¹ ετους τριτου βασιλευοντος βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην

² και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν σουσοις τη πολει ητις εστιν εν ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη αιλαμ

³ αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε

⁴ μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη

⁵ και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου

⁶ και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης

⁷ και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ' αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου

⁸ και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου

⁹ και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ' ανατολας και επι βορραν

¹⁰ και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη

¹¹ εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι' αυτον τα ορη τα απ' αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται

¹² και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη

¹³ και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα

¹⁴ και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον

¹⁵ και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου

¹⁶ και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του ουλαι και εκαλεσε και ειπεν γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις

¹⁷ και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα

¹⁸ και λαλουντος αυτου μετ' εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου

¹⁹ και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ' εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει

²⁰ τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς μηδων και περσων εστι

²¹ και ο τραγος των αιγων βασιλευς των ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος

²² και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου

²³ και επ' εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα

²⁴ και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων

²⁵ και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται

²⁶ το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ' αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας

²⁷ εγω δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος

¹ Fret not thyself because of evildoers, neither be thou envious against the workers of iniquity.

² For they shall soon be cut down like the grass, and wither as the green herb.

³ Trust in the LORD, and do good; so shalt thou dwell in the land, and verily thou shalt be fed.

⁴ Delight thyself also in the LORD; and he shall give thee the desires of thine heart.

⁵ Commit thy way unto the LORD; trust also in him; and he shall bring it to pass.

⁶ And he shall bring forth thy righteousness as the light, and thy judgment as the noonday.

⁷ Rest in the LORD, and wait patiently for him: fret not thyself because of him who prospereth in his way, because of the man who bringeth wicked devices to pass.

⁸ Cease from anger, and forsake wrath: fret not thyself in any wise to do evil.

⁹ For evildoers shall be cut off: but those that wait upon the LORD, they shall inherit the earth.

¹⁰ For yet a little while, and the wicked shall not be: yea, thou shalt diligently consider his place, and it shall not be.

¹¹ But the meek shall inherit the earth; and shall delight themselves in the abundance of peace.

¹² The wicked plotteth against the just, and gnasheth upon him with his teeth.

¹³ The Lord shall laugh at him: for he seeth that his day is coming.

¹⁴ The wicked have drawn out the sword, and have bent their bow, to cast down the poor and needy, and to slay such as be of upright conversation.

¹⁵ Their sword shall enter into their own heart, and their bows shall be broken.

¹⁶ A little that a righteous man hath is better than the riches of many wicked.

¹⁷ For the arms of the wicked shall be broken: but the LORD upholdeth the righteous.

¹⁸ The LORD knoweth the days of the upright: and their inheritance shall be for ever.

¹⁹ They shall not be ashamed in the evil time: and in the days of famine they shall be satisfied.

²⁰ But the wicked shall perish, and the enemies of the LORD shall be as the fat of lambs: they shall consume; into smoke shall they consume away.

²¹ The wicked borroweth, and payeth not again: but the righteous sheweth mercy, and giveth.

²² For such as be blessed of him shall inherit the earth; and they that be cursed of him shall be cut off.

²³ The steps of a good man are ordered by the LORD: and he delighteth in his way.

²⁴ Though he fall, he shall not be utterly cast down: for the LORD upholdeth him with his hand.

²⁵ I have been young, and now am old; yet have I not seen the righteous forsaken, nor his seed begging bread.

²⁶ He is ever merciful, and lendeth; and his seed is blessed.

²⁷ Depart from evil, and do good; and dwell for evermore.

²⁸ For the LORD loveth judgment, and forsaketh not his saints; they are preserved for ever: but the seed of the wicked shall be cut off.

²⁹ The righteous shall inherit the land, and dwell therein for ever.

³⁰ The mouth of the righteous speaketh wisdom, and his tongue talketh of judgment.

³¹ The law of his God is in his heart; none of his steps shall slide.

³² The wicked watcheth the righteous, and seeketh to slay him.

³³ The LORD will not leave him in his hand, nor condemn him when he is judged.

³⁴ Wait on the LORD, and keep his way, and he shall exalt thee to inherit the land: when the wicked are cut off, thou shalt see it.

³⁵ I have seen the wicked in great power, and spreading himself like a green bay tree.

³⁶ Yet he passed away, and, lo, he was not: yea, I sought him, but he could not be found.

³⁷ Mark the perfect man, and behold the upright: for the end of that man is peace.

³⁸ But the transgressors shall be destroyed together: the end of the wicked shall be cut off.

³⁹ But the salvation of the righteous is of the LORD: he is their strength in the time of trouble.

⁴⁰ And the LORD shall help them and deliver them: he shall deliver them from the wicked, and save them, because they trust in him.