Bible

 

Ezechiel 30

Studie

   

1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, propheta, et dic : Hæc dicit Dominus Deus : Ululate : væ, væ diei !

3 quia juxta est dies : et appropinquat dies Domini, dies nubis : tempus gentium erit.

4 Et veniet gladius in Ægyptum, et erit pavor in Æthiopia, cum ceciderint vulnerati in Ægypto, et ablata fuerit multitudo illius, et destructa fundamenta ejus.

5 Æthiopia, et Libya, et Lydi, et omne reliquum vulgus, et Chub, et filii terræ fœderis, cum eis gladio cadent.

6 Hæc dicit Dominus Deus : Et corruent fulcientes Ægyptum, et destruetur superbia imperii ejus : a turre Syenes gladio cadent in ea, ait Dominus Deus exercituum.

7 Et dissipabuntur in medio terrarum desolatarum, et urbes ejus in medio civitatum desertarum erunt :

8 et scient quia ego Dominus, cum dedero ignem in Ægypto, et attriti fuerint omnes auxiliatores ejus.

9 In die illa egredientur nuntii a facie mea in trieribus ad conterendam Æthiopiæ confidentiam : et erit pavor in eis in die Ægypti, quia absque dubio veniet.

10 Hæc dicit Dominus Deus : Cessare faciam multitudinem Ægypti in manu Nabuchodonosor regis Babylonis.

11 Ipse et populus ejus cum eo, fortissimi gentium, adducentur ad disperdendam terram : et evaginabunt gladios suos super Ægyptum, et implebunt terram interfectis.

12 Et faciam alveos fluminum aridos, et tradam terram in manus pessimorum : et dissipabo terram, et plenitudinem ejus manu alienorum : ego Dominus locutus sum.

13 Hæc dicit Dominus Deus : Et disperdam simulacra, et cessare faciam idola de Memphis : et dux de terra Ægypti non erit amplius, et dabo terrorem in terra Ægypti.

14 Et disperdam terram Phathures, et dabo ignem in Taphnis, et faciam judicia in Alexandria.

15 Et effundam indignationem meam super Pelusium, robur Ægypti : et interficiam multitudinem Alexandriæ.

16 Et dabo ignem in Ægypto : quasi parturiens dolebit Pelusium, et Alexandria erit dissipata, et in Memphis angustiæ quotidianæ.

17 Juvenes Heliopoleos et Bubasti gladio cadent, et ipsæ captivæ ducentur.

18 Et in Taphnis nigrescet dies, cum contrivero ibi sceptra Ægypti, et defecerit in ea superbia potentiæ ejus : ipsam nubes operiet, filiæ autem ejus in captivitatem ducentur.

19 Et judicia faciam in Ægypto : et scient quia ego Dominus Deus.

20 Et factum est in undecimo anno, in primo mense, in septima mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

21 Fili hominis, brachium Pharaonis regis Ægypti confregi, et ecce non est obvolutum ut restitueretur ei sanitas, ut ligaretur pannis, et fasciaretur linteolis, ut recepto robore posset tenere gladium.

22 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad Pharaonem regem Ægypti, et comminuam brachium ejus forte, sed confractum : et dejiciam gladium de manu ejus,

23 et dispergam Ægyptum in gentibus, et ventilabo eos in terris.

24 Et confortabo brachia regis Babylonis, daboque gladium meum in manu ejus, et confringam brachia Pharaonis, et gement gemitibus interfecti coram facie ejus.

25 Et confortabo brachia regis Babylonis, et brachia Pharaonis concident : et scient quia ego Dominus, cum dedero gladium meum in manu regis Babylonis, et extenderit eum super terram Ægypti.

26 Et dispergam Ægyptum in nationes, et ventilabo eos in terras : et scient quia ego Dominus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Vera Christiana Religio # 585

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

585. Quod vegetationes non modo arborum, sed etiam omnium virgultorum, correspondeant prolificationibus hominum, a multis Eruditis traditum est, quare coronidis loco de his aliquid adjiciam. In arboribus et in omnibus reliquis subjectis Regni vegetabilis, non sunt duo Sexus, masculinus et foemininus, sed unumquodvis ibi est masculinum; sola Terra seu humus est communis Mater, ita sicut Foemina; haec enim recipit omnium fruticum semina, aperit illa, gestat illa sicut in utero, et tunc alit illa, et parit illa, hoc est, in diem educit, et postea vestit illa, et sustentat illa.

[2] Terra quando primum aperit semen, inchoat a radice, quae est instar cordis; ex illa succum, sicut sanguinem, emittit et transmittit, et sic facit sicut corpus instructum membris; corpus ejus est ipse caudex, ac rami et horum termites sunt ejus membra; folia, quae statim post partum educit, sunt loco pulmonis, nam sicut cor absque pulmone non producit motum et sensum, et per hos vivificat hominem, ita non radix vegetat arborem aut virgultum absque foliis: flores qui praecedunt fructum, sunt media decantandi succum, ejus sanguinem, et separandi crassiora ejus a purioribus, et pro influxu horum in sinu suo formandi novum caudicillum, per quem succus decantatus influat, et sic initiet et successive conformet fructum, qui comparari potest testi, in quo semina perficiuntur; anima vegetativa, quae intime in omni particula succi regnat, seu essentia prolifica ejus, non aliunde est, quam ex calore Mundi spiritualis, qui quia est ex spirituali Sole ibi, non spirat aliud quam generationem, et per hanc creationis continuationem, et quia essentialiter spirat generationem hominis, ideo quodcunque generat, ei quandam similitudinem hominis inducit.

[3] Ne quis miretur, quod dictum sit, quod subjecta Regni vegetabilis non sint nisi masculina, et quod sola Terra seu humus sit sicut communis Mater, seu sicut foemina, illustrabitur hoc per simile in Apibus, illis secundum autopsiam SWAMMERDAMI in ejus BIBLIIS NATURAE, est modo una communis mater, ex qua omnis progenies totius alvearis producitur; cum his animalculis non datur nisi una communis mater, quid non omnibus fruticibus.

[4] Quod Terra sit communis mater etiam spiritualiter illustrari potest, et illustratur per hoc, quod Terra in Verbo significet Ecclesiam, et Ecclesia est communis Mater, ut quoque illa vocatur in Verbo; quod Terra significet Ecclesiam, consule APOCALYPSIN REVELATAM 285, 902, ubi id ostensum est. Quod autem terra seu humus possit intrare in intimum seminis usque ad prolificum ejus, et hoc educere et circumferre, est quia unusquisque pulvisculus seu pollen ex essentia sua exspirat aliquod subtile sicut effluvium, quod penetrat; hoc fit ex vi activa caloris e spirituali Mundo.

  
/ 853  
  

Bible

 

Johannes 14:8-9

Studie

      

8 Dicit ei Philippus : Domine, ostende nobis Patrem, et sufficit nobis.

9 Dicit ei Jesus : Tanto tempore vobiscum sum, et non cognovistis me ? Philippe, qui videt me, videt et Patrem. Quomodo tu dicis : Ostende nobis Patrem ?