Bible

 

Amos 4

Studie

   

1 ακουσατε τον λογον τουτον δαμαλεις της βασανιτιδος αι εν τω ορει της σαμαρειας αι καταδυναστευουσαι πτωχους και καταπατουσαι πενητας αι λεγουσαι τοις κυριοις αυτων επιδοτε ημιν οπως πιωμεν

2 ομνυει κυριος κατα των αγιων αυτου διοτι ιδου ημεραι ερχονται εφ' υμας και λημψονται υμας εν οπλοις και τους μεθ' υμων εις λεβητας υποκαιομενους εμβαλουσιν εμπυροι λοιμοι

3 και εξενεχθησεσθε γυμναι κατεναντι αλληλων και απορριφησεσθε εις το ορος το ρεμμαν λεγει κυριος ο θεος

4 εισηλθατε εις βαιθηλ και ηνομησατε και εις γαλγαλα επληθυνατε του ασεβησαι και ηνεγκατε εις το πρωι θυσιας υμων εις την τριημεριαν τα επιδεκατα υμων

5 και ανεγνωσαν εξω νομον και επεκαλεσαντο ομολογιας απαγγειλατε οτι ταυτα ηγαπησαν οι υιοι ισραηλ λεγει κυριος ο θεος

6 και εγω δωσω υμιν γομφιασμον οδοντων εν πασαις ταις πολεσιν υμων και ενδειαν αρτων εν πασι τοις τοποις υμων και ουκ επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

7 και εγω ανεσχον εξ υμων τον υετον προ τριων μηνων του τρυγητου και βρεξω επι πολιν μιαν επι δε πολιν μιαν ου βρεξω μερις μια βραχησεται και μερις εφ' ην ου βρεξω επ' αυτην ξηρανθησεται

8 και συναθροισθησονται δυο και τρεις πολεις εις πολιν μιαν του πιειν υδωρ και ου μη εμπλησθωσιν και ουκ επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

9 επαταξα υμας εν πυρωσει και εν ικτερω επληθυνατε κηπους υμων αμπελωνας υμων και συκωνας υμων και ελαιωνας υμων κατεφαγεν η καμπη και ουδ' ως επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

10 εξαπεστειλα εις υμας θανατον εν οδω αιγυπτου και απεκτεινα εν ρομφαια τους νεανισκους υμων μετα αιχμαλωσιας ιππων σου και ανηγαγον εν πυρι τας παρεμβολας υμων εν τη οργη μου και ουδ' ως επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

11 κατεστρεψα υμας καθως κατεστρεψεν ο θεος σοδομα και γομορρα και εγενεσθε ως δαλος εξεσπασμενος εκ πυρος και ουδ' ως επεστρεψατε προς με λεγει κυριος

12 δια τουτο ουτως ποιησω σοι ισραηλ πλην οτι ουτως ποιησω σοι ετοιμαζου του επικαλεισθαι τον θεον σου ισραηλ

13 διοτι ιδου εγω στερεων βροντην και κτιζων πνευμα και απαγγελλων εις ανθρωπους τον χριστον αυτου ποιων ορθρον και ομιχλην και επιβαινων επι τα υψη της γης κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ονομα αυτω

   

Ze Swedenborgových děl

 

Canons of the New Church # 27

  
/ 47  
  

27. CHAPTER IV. THE PROGRESSION OF A CHURCH TOWARDS ITS END, AND THE END ITSELF, ARE DESCRIBED IN VERY MANY PLACES IN THE WORD

1. A successive decreasing of good and truth and increasing of evil and falsity in a Church is termed in the Word its "being laid waste" and "becoming desolate".

2. Its final state, when there is nothing of good or truth remaining, is there termed "consummation" and "being cut off".

3. The end itself of a Church is the "fullness [of time]".

4. The same things also are meant in the Word by "evening" and "night".

5. And also by these things in the Prophets and in the Gospels: then shall the sun be darkened, the moon shall not give her light, the stars shall fall from heaven, and the powers of the heavens shall be shaken. 1

6. Then the Church exists no longer except in name; nevertheless, there is this "remnant" in it, that a man, if he wishes, can know and understand truths, and can do goods. 2

Poznámky pod čarou:

1. See Isa. 13:10; Ezek. 32:7; Joel 2:10, 31; 3:15; Amos 8:9; Matt. 24:29; Mark 13:24; Luke 21:25-26; Rev. 6:12-13 8:10, 12.

2. In the margin of the Nordenskjold manuscript by another hand are the words: "But now hardly one in the whole of Christendom wishes to know."

  
/ 47  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.