Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Daniel 11

Studie

   

1 και εν τω ενιαυτω τω πρωτω κυρου του βασιλεως ειπεν μοι ενισχυσαι και ανδριζεσθαι

2 και νυν ηλθον την αληθειαν υποδειξαι σοι ιδου τρεις βασιλεις ανθεστηκασιν εν τη περσιδι και ο τεταρτος πλουτησει πλουτον μεγαν παρα παντας και εν τω κατισχυσαι αυτον εν τω πλουτω αυτου επαναστησεται παντι βασιλει ελληνων

3 και στησεται βασιλευς δυνατος και κυριευσει κυριειας πολλης και ποιησει καθως αν βουληται

4 και εν τω αναστηναι αυτον συντριβησεται η βασιλεια αυτου και μερισθησεται εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου ου κατα την αλκην αυτου ουδε κατα την κυριειαν αυτου ην εδυναστευσε οτι αποσταθησεται η βασιλεια αυτου και ετερους διδαξει ταυτα

5 και ενισχυσει βασιλειαν αιγυπτου και εις εκ των δυναστων κατισχυσει αυτον και δυναστευσει δυναστεια μεγαλη η δυναστεια αυτου

6 και εις συντελειαν ενιαυτων αξει αυτους και εισελευσεται βασιλευς αιγυπτου εις την βασιλειαν την βορρα ποιησασθαι συνθηκας και ου μη κατισχυση οτι ο βραχιων αυτου ου στησει ισχυν και ο βραχιων αυτου ναρκησει και των συμπορευομενων μετ' αυτου και μενει εις ωρας

7 και αναστησεται φυτον εκ της ριζης αυτου καθ' εαυτον και ηξει επι την δυναμιν αυτου εν ισχυι αυτου βασιλευς βορρα και ποιησει ταραχην και κατισχυσει

8 και τους θεους αυτων καταστρεψει μετα των χωνευτων αυτων και τους οχλους αυτων μετα των σκευων των επιθυμηματων αυτων το αργυριον και το χρυσιον εν αιχμαλωσια αποισουσιν εις αιγυπτον και εσται ετος βασιλει βορρα

9 και εισελευσεται εις βασιλειαν αιγυπτου ημερας και επιστρεψει επι την γην αυτου

10 και ο υιος αυτου και ερεθισθησεται και συναξει συναγωγην οχλου πολλου και εισελευσεται κατ' αυτην κατασυρων παρελευσεται και επιστρεψει και παροξυνθησεται επι πολυ

11 και οργισθησεται βασιλευς αιγυπτου και πολεμησει μετα βασιλεως βορρα και παραδοθησεται η συναγωγη εις τας χειρας αυτου

12 και ληψεται την συναγωγην και υψωθησεται η καρδια αυτου και ταραξει πολλους και ου μη φοβηθη

13 και επιστρεψει βασιλευς βορρα και συναξει πολεως συναγωγην μειζονα παρα την πρωτην κατα συντελειαν καιρου ενιαυτου και εισελευσεται εις αυτην επ' αυτον εν οχλω πολλω και εν χρημασι πολλοις

14 και εν τοις καιροις εκεινοις διανοιαι αναστησονται επι τον βασιλεα αιγυπτου και ανοικοδομησει τα πεπτωκοτα του εθνους σου και αναστησεται εις το αναστησαι την προφητειαν και προσκοψουσι

15 και επελευσεται βασιλευς βορρα και επιστρεψει τα δορατα αυτου και ληψεται την πολιν την οχυραν και οι βραχιονες βασιλεως αιγυπτου στησονται μετα των δυναστων αυτου και ουκ εσται αυτω ισχυς εις το αντιστηναι αυτω

16 και ποιησει ο εισπορευομενος επ' αυτον κατα το θελημα αυτου και ουκ εσται ο ανθεστηκως εναντιον αυτου και στησεται εν τη χωρα και επιτελεσθησεται παντα εν ταις χερσιν αυτου

17 και δωσει το προσωπον αυτου επελθειν βια παν το εργον αυτου και συνθηκας μετ' αυτου ποιησεται και θυγατερα ανθρωπου δωσει αυτω εις το φθειραι αυτην και ου πεισεται και ουκ εσται

18 και δωσει το προσωπον αυτου επι την θαλασσαν και ληψεται πολλους και επιστρεψει οργην ονειδισμου αυτων εν ορκω κατα τον ονειδισμον αυτου

19 επιστρεψει το προσωπον αυτου εις το κατισχυσαι την χωραν αυτου και προσκοψει και πεσειται και ουχ ευρεθησεται

20 και αναστησεται εκ της ριζης αυτου φυτον βασιλειας εις αναστασιν ανηρ τυπτων δοξαν βασιλεως και εν ημεραις εσχαταις συντριβησεται και ουκ εν οργη ουδε εν πολεμω

21 και αναστησεται επι τον τοπον αυτου ευκαταφρονητος και ου δοθησεται επ' αυτον δοξα βασιλεως και ηξει εξαπινα κατισχυσει βασιλευς εν κληροδοσια αυτου

