Bible

 

Matthew 6

Studie

   

1 προσεχετε [δε] την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις

2 οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπως δοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων

3 σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου

4 οπως η σου η ελεημοσυνη εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι

5 και οταν προσευχησθε ουκ εσεσθε ως οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτες προσευχεσθαι οπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων

6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το ταμειον σου και κλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι

7 προσευχομενοι δε μη βατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται

8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ {VA 1: [ο θεος] } ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον

9 ουτως ουν προσευχεσθε υμεις πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις αγιασθητω το ονομα σου

10 ελθετω η βασιλεια σου γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι γης

11 τον αρτον ημων τον επιουσιον δος ημιν σημερον

12 και αφες ημιν τα οφειληματα ημων ως και ημεις αφηκαμεν τοις οφειλεταις ημων

13 και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου

14 εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος

15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις {VA 1: [τα παραπτωματα αυτων] } ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων

16 οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ως οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων

17 συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι

18 οπως μη φανης τοις ανθρωποις νηστευων αλλα τω πατρι σου τω εν τω κρυφαιω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυφαιω αποδωσει σοι

19 μη θησαυριζετε υμιν θησαυρους επι της γης οπου σης και βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται διορυσσουσιν και κλεπτουσιν

20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν

21 οπου γαρ εστιν ο θησαυρος σου εκει εσται {VA 1: [και] } {VA 2: και } η καρδια σου

22 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος εαν ουν η ο οφθαλμος σου απλους ολον το σωμα σου φωτεινον εσται

23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον

24 ουδεις δυναται δυσιν κυριοις δουλευειν η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα

25 δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη υμων τι φαγητε [η τι πιητε] μηδε τω σωματι υμων τι ενδυσησθε ουχι η ψυχη πλειον εστιν της τροφης και το σωμα του ενδυματος

26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων

27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα

28 και περι ενδυματος τι μεριμνατε καταμαθετε τα κρινα του αγρου πως αυξανουσιν ου κοπιωσιν ουδε νηθουσιν

29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων

30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι

31 μη ουν μεριμνησητε λεγοντες τι φαγωμεν η τι πιωμεν η τι περιβαλωμεθα

32 παντα γαρ ταυτα τα εθνη επιζητουσιν οιδεν γαρ ο πατηρ υμων ο ουρανιος οτι χρηζετε τουτων απαντων

33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν {VA 2: [του θεου] } και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν

34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει εαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης

   

Ze Swedenborgových děl

 

True Christian Religion # 375

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 853  
  

375. (ii) Charity and faith are merely unstable mental concepts unless, when possible, they are realised in deeds and come into existence together in them.

Does not man possess a head and a body, which are linked by a neck? Does not the head contain a mind which wills and thinks, and the body a potentiality which performs and executes actions? So if a person merely had a good will, or thought from charity without doing good and performing useful deeds as a result of charity, would he not be like an isolated head or mind, which lacking a body could not continue in existence alone? Who from this can fail to see that charity and faith are not charity and faith, so long as they are only in the head and mind, and not in the body? Then they are like birds flying through the air without anywhere to rest upon the ground; and also like birds carrying eggs without nests to lay them in, so that their eggs would be discharged into the air or on a branch of a tree, and so would fall to the ground and be broken.

[2] There is nothing in the mind which does not have a corresponding part in the body, and this corresponding part can be called the embodiment of what is in the mind. Charity and faith therefore, so long as they are in the mind, have no embodiment in the person, and they can then be likened to an airy phantom, what is called a ghost, much as Fame was depicted by the ancients with a laurel wreath around her head and a horn of plenty in her hand. Since they are such ghosts, though still able to think, they cannot help being excited by fantastic ideas, a result also produced by reasoning from various sophistries; very much as reeds in marshes are shaken by the wind, while on the bottom below them lie shells and on the surface frogs croak. Can anyone fail to see that such are the results of merely knowing some things from the Word about charity and faith without practising them? The Lord also says:

Everyone who hears my words and acts upon them, I will compare to a prudent man, who built his house upon a rock; but everyone who hears my words and does not act upon them will be compared to a foolish man, who built his house upon sand or on ground without a foundation, Matthew 7:24, 26; Luke 6:47-49.

Charity and faith together with their invented ideas, when a person does not put them into practice, can also be compared with butterflies on the wing, which a sparrow on seeing swoops on and swallows. The Lord also says:

A sower went out to sow; and some seeds fell on the hard path, and the birds came and ate them up, Matthew 13:3-4.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.