864. "Hi sunt qui sequentes Agnum quocunque vadit." Quod significet qui adjuncti Domino per agnitionem Divini Humani Ipsius, et per vitam secundum praecepta Ipsius, constat ex significatione "Agni", quod sit Dominus quoad Divinum Humanum (de qua supra, n. 314); ex significatione "sequi Ipsum quocunque vadit", quod sit agnoscere Divinum Ipsius, et facere praecepta Ipsius. Per "sequi Dominum" simile significatur quod per "ire" et "ambulare post Ipsum"; quod "ire", et "ambulare" post Dominum significet agnoscere, obedire, facere et vivere ab Ipso et cum Ipso, videatur supra (n. 787). Causa quod illa per "sequi Dominum" significentur, est quia nemo potest sequi Dominum a se, sed ab Ipso Domino; Dominus enim trahit hominem post Se, qui ex libero vult sequi; at non potest trahere aliquem qui non vult sequi Ipsum; Dominus enim operatur hoc apud illum, sicut homo sequeretur Ipsum a semet, ita in ejus liberum influit, et hoc facit propter receptionem ac implantationem veri et boni apud illum, et inde reformationem et regenerationem; nam nisi appareret homini sequi Dominum sicut a se, hoc est, agnoscere Divinum Ipsius et facere praecepta Ipsius sicut a se, nulla foret appropriatio et conjunctio, et inde nulla reformatio et regeneratio; omne enim intrat hominem, et fit sicut ejus, quod ex libero, hoc est, sicut ex se, recipit, sive cogitet et loquatur, [sive] sicut ex se velit et faciat: sed usque tamen homo credere debet, sicut res in se est, quod non id ex se faciat, sed ex Domino; quare non dicitur quod facturus sit a se, sed sicut a se. Causa quod ita sit, est quoque quia homo non percipit operationem Domini in ejus voluntatem et inde cogitationem; homo enim non scit aliquid de sua conjunctione cum angelis; quare putat quod quicquid vult et cogitat, a se velit et cogitet; quare non potest aliter scire quam sicut id fiat a se; cum tamen omne bonum influit, tam quod cogitat, quam quod vult et inde facit; et quia hoc novit ex doctrina ecclesiae, nempe quod omne bonum sit a Deo, ideo credere debet quod non faciat bonum a se, tametsi id facit sicut a se. Ita intelligitur quod Dominus docuit apud Marcum,

"Ita se habet regnum Dei, quemadmodum si homo projicit semen super terram, dormiat dein, et surgat noctu et die; semen vero germinet et crescat, dum nescit ipse" (4:26, 27);

et apud Johannem,

"Non potest homo sumere quicquam, nisi sit datum illi e caelo" (3:27);

et apud eundem,

"Qui manet in Me, et Ego in illo, hic fert fructum multum, quia sine Me non potestis facere quicquam" (15:5).

[2] Quod agnoscere Divinum Humanum Domini, et facere praecepta Ipsius, sit sequi Ipsum, est quia non alii possunt conjuncti esse Domino; quod quisque conjungatur Domino secundum agnitionem et confessionem Ipsius ex corde, et secundum vitam, constare potest ex eo, quod omnes angeli caeli non aliud Divinum agnoscant quam Divinum Domini, et quod omnes angeli caelorum vivant secundum leges ordinis, quae sunt praecepta Ipsius, hoc est, vivant in Divino quod procedit a Domino, quod vocatur Divinum Verum: quia ita vivunt, in caelesti aura seu in caelesti aethere vivunt, in quem nemo potest admitti nisi qui in vita a Domino est; si alius intraret in illum aetherem, foret sicut mures immissi in siphonem e quo exantlatus est aer.

[3] Ex his constare potest quid per "sequi Dominum quocunque vadit" in sensu spirituali significatur. Simile significatur per "sequi Ipsum" in sequentibus locis: Ut apud Johannem,

Jesus dixit, "Ego sum lux mundi: qui Me sequitur, non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitae" (8:12):

"Ego sum lux mundi", significat quod sit Ipsum Divinum Verum; "qui Me sequitur", significat qui Divinum Ipsius agnoscit, et facit praecepta Ipsius; "non ambulabit in tenebris", significat quod non in falsis erit; "sed habebit lucem vitae", significat quod in Divinis veris, quae hominem vitam aeternam docent, et ad caelum ducunt: quod ibi [per] "sequi Dominum" non intelligatur sequi Ipsum, sed agnoscere Divinum Ipsius, et obedire Ipsi, patet.