22 και τους βραχιονας τους συντριβεντας συντριψει απο προσωπου αυτου

23 και μετα της διαθηκης και δημου συνταγεντος μετ' αυτου ποιησει ψευδος και επι εθνος ισχυρον εν ολιγοστω εθνει

24 εξαπινα ερημωσει πολιν και ποιησει οσα ουκ εποιησαν οι πατερες αυτου ουδε οι πατερες των πατερων αυτου προνομην και σκυλα και χρηματα αυτοις δωσει και επι την πολιν την ισχυραν διανοηθησεται και οι λογισμοι αυτου εις ματην

25 και εγερθησεται η ισχυς αυτου και η καρδια αυτου επι τον βασιλεα αιγυπτου εν οχλω πολλω και ο βασιλευς αιγυπτου ερεθισθησεται εις πολεμον εν οχλω ισχυρω σφοδρα λιαν και ου στησεται οτι διανοηθησεται επ' αυτον διανοια

26 και καταναλωσουσιν αυτον μεριμναι αυτου και αποστρεψουσιν αυτον και παρελευσεται και κατασυριει και πεσουνται τραυματιαι πολλοι

27 και δυο βασιλεις μονοι δειπνησουσιν επι το αυτο και επι μιας τραπεζης φαγονται και ψευδολογησουσι και ουκ ευοδωθησονται ετι γαρ συντελεια εις καιρον

28 και επιστρεψει εις την χωραν αυτου εν χρημασι πολλοις και η καρδια αυτου επι την διαθηκην του αγιου ποιησει και επιστρεψει επι την χωραν αυτου

29 εις καιρον και εισελευσεται εις αιγυπτον και ουκ εσται ως η πρωτη και η εσχατη

30 και ηξουσι ρωμαιοι και εξωσουσιν αυτον και εμβριμησονται αυτω και επιστρεψει και οργισθησεται επι την διαθηκην του αγιου και ποιησει και επιστρεψει και διανοηθησεται επ' αυτους ανθ' ων εγκατελιπον την διαθηκην του αγιου

31 και βραχιονες παρ' αυτου στησονται και μιανουσι το αγιον του φοβου και αποστησουσι την θυσιαν και δωσουσι βδελυγμα ερημωσεως

32 και εν αμαρτιαις διαθηκης μιανουσιν εν σκληρω λαω και ο δημος ο γινωσκων ταυτα κατισχυσουσι και ποιησουσι

33 και εννοουμενοι του εθνους συνησουσιν εις πολλους και προσκοψουσι ρομφαια και παλαιωθησονται εν αυτη και εν αιχμαλωσια και εν προνομη ημερων κηλιδωθησονται

34 και οταν συντριβωνται συναξουσιν ισχυν βραχειαν και επισυναχθησονται επ' αυτους πολλοι επι πολεως και πολλοι ως εν κληροδοσια

35 και εκ των συνιεντων διανοηθησονται εις το καθαρισαι εαυτους και εις το εκλεγηναι και εις το καθαρισθηναι εως καιρου συντελειας ετι γαρ καιρος εις ωρας

36 και ποιησει κατα το θελημα αυτου ο βασιλευς και παροργισθησεται και υψωθησεται επι παντα θεον και επι τον θεον των θεων εξαλλα λαλησει και ευοδωθησεται εως αν συντελεσθη η οργη εις αυτον γαρ συντελεια γινεται

37 και επι τους θεους των πατερων αυτου ου μη προνοηθη και εν επιθυμια γυναικος ου μη προνοηθη οτι εν παντι υψωθησεται και υποταγησεται αυτω εθνη ισχυρα

38 επι τον τοπον αυτου κινησει και θεον ον ουκ εγνωσαν οι πατερες αυτου τιμησει εν χρυσιω και αργυριω και λιθω πολυτελει και εν επιθυμημασι

39 ποιησει πολεων και εις οχυρωμα ισχυρον ηξει μετα θεου αλλοτριου ου εαν επιγνω πληθυνει δοξαν και κατακυριευσει αυτου επι πολυ και χωραν απομεριει εις δωρεαν

40 και καθ' ωραν συντελειας συγκερατισθησεται αυτω ο βασιλευς αιγυπτου και εποργισθησεται αυτω βασιλευς βορρα εν αρμασι και εν ιπποις πολλοις και εν πλοιοις πολλοις και εισελευσεται εις χωραν αιγυπτου

41 και επελευσεται εις την χωραν μου

42 και εν χωρα αιγυπτου ουκ εσται εν αυτη διασωζομενος

43 και κρατησει του τοπου του χρυσιου και του τοπου του αργυριου και πασης της επιθυμιας αιγυπτου και λιβυες και αιθιοπες εσονται εν τω οχλω αυτου

44 και ακοη ταραξει αυτον απο ανατολων και βορρα και εξελευσεται εν θυμω ισχυρω και ρομφαια αφανισαι και αποκτειναι πολλους

