¹ Adam vero cognovit uxorem suam Hevam, quæ concepit et peperit Cain, dicens : Possedi hominem per Deum.

² Rursumque peperit fratrem ejus Abel. Fuit autem Abel pastor ovium, et Cain agricola.

³ Factum est autem post multos dies ut offerret Cain de fructibus terræ munera Domino.

⁴ Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui, et de adipibus eorum : et respexit Dominus ad Abel, et ad munera ejus.

⁵ Ad Cain vero, et ad munera illius non respexit : iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus ejus.

⁶ Dixitque Dominus ad eum : Quare iratus es ? et cur concidit facies tua ?

⁷ nonne si bene egeris, recipies : sin autem male, statim in foribus peccatum aderit ? sed sub te erit appetitus ejus, et tu dominaberis illius.

⁸ Dixitque Cain ad Abel fratrem suum : Egrediamur foras. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus fratrem suum Abel, et interfecit eum.

⁹ Et ait Dominus ad Cain : Ubi est Abel frater tuus ? Qui respondit : Nescio : num custos fratris mei sum ego ?

¹⁰ Dixitque ad eum : Quid fecisti ? vox sanguinis fratris tui clamat ad me de terra.

¹¹ Nunc igitur maledictus eris super terram, quæ aperuit os suum, et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua.

¹² Cum operatus fueris eam, non dabit tibi fructus suos : vagus et profugus eris super terram.

¹³ Dixitque Cain ad Dominum : Major est iniquitas mea, quam ut veniam merear.

¹⁴ Ecce ejicis me hodie a facie terræ, et a facie tua abscondar, et ero vagus et profugus in terra : omnis igitur qui invenerit me, occidet me.

¹⁵ Dixitque ei Dominus : Nequaquam ita fiet : sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur. Posuitque Dominus Cain signum, ut non interficeret eum omnis qui invenisset eum.

¹⁶ Egressusque Cain a facie Domini, habitavit profugus in terra ad orientalem plagam Eden.

¹⁷ Cognovit autem Cain uxorem suam, quæ concepit, et peperit Henoch : et ædificavit civitatem, vocavitque nomen ejus ex nomine filii sui, Henoch.

¹⁸ Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviaël, et Maviaël genuit Mathusaël, et Mathusaël genuit Lamech.

¹⁹ Qui accepit duas uxores, nomen uni Ada, et nomen alteri Sella.

²⁰ Genuitque Ada Jabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis, atque pastorum.

²¹ Et nomen fratris ejus Jubal : ipse fuit pater canentium cithara et organo.

²² Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera æris et ferri. Soror vero Tubalcain, Noëma.

²³ Dixitque Lamech uxoribus suis Adæ et Sellæ : Audite vocem meam, uxores Lamech ; auscultate sermonem meum : quoniam occidi virum in vulnus meum, et adolescentulum in livorem meum.

²⁴ Septuplum ultio dabitur de Cain : de Lamech vero septuagies septies.

²⁵ Cognovit quoque adhuc Adam uxorem suam : et peperit filium, vocavitque nomen ejus Seth, dicens : Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain.

²⁶ Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos : iste cœpit invocare nomen Domini.

¹ Est autem fides sperandarum substantia rerum, argumentum non apparentium.

² In hac enim testimonium consecuti sunt senes.

³ Fide intelligimus aptata esse sæcula verbo Dei : ut ex invisibilibus visibilia fierent.

⁴ Fide plurimam hostiam Abel, quam Cain, obtulit Deo, per quam testimonium consecutus est esse justus, testimonium perhibente muneribus ejus Deo, et per illam defunctus adhuc loquitur.

⁵ Fide Henoch translatus est ne videret mortem, et non inveniebatur, quia transtulit illum Deus : ante translationem enim testimonium habuit placuisse Deo.

⁶ Sine fide autem impossibile est placere Deo. Credere enim oportet accedentem ad Deum quia est, et inquirentibus se remunerator sit.

⁷ Fide Noë responso accepto de iis quæ adhuc non videbantur, metuens aptavit arcam in salutem domus suæ, per quam damnavit mundum : et justitiæ, quæ per fidem est, hæres est institutus.

