Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Αριθμοί 18

Studie

   

1 Και ειπε Κυριος προς τον Ααρων, Συ και οι υιοι σου και ο οικος του πατρος σου μετα σου θελετε βασταζει την ανομιαν του αγιαστηριου· και συ και οι υιοι σου μετα σου θελετε βασταζει την ανομιαν της ιερατειας σας.

2 Και ετι τους αδελφους σου, την φυλην του Λευι, την φυλην του πατρος σου, φερε μετα σου, δια να ηναι ηνωμενοι μετα σου και να σε υπηρετωσι· συ ομως και οι υιοι σου μετα σου θελετε υπηρετει εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου.

3 Και θελουσι φυλαττει τας φυλακας σου και τας φυλακας ολης της σκηνης· μονον εις τα σκευη του αγιαστηριου και εις το θυσιαστηριον δεν θελουσι πλησιαζει, δια να μη αποθανωσι μητε αυτοι μητε σεις.

4 Και θελουσιν εισθαι ηνωμενοι μετα σου και θελουσι φυλαττει τας φυλακας της σκηνης του μαρτυριου κατα πασας τας υπηρεσιας της σκηνης· και ξενος δεν θελει σας πλησιαζει.

5 Και θελετε φυλαττει τας φυλακας του αγιαστηριου και τας φυλακας του θυσιαστηριου, και δεν θελει εισθαι πλεον οργη εις τους υιους Ισραηλ.

6 Και εγω, ιδου, ελαβον τους αδελφους σας τους Λευιτας εκ μεσου των υιων Ισραηλ· ουτοι ειναι δεδομενοι εις εσας δωρον δια τον Κυριον, δια να εκτελωσι τας υπηρεσιας της σκηνης του μαρτυριου.

7 Συ δε και οι υιοι σου μετα σου θελετε φυλαττει την ιερατειαν σας εις παντα τα του θυσιαστηριου και τα εντος του παραπετασματος, και θελετε καμνει την υπηρεσιαν. Δωρον εδωκα την υπηρεσιαν της ιερατειας σας· και οστις ξενος πλησιαση, θελει θανατονεσθαι.

8 Και ειπε Κυριος προς τον Ααρων, Ιδου, εγω εδωκα ετι εις σε την επιστασιαν των υψουμενων προσφορων μου απο παντων των ηγιασμενων παρα των υιων Ισραηλ· εις σε εδωκα αυτα δια το χρισμα και εις τους υιους σου εις νομιμον αιωνιον.

9 Τουτο θελει εισθαι σου απο των αγιωτατων εκ των δια πυρος προσφερομενων· παντα τα δωρα αυτων, πασαι αι εξ αλφιτων προσφοραι αυτων και πασαι αι περι αμαρτιας προσφοραι αυτων και πασαι αι περι ανομιας προσφοραι αυτων, τας οποιας θελουσιν αποδιδει εις εμε, αγιωτατα θελουσιν εισθαι δια σε και δια τους υιους σου.

10 Εν τω αγιω των αγιων θελετε τρωγει αυτα· παν αρσενικον θελει τρωγει αυτα· αγια θελουσιν εισθαι εις σε.

11 Και τουτο ειναι σου, η υψουμενη προσφορα εκ των δωρων αυτων, μετα πασων των κινητων προσφορων των υιων Ισραηλ· εις σε εδωκα αυτα και εις τους υιους σου και εις τας θυγατερας σου μετα σου εις νομιμον αιωνιον· πας καθαρος εν τω οικω σου θελει τρωγει αυτα.

12 Παν το εξαιρετον του ελαιου, και παν το εξαιρετον του οινου και του σιτου, τας απαρχας αυτων, οσα προσφερωσιν εις τον Κυριον, εις σε εδωκα αυτα·

13 Παντα τα πρωτογεννηματα της γης, οσα φερωσι προς τον Κυριον, σου θελουσιν εισθαι πας καθαρος εν τω οικω σου θελει τρωγει αυτα.

14 Παν καθιερωμα του Ισραηλ θελει εισθαι σου.

15 Παν διανοιγον μητραν εκ πασης σαρκος, το οποιον προσφερωσι προς τον Κυριον, απο ανθρωπου εως κτηνους, σου θελει εισθαι πλην τα πρωτοτοκα των ανθρωπων θελουσιν εξαπαντος εξαγοραζεσθαι και τα πρωτοτοκα των κτηνων των ακαθαρτων θελουσιν εξαγοραζεσθαι.

