Bible

 

Αριθμοί 7

Studie

   

1 Και την ημεραν, καθ' ην ο Μωυσης ετελειωσε να στηνη την σκηνην και εχρισεν αυτην και ηγιασεν αυτην και παντα τα σκευη αυτης και το θυσιαστηριον και παντα τα σκευη αυτου και εχρισεν αυτα και ηγιασεν αυτα·

2 τοτε οι αρχοντες του Ισραηλ, οι αρχηγοι των οικων των πατερων αυτων οιτινες ησαν οι αρχοντες των φυλων, οι επιστατησαντες εις την απαριθμησιν, εκαμον προσφοραν·

3 και εφεραν τα δωρα αυτων ενωπιον του Κυριου, εξ αμαξας σκεπαστας και δωδεκα βοας, μιαν αμαξαν ανα δυο αρχοντες και ενα βουν εκαστος, και εφεραν αυτα εμπροσθεν της σκηνης.

4 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

5 Λαβε ταυτα παρ' αυτων, και θελουσιν εισθαι δια τα εργα της υπηρεσιας της σκηνης του μαρτυριου· και θελεις δωσει αυτα εις τους Λευιτας, εις εκαστον κατα την υπηρεσιαν αυτου.

6 Και ελαβεν ο Μωυσης τας αμαξας και τους βοας και εδωκεν αυτα εις τους Λευιτας.

7 Τας δυο αμαξας και τους τεσσαρας βοας εδωκεν εις τους υιους Γηρσων, κατα την υπηρεσιαν αυτων.

8 Και τας τεσσαρας αμαξας και τους οκτω βοας εδωκεν εις τους υιους Μεραρι· κατα την υπηρεσιαν αυτων, υπο την χειρα του Ιθαμαρ υιου του Ααρων του ιερεως.

9 Εις δε τους υιους Κααθ δεν εδωκε· διοτι η εν τω αγιαστηριω υπηρεσια αυτων ητο να βασταζωσιν επ' ωμων.

10 Και προσεφεραν οι αρχοντες δια τον εγκαινιασμον του θυσιαστηριου καθ' ην ημεραν εχρισθη, και προσεφεραν οι αρχοντες τα δωρα αυτων εμπροσθεν του θυσιαστηριου.

11 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Εις αρχων καθ' ημεραν, θελουσι προσφερει τα δωρα αυτων δια τον εγκαινιασμον του θυσιαστηριου.

12 Και ο προσφερων το δωρον αυτου την πρωτην ημεραν ητο Ναασσων ο υιος του Αμμιναδαβ, εκ της φυλης Ιουδα·

13 και το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος, βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

14 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

15 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

16 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

17 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ναασσων, υιου του Αμμιναδαβ.

18 Την δευτεραν ημεραν προσεφερεν ο Ναθαναηλ ο υιος του Σουαρ, ο αρχων της φυλης Ισσαχαρ·

19 και προσεφερε το δωρον αυτου ενα δισκον αργυρουν βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

20 ενα θυμιαματοδοχον χρυσουν δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

21 ενα μοσχον εκ βοων, ενα κριον, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

22 τραγον εξ αιγων ενα, εις προσφοραν περι αμαρτιας·

23 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοας, κριους πεντε, τραγους πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ναθαναηλ, υιου του Σουαρ.

24 Την τριτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Ζαβουλων, Ελιαβ ο υιος του Χαιλων·

25 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

26 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

27 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

28 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

29 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελιαβ, υιου του Χαιλων.

30 Την τεταρτην ημεραν προσεφερεν Ελισουρ ο υιος του Σεδιουρ, ο αρχων των υιων Ρουβην.

31 Το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

32 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

33 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

34 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

35 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελισουρ, υιου του Σεδιουρ.

36 Την πεμπτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Συμεων, Σελουμιηλ ο υιος του Σουρισαδαι·

37 το δωρον αυτου ητο εις δισκος αργυρους βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

38 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

39 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

40 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

41 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Σελουμιηλ, υιου του Σουρισαδαι.

42 Την εκτην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Γαδ, Ελιασαφ ο υιος του Δεουηλ·

43 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

44 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

45 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

46 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

47 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελιασαφ, υιου του Δεουηλ.

48 Την εβδομην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Εφραιμ, Ελισαμα ο υιος του Αμμιουδ·

49 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

50 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

51 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

52 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

53 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Ελισαμα, υιου του Αμμιουδ.

54 Την ογδοην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Μανασση, Γαμαλιηλ ο υιος του Φεδασσουρ·

55 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

56 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

57 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

58 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

59 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Γαμαλιηλ, υιου του Φεδασσουρ.

60 Την εννατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Βενιαμιν, Αβειδαν ο υιος του Γιδεωνι·

61 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

62 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

63 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

64 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

65 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Αβειδαν υιου του Γιδεωνι.

66 Την δεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Δαν, Αχιεζερ ο υιος του Αμμισαδαι·

67 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

68 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

69 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα·

70 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

71 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Αχιεζερ, υιου του Αμμισαδαι.