[4] Apud eundem,

Pastor ovium "quando proprias oves eduxerit, coram illis incedit, et oves Ipsum sequuntur, quia sciunt vocem Ipsius; alienum autem non sequuntur, sed fugiunt ab eo, quia non sciunt alienorum vocem: oves meae vocem meam audiunt, et Ego cognosco eas, et sequuntur Me" (10:4, 5, 27):

etiam hic per "sequi Dominum" intelligitur agnoscere Divinum Ipsius et obedire Ipsi, nam dicitur quod "incedat coram propriis ovibus, et oves Ipsum sequuntur, et sciunt et audiunt vocem Ipsius"; "scire et audire vocem Domini" significat facere praecepta Ipsius.

[5] Apud Evangelistas,

"Quicunque voluerit post Me venire, abnegato se ipsum, ...et sequitor Me" (Matthaeus 16:24; Marcus 8:34; Luca 9:23):

quod "ire post Dominum", et "sequi Ipsum", sit abnegare se, patet; et abnegare se est non duci a semet sed a Domino; ac abnegat se qui fugit et aversatur mala quia peccata, sunt; quae cum homo aversatur, ducitur a Domino, nam is facit praecepta Ipsius non a se sed a Domino. Similia significantur

per "sequi Dominum" etiam alibi (Ut Matthaeus 19:21, 28; Marcus 2:14, 15; 3:7, 8; 10:21, 28, 29; Luca 18:22, 28; Johannes 12:26; 13:36, 37; 21:19-22).

[6] Ex his constare potest quod "sequi Dominum" sit duci ab Ipso, et non a semet; et nemo alius potest duci a Domino quam qui non ducitur a semet, et quisque ducitur a semet qui non fugit mala quia contra Verbum ac ita contra Deum sunt, proinde quia peccata sunt, et ex inferno. ¹ Omnis qui mala non ita fugit et aversatur, is ducitur a semet; causa est, quia malum, quod homini ex hereditario inest, facit vitam ejus, quia id est ejus proprium; et homo antequam illa remota sunt, ex illis omnia facit, ita ex se. Aliter vero, quando mala remota sunt, quod fit dum fugit illa quia infernalia sunt; tunc intrat Dominus cum veris et bonis e caelo, ac ducit illum. Primaria causa est, quia unusquisque homo est suus amor; et homo quoad spiritum suum, qui vivit post mortem, non est nisi quam affectio quae est amoris ejus, et omne malum est ex amore ejus, ita est amoris ejus; inde sequitur quod amor seu affectio hominis non aliter reformari possit, quam per fugam et aversationem spiritualem malorum, quae est fuga et aversatio illorum quia sunt infernalia. Ex his nunc constare potest quid sit "sequi Dominum quocunque vadit."

Poznámky pod čarou:

540. Quoniam dicitur quod "ascenderit fumus e puteo sicut fumus fornacis magnae", et hactenus ostensum est quod "fumus" significet densum falSum, interest ut etiam ostendatur quod "fornax" significet mala amorum terrestrium et corporeorum, et sic quod "fumus sicut fumus fornacis magnae" significet densa falsa ex illis amoribus.

Quod "fornax" illos amores significet, est quoque ex apparentiis in mundo spirituali; inferna enim in quibus illi amores regnant, quando inspiciuntur, apparent sicut fornaces candentes igne, ac supra illa apparent fumi quales ascendunt ex fornacibus, et quales conspiciuntur in incendiis: inde est quod in Verbo "fornaces" significent vel inferna, vel coetum hominum, vel ipsum hominem, in quibus tales amores et cupiditates regnant; seu quod idem, ubi mala ex illis scaturientia.

[2] Haec significantur per "fornaces", "furnos", "caminos" et "clibanos" in sequentibus locis:

- Apud Matthaeum,

"Mittet Filius hominis angelos suos, qui colligent e regno Ipsius omnia offendicula, et eos qui faciunt iniquitatem, et mittent eos in caminum ignis. .... In consummatione saeculi exibunt angeli, et separabunt malos e medio justorum, et conjicient illos in caminum ignis; ibi erit ploratus et stridor dentium" (13:41, 42, 49, 50):

quod hic per "caminum ignis" seu fornacem intelligantur inferna, patet; "consummatio saeculi" est ultimum tempus ecclesiae, quando judicium; quod tunc mali separandi sint a bonis, et illi in infernum conjiciendi, significatur per quod "angeli colligent omnia offendicula, et eos qui faciunt iniquitatem", et quod "separabunt malos e medio justorum, et illos conjicient in caminum ignis": infernum vocatur "caminus ignis" quia apparet ignitum ex amoribus sui et mundi; quod cruciatus ex his amoribus intelligatur per "ignem infernalem", videatur in opere De Caelo et Inferno, (n. 566-575).

