Bible

 

Γένεση 40

Studie

   

1 Και μετα τα πραγματα ταυτα, ο οινοχοος του βασιλεως της Αιγυπτου και ο αρτοποιος ημαρτησαν εις τον κυριον αυτων τον βασιλεα της Αιγυπτου.

2 Και ωργισθη ο Φαραω κατα των δυο αυλικων αυτου, κατα του αρχιοινοχοου, και κατα του αρχισιτοποιου.

3 Και εβαλεν αυτους υπο φυλαξιν εν τω οικω του αρχοντος των σωματοφυλακων, εις την οχυραν φυλακην, εις τον τοπον οπου ο Ιωσηφ ητο πεφυλακισμενος.

4 Ο δε αρχων των σωματοφυλακων ενεπιστευθη αυτους εις τον Ιωσηφ και ουτος υπηρετει αυτους· ησαν δε καιρον τινα εν τη φυλακη·

5 και ο οινοχοος και ο αρτοποιος του βασιλεως της Αιγυπτου, οιτινες ησαν πεφυλακισμενοι εν τη οχυρα φυλακη, ενυπνιασθησαν ενυπνιον αμφοτεροι, εκαστος το ενυπνιον αυτου κατα την αυτην νυκτα, εκαστος κατα την εξηγησιν του ενυπνιου αυτου.

6 Ο δε Ιωσηφ εισελθων προς αυτους το πρωι, ειδεν αυτους· και ιδου, ησαν τεταραγμενοι.

7 Και ηρωτησε τους αυλικους του Φαραω, τους οντας μετ' αυτου εν τη φυλακη εν τω οικω του κυριου αυτου, λεγων, Δια τι τα προσωπα σας ειναι σκυθρωπα σημερον;

8 Οι δε ειπον προς αυτον, Ενυπνιασθημεν ενυπνιον και δεν ειναι ουδεις οστις να εξηγηση αυτο. Και ειπε προς αυτους ο Ιωσηφ, Δεν ανηκουσιν εις τον Θεον αι εξηγησεις; διηγηθητε μοι, παρακαλω.

9 Και διηγηθη ο αρχιοινοχοος το ενυπνιον αυτου προς τον Ιωσηφ και ειπε προς αυτον, Ειδον εις το ονειρον μου και ιδου, αμπελος εμπροσθεν μου·

10 και εις την αμπελον ησαν τρεις κλαδοι και εφαινετο ως βλαστανουσα και τα ανθη αυτης εξηνθησαν και οι βοτρυες της σταφυλης ωριμασαν·

11 το δε ποτηριον του Φαραω ητο εν τη χειρι μου· και ελαβον τα σταφυλια και εθλιψα αυτα εις το ποτηριον του Φαραω και εδωκα το ποτηριον εις την χειρα του Φαραω.

12 Και ειπεν ο Ιωσηφ προς αυτον, Αυτη ειναι η εξηγησις αυτου· οι τρεις κλαδοι ειναι τρεις ημεραι·

13 μετα τρεις ημερας, ο Φαραω θελει υψωσει την κεφαλην σου και θελει σε αποκαταστησει εις το υπουργημα σου· και θελεις δωσει το ποτηριον του Φαραω εις την χειρα αυτου κατα την προτεραν συνηθειαν, οτε ησο οινοχοος αυτου·

14 πλην ενθυμηθητι με, οταν γεινη εις σε το καλον· και καμε, παρακαλω, ελεος προς εμε και αναφερε περι εμου προς τον Φαραω και εξαγαγε με εκ του οικου τουτου·

15 επειδη τη αληθεια εκλεφθην εκ της γης των Εβραιων· και εδω παλιν δεν επραξα ουδεν, ωστε να με βαλωσιν εις τον λακκον τουτον.

