Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Leviticus 3

Studie

   

1 Quod si hostia pacificorum fuerit ejus oblatio, et de bobus voluerit offerre, marem sive feminam, immaculata offeret coram Domino.

2 Ponetque manum super caput victimæ suæ, quæ immolabitur in introitu tabernaculi testimonii, fundentque filii Aaron sacerdotes sanguinem per altaris circuitum.

3 Et offerent de hostia pacificorum in oblationem Domino, adipem qui operit vitalia, et quidquid pinguedinis est intrinsecus :

4 duos renes cum adipe quo teguntur ilia, et reticulum jecoris cum renunculis.

5 Adolebuntque ea super altare in holocaustum, lignis igne supposito, in oblationem suavissimi odoris Domino.

6 Si vero de ovibus fuerit ejus oblatio et pacificorum hostia, sive masculum obtulerit, sive feminam, immaculata erunt.

7 Si agnum obtulerit coram Domino,

8 ponet manum suam super caput victimæ suæ : quæ immolabitur in vestibulo tabernaculi testimonii : fundentque filii Aaron sanguinem ejus per circuitum altaris.

9 Et offerent de pacificorum hostia sacrificium Domino : adipem et caudam totam

10 cum renibus, et pinguedinem quæ operit ventrem atque universa vitalia, et utrumque renunculum cum adipe qui est juxta ilia, reticulumque jecoris cum renunculis.

11 Et adolebit ea sacerdos super altare in pabulum ignis et oblationis Domini.

12 Si capra fuerit ejus oblatio, et obtulerit eam Domino,

13 ponet manum suam super caput ejus : immolabitque eam in introitu tabernaculi testimonii, et fundent filii Aaron sanguinem ejus per altaris circuitum.

14 Tollentque ex ea in pastum ignis dominici, adipem qui operit ventrem, et qui tegit universa vitalia :

15 duos renunculos cum reticulo, quod est super eos juxta ilia, et arvinam jecoris cum renunculis :

16 adolebitque ea super altare sacerdos in alimoniam ignis, et suavissimi odoris. Omnis adeps, Domini erit

17 jure perpetuo in generationibus, et cunctis habitaculis vestris : nec sanguinem nec adipem omnino comedetis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Explicata # 1159

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

1159. "Et omnia pinguia et splendida abiverunt a te." - Quod significet quod omnia bona et vera ac fausta et magnifica, quae se per religiosum illud aucupaturos esse, sibi persuaserunt, in contrarium versa sint, constat ex significatione "pinguium", quod sint bona et inde fausta (de qua sequitur); et ex significatione "splendidorum", quod sint vera et inde magnifica; quod "splendida" illa significent, est quia splendor est lucis, et lux caeli est Divinum Verum aut Divina Sapientia; ex eo est quod omnia in caelis splendeant splendore qualis non datur in mundo; comparari potest cum splendore adamantis obversi soli, sed splendor in caelo multis modis superat; superat sicut lux caeli lucem mundi, quarum tale discrimen est ut quidem possit illustrari per comparationes, sed usque non describi: ex illa luce existunt omnia magnifica ibi, quae imprimis consistunt in formis correspondentibus sapientiae, quae tales ut in mundo non effigiari possint, ita nec describi; est enim ipsa ars in sua arte in illis, ac est scientia in sua sapientia in illis, inde sunt pulchritudine ineffabili: ex his patet unde est quod "splendida" significent vera et inde magnifica.

[2] Quod "pinguia significent bona et inde fausta, est quia pinguedo est optimum carnis, et quia est sicut oleum, per quod significatur bonum amoris.

Quod "pinguedo" significet bonum, et illa quae boni sunt, ita faustitates et gaudia, constat ex sequentibus locis in Verbo:

– Apud Esaiam,

"Attendite attendendo ad Me, ..comedite bonum, ut delicietur in pinguedine anima vestra" (55:2);

per "comedere bonum" significatur appropriare sibi bonum; inde per "deliciari pinguedine" significatur in faustitate et beatudine esse.