72 Την ενδεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Ασηρ, Φαγαιηλ ο υιος του Οχραν·

73 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

74 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος.

75 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα.

76 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

77 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε. Τουτο ητο το δωρον του Φαγαιηλ, υιου του Οχραν.

78 Την δωδεκατην ημεραν προσεφερεν ο αρχων των υιων Νεφθαλι, Αχιρα ο υιος του Αιναν·

79 το δωρον αυτου ητο εις αργυρους δισκος βαρους εκατον τριακοντα σικλων· λεκανιον εν αργυρουν εβδομηκοντα σικλων· κατα τον σικλον τον αγιον· αμφοτερα πληρη σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, δια προσφοραν εξ αλφιτων·

80 εις θυμιαματοδοχος χρυσους δεκα σικλων, πληρης θυμιαματος·

81 εις μοσχος εκ βοων, εις κριος, εν αρνιον ενιαυσιον, εις ολοκαυτωμα.

82 εις τραγος εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας·

83 και εις θυσιαν ειρηνικην, δυο βοες, κριοι πεντε, τραγοι πεντε, αρνια ενιαυσια πεντε· τουτο ητο το δωρον του Αχιρα, υιου του Αιναν.

84 Ουτος ητο ο εγκαινιασμος του θυσιαστηριου, την ημεραν καθ' ην εχρισθη υπο των αρχοντων του Ισραηλ· δισκοι αργυροι δωδεκα, λεκανια αργυρα δωδεκα, θυμιαματοδοχοι χρυσοι δωδεκα·

85 εκατον τριακοντα σικλων ητο εκαστος δισκος αργυρους, και εβδομηκοντα σικλων εκαστον λεκανιον· απαν το αργυριον των σκευων, δυο χιλιαδων και τετρακοσιων σικλων, κατα τον σικλον τον αγιον·

86 θυμιαματοδοχοι χρυσοι δωδεκα, πληρεις θυμιαματος, απο δεκα σικλων ο θυμιαματοδοχος κατα τον σικλον τον αγιον· απαν το χρυσιον των θυμιαματοδοχων εκατον εικοσι σικλων.

87 Παντες οι βοες δια ολοκαυτωμα ησαν μοσχοι δωδεκα, οι κριοι δωδεκα, τα αρνια τα ενιαυσια δωδεκα μετα των εξ αλφιτων προσφορων αυτων· και οι τραγοι εξ αιγων εις προσφοραν περι αμαρτιας, δωδεκα.

88 Και παντες οι βοες δια θυσιαν ειρηνικην ησαν μοσχοι εικοσιτεσσαρες, οι κριοι εξηκοντα, οι τραγοι εξηκοντα, τα αρνια τα ενιαυσια εξηκοντα. Ουτος ητο ο εγκαινιασμος του θυσιαστηριου, αφου εχρισθη.

89 Και οτε εισηλθεν ο Μωυσης εις την σκηνην του μαρτυριου δια να λαληση μετα του Κυριου, τοτε ηκουσε την φωνην του λαλουντος προς αυτο, ανωθεν του ιλαστηριου, το οποιον ητο επι της κιβωτου του μαρτυριου ανα μεσον των δυο χερουβειμ· και ελαλει προς αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 745

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

745. Now is come the salvation and the power and the kingdom of our God, and the authority of His Christ, signifies that now the Lord has power by His Divine truth to save those who are of His church, who receive Divine truth in heart and soul. This is evident from the signification of "salvation," as being to be saved; and from the signification of "power," as being to have ability, thus possibility (of which presently); from the signification of "kingdom," as being heaven and the church (See above, n. 48, 685); from the signification of "our God," as being the Lord in relation to His Divine; and from the signification of "the authority of His Christ," as being the efficacy of Divine truth, thus by means of Divine truth. That "the Christ" means the Lord in relation to Divine truth may be seen above (n. 684, 685); and that "authority" signifies, in reference to the Lord, the salvation of the human race, may be seen above n. 293; and that the Lord has power to save by means of His Divine truth (n. 333, 726); and because the Lord can save only those who receive Divine truth from Him with heart and soul, this too is signified. From this it is clear that "Now is come the salvation, and the power, and the kingdom of our God, and the authority of His Christ," signifies that now the Lord has power by His Divine truth to save those who are of His church who receive Divine truth with heart and soul.

[2] It is said "who receive with heart and soul," meaning with love and faith, likewise with the will and understanding; for in the Word when "soul and heart" are both mentioned "soul" signifies faith, likewise understanding, and "heart" signifies love, likewise will; for soul [anima] means there in the ultimate sense the respiration of man, which is also called his "spirit" [or breath], and the verb animare means to respire; also when a man dies he is said "to give up the ghost" [emittere animam et spirituum]. Moreover, it is also from correspondence that "soul" signifies faith, also the understanding, and that "heart" signifies love, as also the will; for faith and understanding correspond to the breathing [animatio] or respiration of the lungs, and the love and will correspond to the motion and pulsation of the heart (on which correspondence see above, n. 167; and the Arcana Coelestia 2930, 3883-3896, 9050).

