Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Θλίψεις 2

Studie

   

1 Πως περιεκαλυψεν ο Κυριος με νεφος την θυγατερα Σιων εν τη οργη αυτου, κατερριψεν απο του ουρανου εις την γην την δοξαν του Ισραηλ, και δεν ενεθυμηθη εν τη ημερα της οργης αυτου το υποποδιον των ποδων αυτου

2 Ο Κυριος κατεποντισε πασας τας κατοικιας του Ιακωβ και δεν εφεισθη· κατεστρεψεν εν τω θυμω αυτου τα οχυρωματα της θυγατρος Ιουδα· κατηδαφισεν αυτα· εβεβηλωσε το βασιλειον και τους αρχοντας αυτου.

3 Συνεθλασεν εν τη εξαψει του θυμου αυτου παν το κερας του Ισραηλ· εστρεψεν οπισω την δεξιαν αυτου απ' εμπροσθεν του εχθρου· και εξηφθη κατα του Ιακωβ ως πυρ φλογερον, κατατρωγον τα περιξ.

4 Ενετεινε το τοξον αυτου ως εχθρος, εστησε την δεξιαν αυτου ως υπεναντιος, και εφονευσε παν το αρεστον εις τους οφθαλμους εν τη σκηνη της θυγατρος Σιων· εξεχεεν ως πυρ τον θυμον αυτου.

5 Ο Κυριος εγεινεν ως εχθρος, κατεποντισε τον Ισραηλ· κατεποντισε παντα τα παλατια αυτου· ηφανισε τα οχυρωματα αυτου· και επληθυνεν εις την θυγατερα Ιουδα το πενθος και την θλιψιν.

6 Και εξεσπασε την σκηνην αυτου ως καλυβην κηπου· κατηφανισε τον τοπον των συναξεων αυτου· ο Κυριος εκαμε να λησμονηθη εν Σιων η εορτη και το σαββατον, και εν τη αγανακτησει της οργης αυτου απερριψε βασιλεα και ιερεα.

7 Ο Κυριος απεβαλε το θυσιαστηριον αυτου, εβδελυχθη το αγιαστηριον αυτου· συνεκλεισεν εν τη χειρι των εχθρων τα τειχη των παλατιων αυτης· ηλαλαξαν εν τω οικω του Κυριου ως εν ημερα εορτης.

8 Ο Κυριος εβουλευθη να αφανιση το τειχος της θυγατρος Σιων· εξετεινε την σταθμην, δεν απεστρεψε την χειρα αυτου απο του να καταποντιζη, και εκαμε να πενθηση το περιτειχισμα και το τειχος· τα παντα ητονησαν ομου.

9 Αι πυλαι αυτης ενεπηχθησαν εις την γην· ηφανισε και κατεσυντριψε τους μοχλους αυτης· ο βασιλευς αυτης και οι αρχοντες αυτης ειναι εν τοις εθνεσι· νομος δεν υπαρχει· ουδε οι προφηται αυτης ευρισκουσιν ορασιν παρα Κυριου.

10 Οι πρεσβυτεροι της θυγατρος Σιων, καθηνται κατα γης, σιωπωντες· ανεβιβασαν χωμα επι την κεφαλην αυτων, εζωσθησαν σακκους· αι παρθενοι της Ιερουσαλημ κατεβιβασαν τας κεφαλας αυτων προς την γην.

11 Οι οφθαλμοι μου εμαρανθησαν υπο των δακρυων, τα εντοσθια μου ταραττονται, η χολη μου εξεχυθη εις την γην, δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου, επειδη τα νηπια και τα θηλαζοντα ελιποψυχουν εν ταις πλατειαις της πολεως.

12 Ειπον προς τας μητερας αυτων, Που ειναι σιτος και οινος; Οποτε ελιποθυμουν εν ταις πλατειαις της πολεως ως ο τραυματιας, οποτε η ψυχη αυτων εξεχεετο εις τον κολπον των μητερων αυτων.