Apud Jeremiam,

"Implebo animam sacerdotum pinguedine, et populus meus bono..saturabitur" (31:14):

etiam ibi per "pinguedinem" significatur faustum et beatum ex bono amoris.

Apud Davidem,

"Adipe et pinguedine saturabitur anima mea, et labiis canticorum laudabit os meum" (Psalmuss 63:6 [B.A. 5]):

"adipe et pinguedine saturari animam" significat bono amoris et inde gaudio impleri; "labiis canticorum laudare" significat colere per vera quae animum laetificant.

Apud eundem,

"Implentur pinguedine domus tuae, et flumine deliciarum tuarum potas eos" (Psalmuss 36:9 [B.A. 8]):

per "pinguedinem" qua "implentur domus", significatur bonum amoris et inde faustum, "domus" sunt illa quae mentis sunt; per "flumen deliciarum", qua "potas eos", significatur intelligentia et inde felicitas.

[3] Apud Esaiam,

"Faciet Jehovah Zebaoth omnibus populis in monte hoc convivium pinguedinum, convivium faecum, pinguedinum medullatarum et faecum defaecatarum" (25:6):

haec de statu illorum qui Dominum agnituri et adoraturi 1 sunt; per "montem" illum significatur nova ecclesia ex illis; per "convivium pinguedinum, pinguedinum medullatarum", significatur bonum tam naturale quam spirituale cum gaudio cordis; et per "faeces, faeces defaecatas", significantur vera ex illo bono cum felicitate ex illis, Apud eundem,

"Jehovah dabit pluviam seminis tui, quo conseres terram, et panem proventus terrae, et erit pingue et opulentum" (30:23):

per "pluviam seminis" significatur multiplicatio veri, et per "panem proventus" significatur fructificatio boni; per "pingue et opulentum" significatur bonum et verum cum omni fausto et felici.

Apud Davidem,

"Adhuc proventum habebunt in senio, pingues et virides erunt, ad annuntiandum quod reaus Jehovah" (Psalmuss 92:15, 16 [B.A. 14, 15]):

"pingues et virides esse" significat in bonis et veris doctrinae esse.

Apud eundem,

Jehovah "recordabitur omnium oblationum tuarum, et holocaustum tuum pingue faciet" (Psalmuss 20:4 [B.A. 3]):

per "oblationes" et "holocaustum" significatur cultus, et per "pingue facere" significatur ille ex bono amoris.

(Simile per "pinguedinem" significatur apud Ezechielem, cap. 34:3; Genesis 27:39; et alibi.)

Quoniam per "adipem" et "pinguedinem" significabatur bonum amoris, et quia omnis cultus qui vere cultus est, ex bono amoris erit, ideo

Statutum fuit ut omnis adeps et pinguedo in sacrificiis super altari adoleretur (Exodus 29:13, 22; Leviticus 1:8; 3:3-16; 4:8-35; 7:3, 4, 30, 31; cap. 17:6 2 ; Numeri 18:17, 18);

per "sacrificia" enim et "holocausta" significabatur cultus.

[4] Quoniam gens Judaica et Israelitica solum in cultu externo fuit, et non simul in cultu interno, inde nec fuit in ullo bono amoris, nec in ullo bono charitatis et fidei, ideo

Prohibitum illis fuit comedere adipem et sanguinem, et [dictum fuit] quod exscinderentur si comedissent (Leviticus 3:17; 7:23, 25);

at ad illos qui in cultu interno sunt et inde in cultu externo, quales futuri qui e nova Domini ecclesia erunt, dicitur

Quod comederent adipem ad satietatem, et biberent sanguinem ad ebrietatem (Ezechiel 39:19);

per "adipem" hic significatur omne bonum caeli et ecclesiae, et per "sanguinem" omne verum illorum. In opposito sensu per "pingues" significantur illi qui ad bonum nauseant, et qui nimium illud contemnunt et rejiciunt (Deuteronomius 32:15; Jerem. 5 3 28; 50:11: Psalmuss 17:10; 4 Psalmuss 20:4; 5 Psalmuss 68:32 [B.A. 31] ; Psalmuss 119:70; et alibi).

[5] (Continuatio.)

Talis autem sors non est illis qui constanter mali sunt. Omnes constanter mali in inferno sunt secundum amores vitae illorum; ac ibi cogitant et ex cogitatione loquuntur tametsi falsa, ac volunt et ex voluntate faciunt tametsi mala; ac apparent inter se ut homines, tametsi in luce caeli in forma monstrosa. Ex his videri potest cur ex lege ordinis circa reformationem, quae lex Divinae providentiae vocatur, sit, quod homo non immittatur in vera fidei et in bona amoris nisi quantum detineri potest a malis ac teneri in bonis usque ad finem vitae: et quod praestet ut homo constanter malus sit quam ut bonus et postea malus, sic enim fit profanus. Dominus qui providet omnia et praevidet omnia, propter illam causam occultat providentiae suae operationes, adeo ut homo vix scat num aliqua usquam providentia sit, et permittit ut potius tribuat illa quae fiunt prudentiae, et quae contingunt fortunae, immo ut adscribat plura Naturae, quam ut per exstantia et manifesta signa providentiae et praesentiae Divinae intempestive conjiciet se in sanctitates, in quibus non permanet. Dominus etiam similia permittit ex legibus suae providentiae reliquis; nempe ex his, ut liberum homini sit, ac ut secundum rationem agat quod agit, ita prorsus sicut ex se; satius enim est ut homo Divinae providentiae operationes adscribat prudentiae et fortunae, quam ut agnoscat illas et usque vivat diabolus. Ex his patet quod leges permissionis, quae plures sunt, a legibus providentiae procedant.

Poznámky pod čarou:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.
5. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

Bible

 

Jeremias 31

Studie

   

1 In tempore illo, dicit Dominus, ero Deus universis cognationibus Israël, et ipsi erunt mihi in populum.

2 Hæc dicit Dominus : Invenit gratiam in deserto populus qui remanserat a gladio : vadet ad requiem suam Israël.

3 Longe Dominus apparuit mihi. Et in caritate perpetua dilexi te : ideo attraxi te, miserans.

4 Rursumque ædificabo te, et ædificaberis, virgo Israël : adhuc ornaberis tympanis tuis, et egredieris in choro ludentium.

5 Adhuc plantabis vineas in montibus Samariæ : plantabunt plantantes, et donec tempus veniat, non vindemiabunt.

6 Quia erit dies in qua clamabunt custodes in monte Ephraim : Surgite, et ascendamus in Sion ad Dominum Deum nostrum.

7 Quia hæc dicit Dominus : Exsultate in lætitia, Jacob, et hinnite contra caput gentium : personate, et canite, et dicite : Salva, Domine, populum tuum, reliquias Israël.

8 Ecce ego adducam eos de terra aquilonis, et congregabo eos ab extremis terræ : inter quos erunt cæcus et claudus, prægnans et pariens simul, cœtus magnus revertentium huc.

9 In fletu venient, et in misericordia reducam eos : et adducam eos per torrentes aquarum in via recta, et non impingent in ea, quia factus sum Israëli pater, et Ephraim primogenitus meus est.

10 Audite verbum Domini, gentes, et annuntiate in insulis quæ procul sunt, et dicite : Qui dispersit Israël congregabit eum, et custodiet eum sicut pastor gregem suum.

11 Redemit enim Dominus Jacob, et liberavit eum de manu potentioris.

12 Et venient, et laudabunt in monte Sion : et confluent ad bona Domini, super frumento, et vino, et oleo, et fœtu pecorum et armentorum : eritque anima eorum quasi hortus irriguus, et ultra non esurient.

13 Tunc lætabitur virgo in choro, juvenes et senes simul : et convertam luctum eorum in gaudium, et consolabor eos, et lætificabo a dolore suo.

14 Et inebriabo animam sacerdotum pinguedine, et populus meus bonis meis adimplebitur, ait Dominus.

15 Hæc dicit Dominus : Vox in excelso audita est lamentationis, luctus, et fletus Rachel plorantis filios suos, et nolentis consolari super eis, quia non sunt.

