Bible

 

Malachias 2

Studie

   

1 Et nunc ad vos mandatum hoc, o sacerdotes.

2 Si nolueritis audire, et si nolueritis ponere super cor, ut detis gloriam nomini meo, ait Dominus exercituum, mittam in vos egestatem, et maledicam benedictionibus vestris, et maledicam illis, quoniam non posuistis super cor.

3 Ecce ego projiciam vobis brachium, et dispergam super vultum vestrum stercus solemnitatum vestrarum, et assumet vos secum.

4 Et scietis quia misi ad vos mandatum istud, ut esset pactum meum cum Levi, dicit Dominus exercituum.

5 Pactum meum fuit cum eo vitæ et pacis : et dedi ei timorem, et timuit me, et a facie nominis mei pavebat.

6 Lex veritatis fuit in ore ejus, et iniquitas non est inventa in labiis ejus : in pace et in æquitate ambulavit mecum, et multos avertit ab iniquitate.

7 Labia enim sacerdotis custodient scientiam, et legem requirent ex ore ejus, quia angelus Domini exercituum est.

8 Vos autem recessistis de via, et scandalizastis plurimos in lege : irritum fecistis pactum Levi, dicit Dominus exercituum.

9 Propter quod et ego dedi vos contemptibiles, et humiles omnibus populis, sicut non servastis vias meas, et accepistis faciem in lege.

10 Numquid non pater unus omnium nostrum ? numquid non Deus unus creavit nos ? quare ergo despicit unusquisque nostrum fratrem suum, violans pactum patrum nostrorum ?

11 Transgressus est Juda, et abominatio facta est in Israël et in Jerusalem, quia contaminavit Juda sanctificationem Domini, quam dilexit, et habuit filiam dei alieni.

12 Disperdet Dominus virum qui fecerit hoc, magistrum et discipulum, de tabernaculis Jacob, et offerentem munus Domino exercituum.

13 Et hoc rursum fecistis : operiebatis lacrimis altare Domini, fletu et mugitu, ita ut non respiciam ultra ad sacrificium, nec accipiam placabile quid de manu vestra.

14 Et dixistis : Quam ob causam ? Quia Dominus testificatus est inter te et uxorem pubertatis tuæ, quam tu despexisti : et hæc particeps tua, et uxor fœderis tui.

15 Nonne unus fecit, et residuum spiritus ejus est ? et quid unus quærit, nisi semen Dei ? custodite ergo spiritum vestrum, et uxorem adolescentiæ tuæ noli despicere.

16 Cum odio habueris, dimitte, dicit Dominus Deus Israël : operiet autem iniquitas vestimentum ejus, dicit Dominus exercituum. Custodite spiritum vestrum, et nolite despicere.

17 Laborare fecistis Dominum in sermonibus vestris, et dixistis : In quo eum fecimus laborare ? In eo quod dicitis : Omnis qui facit malum bonus est in conspectu Domini, et tales ei placent : aut certe ubi est Deus judicii ?

   

Komentář

 

Love correspondence

  
tiny hand my love, by Jenny Stein

To some degree, there really is no spiritual meaning to the word “love” in the Bible. Why? Because if you truly love another, that is already a spiritual state. To put it simply, the Lord is Love Itself, a perfect and infinite love that is the source of all actual life and substance in the universe. Thus everything we are and everything we experience is a product of the Lord's love; there is no way for us to have any love from ourselves that is not ultimately the Lord's love, because the Lord's love is everything. When we feel love, what we're really doing is opening ourselves to be a conduit for the Lord's love -- truly a spiritual state. This also means that the more we can align our love with the Lord's love, the stronger our experience of love will be. The Lord's love is a constant desire to be conjoined with us, to be able to love us fully while protecting our right to choose. So the more we try to love that way, the more in harmony with Him we will be and the more powerful our feelings of love will be. In a general sense, then, most uses of “love” in the Bible represent a desire for union, connection, powered, and enriched by the Lord.

In Matthew 6:24, this signifies celestial of love. (Arcana Coelestia 3875[3])

In Malachi 2:11, this signifies to conjoin oneself with falsity. (Arcana Coelestia 4434[3])