Bible

 

Judicum 6

Studie

   

1 Fecerunt autem filii Israël malum in conspectu Domini : qui tradidit illos in manu Madian septem annis,

2 et oppressi sunt valde ab eis. Feceruntque sibi antra et speluncas in montibus, et munitissima ad repugnandum loca.

3 Cumque sevisset Israël, ascendebat Madian et Amalec, ceterique orientalium nationum :

4 et apud eos figentes tentoria, sicut erant in herbis cuncta vastabant usque ad introitum Gazæ : nihilque omnino ad vitam pertinens relinquebant in Israël, non oves, non boves, non asinos.

5 Ipsi enim et universi greges eorum veniebant cum tabernaculis suis, et instar locustarum universa complebant, innumera multitudo hominum, et camelorum, quidquid tetigerant devastantes.

6 Humiliatusque est Israël valde in conspectu Madian.

7 Et clamavit ad Dominum postulans auxilium contra Madianitas.

8 Qui misit ad eos virum prophetam, et locutus est : Hæc dicit Dominus Deus Israël : Ego vos feci conscendere de Ægypto, et eduxi vos de domo servitutis,

9 et liberavi de manu Ægyptiorum, et omnium inimicorum, qui affligebant vos : ejecique eos ad introitum vestrum, et tradidi vobis terram eorum.

10 Et dixi : Ego Dominus Deus vester : ne timeatis deos Amorrhæorum, in quorum terra habitatis. Et noluistis audire vocem meam.

11 Venit autem angelus Domini, et sedit sub quercu, quæ erat in Ephra, et pertinebat ad Joas patrem familiæ Ezri. Cumque Gedeon filius ejus excuteret atque purgaret frumenta in torculari, ut fugeret Madian,

12 apparuit ei angelus Domini, et ait : Dominus tecum, virorum fortissime.

13 Dixitque ei Gedeon : Obsecro, mi domine, si Dominus nobiscum est, cur apprehenderunt nos hæc omnia ? ubi sunt mirabilia ejus, quæ narraverunt patres nostri, atque dixerunt : De Ægypto eduxit nos Dominus ? nunc autem dereliquit nos Dominus, et tradidit in manu Madian.

14 Respexitque ad eum Dominus, et ait : Vade in hac fortitudine tua, et liberabis Israël de manu Madian : scito quod miserim te.

15 Qui respondens ait : Obsecro, mi domine, in quo liberabo Israël ? ecce familia mea infima est in Manasse, et ego minimus in domo patris mei.

16 Dixitque ei Dominus : Ego ero tecum : et percuties Madian quasi unum virum.

17 Et ille : Si inveni, inquit, gratiam coram te, da mihi signum quod tu sis qui loqueris ad me.

18 nec recedas hinc, donec revertar ad te, portans sacrificium, et offerens tibi. Qui respondit : Ego præstolabor adventum tuum.

19 Ingressus est itaque Gedeon, et coxit hædum, et de farinæ modio azymos panes : carnesque ponens in canistro, et jus carnium mittens in ollam, tulit omnia sub quercu, et obtulit ei.

20 Cui dixit angelus Domini : Tolle carnes et azymos panes, et pone supra petram illam, et jus desuper funde. Cumque fecisset ita,

21 extendit angelus Domini summitatem virgæ, quam tenebat in manu, et tetigit carnes et panes azymos : ascenditque ignis de petra, et carnes azymosque panes consumpsit : angelus autem Domini evanuit ex oculis ejus.

22 Vidensque Gedeon quod esset angelus Domini, ait : Heu mi Domine Deus : quia vidi angelum Domini facie ad faciem.

23 Dixitque ei Dominus : Pax tecum : ne timeas, non morieris.

24 Ædificavit ergo ibi Gedeon altare Domino, vocavitque illud, Domini pax, usque in præsentem diem. Cumque adhuc esset in Ephra, quæ est familiæ Ezri,

25 nocte illa dixit Dominus ad eum : Tolle taurum patris tui, et alterum taurum annorum septem, destruesque aram Baal, quæ est patris tui : et nemus, quod circa aram est, succide :

26 et ædificabis ibi altare Domino Deo tuo in summitate petræ hujus, super quam ante sacrificium posuisti : tollesque taurum secundum, et offeres holocaustum super struem lignorum, quæ de nemore succideris.

