Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Λευιτικόν 7

Studie

   

1 Ουτος δε ειναι ο νομος της περι ανομιας προσφορας· ειναι αγιωτατον.

2 Εν τω τοπω οπου σφαζουσι το ολοκαυτωμα, θελουσι σφαζει την περι ανομιας προσφοραν· και το αιμα αυτης θελει ραντιζεσθαι επι το θυσιαστηριον κυκλω.

3 Και θελει προσφερεσθαι εξ αυτης παν το στεαρ αυτης, η ουρα και το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια,

4 και οι δυο νεφροι και το στεαρ το επ' αυτων, το προς τα πλευρα, και ο επανω λοβος του ηπατος, οστις μετα των νεφρων θελει αφαιρεισθαι.

5 Και θελει καιει αυτα ο ιερευς επι του θυσιαστηριου, εις προσφοραν γινομενην δια πυρος προς τον Κυριον· ειναι προσφορα περι ανομιας.

6 Παν αρσενικον μεταξυ των ιερεων θελει τρωγει αυτην· εν τοπω αγιω θελει τρωγεσθαι· ειναι αγιωτατον.

7 Καθως ειναι η περι αμαρτιας προσφορα, ουτω και η περι ανομιας προσφορα· εις νομος ειναι περι αυτων· ο ιερευς, οστις καμνει εξιλεωσιν δι' αυτης, θελει λαμβανει αυτην.

8 Ο δε ιερευς οστις προσφερει ολοκαυτωμα τινος, ο ιερευς θελει λαμβανει δι' εαυτον το δερμα του ολοκαυτωματος, το οποιον προσεφερε.

9 Και πασα προσφορα εξ αλφιτων, ητις ηθελεν εψηθη εν κλιβανω, και παν ο, τι ετοιμαζεται εν τηγανιω και επι καψης, θελει εισθαι του ιερεως του προσφεροντος αυτην.

10 Και πασα προσφορα εξ αλφιτων, εζυμωμενη μετα ελαιου η ξηρα, θελει εισθαι παντων των υιων του Ααρων, ισον το μεριδιον εκαστου.

11 Και ουτος ειναι ο νομος της θυσιας της ειρηνικης προσφορας, την οποιαν θελει προσφερει τις εις τον Κυριον.

12 Εαν προσφερη αυτην περι ευχαριστιας, τοτε θελει προσφερει μετα της ευχαριστηριου προσφορας, πηττας αζυμους εζυμωμενας με ελαιον και λαγανα αζυμα κεχρισμενα μετα ελαιου και σεμιδαλιν κατεσκευασμενην, πηττας εζυμωμενας μετα ελαιου.

13 Με τας πηττας αρτον ενζυμον θελει προσφερει δια το δωρον αυτου μετα της προς ευχαριστιαν αυτου ειρηνικης προσφορας.

14 Και εκ τουτων θελει προσφερει εν απο παντων των δωρων αυτου προσφοραν υψουμενην προς τον Κυριον· τουτο θελει εισθαι του ιερεως του ραντιζοντος το αιμα της ειρηνικης προσφορας.

15 Και το κρεας της θυσιας της προς ευχαριστιαν ειρηνικης αυτου προσφορας θελει τρωγεσθαι την αυτην ημεραν καθ' ην προσφερεται δεν θελουσιν αφησει απ' αυτου εως το πρωι.

16 Και εαν η θυσια της προσφορας αυτου ηναι ευχη, η προσφορα προαιρετικη, θελει τρωγεσθαι την αυτην ημεραν καθ' ην προσφερει τις την θυσιαν αυτου· και εαν μεινη τι, τουτο θελει τρωγεσθαι την επαυριον.

17 Το εναπολειφθεν ομως του κρεατος της θυσιας εως της τριτης ημερας με πυρ θελει καιεσθαι.

18 Εαν δε φαγωθη τι απο του κρεατος της θυσιας της ειρηνικης προσφορας αυτου την τριτην ημεραν, δεν θελει εισθαι δεκτος ο προσφερων αυτην, ουδε θελει λογισθη εις αυτον· βδελυγμα θελει εισθαι· η δε ψυχη, ητις ηθελε φαγει απ' αυτου, θελει βαστασει την ανομιαν αυτης.

