Bible

 

Matthaeus 13

Studie

   

1 In illo die exiens Jesus de domo, sedebat secus mare.

2 Et congregatæ sunt ad eum turbæ multæ, ita ut naviculam ascendens sederet : et omnis turba stabat in littore,

3 et locutus est eis multa in parabolis, dicens : Ecce exiit qui seminat, seminare.

4 Et dum seminat, quædam ceciderunt secus viam, et venerunt volucres cæli, et comederunt ea.

5 Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non habebant terram multam : et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terræ :

6 sole autem orto æstuaverunt ; et quia non habebant radicem, aruerunt.

7 Alia autem ceciderunt in spinas : et creverunt spinæ, et suffocaverunt ea.

8 Alia autem ceciderunt in terram bonam : et dabant fructum, aliud centesimum, aliud sexagesimum, aliud trigesimum.

9 Qui habet aures audiendi, audiat.

10 Et accedentes discipuli dixerunt ei : Quare in parabolis loqueris eis ?

11 Qui respondens, ait illis : Quia vobis datum est nosse mysteria regni cælorum : illis autem non est datum.

12 Qui enim habet, dabitur ei, et abundabit : qui autem non habet, et quod habet auferetur ab eo.

13 Ideo in parabolis loquor eis : quia videntes non vident, et audientes non audiunt, neque intelligunt.

14 Et adimpletur in eis prophetia Isaiæ, dicentis : Auditu audietis, et non intelligetis : et videntes videbitis, et non videbitis.

15 Incrassatum est enim cor populi hujus, et auribus graviter audierunt, et oculos suos clauserunt : nequando videant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et convertantur, et sanem eos.

16 Vestri autem beati oculi quia vident, et aures vestræ quia audiunt.

17 Amen quippe dico vobis, quia multi prophetæ et justi cupierunt videre quæ videtis, et non viderunt : et audire quæ auditis, et non audierunt.

18 Vos ergo audite parabolam seminantis.

19 Omnis qui audit verbum regni, et non intelligit, venit malus, et rapit quod seminatum est in corde ejus : hic est qui secus viam seminatus est.

20 Qui autem super petrosa seminatus est, hic est qui verbum audit, et continuo cum gaudio accipit illud :

21 non habet autem in se radicem, sed est temporalis : facta autem tribulatione et persecutione propter verbum, continuo scandalizatur.

22 Qui autem seminatus est in spinis, hic est qui verbum audit, et sollicitudo sæculi istius, et fallacia divitiarum suffocat verbum, et sine fructu efficitur.

23 Qui vero in terram bonam seminatus est, hic est qui audit verbum, et intelligit, et fructum affert, et facit aliud quidem centesimum, aliud autem sexagesimum, aliud vero trigesimum.

24 Aliam parabolam proposuit illis, dicens : Simile factum est regnum cælorum homini, qui seminavit bonum semen in agro suo :

25 cum autem dormirent homines, venit inimicus ejus, et superseminavit zizania in medio tritici, et abiit.

26 Cum autem crevisset herba, et fructum fecisset, tunc apparuerunt et zizania.

27 Accedentes autem servi patrisfamilias, dixerunt ei : Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo ? unde ergo habet zizania ?

28 Et ait illis : Inimicus homo hoc fecit. Servi autem dixerunt ei : Vis, imus, et colligimus ea ?

29 Et ait : Non : ne forte colligentes zizania, eradicetis simul cum eis et triticum.

30 Sinite utraque crescere usque ad messem, et in tempore messis dicam messoribus : Colligite primum zizania, et alligate ea in fasciculos ad comburendum : triticum autem congregate in horreum meum.

31 Aliam parabolam proposuit eis dicens : Similis est regnum cælorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo :

32 quod minimum quidem est omnibus seminibus : cum autem creverit, majus est omnibus oleribus, et fit arbor, ita ut volucres cæli veniant, et habitent in ramis ejus.

33 Aliam parabolam locutus est eis : Similis est regnum cælorum fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinæ satis tribus, donec fermentatum est totum.

34 Hæc omnia locutus est Jesus in parabolis ad turbas : et sine parabolis non loquebatur eis :

35 ut impleretur quod dictum erat per prophetam dicentem : Aperiam in parabolis os meum ; eructabo abscondita a constitutione mundi.

36 Tunc, dimissis turbis, venit in domum : et accesserunt ad eum discipuli ejus, dicentes : Edissere nobis parabolam zizaniorum agri.

37 Qui respondens ait illis : Qui seminat bonum semen, est Filius hominis.

38 Ager autem est mundus. Bonum vero semen, hi sunt filii regnum. Zizania autem, filii sunt nequam.

39 Inimicus autem, qui seminavit ea, est diabolus. Messis vero, consummatio sæculi est. Messores autem, angeli sunt.

40 Sicut ergo colliguntur zizania, et igni comburuntur : sic erit in consummatione sæculi.

41 Mittet Filius hominis angelos suos, et colligent de regno ejus omnia scandala, et eos qui faciunt iniquitatem :

42 et mittent eos in caminum ignis. Ibi erit fletus et stridor dentium.