13 Τινα να λαβω μαρτυρα εις σε; με τι να σε συγκρινω, θυγατηρ της Ιερουσαλημ; Με ποιον να σε εξομοιωσω δια να σε παρηγορησω, παρθενε, θυγατηρ Σιων; Διοτι ο συντριμμος σου ειναι μεγας ως η θαλασσα· τις δυναται να σε ιατρευση;

14 Οι προφηται σου ειδον περι σου ματαια και αφροσυνην, και δεν εφανερωσαν την ανομιαν σου, δια να αποστρεψωσι την αιχμαλωσιαν σου· αλλ' ειδον περι σου φορτια ματαια και προξενα εξωσεως.

15 Παντες οι διαβαινοντες την οδον εκροτησαν επι σε χειρας· εσυριξαν και εσεισαν τας κεφαλας αυτων εις την θυγατερα της Ιερουσαλημ, λεγοντες, Αυτη ειναι η πολις, περι της οποιας ελεγετο, Η εντελεια της ωραιοτητος, η χαρα πασης της γης;

16 Παντες οι εχθροι σου ηνοιξαν επι σε το στομα αυτων· εσυριξαν και ετριξαν τους οδοντας λεγοντες, Κατεπιομεν αυτην· αυτη τωοντι ειναι η ημερα, την οποιαν περιεμενομεν· ευρομεν, ειδομεν.

17 Ο Κυριος εκαμεν ο, τι εβουλευθη· εξεπληρωσε τον λογον αυτου, τον οποιον διωρισεν απο ημερων αρχαιων· Κατεστρεψε και δεν εφεισθη, και ευφρανεν επι σε τον εχθρον· υψωσε το κερας των εναντιων σου.

18 Η καρδια αυτων εβοησε προς τον Κυριον, Τειχος της θυγατρος Σιων, καταβιβαζε ως χειμαρρον δακρυα ημεραν και νυκτα· μη δωσης παυσιν εις σεαυτον· ας μη σιωπηση η κορη των οφθαλμων σου.

19 Σηκωθητι, βοησον την νυκτα, οταν αρχιζωσιν αι φυλακαι· εκχεον την καρδιαν σου ως υδωρ εμπροσθεν του προσωπου του Κυριου· υψωσον προς αυτον τας χειρας σου, δια την ζωην των νηπιων σου, τα οποια λιποθυμουσιν απο της πεινης επι των ακρων πασων των οδων.

20 Ιδε, Κυριε, και επιβλεψον, εις τινα ποτε εκαμες ουτω; Να φαγωσιν αι γυναικες τον καρπον της κοιλιας αυτων, τα νηπια εν τοις σπαργανοις αυτων; Να φονευθωσιν εν τω αγιαστηριω του Κυριου ιερευς και προφητης;

21 Το παιδιον και ο γερων κοιτονται κατα γης εν ταις οδοις· αι παρθενοι μου και οι νεανισκοι μου επεσον εν μαχαιρα· εφονευσας εν τη ημερα της οργης σου, κατεσφαξας, δεν εφεισθης.

22 Προσεκαλεσας πανταχοθεν, ως εν ημερα πανηγυρεως, τους τρομους μου, και ουδεις εσωθη ουδε υπελειφθη εν τη ημερα της οργης του Κυριου· εκεινους, τους οποιους εσπαργανωσα και ηυξησα, ο εχθρος μου συνετελεσεν αυτους.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6524

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6524. 'The elders of his house' means the things that would accord with good. This is clear from the meaning of 'the elders' as the chief characteristics of wisdom, thus things that accord with good, dealt with below; and from the meaning of 'house' as good, dealt with in 2559, 3652, 3720, 4982. The reason why 'elders' means the chief characteristics of wisdom is that in the Word 'old people' means those who are wise, and - in a sense detached from persons - wisdom. Since 'the twelve tribes of Israel' meant all truths and forms of good in their entirety, they had princes and also elders set over them. 'Princes' meant the leading truths constituting intelligence, and 'elders' the chief characteristics of wisdom, thus those of good.

