¹ Ephraim pascit ventum, et sequitur æstum ; tota die mendacium et vastitatem multiplicat : et fœdus cum Assyriis init, et oleum in Ægyptum ferebat.

² Judicium ergo Domini cum Juda, et visitatio super Jacob : juxta vias ejus, et juxta adinventiones ejus reddet ei.

³ In utero supplantavit fratrem suum, et in fortitudine sua directus est cum angelo.

⁴ Et invaluit ad angelum, et confortatus est ; flevit, et rogavit eum. In Bethel invenit eum, et ibi locutus est nobiscum.

⁵ Et Dominus Deus exercituum, Dominus memoriale ejus.

⁶ Et tu ad Deum tuum converteris ; misericordiam et judicium custodi, et spera in Deo tuo semper.

⁷ Chanaan, in manu ejus statera dolosa, calumniam dilexit.

⁸ Et dixit Ephraim : Verumtamen dives effectus sum ; inveni idolum mihi : omnes labores mei non invenient mihi iniquitatem quam peccavi.

⁹ Et ego Dominus Deus tuus ex terra Ægypti : adhuc sedere te faciam in tabernaculis, sicut in diebus festivitatis.

¹⁰ Et locutus sum super prophetas, et ego visionem multiplicavi, et in manu prophetarum assimilatus sum.

¹¹ Si Galaad idolum, ergo frustra erant in Galgal bobus immolantes ; nam et altaria eorum quasi acervi super sulcos agri.

¹² Fugit Jacob in regionem Syriæ, et servivit Israël in uxorem, et in uxorem servavit.

¹³ In propheta autem eduxit Dominus Israël de Ægypto, et in propheta servatus est.

¹⁴ Ad iracundiam me provocavit Ephraim in amaritudinibus suis : et sanguis ejus super eum veniet, et opprobrium ejus restituet ei Dominus suus.

¹ Quid ergo dicemus ? permanebimus in peccato ut gratia abundet ?

² Absit. Qui enim mortui sumus peccato, quomodo adhuc vivemus in illo ?

³ an ignoratis quia quicumque baptizati sumus in Christo Jesu, in morte ipsius baptizati sumus ?

⁴ Consepulti enim sumus cum illo per baptismum in mortem : ut quomodo Christus surrexit a mortuis per gloriam Patris, ita et nos in novitate vitæ ambulemus.

⁵ Si enim complantati facti sumus similitudini mortis ejus : simul et resurrectionis erimus.

⁶ Hoc scientes, quia vetus homo noster simul crucifixus est, ut destruatur corpus peccati, et ultra non serviamus peccato.

⁷ Qui enim mortuus est, justificatus est a peccato.

⁸ Si autem mortui sumus cum Christo, credimus quia simul etiam vivemus cum Christo,

⁹ scientes quod Christus resurgens ex mortuis jam non moritur : mors illi ultra non dominabitur.

¹⁰ Quod enim mortuus est peccato, mortuus est semel : quod autem vivit, vivit Deo.

¹¹ Ita et vos existimate vos mortuos quidem esse peccato, viventes autem Deo, in Christo Jesu Domino nostro.

¹² Non ergo regnet peccatum in vestro mortali corpore ut obediatis concupiscentiis ejus.

¹³ Sed neque exhibeatis membra vestra arma iniquitatis peccato : sed exhibete vos Deo, tamquam ex mortuis viventes : et membra vestra arma justitiæ Deo.

¹⁴ Peccatum enim vobis non dominabitur : non enim sub lege estis, sed sub gratia.

¹⁵ Quid ergo ? peccabimus, quoniam non sumus sub lege, sed sub gratia ? Absit.

¹⁶ Nescitis quoniam cui exhibetis vos servos ad obediendum, servi estis ejus, cui obeditis, sive peccati ad mortem, sive obeditionis ad justitiam ?

¹⁷ Gratias autem Deo quod fuistis servi peccati, obedistis autem ex corde in eam formam doctrinæ, in quam traditi estis.

¹⁸ Liberati autem a peccato, servi facti estis justitiæ.

¹⁹ Humanum dico, propter infirmitatem carnis vestræ : sicut enim exhibuistis membra vestra servire immunditiæ, et iniquitati ad iniquitatem, ita nunc exhibete membra vestra servire justitiæ in santificationem.

²⁰ Cum enim servi essetis peccati, liberi fuistis justitiæ.

²¹ Quem ergo fructum habuistis tunc in illis, in quibus nunc erubescitis ? nam finis illorum mors est.

²² Nunc vero liberati a peccato, servi autem facti Deo, habetis fructum vestrum in santificationem, finem vero vitam æternam.

²³ Stipendia enim peccati, mors. Gratia autem Dei, vita æterna, in Christo Jesu Domino nostro.