43 Tunc justi fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum. Qui habet aures audiendi, audiat.

44 Simile est regnum cælorum thesauro abscondito in agro : quem qui invenit homo, abscondit, et præ gaudio illius vadit, et vendit universa quæ habet, et emit agrum illum.

45 Iterum simile est regnum cælorum homini negotiatori, quærenti bonas margaritas.

46 Inventa autem una pretiosa margarita, abiit, et vendidit omnia quæ habuit, et emit eam.

47 Iterum simile est regnum cælorum sagenæ missæ in mare, et ex omni genere piscium congreganti.

48 Quam, cum impleta esset, educentes, et secus littus sedentes, elegerunt bonis in vasa, malos autem foras miserunt.

49 Sic erit in consummatione sæculi : exibunt angeli, et separabunt malos de medio justorum,

50 et mittent eos in caminum ignis : ibi erit fletus, et stridor dentium.

51 Intellexistis hæc omnia ? Dicunt ei : Etiam.

52 Ait illis : Ideo omnis scriba doctus in regno cælorum, similis est homini patrifamilias, qui profert de thesauro suo nova et vetera.

53 Et factum est, cum consummasset Jesus parabolas istas, transiit inde.

54 Et veniens in patriam suam, docebat eos in synagogis eorum, ita ut mirarentur, et dicerent : Unde huic sapientia hæc, et virtutes ?

55 Nonne hic est fabri filius ? nonne mater ejus dicitur Maria, et fratres ejus, Jacobus, et Joseph, et Simon, et Judas ?

56 et sorores ejus, nonne omnes apud nos sunt ? unde ergo huic omnia ista ?

57 Et scandalizabantur in eo. Jesus autem dixit eis : Non est propheta sine honore, nisi in patria sua, et in domo sua.

58 Et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10622

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10622. 'And He does not at all absolve' means allowing them to exist until they reach their closing stage. This is clear from the meaning of 'absolving' as forgiving sin; but when the words does or will not absolve are added 1 , allowing the thing to exist is meant. The reason why until their closing stage is meant is that the Lord allows evil to exist until it has reached its closing stage or culmination. Various places throughout the Word use the expression 'the close of the age'; and in these places evil may be spoken of as having reached or not having reached its closing stage, at which stage visitation takes place. Since this is the meaning of the words 'He does (or will) not at all absolve' a brief statement must be made showing what to understand by this. In general the closing stage or the close means the end of the Church. And it reaches its end when neither charity nor faith exist any longer, because the Church has turned itself completely away from the Lord and no good at all reigns there any longer, only evil. This is called its close, at which stage visitation takes place. When it takes place all those ruled by evil are cast away, and all those governed by good are accepted. This visitation takes place in the next life, where all who have belonged to the Church from its beginning through to its end dwell together. The casting away of the evil into hell when it takes place and the saving of the good is what is called the last judgement.

[2] In particular the closing stage takes place with every individual person in a very similar manner. When anybody enters the next life, which happens immediately after death, he is allowed to exist among those who are good; even someone bad is allowed to do so. But after a while the person's interiors are opened. If these are evil he is borne away more and more into his own evil, until his will is taken over by his evil, and his understanding by the falsity which goes with that evil. Once this has happened that evil is said to have reached the closing stage in him, and he is cast away into hell. These are the things that should be understood by 'He will not at all absolve'. The like is meant by what Jehovah said to Moses,

Now, go! lead the people to what I have spoken of to you. Behold, My angel will go before you; and on the day of My visitation I will visit their sin upon them. Exodus 32:34.

[3] The fact that the close means the end of the Church is clear from the following places: In Jeremiah,

With Israel and with Judah I will not bring about the close 2 , but I will not treat you as one who is at all innocent 3 , because there is no hope for your fracture; the wound is grievous. You have no restorative medicaments. Jeremiah 30:11-13; 46:28.

In the same prophet,

Your iniquity, O daughter of Zion, has been brought to a close. He will visit your iniquity, O daughter of Edom, He will reveal your sins. Lamentations 4:22.

In Daniel,

Seventy weeks have been decreed concerning your people, to bring transgression to a close and to seal up sins and to atone for iniquity. At length upon the bird of abominations will come desolation; and until the close ... Daniel 9:24, 27.

In Matthew,

The harvest is the close of the age. As the tares are gathered and burned in the fire, so will it be at the close of the age. Matthew 13:39-40.

In the same gospel,

The disciples said to Jesus, Tell us, what will be the sign of Your coming and of the close of the age? Matthew 24:3.

In the same gospel,

Jesus said, Behold I am with you at all times 4 even to the close of the age. Matthew 28:20.

Poznámky pod čarou:

1. i.e. when he does not absolve is added to absolving; literally, and absolving He does not absolve

2. i.e. He will not make an end of Israel and Judah, as He will of the nations among whom they are exiled

3. literally, nor rendering will I render you innocent

4. literally, I am with you all the days

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.