19 Και το κρεας, το οποιον ηθελεν εγγισει ακαθαρτον τι, δεν θελει τρωγεσθαι· εν πυρι θελει καιεσθαι περι δε του κρεατος, οστις ειναι καθαρος θελει τρωγει κρεας.

20 Η δε ψυχη ητις εχουσα την ακαθαρσιαν αυτης εφ' εαυτης ηθελε φαγει απο του κρεατος της θυσιας της ειρηνικης προσφορας, ητις ειναι του Κυριου, η ψυχη αυτη θελει απολεσθη εκ του λαου αυτης.

21 Και η ψυχη ητις ηθελεν εγγισει ακαθαρτον τι, ακαθαρσιαν ανθρωπου η ζωον ακαθαρτον η βδελυρον τι ακαθαρτον, και φαγει απο του κρεατος της θυσιας της ειρηνικης προσφορας, ητις ειναι του Κυριου, και η ψυχη αυτη θελει απολεσθη εκ του λαου αυτης.

22 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

23 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Δεν θελετε τρωγει παντελως στεαρ βοος η προβατου η αιγος.

24 Και το στεαρ του θνησιμαιου ζωου και το στεαρ του θηριαλωτου δυναται να χρησιμευη εις πασαν αλλην χρειαν· δεν θελετε ομως τρωγει δι'ολου απ' αυτου.

25 Διοτι οστις φαγη το στεαρ του ζωου, απο του οποιου προσφερεται θυσια γινομενη δια πυρος εις τον Κυριον, και εκεινη ψυχη, ητις ηθελε φαγει θελει απολεσθη εκ του λαου αυτης.

26 Παρομοιως δεν θελετε τρωγει ουδεν αιμα, ειτε πτηνου ειτε ζωου εν ουδεμια εκ των κατοικιων σας.

27 Πασα ψυχη ητις ηθελε φαγει οποιονδηποτε αιμα, και εκεινη η ψυχη θελει απολεσθη εκ του λαου αυτης.

28 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

29 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Ο προσφερων την θυσιαν της ειρηνικης προσφορας αυτου προς τον Κυριον, θελει φερει το δωρον αυτου προς τον Κυριον, απο της θυσιας της ειρηνικης προσφορας αυτου.

30 Αι χειρες αυτου θελουσι φερει τας δια πυρος γινομενας προσφορας του Κυριου· θελει φερει το στεαρ μετα του στηθους, δια να κινηται το στηθος ως προσφορα κινητη εμπροσθεν του Κυριου.

31 Και ο ιερευς θελει καιει το στεαρ επι του θυσιαστηριου· το στηθος ομως θελει εισθαι του Ααρων και των υιων αυτου.

32 Και θελετε διδει προς τον ιερεα προσφοραν υψουμενην, τον δεξιον ωμον εκ των θυσιων της ειρηνικης προσφορας σας.

33 Οστις εκ των υιων του Ααρων προσφερει το αιμα της ειρηνικης προσφορας και το στεαρ, θελει λαμβανει τον δεξιον ωμον εις μεριδιον αυτου.

34 Διοτι το κινητον στηθος και τον υψουμενον ωμον ελαβον παρα των υιων Ισραηλ εκ των θυσιων της ειρηνικης προσφορας αυτων, και εδωκα αυτα προς τον Ααρων τον ιερεα και προς τους υιους αυτου εις νομιμον αιωνιον μεταξυ των υιων Ισραηλ.

35 Τουτο ειναι το χρισμα του Ααρων, και το χρισμα των υιων αυτου, απο των δια πυρος γινομενων προσφορων του Κυριου, την ημεραν καθ' ην παρεστησεν αυτους δια να ιερατευωσιν εις τον Κυριον·

36 το οποιον προσεταξεν ο Κυριος να διδωται εις αυτους παρα των υιων Ισραηλ, καθ' ην ημεραν εχρισεν αυτους, εις νομιμον αιωνιον εις τας γενεας αυτων.

