Bible

 

Matthaeus 6

Studie

   

1 Attendite ne justitiam vestram faciatis coram hominibus, ut videamini ab eis : alioquin mercedem non habebitis apud Patrem vestrum qui in cælis est.

2 Cum ergo facis eleemosynam, noli tuba canere ante te, sicut hypocritæ faciunt in synagogis, et in vicis, ut honorificentur ab hominibus. Amen dico vobis, receperunt mercedem suam.

3 Te autem faciente eleemosynam, nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua :

4 ut sit eleemosyna tua in abscondito, et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

5 Et cum oratis, non eritis sicut hypocritæ qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare, ut videantur ab hominibus : amen dico vobis, receperunt mercedem suam.

6 Tu autem cum oraveris, intra in cubiculum tuum, et clauso ostio, ora Patrem tuum in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

7 Orantes autem, nolite multum loqui, sicut ethnici, putant enim quod in multiloquio suo exaudiantur.

8 Nolite ergo assimilari eis : scit enim Pater vester, quid opus sit vobis, antequam petatis eum.

9 Sic ergo vos orabitis : Pater noster, qui es in cælis, sanctificetur nomen tuum.

10 Adveniat regnum tuum ; fiat voluntas tua, sicut in cælo et in terra.

11 Panem nostrum supersubstantialem da nobis hodie,

12 et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris.

13 Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.

14 Si enim dimiseritis hominibus peccata eorum : dimittet et vobis Pater vester cælestis delicta vestra.

15 Si autem non dimiseritis hominibus : nec Pater vester dimittet vobis peccata vestra.

16 Cum autem jejunatis, nolite fieri sicut hypocritæ, tristes. Exterminant enim facies suas, ut appareant hominibus jejunantes. Amen dico vobis, quia receperunt mercedem suam.

17 Tu autem, cum jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava,

18 ne videaris hominibus jejunans, sed Patri tuo, qui est in abscondito : et Pater tuus, qui videt in abscondito, reddet tibi.

19 Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra : ubi ærugo, et tinea demolitur : et ubi fures effodiunt, et furantur.

20 Thesaurizate autem vobis thesauros in cælo, ubi neque ærugo, neque tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt, nec furantur.

21 Ubi enim est thesaurus tuus, ibi est et cor tuum.

22 Lucerna corporis tui est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit.

23 Si autem oculus tuus fuerit nequam, totum corpus tuum tenebrosum erit. Si ergo lumen, quod in te est, tenebræ sunt : ipsæ tenebræ quantæ erunt ?

24 Nemo potest duobus dominis servire : aut enim unum odio habebit, et alterum diliget : aut unum sustinebit, et alterum contemnet. Non potestis Deo servire et mammonæ.

25 Ideo dico vobis, ne solliciti sitis animæ vestræ quid manducetis, neque corpori vestro quid induamini. Nonne anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum ?

26 Respicite volatilia cæli, quoniam non serunt, neque metunt, neque congregant in horrea : et Pater vester cælestis pascit illa. Nonne vos magis pluris estis illis ?

27 Quis autem vestrum cogitans potest adjicere ad staturam suam cubitum unum ?

28 Et de vestimento quid solliciti estis ? Considerate lilia agri quomodo crescunt : non laborant, neque nent.

29 Dico autem vobis, quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis.

30 Si autem fœnum agri, quod hodie est, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit, quanto magis vos modicæ fidei ?

31 Nolite ergo solliciti esse, dicentes : Quid manducabimus, aut quid bibemus, aut quo operiemur ?

32 hæc enim omnia gentes inquirunt. Scit enim Pater vester, quia his omnibus indigetis.

33 Quærite ergo primum regnum Dei, et justitiam ejus : et hæc omnia adjicientur vobis.

34 Nolite ergo solliciti esse in crastinum. Crastinus enim dies sollicitus erit sibi ipsi : sufficit diei malitia sua.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1749

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1749. That 'nor anything that is yours will I take' means that nothing of that nature exists with celestial love becomes clear from the fact that Abram said he was unwilling to take anything from the king of Sodom. 'Abram' represented the Lord, who was now the victor, and so represented the things that belonged to celestial love, which He acquired to Himself by means of victories. 'The king of Sodom' represented evil and falsity, nothing of which existed with the Lord the victor, that is, with celestial love.

[2] What these words are used to mean in the internal sense cannot become clear unless the situation in the next life is known. Among evil and hellish spirits self-love and love of the world reign; consequently they imagine that they are the gods of the universe and can accomplish much. When they have been overcome, even though they realize that they can achieve nothing at all, the notion of their own power and dominion still remains with them, and they imagine that they themselves are able to contribute much to the Lord's power and dominion. Consequently in order that they may reign together with good spirits they offer them their services. But because it is nothing but evil and falsity by means of which they imagine they can achieve anything, while with the Lord, or celestial love, nothing but good and truth reside, the reply made here to the king of Sodom, who represents such people, means that nothing of that nature existed with the Lord, that is, none of the Lord's power came from evil and falsity.

[3] Dominion from evil and falsity is the complete reverse of dominion from good and truth. Dominion from evil and falsity consists in the desire to make slaves of everybody else, but dominion from good and truth consists in the desire to make them free men. Dominion from evil and falsity consists in destroying all people, but dominion from good and truth in saving them. From these considerations it is clear that dominion from evil and falsity is the devil's, while dominion from good and truth is the Lord's. That these types of dominion are complete opposites becomes clear from the Lord's words in Matthew 12:24-30, and from His saying that nobody can serve two masters, Matthew 6:24; Luke 16:13.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.