[3] "Now is come the salvation and the power of our God" signifies that the Lord is now able to save; so "power" here signifies to have ability, thus the possibility, because the Lord could not save those who were of His church before the dragon with his angels had been driven out, that is, separated from heaven. One who does not know the laws of Divine order might believe that the Lord can save anyone He pleases, thus the evil as well as the good; and for this reason some are of the opinion that in the end all who are in hell will be saved. But that no one can be saved by immediate mercy, but only by mediate, and that still it is from pure mercy, that those who receive Divine truth from the Lord in soul and heart are saved, may be seen in the work on Heaven and Hell 521-527.

[4] This is also meant by these words in John:

His own received Him not; but as many as received Him, to them gave He power to become sons of God, to them that believe on His name; who were born not of bloods nor of the will of the flesh nor of the will of man, but of God (John 1:11-13).

"His own" who received Him not mean those who are of the church where the Word is, and to whom the Lord could be known through the Word; therefore those who were of the Jewish Church are here meant by "His own." That the Lord would "give to those that believe on His name power to become sons of God" signifies that He gives heaven to those 1 who receive Divine truths from Him in soul and heart, or in faith and life; "to believe on His name" meaning to receive the Lord in faith and life, for "the name of the Lord" signifies everything by which He is worshiped; "sons of God" mean those who are regenerated by the Lord; "who are born not of bloods" signifies who have not falsified and adulterated the Word; "nor of the will of the flesh" signifies who are not in evils from what is their own [proprium]; "nor of the will of man" signifies who are not in falsities from what is their own [proprium], for the "will" signifies what is man's own [proprium], "flesh" signifies evil, and "man" [vir] signifies falsity; "but born of God" signifies those who have been regenerated by truths from the Word and by a life according to them. From this it can be seen that those who are not willing to be reformed and regenerated by the Lord, which is effected by the reception of Divine truth in faith and life, cannot be saved.

Poznámky pod čarou:

1. The Latin has "to him who receive," for "to them."

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8339

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8339. 'With timbrels and with dances' means praise from joy and gladness. This is clear from the meaning of 'timbrel' as that which has regard to an affection for spiritual good, or to the good of truth, and means the delight or joy belonging to it, dealt with just above in 8337; and from the meaning of 'dance' as that which has regard to an affection for spiritual truth, and means the delightful feeling or gladness belonging to it, dealt with below. In ancient times not only musical instruments and singing served to bear witness to gladness of heart but also dancing. Joyful feelings in the heart or interior things erupted into various activities in the body, such as singing and also dancing. Since in ancient times the glad feelings excelling all others were spiritual ones, that is, feelings springing from affections belonging to spiritual kinds of love, which were affections for goodness and truth, people were allowed, when they engaged in singing and musical harmony, to dance as well and so in dancing also to bear witness to their joy. This explains why 'dancing' is mentioned in the Word, meaning the glad feelings that belong to affections for truth, or to faith grounded in good or charity, as in Jeremiah,

Again you will adorn your timbrels, 1 and will go forth in the dance of the merrymakers. Their life 2 will become like a watered garden, and they will not sorrow any more. Then will the virgin rejoice in the dance, and the young men and the old together. Jeremiah 31:4, 12-13.

In the same prophet,

The joy of our heart has ceased 3 , our dance has been turned into mourning. Lamentations 5:15

In David,

You have turned for me my mourning into dancing. Psalms 30:11.

In the same author,

Let them praise His name in dancing, with timbrel and harp let them make melody to Him. Psalms 149:3; 150:4.

Also the gentiles played and danced when they worshipped their gods, as is clear in Exodus 32:6, 19.

[2] The words 'joy and gladness' are used because 'joy' in the Word has reference to good and 'gladness' to truth. This is why 'joy' and 'gladness' are mentioned many times in the Word both together, as in Isaiah,

Behold, joy and gladness consist in slaying oxen ... Isaiah 22:13.

In the same prophet,

They will obtain joy and gladness, and sorrow and sighing will flee away. Isaiah 35:10.

In the same prophet, Joy and gladness will be found in Zion, confession and the voice of song. Isaiah 51:3, 11.

In Jeremiah,

The voice of joy and the voice of gladness, and the voice of the bridegroom and the voice of the bride. Jeremiah 33:11.

In Zechariah,

The fast of the tenth [month] will be to the house of Judah one of joy and gladness. Zechariah 8:19.

In David,

You shall cause me to hear joy and gladness. Psalms 51:8.

In these places both are mentioned because 'joy' has reference to good and 'gladness' to truth; if this were not so the use of one word would have been sufficient. This holy way of speaking is used in the Word in order that the heavenly marriage, that is, the marriage of goodness and truth, might be present in every detail there, 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 4138 (end), 5138, 5502, 7945.

Poznámky pod čarou:

1. See footnote on page 138.

2. lit. soul

3. Reading cessavit (has ceased), which Swedenborg has in his rough draft, for cessabit (will cease).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.