Bible

 

2 Samuel 5

Studie

   

1 και παραγινονται πασαι αι φυλαι ισραηλ προς δαυιδ εις χεβρων και ειπαν αυτω ιδου οστα σου και σαρκες σου ημεις

2 και εχθες και τριτην οντος σαουλ βασιλεως εφ' ημιν συ ησθα ο εξαγων και εισαγων τον ισραηλ και ειπεν κυριος προς σε συ ποιμανεις τον λαον μου τον ισραηλ και συ εσει εις ηγουμενον επι τον ισραηλ

3 και ερχονται παντες οι πρεσβυτεροι ισραηλ προς τον βασιλεα εις χεβρων και διεθετο αυτοις ο βασιλευς δαυιδ διαθηκην εν χεβρων ενωπιον κυριου και χριουσιν τον δαυιδ εις βασιλεα επι παντα ισραηλ

4 υιος τριακοντα ετων δαυιδ εν τω βασιλευσαι αυτον και τεσσαρακοντα ετη εβασιλευσεν

5 επτα ετη και εξ μηνας εβασιλευσεν εν χεβρων επι τον ιουδαν και τριακοντα τρια ετη εβασιλευσεν επι παντα ισραηλ και ιουδαν εν ιερουσαλημ

6 και απηλθεν δαυιδ και οι ανδρες αυτου εις ιερουσαλημ προς τον ιεβουσαιον τον κατοικουντα την γην και ερρεθη τω δαυιδ ουκ εισελευσει ωδε οτι αντεστησαν οι τυφλοι και οι χωλοι λεγοντες οτι ουκ εισελευσεται δαυιδ ωδε

7 και κατελαβετο δαυιδ την περιοχην σιων αυτη η πολις του δαυιδ

8 και ειπεν δαυιδ τη ημερα εκεινη πας τυπτων ιεβουσαιον απτεσθω εν παραξιφιδι και τους χωλους και τους τυφλους και τους μισουντας την ψυχην δαυιδ δια τουτο ερουσιν τυφλοι και χωλοι ουκ εισελευσονται εις οικον κυριου

9 και εκαθισεν δαυιδ εν τη περιοχη και εκληθη αυτη η πολις δαυιδ και ωκοδομησεν την πολιν κυκλω απο της ακρας και τον οικον αυτου

10 και επορευετο δαυιδ πορευομενος και μεγαλυνομενος και κυριος παντοκρατωρ μετ' αυτου

11 και απεστειλεν χιραμ βασιλευς τυρου αγγελους προς δαυιδ και ξυλα κεδρινα και τεκτονας ξυλων και τεκτονας λιθων και ωκοδομησαν οικον τω δαυιδ

12 και εγνω δαυιδ οτι ητοιμασεν αυτον κυριος εις βασιλεα επι ισραηλ και οτι επηρθη η βασιλεια αυτου δια τον λαον αυτου ισραηλ

13 και ελαβεν δαυιδ ετι γυναικας και παλλακας εξ ιερουσαλημ μετα το ελθειν αυτον εκ χεβρων και εγενοντο τω δαυιδ ετι υιοι και θυγατερες

14 και ταυτα τα ονοματα των γεννηθεντων αυτω εν ιερουσαλημ σαμμους και σωβαβ και ναθαν και σαλωμων

15 και εβεαρ και ελισους και ναφεκ και ιεφιες

16 και ελισαμα και ελιδαε και ελιφαλαθ

16a σαμαε ιεσσιβαθ ναθαν γαλαμααν ιεβααρ θεησους ελφαλατ ναγεδ ναφεκ ιαναθα λεασαμυς βααλιμαθ ελιφαλαθ

17 και ηκουσαν αλλοφυλοι οτι κεχρισται δαυιδ βασιλευς επι ισραηλ και ανεβησαν παντες οι αλλοφυλοι ζητειν τον δαυιδ και ηκουσεν δαυιδ και κατεβη εις την περιοχην

