¹ Tunc Jesus ductus est in desertum a Spiritu, ut tentaretur a diabolo.

² Et cum jejunasset quadraginta diebus, et quadraginta noctibus, postea esuriit.

³ Et accedens tentator dixit ei : Si Filius Dei es, dic ut lapides isti panes fiant.

⁴ Qui respondens dixit : Scriptum est : Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo, quod procedit de ore Dei.

⁵ Tunc assumpsit eum diabolus in sanctam civitatem, et statuit eum super pinnaculum templi,

⁶ et dixit ei : Si Filius Dei es, mitte te deorsum. Scriptum est enim : Quia angelis suis mandavit de te, et in manibus tollent te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.

⁷ Ait illi Jesus : Rursum scriptum est : Non tentabis Dominum Deum tuum.

⁸ Iterum assumpsit eum diabolus in montem excelsum valde : et ostendit ei omnia regna mundi, et gloriam eorum,

⁹ et dixit ei : Hæc omnia tibi dabo, si cadens adoraveris me.

¹⁰ Tunc dicit ei Jesus : Vade Satana : Scriptum est enim : Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies.

¹¹ Tunc reliquit eum diabolus : et ecce angeli accesserunt, et ministrabant ei.

¹² Cum autem audisset Jesus quod Joannes traditus esset, secessit in Galilæam :

¹³ et, relicta civitate Nazareth, venit, et habitavit in Capharnaum maritima, in finibus Zabulon et Nephthalim :

¹⁴ ut adimpleretur quod dictum est per Isaiam prophetam :

¹⁵ Terra Zabulon, et terra Nephthalim, via maris trans Jordanem, Galilæa gentium :

¹⁶ populus, qui sedebat in tenebris, vidit lucem magnam : et sedentibus in regione umbræ mortis, lux orta est eis.

¹⁷ Exinde cœpit Jesus prædicare, et dicere : Pœnitentiam agite : appropinquavit enim regnum cælorum.

¹⁸ Ambulans autem Jesus juxta mare Galilææ, vidit duos fratres, Simonem, qui vocatur Petrus, et Andream fratrem ejus, mittentes rete in mare (erant enim piscatores),

¹⁹ et ait illis : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.

²⁰ At illi continuo relictis retibus secuti sunt eum.

²¹ Et procedens inde, vidit alios duos fratres, Jacobum Zebedæi, et Joannem fratrem ejus, in navi cum Zebedæo patre eorum, reficientes retia sua : et vocavit eos.

²² Illi autem statim relictis retibus et patre, secuti sunt eum.

²³ Et circuibat Jesus totam Galilæam, docens in synagogis eorum, et prædicans Evangelium regni : et sanans omnem languorem, et omnem infirmitatem in populo.

²⁴ Et abiit opinio ejus in totam Syriam, et obtulerunt ei omnes male habentes, variis languoribus, et tormentis comprehensos, et qui dæmonia habebant, et lunaticos, et paralyticos, et curavit eos :

²⁵ et secutæ sunt eum turbæ multæ de Galilæa, et Decapoli, et de Jerosolymis, et de Judæa, et de trans Jordanem.

¹ Surge, illuminare, Jerusalem, quia venit lumen tuum, et gloria Domini super te orta est.

² Quia ecce tenebræ operient terram, et caligo populos ; super te autem orietur Dominus, et gloria ejus in te videbitur.

³ Et ambulabunt gentes in lumine tuo, et reges in splendore ortus tui.

⁴ Leva in circuitu oculos tuos, et vide : omnes isti congregati sunt, venerunt tibi ; filii tui de longe venient et filiæ tuæ de latere surgent.

⁵ Tunc videbis, et afflues, mirabitur et dilatabitur cor tuum, quando conversa fuerit ad te multitudo maris, fortitudo gentium venerit tibi.

⁶ Inundatio camelorum operiet te, dromedarii Madian et Epha ; omnes de Saba venient, aurum et thus deferentes, et laudem Domino annuntiantes.

⁷ Omne pecus Cedar congregabitur tibi ; arietes Nabaioth ministrabunt tibi : offerentur super placabili altari meo, et domum majestatis meæ glorificabo.

⁸ Qui sunt isti qui ut nubes volant, et quasi columbæ ad fenestras suas ?

⁹ Me enim insulæ exspectant, et naves maris in principio, ut adducam filios tuos de longe ; argentum eorum, et aurum eorum cum eis, nomini Domini Dei tui, et Sancto Israël, quia glorificavit te.

¹⁰ Et ædificabunt filii peregrinorum muros tuos, et reges eorum ministrabunt tibi ; in indignatione enim mea percussi te, et in reconciliatione mea misertus sum tui.

¹¹ Et aperientur portæ tuæ jugiter ; die ac nocte non claudentur, ut afferatur ad te fortitudo gentium, et reges earum adducantur.

¹² Gens enim et regnum quod non servierit tibi peribit, et gentes solitudine vastabuntur.

¹³ Gloria Libani ad te veniet, abies, et buxus, et pinus simul ad ornandum locum sanctificationis meæ ; et locum pedum meorum glorificabo.

¹⁴ Et venient ad te curvi filii eorum qui humiliaverunt te, et adorabunt vestigia pedum tuorum omnes qui detrahebant tibi, et vocabunt te civitatem Domini, Sion Sancti Israël.

¹⁵ Pro eo quod fuisti derelicta et odio habita, et non erat qui per te transiret, ponam te in superbiam sæculorum, gaudium in generationem et generationem ;

¹⁶ et suges lac gentium, et mamilla regum lactaberis ; et scies quia ego Dominus salvans te, et redemptor tuus, Fortis Jacob.

¹⁷ Pro ære afferam aurum, et pro ferro afferam argentum, et pro lignis æs, et pro lapidibus ferrum, et ponam visitationem tuam pacem, et præpositos tuos justitiam.

¹⁸ Non audietur ultra iniquitas in terra tua, vastitas et contritio in terminis tuis ; et occupabit salus muros tuos, et portas tuas laudatio.

¹⁹ Non erit tibi amplius sol ad lucendum per diem, nec splendor lunæ illuminabit te ; sed erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et Deus tuus in gloriam tuam.

²⁰ Non occidet ultra sol tuus, et luna tua non minuetur, quia erit tibi Dominus in lucem sempiternam, et complebuntur dies luctus tui.

²¹ Populus autem tuus omnes justi ; in perpetuum hæreditabunt terram, germen plantationis meæ, opus manus meæ ad glorificandum.

²² Minimus erit in mille, et parvulus in gentem fortissimam. Ego Dominus, in tempore ejus subito faciam istud.