[3] Apud Malachiam,

"Ecce dies veniens ardens, sicut clibanus, quo erunt omnes insolenter peccantes et omnis operator malitiae stipula; et accendet eos dies veniens" (3:19 [B.A. 4:1]):

haec quoque dicta sunt de ultimo tempore ecclesiae, et de ultimo judicio tunc; "dies veniens" hoc et illud significat: per "clibanum" etiam intelligitur infernum ubi illi qui confirmant se doctrina in falsis et vita in malis ex amoribus terrestribus et corporeis; quod illi ex suis amoribus perituri sint, intelligitur per quod "omnes insolenter peccantes et omnis operator malitiae erit stipula, et accendet eos clibanus"; "insolenter peccantes" sunt qui confirmant se doctrina in falsis, et "operator malitiae" sunt qui confirmant se vita in malis.

[4] Apud Hoscheam,

"Per malitiam suam laetificant regem, et per mendacia sua principes; omnes adulterantes sicut clibanus incensus a pistore; cessat excitator a subigendo massam usque ad fermentationem ejus. .... Quando converterint sicut clibanus animum suum in insidiari suo, tota nocte dormiens pistor eorum, mane ille ardens sicut ignis flammae: omnes incalescunt sicut clibanus, et comedent judices suos, omnes reges eorum cadent, non clamans inter eos ad Me. .... Ephraim factus collyra non conversa" ( ¹ 7:3-8

[5] In Threnis,

"Cutes nostrae sicut ² clibanus denigratae sunt, propter procellas famis" (5:10):

lamentatio super deprivatione veri ac inundatione falsi; "fames" significat deprivationem et defectum veri (videatur supra, n. 386 [e]), ac "procellae famis" summum defectum, et quoque inundationem falsi, nam ubi non vera ibi sunt falsa; "procellae" in Verbo simile significant cum "inundatione": "cutes nostrae sicut ³ clibanus denigratae sunt", significat quod naturalis homo absque luce veri sit, et inde in tenebris falsi; etiam hic "clibanus" significat confectionem doctrinae ex falsis et non ex veris (sed videatur supra, n. 386 [e] , ubi haec amplius explicata sunt).

[6] Apud Ezechielem,

"Facti sunt Mihi domus Israelis in scoriam, omnes illi aes et stannum et ferrum et plumbum in medio fornacis; scoriae argenti facti sunt: .... ecce Ego congregans vos in medium Hierosolymae congregationem argenti et aeris et ferri et plumbi et stanni" congregabo vos "in medium fornacis, ad sufflandum super illo ignem ad fundendum; sic congregabo in ira mea et in excandescentia mea, et relinquam et fundam vos:.... juxta fusuram argenti in medio fornacis, sic fundemini in medio ejus" (22:18-22):

per haec describuntur falsa doctrinalia quae Judaei et Israelitae compegerunt ex sensu litterae Verbi, quem sibi solis et amoribus suis applicuerunt; quae "scoriae argenti" vocantur, quia "argentum" significat verum Verbi, ac "scoria " nihil veri seu abstractum a vero quod rejicitur: illa quae sensus litterae Verbi sunt, significantur per "aes, stannum, ferrum et plumbum", quia per illa significantur bona et vera naturalis hominis, pro quo homine sunt illa Verbi quae continentur in sensu litterae ejus; et quia ex illo compegerunt sua doctrinalia falsa, quae erant "traditiones", dicitur quod "fundentur una": et quia applicata erant amoribus eorum, qui erant amores sui et mundi, dicitur quod "congregaret illos in medium fornacis ad sufflandum super illa ignem ad fundendum"; "ignis" significat illos amores: et quia intelliguntur doctrinalia illorum, dicitur, quod "congregaturus eos in medium Hierosolymae"; per "Hierosolymam" significatur ecclesia quoad doctrinam, ita quoque doctrina ecclesiae.

[7] Apud Mosen,

"Sol occidit, et caligo facta est, et ecce furnus fumi et fax ignis, quae transivit inter segmenta illa" (Genesis 15:17):

quod falsa mali et mala falsi scaturientia ex spurcis amoribus apud gentem Judaicam et Israeliticam hic per "furnum fumi" et per "facem ignis, quae transivit inter segmenta", intelligantur, videatur in superiori articulo: Abraham enim cupivit ut posteritas sua dominatura sit super totam terram Canaanem; et quia praevidit Dominus quod apud illam gentem ecclesia institueretur, ideo pepigit cum Abrahamo foedus: sed usque quales illi futuri essent, per illud visum praedicitur.

[8] Apud Nahum,

"Aquas obsidii hauri tibi, confirma munimenta tua, intra in caenum et calca bitumen, repara fornacem lateritiam; ibi comedet te ignis, exscindet te gladius" (3:14, 15):

per haec describitur destructio veri per falsa mali; "aquae obsidii" sunt falsa per quae conantur destruere vera; per "confirmare munimenta", significatur munire illa per talia quae apparent sicut vera; per "intrare in caenum et calcare bitumen" significatur facere ut appareant cohaerere ("bitumen" est falsum ex malo conjungens); per "reparare fornacem lateritiam" significatur reparare doctrinam compactam ex falsificatis veris et figmentis, "lateres" enim significant falsa quae finguntur, et non cohaerent cum veris; per "comedet te ignis", significatur quod perituri per mala amorum suorum; et per quod "exscindet te gladius", significatur quod perituri sint per falsa.

