Bible

 

Daniel 8

Studie

   

1 ετους τριτου βασιλευοντος βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην

2 και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν σουσοις τη πολει ητις εστιν εν ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη αιλαμ

3 αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε

4 μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη

5 και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου

6 και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης

7 και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ' αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου

8 και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου

9 και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ' ανατολας και επι βορραν

10 και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη

11 εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι' αυτον τα ορη τα απ' αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται

12 και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη

13 και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα

14 και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον

15 και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου

16 και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του ουλαι και εκαλεσε και ειπεν γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις

17 και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα

18 και λαλουντος αυτου μετ' εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου

19 και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ' εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει

20 τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς μηδων και περσων εστι

21 και ο τραγος των αιγων βασιλευς των ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος

22 και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου

23 και επ' εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα

24 και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων

25 και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται

26 το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ' αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας

27 εγω δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Revealed # 483

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

483. And he said to me, "You must prophesy again about peoples, nations, tongues, and many kings." (10:11) This symbolically means that such being the case, the character of people caught up in faith alone must be further told.

That this is the symbolic meaning is apparent from what follows, in which the subject is people caught up in faith alone, to the end of chapter 16. After that the subject is the Roman Catholic religion, then the casting out of the dragon, the beast, and the false prophet into hell, and afterward the New Church, which will worship the Lord alone.

To prophesy means, symbolically, to teach (nos. 8, 133), and so to prophesy again means to teach further. "Peoples" symbolize people who are impelled by doctrinal truths or doctrinal falsities, and "nations" symbolize people who are impelled by good practices or evil practices. More about these later. "Tongues" symbolize people who are impelled by truths and goods or falsities and evils externally (no. 282), and "kings" people who are impelled by them internally. To be shown that kings symbolize people who are impelled by truths springing from goodness, and in an opposite sense, people who are impelled by falsities springing from evil, and abstractly truths themselves springing from goodness or falsities themselves springing from evil, see nos. 20, 664, 704, 720, 830, 921. And as the subject in what follows is in particular people impelled by interior falsities, the text says, "and many kings," which symbolizes falsities accompanying evil in abundance.

The text says peoples, nations, tongues and kings in order to mean all people in the church who are of this character.

John's being told that he had to prophesy again means, symbolically, to teach further the character of people caught up in faith alone, in order that their falsities may be exposed and thus eradicated, since no falsity is eradicated before it has been exposed.

[2] That "peoples" symbolize people impelled by doctrinal truths or falsities, and "nations" people impelled by good or evil practices, can be seen from many passages in the Word where peoples and nations are mentioned. However, to demonstrate this we will cite here only some passages where peoples and nations are mentioned together, from which this conclusion may be drawn, as each and every particular in the Word contains a marriage of the Lord and the church, and consequently a marriage of goodness and truth; and "peoples" refer to truth, and "nations" to goodness. The presence of such a marriage in each and every particular of the Word may be seen in The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, nos. 80-90.

[3] Here are the passages in the Word:

Woe to a sinful nation, to a people laden with iniquity... (Isaiah 1:4)

I will send him against a hypocritical nation, against the people of My wrath I will command him... (Isaiah 10:6)

(Jehovah) who is striking the peoples... with an incurable plague, who is ruling the nations in anger... (Isaiah 14:6)

At that time a present will be brought to Jehovah..., a people scattered and shaven..., and a nation marked off and downtrodden... (Isaiah 18:7)

...a strong people will honor You, a city of mighty nations will fear You. (Isaiah 25:3)

(Jehovah) will swallow up... the covering... over all peoples, and the veil... over all nations. (Isaiah 25:7)

Come near, you nations..., and pay heed, you peoples! (Isaiah 34:1)

I... have called You... as a covenant to the peoples, and as a light to the nations. (Isaiah 42:6)

Let all the nations be gathered together, and let the peoples assemble. (Isaiah 43:9)

Behold, I will lift My hand... to the nations, and... My standard to the peoples. (Isaiah 49:22)

...I have given him as a witness to the peoples, a leader and lawgiver to the nations. (Isaiah 55:4)

Behold, a people is coming from the north country, and a great nation... from the edges of the earth. (Jeremiah 6:22)

Many peoples and numerous nations shall come to seek Jehovah of hosts in Jerusalem... (Zechariah 8:22)

Jehovah renders the counsel of the nations of no effect, He overturns the deliberations of the peoples. (Psalms 33:10)

(Jehovah) will subdue the peoples under us, and the nations under our feet... (Jehovah) reigned over the nations... The willing of the peoples have gathered together... (Psalms 47:3, 8-9)

The peoples shall confess You... The nations shall be glad... For You shall judge the peoples righteously, and guide the nations on the earth. (Psalms 67:3-4)

Remember me, O Jehovah, with good pleasure toward Your people..., that I may rejoice in the joy of Your nations... (Psalms 106:4-5)

...all peoples, nations, and languages shall worship (the Son of Man). (Daniel 7:14)

And so on elsewhere, as in Psalms 18:43, Isaiah 9:2-3; 11:10, Ezekiel 36:15, Joel 2:17, Zephaniah 2:9, Revelation 5:9, Luke 2:30-32.

----------

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.