¹ Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

² Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

³ Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

⁴ Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

⁵ Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

⁶ Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

⁷ Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

⁸ Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

⁹ Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

¹⁰ Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

¹¹ Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

¹² Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

¹³ Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

¹⁴ De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

¹⁵ Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

¹ Canticum Psalmi, ipsi David.

² Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum ; cantabo, et psallam in gloria mea.

³ Exsurge, gloria mea ; exsurge, psalterium et cithara ; exsurgam diluculo.

⁴ Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus ;

⁵ quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua.

⁶ Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua ;

⁷ ut liberentur dilecti tui, salvum fac dextera tua, et exaudi me.

⁸ Deus locutus est in sancto suo : exsultabo, et dividam Sichimam ; et convallem tabernaculorum dimetiar.

⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses ; et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus,

¹⁰ Moab lebes spei meæ ; in Idumæam extendam calceamentum meum ; mihi alienigenæ amici facti sunt.

¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam ? quis deducet me usque in Idumæam ?

¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos ? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris ?

¹³ Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.

¹⁴ In Deo faciemus virtutem ; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.