16 Hæc dicit Dominus : Quiescat vos tua a ploratu, et oculi tui a lacrimis, quia est merces operi tuo, ait Dominus, et revertentur de terra inimici :

17 et est spes novissimis tuis, ait Dominus, et revertentur filii ad terminos suos.

18 Audiens audivi Ephraim transmigrantem : Castigasti me, et eruditus sum, quasi juvenculus indomitus : converte me, et convertar, quia tu Dominus Deus meus.

19 Postquam enim convertisti me, egi pœnitentiam : et postquam ostendisti mihi, percussi femur meum. Confusus sum, et erubui, quoniam sustinui opprobrium adolescentiæ meæ.

20 Si filius honorabilis mihi Ephraim, si puer delicatus ! quia ex quo locutus sum de eo, adhuc recordabor ejus. Idcirco conturbata sunt viscera mea super eum : miserans miserebor ejus, ait Dominus.

21 Statue tibi speculam, pone tibi amaritudines : dirige cor tuum in viam rectam in qua ambulasti : revertere, virgo Israël, revertere ad civitates tuas istas.

22 Usquequo deliciis dissolveris, filia vaga ? quia creavit Dominus novum super terram : femina circumdabit virum.

23 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Adhuc dicent verbum istud in terra Juda et in urbibus ejus, cum convertero captivitatem eorum : Benedicat tibi Dominus, pulchritudo justitiæ, mons sanctus :

24 et habitabunt in eo Judas et omnes civitates ejus simul, agricolæ et minantes greges.

25 Quia inebriavi animam lassam, et omnem animam esurientem saturavi.

26 Ideo quasi de somno suscitatus sum : et vidi, et somnus meus dulcis mihi.

27 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et seminabo domum Israël et domum Juda semine hominum et semine jumentorum.

28 Et sicut vigilavi super eos ut evellerem, et demolirer, et dissiparem, et disperderem, et affligerem, sic vigilabo super eos ut ædificem et plantem, ait Dominus.

29 In diebus illis non dicent ultra : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupuerunt.

30 Sed unusquisque in iniquitate sua morietur : omnis homo, qui comederit uvam acerbam, obstupescent dentes ejus.

31 Ecce dies venient, dicit Dominus, et feriam domui Israël et domui Juda fœdus novum,

32 non secundum pactum quod pepigi cum patribus eorum in die qua apprehendi manum eorum ut educerem eos de terra Ægypti, pactum quod irritum fecerunt : et ego dominatus sum eorum, dicit Dominus.

33 Sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israël post dies illos, dicit Dominus : dabo legem meam in visceribus eorum, et in corde eorum scribam eam, et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in populum :

34 et non docebit ultra vir proximum suum et vir fratrem suum, dicens : Cognosce Dominum : omnes enim cognoscent me, a minino eorum usque ad maximum, ait Dominus : quia propitiabor iniquitati eorum, et peccati eorum non memorabor amplius.

35 Hæc dicit Dominus qui dat solem in lumine diei, ordinem lunæ et stellarum in lumine noctis : qui turbat mare, et sonant fluctus ejus : Dominus exercituum nomen illi :

36 Si defecerint leges istæ coram me, dicit Dominus, tunc et semen Israël deficiet, ut non sit gens coram me cunctis diebus.

37 Hæc dicit Dominus : Si mensurari potuerint cæli sursum, et investigari fundamenta terræ deorsum, et ego abjiciam universum semen Israël, propter omnia quæ fecerunt, dicit Dominus.

38 Ecce dies veniunt, dicit Dominus, et ædificabitur civitas Domino, a turre Hananeel usque ad portam anguli.

39 Et exibit ultra norma mensuræ in conspectu ejus super collem Gareb, et circuibit Goatha,

40 et omnem vallem cadaverum, et cineris, et universam regionem mortis usque ad torrentem Cedron, et usque ad angulum portæ equorum orientalis, Sanctum Domini : non evelletur, et non destruetur ultra in perpetuum.

   

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org