18 και οι αλλοφυλοι παραγινονται και συνεπεσαν εις την κοιλαδα των τιτανων

19 και ηρωτησεν δαυιδ δια κυριου λεγων ει αναβω προς τους αλλοφυλους και παραδωσεις αυτους εις τας χειρας μου και ειπεν κυριος προς δαυιδ αναβαινε οτι παραδιδους παραδωσω τους αλλοφυλους εις τας χειρας σου

20 και ηλθεν δαυιδ εκ των επανω διακοπων και εκοψεν τους αλλοφυλους εκει και ειπεν δαυιδ διεκοψεν κυριος τους εχθρους μου τους αλλοφυλους ενωπιον εμου ως διακοπτεται υδατα δια τουτο εκληθη το ονομα του τοπου εκεινου επανω διακοπων

21 και καταλιμπανουσιν εκει τους θεους αυτων και ελαβοσαν αυτους δαυιδ και οι ανδρες οι μετ' αυτου

22 και προσεθεντο ετι αλλοφυλοι του αναβηναι και συνεπεσαν εν τη κοιλαδι των τιτανων

23 και επηρωτησεν δαυιδ δια κυριου και ειπεν κυριος ουκ αναβησει εις συναντησιν αυτων αποστρεφου απ' αυτων και παρεσει αυτοις πλησιον του κλαυθμωνος

24 και εσται εν τω ακουσαι σε την φωνην του συγκλεισμου του αλσους του κλαυθμωνος τοτε καταβησει προς αυτους οτι τοτε εξελευσεται κυριος εμπροσθεν σου κοπτειν εν τω πολεμω των αλλοφυλων

25 και εποιησεν δαυιδ καθως ενετειλατο αυτω κυριος και επαταξεν τους αλλοφυλους απο γαβαων εως της γης γαζηρα

   

Ze Swedenborgových děl

 

True Christian Religion # 727

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

727. It is well known that invitations to meals and banquets serve as a means to establish links and associations in the world. For the person who gives the invitation has in mind something contributing to his end in view, which concerns agreement and friendship. Far more then is this true of invitations which are aimed at spiritual ends. Dinners in the ancient churches were charitable ones, and it was much the same in the earliest days of the Christian church, where people strengthened one another's resolve to maintain the Lord's worship in heartfelt sincerity. The feasts of the Children of Israel on sacrifices beside the Tabernacle had no other meaning than unanimity in the worship of Jehovah. The meat that they used to eat was therefore called holy (Jeremiah 11:15; Hagg Jeremiah 2:12; and many other places), because it came from a sacrifice. What then of the bread and wine, and the Passover meat at the Lord's Supper, who offered Himself as a sacrifice for the sins of the whole world?

[2] In addition, the link established with the Lord through the Holy Supper can be illustrated by the link between families descended from one ancestor. From him are descended blood relations, and in series kinsfolk and relatives. They all derive something from the founder of the line, but it is not so much flesh and blood. It is rather the soul and similar inclinations which they derive from flesh and blood that forms the link. The link is also generally apparent in their faces and their behaviour, so that they are called one flesh (as in Genesis 29:14; 37:27; 2 Samuel 5:1; 19:12-13, and elsewhere).

[3] It is much the same with linking with the Lord, who is the Father of all the faithful and blessed. Linking with Him takes place by means of love and faith, which together are called one flesh. This is why He said that 'if someone eats my flesh and drinks my blood, he remains in me and I in him' (John 6:56). Anyone can see that it is not bread and wine that do this, but the good of love, which is meant by bread, and the truth of faith, which is meant by wine. These are peculiar to the Lord, proceed from and are conferred by Him alone. Every link is forged by love, and love is not love if there is no trust. Those who believe that bread is flesh and wine is blood, being unable to lift their thoughts above this level, may cling to that belief; but in such a way as to believe that it is something very holy which makes a link with the Lord, which is being assigned for a person to make as if his own, although it constantly remains the Lord's.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.