16 Και ιδων ο αρχισιτοποιος οτι η εξηγησις ητο καλη, ειπε προς τον Ιωσηφ, Και εγω ειδον εις το ονειρον μου και ιδου, τρια κανιστρα λευκα επι της κεφαλης μου·

17 εν δε τω κανιστρω τω ανωτερω ησαν εκ παντων των φαγητων του Φαραω, της τεχνης του αρτοποιου· και τα πτηνα ετρωγον αυτα εκ του κανιστρου επανωθεν της κεφαλης μου.

18 Και αποκριθεις ο Ιωσηφ ειπεν, Αυτη ειναι η εξηγησις τουτου· τα τρια κανιστρα ειναι τρεις ημεραι·

19 μετα τρεις ημερας ο Φαραω θελει υψωσει την κεφαλην σου επανωθεν σου και θελει σε κρεμασει εις ξυλον και τα πτηνα θελουσι φαγει την σαρκα σου επανωθεν σου.

20 Και την τριτην ημεραν, ημεραν των γενεθλιων του Φαραω, εκαμε συμποσιον εις παντας τους δουλους αυτου· και υψωσε την κεφαλην του αρχιοινοχοου και την κεφαλην του αρχισιτοποιου μεταξυ των δουλων αυτου.

21 Και τον μεν αρχιοινοχοον αποκατεστησεν εις την οινοχοιαν αυτου, και εδωκε το ποτηριον εις την χειρα του Φαραω·

22 τον δε αρχισιτοποιον εκρεμασε, καθως εξηγησεν ο Ιωσηφ εις αυτους.

23 Ο αρχιοινοχοος ομως δεν ενεθυμηθη τον Ιωσηφ, αλλα ελησμονησεν αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5130

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5130. 'But remember me' means the reception of faith. This is clear from the representation of 'Joseph', who says this about himself, as the Lord as regards the celestial within the natural, dealt with in 5086, 5087, 5106; and from the meaning of 'remember me' as the reception of faith, for remembering and being mindful of the Lord do not flow from anything other than faith. Consequently 'remember me' implies a desire to receive faith. As regards faith, anyone who receives and possesses faith is constantly mindful of the Lord. This is so even when he is thinking or talking about something other than Him, or else when he is carrying out his public, private, or family duties, though he is not directly conscious of his mindfulness of the Lord while he is carrying them out. Indeed that mindfulness of the Lord present in those who possess faith governs their whole being, but that which governs their whole being is not noticed by them except when they turn their thought specifically to that matter.

[2] This may be illustrated by many aspects of human character. One who is governed by some love, whatever this may be, is thinking constantly about things connected with that love. This is so even when other matters occupy his mind, conversation, or action. This is quite evident in the next life from the spiritual spheres which surround everyone individually. From those spheres alone one can detect what the faith is and what the love is that are present in all who are there, even though they may be thinking or talking about something completely different, 1048, 1053, 1316, 1504-1520, 2489, 4464. For that which governs a person's whole being produces the sphere surrounding him and reveals to others what his life is. From this one may see what is meant by the statement that one ought to be thinking constantly about the Lord, salvation, and life after death. All who possess faith that is grounded in charity do so, as a consequence of which they do not entertain evil thoughts regarding their neighbour, and that which is just and fair is present in every aspect of their thought, speech, and action; for that which governs the person's whole being enters every particular aspect of it, both leading it and controlling it. Indeed the Lord holds the mind to those concerns that are charitable and are therefore matters of faith, and in so doing He fits every single thing in the mind into its proper place. The sphere of faith grounded in charity is the sphere which reigns in heaven, for the Lord flows in with love, and by means of love with charity, and as a consequence with truths which are the truths of faith. This explains why those in heaven are said to be in the Lord. The subject in what follows next is the rebirth of the sensory power subject to the understanding part represented by 'the cupbearer'; and as the rebirth of this is the subject, so also is the reception of faith. Indeed sensory awareness, like the rational, is born again by means of faith, but by faith into which charity is flowing. Unless charity flows into faith and imparts life to it, faith cannot possibly exist throughout a person's whole being, for it is what a person loves that reigns in him, not what he merely knows and retains in his memory.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.