[2] For the meaning of 'princes' as the leading truths constituting intelligence, see 1482, 2089, 5044. But as regards the meaning of 'elders' as the chief characteristics of wisdom, and of 'old people' as wisdom, this is evident from the following places: In David,

They will extol Jehovah in the congregation of the people, and in the assembly of the old they will praise Him. Psalms 107:32.

'The congregation of the people' stands for those who are ruled by truths constituting intelligence, since 'congregation' is used with reference to truths, 6355, as also is 'people', 1259, 1260, 2928, 3295, 3581; 'the assembly of the old' stands for those who are ruled by good, which belongs to wisdom since wisdom is concerned with life, thus with what is good, whereas intelligence is concerned with knowing, thus with what is true, 1555. In the same author,

I am wiser than the old, because I have kept Your commands. Psalms 119:100.

'The old' plainly stands for one who is wise. Likewise in Job,

In the old there is wisdom, in length of days intelligence. Job 12:12.

In Moses,

You shall rise before grey hair and respect the face of an old person. Leviticus 19:32.

This command was given because 'old people' represented wisdom.

[3] In John,

On the thrones I saw twenty-four elders seated, clad in white garments, who had on their heads crowns of gold. Revelation 4:4.

'Elders' stands for aspects of wisdom, thus of good. That these are meant by the elders is evident from the description of the elders - they sat on thrones, were clad in white garments, and had crowns of gold on their heads. 'Thrones' are truths constituting intelligence which are derived from good belonging to wisdom, 5313. 'White garments' has a similar meaning, 'garments' being truths, 1073, 4545, 4763, 5248, 5954, and 'white' that which has reference to truth, 3301, 5319. 'Crowns of gold on their heads' are forms of the good of wisdom; for 'gold' is the good of love, 113, 1551, 1552, 5658, and 'head' is the celestial, the seat of wisdom, 4938, 4939, 5328, 6436. Those who are in the third or inmost heaven, thus who are nearest the Lord, are called the wise, whereas those in the middle or second heaven, thus who are not as near the Lord, are called intelligent.

[4] In the same book,

All the angels stood around the throne, and the elders, and the four living creatures. Revelation 7:11.

Again 'the elders' stands for aspects of wisdom, as it does in the following places: In Isaiah,

The boy will uplift himself against the old man, and the despised against the honourable. Isaiah 7:5.

In the same prophet,

Jehovah Zebaoth will reign on Mount Zion and in Jerusalem, and before His elders, glory. Isaiah 24:23.

In Jeremiah,

My priests and my elders breathed their last in the city, for they sought food for themselves, with which they would renew their soul. Lamentations 1:19.

In the same prophet,

Her king and her princes are among the nations; the law is no more. The elders of the daughter of Zion sit on the ground, they become silent. Lamentations 2:9-10.

In the same prophet,

They have ravished women in Zion, virgins in the cities of Judah. Princes have been hung up by their hands, the faces of the old men have not been honoured, the elders have ceased from the gate. Lamentations 5:11-12, 14.

In Ezekiel,

Misery will come upon misery, and rumour will be upon rumour. Therefore they will seek a vision from the prophet, but the law has perished from the priest, and counsel from the elders. The king will mourn, and the prince will be wrapped in stupidity. Ezekiel 7:26-27.

In Zechariah,

Old men and women will again dwell in the streets of Jerusalem, and each one with his staff in his hand because of great age. 1 Zechariah 8:4.

So that 'the elders' might represent things that constitute wisdom, some of Moses' spirit was taken and imparted to them, by which they prophesied, Numbers 11:16 and following verses.

In the contrary sense 'elders' stands for the things that are the opposites of the aspects of wisdom, Ezekiel 8:11-12.

Poznámky pod čarou:

1. literally, for multitude of days

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org