαβον κατοικουντας φυλιστιιμ

15 τοτε εσπευσαν ηγεμονες εδωμ και αρχοντες μωαβιτων ελαβεν αυτους τρομος ετακησαν παντες οι κατοικουντες χανααν

16 επιπεσοι επ' αυτους φοβος και τρομος μεγεθει βραχιονος σου απολιθωθητωσαν εως αν παρελθη ο λαος σου κυριε εως αν παρελθη ο λαος σου ουτος ον εκτησω

17 εισαγαγων καταφυτευσον αυτους εις ορος κληρονομιας σου εις ετοιμον κατοικητηριον σου ο κατειργασω κυριε αγιασμα κυριε ο ητοιμασαν αι χειρες σου

18 κυριος βασιλευων τον αιωνα και επ' αιωνα και ετι

19 οτι εισηλθεν ιππος φαραω συν αρμασιν και αναβαταις εις θαλασσαν και επηγαγεν επ' αυτους κυριος το υδωρ της θαλασσης οι δε υιοι ισραηλ επορευθησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης

20 λαβουσα δε μαριαμ η προφητις η αδελφη ααρων το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και εξηλθοσαν πασαι αι γυναικες οπισω αυτης μετα τυμπανων και χορων

21 εξηρχεν δε αυτων μαριαμ λεγουσα ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν

22 εξηρεν δε μωυσης τους υιους ισραηλ απο θαλασσης ερυθρας και ηγαγεν αυτους εις την ερημον σουρ και επορευοντο τρεις ημερας εν τη ερημω και ουχ ηυρισκον υδωρ ωστε πιειν

23 ηλθον δε εις μερρα και ουκ ηδυναντο πιειν εκ μερρας πικρον γαρ ην δια τουτο επωνομασθη το ονομα του τοπου εκεινου πικρια

24 και διεγογγυζεν ο λαος επι μωυσην λεγοντες τι πιομεθα

25 εβοησεν δε μωυσης προς κυριον και εδειξεν αυτω κυριος ξυλον και ενεβαλεν αυτο εις το υδωρ και εγλυκανθη το υδωρ εκει εθετο αυτω δικαιωματα και κρισεις και εκει επειρασεν αυτον

26 και ειπεν εαν ακοη ακουσης της φωνης κυριου του θεου σου και τα αρεστα εναντιον αυτου ποιησης και ενωτιση ταις εντολαις αυτου και φυλαξης παντα τα δικαιωματα αυτου πασαν νοσον ην επηγαγον τοις αιγυπτιοις ουκ επαξω επι σε εγω γαρ ειμι κυριος ο ιωμενος σε

27 και ηλθοσαν εις αιλιμ και ησαν εκει δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα στελεχη φοινικων παρενεβαλον δε εκει παρα τα υδατα

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8325

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8325. Thou shalt bring them in. That this signifies elevation, is evident from the signification of “bringing in,” when to heaven, as being elevation. It is said “elevation,” because before the outward sight of spirits heaven is on high, and before the inner sight, such as is that of the angels, heaven is within; for everything internal in the other life is presented representatively as above, and everything external as beneath, consequently heaven appears above, and hell beneath (n. 2148, 3084, 4599, 5146); for it is states of truth and of good, and in the opposite sense, states of falsity and of evil, which are represented in the other life by means of heights and depths; in a word, which are represented by means of distances and places (n. 2625, 2837, 3356, 3387, 4321, 4882, 5605, 7381).

[2] From this experience alone it can be concluded with what difficulty the natural man apprehends spiritual things, consequently those things which are of heaven. What natural man can comprehend that there are no spaces and times in heaven; but instead thereof states; namely, states of good, or states of being, instead of spaces; and states of truth, or states of coming-forth, instead of times? Will not the merely natural man believe that there is absolute emptiness and nothingness where there are no time and space? From this it is evident that if the natural man concludes in himself that nothing is to be believed except what he apprehends, he then casts himself into enormous errors. As the case is with spaces and times, so also it is with many other things; as for example, the natural man must needs fall into phantasy about the Divine, when he thinks from time about what the Divine was doing before the creation of the world, that is, what It had done from eternity till then; nor can he be extricated from this knot until the ideas of time and of space are removed. When the angels think about this eternity, they never think about it from time, but from state.

[3] In the other life there appear two statues, partly of flesh and partly of stone, placed at the boundary of the created universe, in front toward the left; and it is said of them that they swallow those who think about what the Divine was doing from eternity until It created the world. This swallowing represents that as the man cannot think except from space and time, he cannot from himself extricate himself therefrom; but he can do so from the Divine, which is effected either by the dispersal of this thought, or by the removal of the ideas of time.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org