37 Ουτος ειναι ο νομος του ολοκαυτωματος, της εξ αλφιτων προσφορας και της περι αμαρτιας προσφορας και της περι ανομιας προσφορας και των καθιερωσεων και της θυσιας της ειρηνικης προσφορας·

38 τον οποιον προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην εν τω ορει Σινα, καθ' ην ημεραν προσεταξε τους υιους Ισραηλ να προσφερωσι προς τον Κυριον τα δωρα αυτων εν τη ερημω Σινα.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2187

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2187. And they did eat. That this signifies communication in this manner, is evident from the signification of “eating,” as being to be communicated and to be conjoined; as is also evident from the Word. The fact that Aaron, his sons, the Levites, and also the people, ate the hallowed things of the sacrifices in the holy place, signified nothing else than communication, conjunction, and appropriation, as above said at the explication of the passage from Leviticus 6:9-10 (see n. 2177), for it was celestial and spiritual food that was signified by the hallowed things which they ate, consequently the appropriation of it. The hallowed things were the parts of the sacrifices which were not burned upon the altar, and were eaten either by the priests, or by the people that made the offering; as is evident from many passages where the sacrifices are treated of (what should be eaten by the priests, Exodus 29:32-33; Leviticus 6:9, 16, 18, 26; 7:6, 15-16, 18; 8:31; 10:12-13; Numbers 18:9-11; what should be eaten by the people, Leviticus 19:5-6; Deuteronomy 12:27; 27:7; and elsewhere; and that the unclean should not eat of them, Leviticus 7:19-21; 22:4-7). These feastings were made in a holy place near the altar, either at the door, or in the court of the tabernacle, and they signified nothing else than the communication, conjunction, and appropriation of celestial goods; for by them were represented celestial foods (concerning which food see n. 56-58, 680-681, 1480, 1695), and they were all called “bread,” the signification of which may be seen above (n. 2165). The like was represented by Aaron and his sons eating the showbread or “bread of faces,” in a holy place (Leviticus 24:9).

[2] The law given for the Nazirite-that in the days of his Naziriteship he should not eat of anything from the grape, whence wine is made, from the seeds even to the skin (Numbers 6:4)—was because the Nazirite represented the celestial man, and the celestial man is such that he is not willing even to mention spiritual things (as may be seen in Part First,n. 202, 337, 880, 1647); and as wine and the grape, and also whatever is from the grape, signified what is spiritual, it was therefore forbidden the Nazirite to eat of them; that is, to have communication with them, to conjoin himself with them, and to appropriate them to himself.

[3] The like is meant by “eating” in Isaiah:

Everyone that thirsteth, come ye to the waters, and he that hath no silver, come ye, buy, and eat; yea come, buy wine and milk without silver and without price. Wherefore do ye weigh silver for that which is not bread? and your labor for that which satisfieth not? Hearken diligently unto Me, and eat ye that which is good, and your soul shall be deliciated in fatness (Isaiah 55:1-2).

As also in John:

To him that overcometh I will give to eat of the tree of life, which is in the midst of the paradise of God (Revelation 2:7).

The “tree of life” is the celestial itself, and in the supreme sense is the Lord Himself, because from Him is all the celestial, that is, all love and charity. Thus to “eat of the tree of life” is the same as to eat the Lord, and to eat the Lord is to be gifted with love and charity, and thus with those things which are of heavenly life. This the Lord Himself says in John:

I am the living bread that came down from heaven; if anyone eat of this bread, he shall live to eternity; he that eateth Me shall live by Me (John 6:51, 57).

But they said, This is a hard saying. And Jesus said, The words that I speak unto you are spirit, and are life (John 6:60, 63).

[4] Hence it is manifest what is meant by eating in the Holy Supper (Matthew 26:26-28; Mark 14:22-23; Luke 22:19-20); namely, to have communication, to be conjoined, and to appropriate to oneself. Hence also it is clear what is meant by the Lord’s saying that:

Many shall come from the east and the west, and shall recline with Abraham, Isaac, and Jacob (Matthew 8:11),

not that they are to eat with them in the kingdom of God, but that they will enjoy the celestial goods which are signified by “Abraham, Isaac, and Jacob,” namely, the celestial things of love; not only the inmost, which are “Abraham,” but also the lower that are intermediate, as are those of the rational, which are “Isaac;” and the still lower, which are the celestial natural, such as are in the first heaven, and which are meant by “Jacob.” Such is the internal sense of these words. (That these things are meant by “Abraham, Isaac, and Jacob,” may be seen in n. 1893, and wherever else they are treated of.) For whether we speak of enjoying those celestial things, or of enjoying the Lord, who is represented by those men, it is the same thing; for all those things are from the Lord, and the Lord is the all in all of them.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org