16 Και οσα πρεπει να εξαγορασθωσιν απο ηλικιας ενος μηνος, θελουσιν εξαγοραζεσθαι κατα την εκτιμησιν σου, δια πεντε σικλους αργυριου, κατα τον σικλον τον αγιον, οστις ειναι εικοσι γερα.

17 Τα πρωτοτοκα ομως των βοων η τα πρωτοτοκα των προβατων η τα πρωτοτοκα των αιγων δεν θελουσιν εξαγοραζεσθαι· αγια ειναι· το αιμα αυτων θελεις ραντιζει επι το θυσιαστηριον, και το παχος αυτων θελεις καιει δια προσφοραν γινομενην δια πυρος εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον.

18 Και το κρεας αυτων θελει εισθαι σου, καθως το κινητον στηθος και ο δεξιος ωμος ειναι σου.

19 Πασας τας υψουμενας προσφορας των αγιων πραγματων, τας οποιας οι υιοι Ισραηλ προσφερωσιν εις τον Κυριον, εδωκα εις σε και εις τους υιους σου και εις τας θυγατερας σου μετα σου εις νομιμον αιωνιον. Αυτη ειναι διαθηκη αλατος παντοτεινη ενωπιον του Κυριου εις σε και εις το σπερμα σου μετα σου.

20 Και ειπε Κυριος προς τον Ααρων, Εν τη γη αυτων δεν θελεις εχει κληρονομιαν ουδε θελεις εχει μεριδα μεταξυ αυτων· εγω ειμαι η μερις σου και η κληρονομια σου εν μεσω των υιων Ισραηλ.

21 Και ιδου, εδωκα εις τους υιους Λευι παντα τα δεκατα του Ισραηλ εις κληρονομιαν, δια την υπηρεσιαν αυτων την οποιαν υπηρετουσι, την υπηρεσιαν της σκηνης του μαρτυριου·

22 και δεν θελουσι πλησιαζει του λοιπου οι υιοι Ισραηλ εις την σκηνην του μαρτυριου, δια να μη λαβωσιν εφ' εαυτους αμαρτιαν και αποθανωσιν·

23 αλλ' οι Λευιται, ουτοι θελουσιν υπηρετει την υπηρεσιαν της σκηνης του μαρτυριου και ουτοι θελουσι βασταζει την ανομιαν αυτων· τουτο θελει εισθαι νομιμον αιωνιον εις τας γενεας σας· και δεν θελουσιν εχει μεταξυ των υιων Ισραηλ ουδεμιαν κληρονομιαν·

24 διοτι τα δεκατα των υιων Ισραηλ, τα οποια προσφερωσιν υψουμενην προσφοραν προς τον Κυριον, εδωκα κληρονομιαν εις τους Λευιτας· δια τουτο ειπα περι αυτων, Εν μεσω των υιων Ισραηλ δεν θελουσιν εχει ουδεμιαν κληρονομιαν.

25 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην λεγων,

26 Λαλησον και προς τους Λευιτας και ειπε προς αυτους, Οταν λαμβανητε παρα των υιων Ισραηλ το δεκατον, το οποιον εδωκα εις εσας παρ' αυτων δια κληρονομιαν σας, τοτε θελετε προσφερει εξ αυτων προσφοραν υψουμενην εις τον Κυριον, δεκατον απο του δεκατου.

27 Και αυται αι υψουμεναι προσφοραι σας θελουσι λογιζεσθαι εις εσας ως σιτος του αλωνιου και ως αφθονια του ληνου.

28 Ουτω και σεις θελετε προσφερει προσφοραν υψουμενην εις τον Κυριον απο παντων των δεκατων σας, τα οποια λαμβανετε παρα των υιων Ισραηλ· και απο τουτων θελετε διδει την υψουμενην προσφοραν του Κυριου εις τον Ααρων τον ιερεα.

29 Απο παντων των δωρων σας θελετε προσφερει πασαν υψουμενην προσφοραν του Κυριου, απο παντος του εξαιρετου αυτων το ηγιασμενον μερος εξ αυτων.