45 και στησει αυτου την σκηνην τοτε ανα μεσον των θαλασσων και του ορους της θελησεως του αγιου και ηξει ωρα της συντελειας αυτου και ουκ εσται ο βοηθων αυτω

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 955

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

955. Verse 8. And the temple was filled with smoke from the glory of God and from His power, signifies the Divine truth or the Word in the natural sense, in light and power from the Divine truth in the spiritual sense. This is evident from the signification of the "temple," as being the Divine truth or the Word in the natural sense enlightened from the Divine truth in the spiritual sense (See above, n. 948); also from the signification of "smoke," as being the understanding of the Word in the natural sense (of which presently); also from the signification of "the glory of God," as being the light of heaven, which is the Divine truth in the spiritual sense (See n. 33, 288, 345, 874); also from the signification of "the power of God," as being the Divine power; for in the natural sense of the Word there are glory and power [virtus] or light and power [potentia] from its spiritual sense, but not apart from that sense. Those are without that sense who do not regard the Word as holy, and to whom therefore the Divine truth therein is without light and power; while those who regard the Word as holy have that light and power. The reason is that such are conjoined with heaven through the spiritual sense, although they are not conscious of it. From this it is clear that the words "the temple was filled with smoke from the glory of God and from His power" signify that the Word in the natural sense is in light and power from the Divine truth in the spiritual sense.

[2] "Smoke" signifies the understanding of the Word in the natural sense, because "smoke" has the same signification as "cloud;" and that "cloud" signifies the Word in the natural sense may be seen (n. 36, 504, 594, 906); also because "smoke" here has a like signification as "the smoke of the incense;" and that "the smoke of the incense" signifies the Word in the natural sense may be seen (n. 494, 539 at the end). "Smoke" has this signification because smoke is from fire, and "fire" signifies love in both senses, and "holy fire" celestial love. The same is true of the Word in the sense of the letter when it is enlightened and as it were enkindled by the spiritual sense, namely, that the truth there, as to the understanding of it, is in obscurity as if from smoke, until the falsities and evils that pour darkness over the light and cause blindness are dissipated; and this is what is meant by "no one was able to enter into the temple till the seven plagues of the seven angels should be consummated."

[3] The Divine truth in the natural sense is signified also by "smoke" in Isaiah:

Jehovah will create over every dwelling of Mount Zion, and upon her assemblies, a cloud by day and a smoke and the brightness of a flame of fire by night; for over all the glory shall be a covering (Isaiah 4:5).

In the same:

The posts of the threshold were moved at the voice of the seraphim crying, and the house was filled with smoke (Isaiah 6:4).

Also by the "smoke" seen upon Mount Sinai when the law was promulgated; and elsewhere in the Word, by "the smoking of the mountains" when Jehovah comes down. Also by:

The smoking flax (Isaiah 42:3);

And by the smoke of the incense-offerings ascending with the prayers of the saints (Revelation 8:4).

(Continuation respecting the First Commandment)

[4] When a man shuns and turns away from evils because they are sins, he not only sees from the light of heaven that God is and that God is one, but also that God is Man. For he wishes to see his God, and he is incapable of seeing Him otherwise than as Man. Thus did the ancients before Abraham and after him see God; thus do the nations in countries outside the church see God from an interior perception, especially those who are interiorly wise although not from knowledges; thus do all little children and youths and simple well-disposed adults see God; and thus do the inhabitants of all earths see God; for they declare that what is invisible, since it does not come into an idea, does not come into faith. The reason of this is that the man who shuns and turns away from evils as sins thinks from heaven; and the whole heaven, and everyone there, has no other idea of God than as that of Man; nor can he have any other idea, since the whole heaven is a man in the largest form, and the Divine that proceeds from the Lord is what makes heaven; consequently to think otherwise of God than according to that Divine form, which is the human form, is impossible to angels, since angelic thoughts pervade heaven. (That the whole heaven in the complex answers to one Man may be seen in the work on Heaven and Hell 51-86 ; and that the angels think according to the form of heaven, n. 200-212.)

[5] This idea of God flows in from heaven with all in the world, and has its seat in their spirit; but it seems to be rooted out with those in the church who are in intelligence from what is their own [proprium], indeed so rooted out as to be no longer a possible idea; and this for the reason that they think of God from space. But when these become spirits they think otherwise, as has been made evident to me by much experience. For in the spiritual world an indeterminate idea of God is no idea of Him; consequently the idea there is determined to someone who has his seat either on high or elsewhere, and who gives answers. From the general influx which is from the spiritual world men have received ideas of God as Man variously according to the state of perception; and for this reason the triune God is with us called Persons; and in paintings in churches God the Father is represented as Man, the Ancient of Days. It is also from a general influx that men, both living and dead, who are called saints, are adored as gods by the common people in Christian Gentilism, and their sculptured images are loved. The same is true of many nations elsewhere, of the ancient peoples in Greece, in Rome, and in Asia, who had many gods, all of whom were regarded by them as men. This has been said to make known that there is an intuition, namely, in man's spirit, to see God as Man. That is called an intuition which is from general influx.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org