⁸ Fide qui vocatur Abraham obedivit in locum exire, quem accepturus erat in hæreditatem : et exiit, nesciens quo iret.

⁹ Fide demoratus est in terra repromissionis, tamquam in aliena, in casulis habitando cum Isaac et Jacob cohæredibus repromissionis ejusdem.

¹⁰ Exspectabat enim fundamenta habentem civitatem : cujus artifex et conditor Deus.

¹¹ Fide et ipsa Sara sterilis virtutem in conceptionem seminis accepit, etiam præter tempus ætatis : quoniam fidelem credidit esse eum qui repromiserat.

¹² Propter quod et ab uno orti sunt (et hoc emortuo) tamquam sidera cæli in multitudinem, et sicut arena, quæ est ad oram maris, innumerabilis.

¹³ Juxta fidem defuncti sunt omnes isti, non acceptis repromissionibus, sed a longe eas aspicientes, et salutantes, et confitentes quia peregrini et hospites sunt super terram.

¹⁴ Qui enim hæc dicunt, significant se patriam inquirere.

¹⁵ Et si quidem ipsius meminissent de qua exierunt, habebant utique tempus revertendi :

¹⁶ nunc autem meliorem appetunt, id est, cælestem. Ideo non confunditur Deus vocari Deus eorum : paravit enim illis civitatem.

¹⁷ Fide obtulit Abraham Isaac, cum tentaretur, et unigenitum offerebat, qui susceperat repromissiones :

¹⁸ ad quem dictum est : Quia in Isaac vocabitur tibi semen :

¹⁹ arbitrans quia et a mortuis suscitare potens est Deus : unde eum et in parabolam accepit.

²⁰ Fide et de futuris benedixit Isaac Jacob et Esau.

²¹ Fide Jacob, moriens, singulos filiorum Joseph benedixit : et adoravit fastigium virgæ ejus.

²² Fide Joseph, moriens, de profectione filiorum Israël memoratus est, et de ossibus suis mandavit.

²³ Fide Moyses, natus, occultatus est mensibus tribus a parentibus suis, eo quod vidissent elegantem infantem, et non timuerunt regis edictum.

²⁴ Fide Moyses grandis factus negavit se esse filium filiæ Pharaonis,

²⁵ magis eligens affligi cum populo Dei, quam temporalis peccati habere jucunditatem,

²⁶ majores divitias æstimans thesauro Ægyptiorum, improperium Christi : aspiciebat enim in remunerationem.

²⁷ Fide reliquit Ægyptum, non veritus animositatem regis : invisibilem enim tamquam videns sustinuit.

²⁸ Fide celebravit Pascha, et sanguinis effusionem : ne qui vastabat primitiva, tangeret eos.

²⁹ Fide transierunt mare Rubrum tamquam per aridam terram : quod experti Ægyptii, devorati sunt.

³⁰ Fide muri Jericho corruerunt, circuitu dierum septem.

³¹ Fide Rahab meretrix non periit cum incredulis, excipiens exploratores cum pace.

³² Et quid adhuc dicam ? deficiet enim me tempus enarrantem de Gedeon, Barac, Samson, Jephte, David, Samuel, et prophetis :

³³ qui per fidem vicerunt regna, operati sunt justitiam, adepti sunt repromissiones, obturaverunt ora leonum,

³⁴ extinxerunt impetum ignis, effugerunt aciem gladii, convaluerunt de infirmitate, fortes facti sunt in bello, castra verterunt exterorum :

³⁵ acceperunt mulieres de resurrectione mortuos suos : alii autem distenti sunt non suscipientes redemptionem ut meliorem invenirent resurrectionem.

³⁶ Alii vero ludibria, et verbera experti, insuper et vincula, et carceres :

³⁷ lapidati sunt, secti sunt, tentati sunt, in occisione gladii mortui sunt, circuierunt in melotis, in pellibus caprinis, egentes, angustiati, afflicti :

³⁸ quibus dignus non erat mundus : in solitudinibus errantes, in montibus, in speluncis, et in cavernis terræ.

³⁹ Et hi omnes testimonio fidei probati, non acceperunt repromissionem,

⁴⁰ Deo pro nobis melius aliquid providente, ut non sine nobis consummarentur.