30 Και θελεις ειπει προς αυτους, Οταν προσφερητε εξ αυτων το εξαιρετον αυτων, τουτο θελει λογιζεσθαι δια τους Λευιτας ως προιον του αλωνιου και ως προιον του ληνου·

31 και θελετε τρωγει αυτα εν παντι τοπω, σεις και αι οικογενειαι σας· διοτι τουτο ειναι μισθος εις εσας δια την υπηρεσιαν σας εν τη σκηνη του μαρτυριου·

32 και δεν θελετε φερει εφ' εαυτους αμαρτιαν δι' αυτα, οταν προσφερητε απ' αυτων το εξαιρετον αυτων· και δεν θελετε βεβηλωσει τα αγια των υιων Ισραηλ, δια να μη αποθανητε.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10093

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10093. Which is waved, and which is uplifted. That this signifies which is acknowledged and perceived, is evident from the signification of being “waved,” when said of the breast, as being that which is vivified by acknowledgment (see above, n. 10091); and from the signification of “uplifted,” as being the Divine celestial, which is of the Lord alone, perceived in heaven and in the church (of which below). How the case herein is shall be briefly told. There are two kingdoms from which are the heavens, the celestial and the spiritual. Divine truth in the spiritual kingdom is acknowledged, but in the celestial kingdom it is perceived. The reason of this is that Divine truth in the spiritual kingdom is received in the intellectual part, but in the celestial kingdom in the will part. That which is received in the intellectual part is said to be acknowledged, but that which is received in the will part is said to be perceived. (That the former have only an acknowledgment of Divine truth, but the latter a perception of it, see what has been abundantly shown above concerning these two kingdoms in the places cited in n. 9277, 9596, 9684.)

[2] As regards uplifting, that is called an “uplifting” 1 which was Jehovah’s or the Lord’s, and it was given to Aaron for the sake of the representation; and as Aaron represented the Lord as to Divine good (n. 9806), therefore that which was uplifted from the sacrifices and given to Aaron represented the Divine of the Lord, and is also called “the anointing” in Moses.

The breast of the waving and the hind quarter of the uplifting have I taken from among the sons of Israel of the sacrifices of the eucharistic things, and I have given them to Aaron the priest and to his sons for a statute of eternity from among the sons of Israel; this is the anointing of Aaron and the anointing of his sons from the fire-offerings of Jehovah, on the day in which I made them draw near to minister in the priest’s office to Jehovah (Leviticus 7:34-35).

It is called “the anointing” because “anointing” denotes inauguration to represent the Lord as to Divine good (see n. 9954, 10019). Elsewhere also in the same:

Jehovah spoke unto Aaron, Behold, I have given thee the charge of Mine upliftings, in respect to all the holy things of the sons of Israel, unto thee I have given them for an anointing, and to thy sons. To thee have I given the uplifting in respect to all the waving of the sons of Israel, all the fat of the pure oil, and all the fat of the new wine and of the grain of the firstfruits; and in respect to all the firstfruits which they shall give to Jehovah, they shall be thine; in respect to everything devoted, everything that openeth the womb of all flesh which they shall bring to Jehovah of the firstlings of an ox, of a sheep, and of a goat, the flesh shall be thine, as the breast of waving and as the right hind quarter; every uplifting of the holy things. Thou shalt not have part nor inheritance in the land, because Jehovah is thy part and inheritance; and also every uplifting from the tithes and from the gifts, which have been given to the Levites (Numbers 18:8, 11-20, 28-29).

From all this it is evident what the “upliftings” were, namely, that all things were so called which belong to Jehovah, that is, to the Lord.

[3] And as the Levites represented Divine truths in heaven and the church that are of service to Divine good, they were also given to Aaron in the place of all the firstborn, which were Jehovah’s, that is, the Lord’s, concerning which it is thus written in Moses:

I have taken the Levites from the midst of the sons of Israel, in the place of every firstborn that openeth the womb from the sons of Israel, that the Levites may be Mine, for every firstborn is Mine; and because the Levites were given to Me, I have given them as gifts to Aaron and his sons (Numbers 3:12-13; 8:16-19).

The upliftings are called “gifts given to Jehovah,” that is, to the Lord, from among the sons of Israel; but it is meant that they do not belong to Jehovah from any gift, but from possession, because everything holy or Divine with man is not man’s, but is the Lord’s with him. That everything good and true, thus every holy Divine thing, is from the Lord God, and nothing from man, has been known in the church, whence it is plain that it is from appearance that it is called a gift from man. And therefore also in what presently follows it is said, “for this is an uplifting, and it shall be an uplifting from among the sons of Israel, this is an uplifting of Jehovah;” by which is signified that the uplifting from the sons of Israel is Jehovah’s uplifting, thus that a gift from them is a gift from the Lord. From this it is evident what an “uplifting” is.

Poznámky pod čarou:

1. Or heave-offering.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org