27 Assumptis ergo Gedeon decem viris de servis suis, fecit sicut præceperat ei Dominus. Timens autem domum patris sui, et homines illius civitatis, per diem noluit id facere, sed omnia nocte complevit.

28 Cumque surrexissent viri oppidi ejus mane, viderunt destructam aram Baal, lucumque succisum, et taurum alterum impositum super altare, quod tunc ædificatum erat.

29 Dixeruntque ad invicem : Quis hoc fecit ? Cumque perquirerent auctorem facti, dictum est : Gedeon filius Joas fecit hæc omnia.

30 Et dixerunt ad Joas : Produc filium tuum huc, ut moriatur : quia destruxit aram Baal, et succidit nemus.

31 Quibus ille respondit : Numquid ultores estis Baal, ut pugnetis pro eo ? qui adversarius est ejus, moriatur antequam lux crastina veniat : si Deus est, vindicet se de eo, qui suffodit aram ejus.

32 Ex illo die vocatus est Gedeon Jerobaal, eo quod dixisset Joas : Ulciscatur se de eo Baal, qui suffodit aram ejus.

33 Igitur omnis Madian, et Amalec, et orientales populi, congregati sunt simul : et transeuntes Jordanem, castrametati sunt in valle Jezraël.

34 Spiritus autem Domini induit Gedeon, qui clangens buccina convocavit domum Abiezer, ut sequeretur se.

35 Misitque nuntios in universum Manassen, qui et ipse secutus est eum : et alios nuntios in Aser et Zabulon et Nephthali, qui occurrerunt ei.

36 Dixitque Gedeon ad Deum : Si salvum facis per manum meam Israël, sicut locutus es,

37 ponam hoc vellus lanæ in area : si ros in solo vellere fuerit, et in omni terra siccitas, sciam quod per manum meam, sicut locutus es, liberabis Israël.

38 Factumque est ita. Et de nocte consurgens expresso vellere, concham rore implevit.

39 Dixitque rursus ad Deum : Ne irascatur furor tuus contra me si adhuc semel tentavero, signum quærens in vellere. Oro ut solum vellus siccum sit, et omnis terra rore madens.

40 Fecitque Deus nocte illa ut postulaverat : et fuit siccitas in solo vellere, et ros in omni terra.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypsis Revelata # 485

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 962  
  

485. CAPUT XI.

1. ET datus est mihi calamus similis baculo, et Angelus adstitit, dicens, Surge, et metire Templum Dei et Altare et adorantes in eo.

2. Et Atrium quod extra Templum, ejice foras, et ne illud metiaris, quia datum est gentibus, et Civitatem sanctam conculcabunt mensibus quadraginta duobus.

3. Et dabo duobus Testibus Meis, et prophetabunt diebus mille ducentis sexaginta, circuminduti saccis.

4. Hi sunt duae Olivae et duo Candelabra, quae coram Deo terrae stantia.

5. Et si quis illis voluerit nocere, ignis egredietur ex Ore illorum et devorabit inimicos illorum; et si quis illos voluerit damno afficere, ita oportet illum occidi.

6. Hi habent potestatem claudere Caelum, ut non pluat pluvia in diebus illorum prophetiae; et potestatem habent super aquas convertere illas in sanguinem; et percutere terram omni plaga, quotiescunque voluerint.

7. Et cum absolverint testimonium suum, Bestia ascendens ex abysso faciet bellum cum illis, et vincet illos, et occidet illos.

8. Et corpora illorum super platea urbis magnae, quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus, ubi et Dominus noster crucifixus est.

9. Et videbunt ex populis et tribubus et linguis et gentibus corpora illorum dies tres et dimidium, et Corpora illorum non permittent poni in monumenta.

10. Et habitantes super terra gaudebunt super illis et laetabuntur, et munera mittent invicem, quia illi duo prophetae cruciaverunt habitantes super terra.

11. Et post tres dies et dimidium, spiritus vitae ex Deo intravit in illos, et steterunt super pedibus suis; et timor magnus cecidit super videntes illos.

12. Et audiverunt vocem magnam ex Caelo, dicentem illis, Ascendite huc; et ascenderunt in Caelum in nube, et viderunt illos inimici illorum.

13. Et in illa hora factus est terrae, motus magnus, et decima pars urbis cecidit, et Occisa sunt in terrae motu nomina hominum millia septem, et reliqui territi falsi sunt, et dederunt gloriam Deo Caeli.

14. Vae secundum praeteriit; ecce vae tertium venit cito.

15. Et septimus Angelus clanxit, et factae sunt voces magnae in Caelo, dicentes, Facta sunt regna mundi Domini nostri et Christi Ipsius, et regnabit in saecula Saeculorum.

16. Et viginti et quatuor Seniores, qui coram Deo sedentes super thronis suis, ceciderunt super facies suas, et adoraverunt Deum;

17. Dicentes, Gratias agimus Tibi, Domine Deus Omnipotens, Qui Es et Qui Eras et Qui Venturus, quod adeptus sis potentiam Tuam magnam et Regnum inieris.

18. Et gentes iratae sunt; et Venit ira Tua, et tempus mortuos judicandi, et dandi mercedem servis Tuis, prophetis, et sanctis, et timentibus Nomen Tuum, parvis et magnis; et perdendi perdentes terram.

19. Et apertum est Templum Dei in Caelo, et visa est Arca foederis Ipsius in Templo Ipsius et facta sunt fulgura, et voces, et tonitrua, et terrae motus, et grando magna.

SENSUS SPIRITUALIS.

CONTENTUM TOTIUS CAPITIS.

Agitur adhuc de statu ecclesiae apud reformatus, quales sunt qui interius in sola fide contra duo essentialia Novae Ecclesiae, quae sunt quod Dominus solus sit Deus caeli et terrae, quodque humanum ipsius sit divinum, et quod secundum praecepta Decalogi vivendum sit.

Quod illa duo praedicata sint coram illis (vers. 13);

Sed quod prorsus rejecta (vers. 7-10);

Quod a domino resuscitata (vers. 11, 12);

Quod perierint qui illa rejecerunt (vers. 13);

Quod e novo caelo manifestatus sit novae ecclesiae status (vers. 15-19).

CONTENTA SINGULORUM VERSUUM.

1. "Et datus est mihi calamus similis baculo," significat quod data sit facultas et potentia cognoscendi et videndi statum Ecclesiae in Caelo et in Mundo (485); "et Angelus adstitit dicens, Surge et metire Templum Dei et Altare et adorantes in eo," significat praesentiam Domini et mandatum Ipsius, ut videret et cognosceret status" Ecclesiae in Novo Caelo (486).

2. "Et Atrium quod extra Templum, ejice foras, et ne illud metiaris," significat quod status Ecclesiae in terris, qualis adhuc est, removendus sit, et non cognoscendus (487); "quia datum est gentibus," significat quia status illius Ecclesiae a malis vitae deperditus et desolatus est (488),; "at Civitatem sanctam conculcabunt mensibus quadraginta duobus, significat quod disperserit omne verum Verbi usque ut non aliquid supersit (489).

3. "Et dabo duobus Testibus Meis," significat illos qui confitentur et agnoscunt ex corde quod Dominus sit Deus Caeli et Terrae, ac Humanum Ipsius Divinum, et qui conjunguntur Ipsi per vitam secundum praecepta Decalogi (490); "et prophetabunt diebus mille ducentis (sexaginta)," significat quod duo illa, agnitio Domini, et vita secundum praecepta Decalogi, quae sunt duo Essentialia Novae Ecclesiae, docenda sint usque ad finem et principium (491); "circuminduti saccis," significat luctum interea ob non receptionem veri (492).

4. "(Hi) sunt duae Olivae et duo Candelabra, quae coram Deo terrae stantia," significat amorem ac intelligentiam, seu charitatem et fidem, a Domino apud illos (493).

5. "Et si quis illis voluerit nocere, ignis exibit ex ore illorum, et devorabit inimicos illorum," significat quod qui duo illa Essentialia Novae Ecclesiae vult destruere, ex amore infernali pereat (494); "et si quis voluerit illos damno afficere, ita oportet illum occidi," significat quod qui illa condemnat, similiter condemnetur (495).

6. "Hi habent potestatem claudere Caelum, ut non pluat pluviam diebus illorum prophetiae," significat quod qui avertunt se a duobus illis Essentialibus, non possint aliquod verum recipere e Caelo (496); "et potestatem habent super aquas convertere illas in sanguinem," significat quod qui avertunt se ab illis, vera Verbi falsificent (497); "et percutere terram omni plaga, quotiescunque voluerint," significat quod qui volunt illa destruere, semet in omnis generis mala et falsa conjiciant, quoties et quantum id faciunt (498).

7. "Et cum absolverint testimonium," significat quod postquam Dominus docuit illa duo Essentialia Novae Ecclesiae (499); "Bestia ascendens ex abysso faciet bellum cum illis, et vincet illos, et occidet illos," significat quod illi qui in internis doctrinae sunt de sola fide, illa duo rejecturi sint (500).

8. "(Et) corpora illorum super platea urbis magnae," significat quod illa prorsus rejecta sint (501); "quae spiritualiter vocatur Sodoma et Aegyptus," significat binos amores infernales, qui sunt amor dominandi ex amore sui et amor regnandi ex fastu propriae intelligentiae, qui in Ecclesia sunt ubi non Unus Deus est, et Dominus non colitur, et ubi non secundum praecepta Decalogi vivitur (502, 503); "ubi et Dominus noster crucifixus est," significat non agnitionem Divini Humani Domini, et sic statum rejectionis (504).

9. "Et videbunt ex populis et tribubus et linguis et gentibus corpora illorum dies tres et dimidium," significat cum omnes qui in falsis doctrinae et malis vitae ex sola fide fuerunt et erunt, ad finem Ecclesiae quae adhuc est ad principium Novae, audiverunt et audituri sunt de binis illis Essentialibus (505); "et corpora illorum non permittent poni in monumenta," significat quod damnaverint et damnaturi sint illa (506).

10. "Et habitantes super terra gaudebunt super illis et laetabuntur," significat jucundum affectionis cordis et animae in Ecclesia apud illos qui in sola fide erant (507); "et munera mittent invicem," significat consociationem per amorem et amicitiam (508); "quia illi duo prophetae cruciaverunt habitantes super terra," significat quod bina illa Essentialia Novae Ecclesiae ex contrarietate cum binis Essentialibus in Ecclesia Reformatorum receptis sint contemptui, molestiae et aversationi (509).

11. "Et post tres dies et dimidium spiritus vitae a Deo intravit in illos et steterunt super pedibus suis," significat quod bina illa Essentialia, dum Nova Ecclesia inchoat et progreditur, a Domino vivificentur apud illos qui recipiunt (510); "et timor magnus cecidit super videntes illos," significat commotionem animi et consternationem pro Divinis veris (511).

12. "Et audiverunt vocem magnam e Caelo, dicentem illis, Ascendite huc," significat bina illa Essentialia Novae Ecclesiae a Domino in Caelum, unde sunt et ubi sunt, sublata, et illorum tutelam (512); "et ascenderunt in Caelum in nube," significat sublationem in Caelum, et conjunctionem cum Domino ibi per Divinum Verum Verbi in Sensu literae ejus (513); "et viderunt illos inimici illorum," significat quod qui in fide separata a charitate sunt, audiverint illa, sed permanserint in suis falsis (514).

13. "Et in illa hora factus est terrae motus magnus, et decima pars urbis cecidit," significat tunc mutationem status apud illos insignem factam, et illos divulsos e Caelo in Infernum delapsos (515); "et occisa sunt in terrae motu nomina hominum millia septem," significat quod omnes illi qui confessi sunt solam fidem, et propterea nihili fecerunt opera charitatis, perierint (516); "et reliqui territi facti sunt, et dederunt gloriam Deo Caeli," significat quod illi qui viderunt interitum illorum, agnoverint Dominum, et separati sint (517).

14. "Vae secundum praeteriit; ecce vae tertium venit cito," significat lamentationem super statu Ecclesiae perverso, et lamentationem ultimam demum, de qua posthac (518).

15. "Et septimus Angelus clanxit," significat explorationem et manifestationem status Ecclesiae post consummationem, quando Adventus Domini et Regni Ipsius (519); "et factae sunt voces magnae in Caelo, dicentes, facta sunt regna mundi Domini nostri et Christi Ipsius, et regnabit in saecula saeculorum," significat celebrationes ab Angelis, quod caelum et Ecclesia facta sint Domini, sicut fuerunt ab initio, et quod nunc etiam facta sint Divini Humani Ipsius, ita quod Dominus nunc quoad utrumque super Caelum et Ecclesiam regnaturus sit in aeternum (520).

16. "Et viginti quatuor Seniores, qui coram Deo sedentes super thronis suis, ceciderunt super Facies suas, et adoraverunt Deum," significat agnitionem ab omnibus Angelis Caeli, quod Dominus sit Deus Caeli et Terrae, et summam adorationem (521).

17. "Dicentes, gratias agimus Tibi, Dominus Deus Omnipotens, Qui Es et Qui Eras et Qui Venturus es," significat confessionem et glorificationem ab Angelis Caeli, quod Dominus sit Qui Est, Qui Vivit, et Potest ex Se Ipso, et Pugnat omnia, quia Solus est Aeternus et Infinitus (522); "quod adeptus sis potentiam Tuam magnam et regnum inieris, significat Novum Caelum et Novam Ecclesiam, ubi agnoscent Ipsum Solum Deum (523).

18. "Et gentes iratae sunt," significat illos qui in sola fide et inde in malis vitae, quod excandescerent et infestarent illos qui contra fidem illorum sunt (524); "et venit ira Tua, et tempus mortuos judicandi," significat exitium illorum, et Ultimum Judicium super illos quibus non aliqua vita spiritualis (525); "et dandi mercedem servis Tuis 1 prophetis, et sanctis," significat felicitatem vitae aeternae illis qui in veris doctrinae ex Verbo sunt, et in vita secundum illa (526); "et timentibus Nomen Tuum, parvis et magnis," significat qui amant illa quae Domini sunt in minori et majori gradu (527); "et perdendi perdentes terram," significat dejectionem illorum in Infernum qui destruxerunt Ecclesiam (528).

19. "Et apertum est Templum Dei in Caelo, et visa est Arca foederis Ipsius in Templo Ipsius," significat Novum Caelum, in quo Dominus in Divino Humano Suo colitur, et secundum praecepta Decalogi Ipsius vivitur, quae sunt duo Essentialia Novae Ecclesiae, per quae conjunctio (529); "et facta sunt fulgura, et voces, et tonitrua, et terrae motus, et grando magna," significat tunc in inferioribus ratiocinationes, commotiones, et falsificationes boni et veri (530).

EXPLICATIO.

(Vers. 1.) "Et datus est mihi calamus similis baculo," significat quod data sit illi a Domino facultas et potentia cognoscendi et videndi statum Ecclesiae in Caelo et in Mundo. - Per "calamum" significatur potentia debilis, qualis est homini a se, et per "baculum" significatur potentia valida, qualis est homini a Domino; quare per quod "datus sit calamus similis baculo," significatur potentia a Domino: quod sit facultas et potentia cognoscendi et videndi statum Ecclesiae in Caelo et in Mundo, patet a sequentibus in hoc capite usque ad finem. Quod per "calamum" seu cannam significetur potentia debilis qualis est homini a se, patet ex his:

"Ecce confisus es super baculo Calami contusi, super Aegypto; super quo quando vir nititur, intrat in manum ejus et perforat illam," (Esaias 36:6); 2

"Ut cognoscant habitatores Aegypti, quod Ego Jehovah, propterea quod illi fuerunt Baculus calami domui Israelis: quando tenuerunt te manu, confractus es, 3 et perfodisti illis omnem humerum," (Ezechiel 29:6-7);

per "Aegyptum" significatur naturalis homo qui fidet propriis viribus, quare vocatur "baculus calami contusi." Per "calamum" significatur debilis potentia, apud Esajam:

"Calamum contusum non confringet et linum fumigans non exstinguet," (Esaias 42:3).

Per "baculum" autem significatur potentia valida, quae est a Domino, hic cognoscendi statum Ecclesiae, quia per baculum "metiebatur Templum et Altare," et per "metiri" significatur cognoscere, ac per "Templum et Altare" significatur Ecclesia, de quo sequitur. Quod per "baculum" significetur potentia, est quia lignum, ex quo baculi apud veteres in Ecclesia erant, significat bonum, et quia loco dextrae est, et illam fulcit, et per "dextram" significatur potentia; inde est, quod sceptrum sit curtus baculus, et per "sceptrum" significatur potentia Regis; etiam "sceptrum" et "baculus" sunt eadem vox in Lingua Hebraea. Quod "baculus" significet potentiam, patet ex his locis:

"Dicite, Quomodo fractus est Baculus roboris, Baculus decoris; descende de gloria, et sede in siti," (Jeremias 48:17-18);

"Baculum roboris tui mittet Jehovah e Sione," (Psalm. 110:2);

"Perfodisti Baculis caput infidelium," (Habakuk 3:14);

"Israel Baculus haereditatis Jehovae," (Jeremias 10:16; 4 51:19);

"Virga Tua et Baculus Tuus consolabuntur me," (Psalm. 23:4); 5

"Confregit Jehovah Baculum impiorum, (Esaias 9:3 (B.A. 4); 14:5; Psalm. 125:3);

"Populus Meus lignum interrogat, et Baculus ejus respondet illi," (Hoschea 4:12);

"Jehovah removens ex Hierosolyma omnem Baculum panis, et omnem Baculum aquae," (Esaias 3:1; 6 Ezechiel 4:16; 5:16; 14:13; Psalm. 105:16; Leviticus 26:26);

per "baculum panis et aquae" significatur potentia boni et veri, et per "Hierosolymam" Ecclesia. Per Baculum Levi, super quo nomen Aharonis erat, qui in Tentorio floruit amygdalis, (Numeri 17:17-25 (B.A. 2-10)),

non aliud in Sensu spirituali significatur, quam potentia veri et boni, quia per "Levim" et "Aharonem" significabatur verum et bonum Ecclesiae. Quod per "baculum" significetur potentia, patet a potentia baculi Mosis:

Quod per extensionem Baculi aquae versae sint in sanguinem, (Exodus 7:20); 7

Quod per illum ascenderint ranae super terram Aegypti, (Exodus 8:1, seq.);

Quod per illum facti sint pediculi, (Exodus 8:12, seq. (B.A. 16, seq.));

Quod per illum facta sint tonitrua et grando, (Exodus 9:23, seq.);

Quod per illum prodierint locustae, (Exodus 10:12, seq.);

Quod per illum Mare Suph sit divisum et reversum, (Exodus 14:16, 21, 26);

Quod per illum aquae ex petra e Chorebo effluxerint, (Exodus 17:5, seq.; Numeri 20:7-13);

Quod per illum apud Mosen Josua praevaluerit super Amalekitas, (Exodus 17:9-12);

Quod ignis exiverit e petra per Baculum Angeli, (Judicum 6:21);

ex his patet quod per "baculum" significetur potentia.

(Et quoque alibi, ut Esaias 10:5, 24, 26; 8 11:4; 14:5; 9 30:31-32; Ezechiel 19:10-14; Threni 3:1; 10 Micham 7:14; Sacharias 10:11; Numeri 21:18). 11

Poznámky pod čarou:

1. Tuis pro "suis"

2. 6 pro "7"

3. es pro "est"

4. 16 pro "14, 16"

5. 4 pro "4, 5"

6. 1 pro "1, 2"

7. 7:20 pro "17:21"

8. 24, 26 pro "25, 26"

9. 5 pro "24"

10. 1 pro "1, 2"

11. 18 pro "17"

  
/ 962