¹ Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoëm in illo die, dicentes :

² Qui sponte obtulistis de Israël animas vestras ad periculum, benedicite Domino.

³ Audite reges, auribus percipite principes : ego sum, ego sum, quæ Domino canam, psallam Domino Deo Israël.

⁴ Domine, cum exires de Seir, et transires per regiones Edom, terra mota est, cælique ac nubes distillaverunt aquis.

⁵ Montes fluxerunt a facie Domini, et Sinai a facie Domini Dei Israël.

⁶ In diebus Samgar filii Anath, in diebus Jahel quieverunt semitæ : et qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios.

⁷ Cessaverunt fortes in Israël, et quieverunt : donec surgeret Debbora, surgeret mater in Israël.

⁸ Nova bella elegit Dominus, et portas hostium ipse subvertit : clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta millibus Israël.

⁹ Cor meum diligit principes Israël : qui propria voluntate obtulistis vos discrimini, benedicite Domino.

¹⁰ Qui ascenditis super nitentes asinos, et sedetis in judicio, et ambulatis in via, loquimini.

¹¹ Ubi collisi sunt currus, et hostium suffocatus est exercitus, ibi narrentur justitiæ Domini, et clementia in fortes Israël : tunc descendit populus Domini ad portas, et obtinuit principatum.

¹² Surge, surge Debbora ; surge, surge, et loquere canticum : surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoëm.

¹³ Salvatæ sunt reliquiæ populi, Dominus in fortibus dimicavit.

¹⁴ Ex Ephraim delevit eos in Amalec, et post eum ex Benjamin in populos tuos, o Amalec : de Machir principes descenderunt, et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum.

¹⁵ Duces Issachar fuere cum Debbora, et Barac vestigia sunt secuti, qui quasi in præceps ac barathrum se discrimini dedit : diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.

¹⁶ Quare habitas inter duos terminos, ut audias sibilos gregum ? diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio.

¹⁷ Galaad trans Jordanem quiescebat, et Dan vacabat navibus : Aser habitabat in littore maris, et in portubus morabatur.

¹⁸ Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti in regione Merome.

¹⁹ Venerunt reges et pugnaverunt, pugnaverunt reges Chanaan in Thanach juxta aquas Mageddo, et tamen nihil tulere prædantes.

²⁰ De cælo dimicatum est contra eos : stellæ manentes in ordine et cursu suo, adversus Sisaram pugnaverunt.

²¹ Torrens Cison traxit cadavera eorum, torrens Cadumim, torrens Cison : conculca, anima mea, robustos.

²² Ungulæ equorum ceciderunt, fugientibus impetu, et per præceps ruentibus fortissimis hostium.

²³ Maledicite terræ Meroz, dixit angelus Domini : maledicite habitatoribus ejus, quia non venerunt ad auxilium Domini, in adjutorium fortissimorum ejus.

²⁴ Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinæi, et benedicatur in tabernaculo suo.

²⁵ Aquam petenti lac dedit, et in phiala principum obtulit butyrum.

²⁶ Sinistram manum misit ad clavum, et dexteram ad fabrorum malleos. Percussitque Sisaram quærens in capite vulneri locum, et tempus valide perforans :

²⁷ inter pedes ejus ruit : defecit, et mortuus est : volvebantur ante pedes ejus, et jacebat exanimis et miserabilis.

²⁸ Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus : et de cœnaculo loquebatur : Cur moratur regredi currus ejus ? quare tardaverunt pedes quadrigarum illius ?

²⁹ Una sapientior ceteris uxoribus ejus, hæc socrui verba respondit :

³⁰ Forsitan nunc dividit spolia, et pulcherrima feminarum eligitur ei : vestes diversorum Sisaræ traduntur in prædam, et supellex varia ad ornanda colla congeritur.

³¹ Sic pereant omnes inimici tui, Domine : qui autem diligunt te, sicut sol in ortu suo splendet, ita rutilent.

³² Quievitque terra per quadraginta annos.