[9] Apud Jeremiam,

"Sume in manu tua lapides magnos, et absconde eos.... in fornace lateritia, quae ad ostium domus Pharaonis. .... Accipiam regem Babelis, .... ponam thronum ejus super lapides hos quos ⁴ abscondisti;.... veniet et percutiet terram Aegypti.... ; et incendam ignem in domibus [deorum] Aegypti.... ; tandem induet sibi terram Aegypti, sicut induit pastor vestem suam" (43:9-12):

per haec repraesentata est profanatio veri per ratiocinia ex scientificis false applicatis: per "lapides magnos absconditos in fornace lateritia" significantur vera Verbi falsificata per figmenta quae ex propria intelligentia; "lapides" sunt vera Verbi, "fornax lateritia" est doctrina compacta ex fictitiis: per "domum Pharaonis" significatur naturalis homo quoad scientifica ibi, "ostium" est scientificum sensuale per quod introitus est in naturalem hominem; per id ⁵ fiunt falsificationes: per "regem Babelis" significatur profanatio veri; quod "ille thronum ponet super lapides illos, et percutiet Aegyptum, et incendet ignem in domibus ejus", significat quod per scientifica naturalis hominis pervertet omnia vera doctrinae, ac profanabit illa: quod subjiciet sibi naturalem hominem quoad omnia ibi, quod fit per confirmationes falsorum ex scientificis, significatur per quod "induet sibi terram Aegypti sicut pastor vestem": quod omnia naturalis hominis sic peritura sint per mala amorum terrestrium et corporeorum, significatur per "Incendam ignem in domibus Aegypti."

[10] Quoniam per "Aegyptum" significatur naturalis homo quoad scientificum ibi, et per "fornacem ferri" similiter, ideo Aegyptus in Verbo vocatur "fornax ferri":

- Ut apud Jeremiam,

"Quo die eduxi ⁶ eos ex Aegypto, ex fornace ferri" (11:4);

apud Mosen,

"Eduxit ⁷ vos ex fornace ferri, ex Aegypto" (Deuteronomius 4:20);

in Libro Primo Regum,

" ⁸ Eduxisti ex Aegypto e medio fornacis ferri" (8:51);

apud Davidem,

"Removi ab onere" Aegypti "humerum" Israelis, "manus ejus a fornace, transiverunt" (Psalmuss 81:7 [B.A. 6]):

naturalis homo quoad scientificum significatur per "fornacem ferri"; "fornax" est naturalis homo; et "ferrum" est scientificum, ibi scientificum falsum quia dicitur quod "educti sint"; naturalis enim homo, nisi ducatur a spirituali homine, est in falsis et in maliS, ex causa quia non aliqua lux illi est e caelo; lux enim e caelo influit per spiritualem hominem in naturalem, ac illustrat, docet et ducit: contrarium prorsus, quando naturalis homo non sub auspicio spiritualis hominis cogitat et agit; tunc etiam in servitute est, nam cogitat et agit ex falsis et malis quae ab inferno; hoc significatur per quod dicantur "educti ex domo servitutis", dum "ex Aegypto"; omne enim liberum cogitandi et agendi est ex spirituali homine, quoniam is cogitat et vult e caelo a Domino, et duci a Domino est liberum. Ex his constare potest unde est quod Aegyptus dicatur "fornax ferri", et quod dicatur "domus servitutis"; quae servitus etiam significatur per "Removi ab onere Aegypti humerum Israelis."

(Quod "ferrum" significet scientificum quod est naturalis hominis, videatur supra, n.176.)

[11] Quoniam pleraque in Verbo etiam sensum oppositum habent, ita quoque "clibanus"; ut apud Esaiam,

"Dictum Jehovae, Cui focus est in Zione et clibanus Ipsi in Hierosolyma" (31:9):

per "focum" significatur bonum amoris, per "clibanum" verum ex illo bono, ita verum doctrinae; similia etiam per "Zionem" et "Hierosolymam", per "Zionem" ecclesia quoad bonum amoris, et per "Hierosolymam" ecclesia quoad verum doctrinae. Similiter per "clibanum" apud Mosen, ubi agitur

De mincha preparanda vel in clibano, vel in sartagine, vel in cacabo (Leviticus 2:4, 5, 7);

(quae explicata sunt in Arcanis Caelestibus): similiter per "caminum" supra in Apocalypsi,

Pedes Filii hominis "similes chalcolibano tanquam in camino igniti" (1:15)

(de quibus supra, n. 69).

Poznámky pod čarou: