Bible

 

Γένεση 34

Studie

   

1 Και εξηλθε Δεινα η θυγατηρ της Λειας, την οποιαν εγεννησεν εις τον Ιακωβ, δια να ιδη τας θυγατερας του τοπου.

2 Και ιδων αυτην Συχεμ, ο υιος του Εμμωρ του Ευαιου, αρχοντος του τοπου, ελαβεν αυτην, και εκοιμηθη μετ' αυτης και εταπεινωσεν αυτην.

3 Και η ψυχη αυτου προσεκολληθη εις την Δειναν, την θυγατερα του Ιακωβ· και ηγαπησε την κορην και ελαλησε κατα την καρδιαν της κορης.

4 Και ειπεν ο Συχεμ προς Εμμωρ τον πατερα αυτου, λεγων, Λαβε μοι την κορην ταυτην εις γυναικα.

5 Και ηκουσεν ο Ιακωβ, οτι εμιανε την Δειναν την θυγατερα αυτου· οι δε υιοι αυτου ησαν μετα των κτηνων αυτου εν τω αγρω· και παρεσιωπησεν ο Ιακωβ εωσου ελθωσιν.

6 Εμμωρ δε, ο πατηρ του Συχεμ, εξηλθε προς τον Ιακωβ, δια να ομιληση μετ' αυτου.

7 Και ηλθον οι υιοι του Ιακωβ εκ του αγρου, καθως ηκουσαν τουτο· και ηγανακτησαν οι ανδρες και εθυμωθησαν σφοδρα, οτι επραξεν αισχρα εις τον Ισραηλ, κοιμηθεις μετα της θυγατρος του Ιακωβ· το οποιον δεν επρεπε να γεινη.

8 Και ελαλησε προς αυτους ο Εμμωρ, λεγων, Η ψυχη του Συχεμ του υιου μου προσηλωθη εις την θυγατερα σας· δοτε αυτην εις αυτον, παρακαλω, εις γυναικα·

9 και συμπενθερευσατε μεθ' ημων· τας θυγατερας σας δοτε εις ημας, και τας θυγατερας ημων λαβετε εις εαυτους·

10 και κατοικησατε μεθ' ημων· ιδου, η γη ειναι εμπροσθεν σας· κατοικειτε και εμπορευεσθε επ' αυτης και καμετε κτηματα εν αυτη.

11 Ειπε δε ο Συχεμ προς τον πατερα αυτης και προς τους αδελφους αυτης, Ας ευρω χαριν εμπροσθεν σας· και ο, τι ειπητε εις εμε θελω δωσει·

12 ζητησατε παρ' εμου οσην προικα θελετε, και οσα χαρισματα, και θελω δωσει αυτα, καθως ηθελετε μοι ειπει· μονον δοτε μοι την κορην εις γυναικα.

13 Απεκριθησαν δε οι υιοι του Ιακωβ προς τον Συχεμ και προς τον Εμμωρ τον πατερα αυτου, μετα δολου· και ελαλησαν επειδη αυτος ειχε μιανει την Δειναν την αδελφην αυτων

14 και ειπον προς αυτους, Δεν δυναμεθα να καμωμεν το πραγμα τουτο, να δωσωμεν την αδελφην ημων εις ανθρωπον απεριτμητον· διοτι τουτο ειναι ονειδος εις ημας·

15 επι τουτω μονον θελομεν συμφωνησει με σας· Εαν σεις γεινετε ως ημεις, περιτεμνοντες παν αρσενικον μεταξυ σας,

16 τοτε θελομεν δωσει τας θυγατερας ημων εις εσας, και τας θυγατερας σας θελομεν λαβει εις ημας, και θελομεν κατοικησει με σας και θελομεν γεινει εις λαος·

17 εαν ομως δεν μας ακουσητε να περιτμηθητε, τοτε θελομεν λαβει την θυγατερα ημων και θελομεν αναχωρησει.

18 Και ηρεσαν οι λογοι αυτων εις τον Εμμωρ και εις τον Συχεμ τον υιον του Εμμωρ·

19 και δεν εβραδυνεν ο νεος να καμη το πραγμα, διοτι υπερηγαπα την θυγατερα του Ιακωβ· και ητο ο ενδοξοτερος παντος του οικου του πατρος αυτου.

20 Και ηλθεν ο Εμμωρ και ο Συχεμ ο υιος αυτου εις την πυλην της πολεως αυτων, και ελαλησαν προς τους ανδρας της πολεως αυτων λεγοντες,

21 Οι ανθρωποι ουτοι ειναι ειρηνικοι μεθ' ημων· ας κατοικησωσι λοιπον εν τη γη και ας εμπορευωνται εν αυτη· διοτι η γη, ιδου, ειναι αρκετα ευρυχωρος δι' αυτους· τας θυγατερας αυτων ας λαβωμεν εις γυναικας, και τας θυγατερας ημων ας δωσωμεν εις αυτους·

22 επι τουτω μονον θελουσι συμφωνησει με ημας οι ανθρωποι δια να κατοικησωσι μεθ' ημων, ωστε να γεινωμεν εις λαος, εαν περιτμηθη παν αρσενικον μεταξυ ημων, καθως αυτοι περιτεμνονται·

23 τα ποιμνια αυτων και τα υπαρχοντα αυτων και παντα τα κτηνη αυτων δεν θελουσιν εισθαι ιδικα μας; μονον ας συμφωνησωμεν με αυτους, και θελουσι κατοικησει μεθ' ημων.

24 Και εισηκουσαν του Εμμωρ και Συχεμ του υιου αυτου παντες οι εξερχομενοι εκ της πυλης της πολεως αυτου· και περιετμηθη παν αρσενικον, παντες οι εξερχομενοι δια της πυλης της πολεως αυτου.

25 Την δε τριτην ημεραν, οτε ησαν εν τω πονω, δυο εκ των υιων του Ιακωβ, ο Συμεων και ο Λευι, αδελφοι της Δεινας, ελαβον εκαστος την μαχαιραν αυτου, και εισηλθον εις την πολιν ασφαλως και εφονευσαν παν αρσενικον.

26 Και τον Εμμωρ και τον Συχεμ τον υιον αυτου εφονευσαν εν στοματι μαχαιρας· και ελαβον την Δειναν εκ του οικου του Συχεμ και εξηλθον.

27 Οι δε υιοι του Ιακωβ ηλθον επι τους πεφονευμενους και διηρπασαν την πολιν, επειδη ειχον μιανει την αδελφην αυτων.

28 Ελαβον τα προβατα αυτων και τους βοας αυτων και τους ονους αυτων και ο, τι ητο εν τη πολει και ο, τι εν τω αγρω·

29 και πασαν την περιουσιαν αυτων και παντα τα παιδια αυτων και τας γυναικας αυτων ηχμαλωτισαν· και παν ο, τι ευρισκετο εν ταις οικιαις διηρπασαν.

30 Ειπε δε ο Ιακωβ προς τον Συμεων και προς τον Λευι, Εις ταραχην με εβαλετε, καμνοντες με μισητον μεταξυ των κατοικων της γης, μεταξυ των Χαναναιων και Φερεζαιων· εγω δε ολιγους ανθρωπους εχω, και εκεινοι θελουσι συναχθη εναντιον μου και θελουσι με παταξει και θελω απολεσθη εγω και ο οικος μου.

31 Οι δε ειπον, Επρεπε λοιπον την αδελφην ημων να μεταχειρισθωσιν ως πορνην;

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4586

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4586. 'And Rachel gave birth, and suffered severely in giving birth' means the temptations endured by interior truth. This is clear from the meaning of 'giving birth' as the coming into being of spiritual entities, which are those of truth, and of celestial entities, which are those of good - for in the internal sense 'giving birth' does not mean anything else than things connected with spiritual birth, see 1145, 1255, 2584, 3860, 3868, 3905, 3915, 3919, 4070; from the representation of 'Rachel' as the affection for interior truth, dealt with in 3758, 3782, 3793, 3819; and from the meaning of 'suffering severely' as undergoing temptations. For when used in reference to truths and goods, or spiritual and celestial entities, 'suffering severely' does not mean anything else, since nobody can come to those things except through temptations. Indeed in times of temptation interior goods and truths clash with the evils and falsities which are a product of a person's heredity and of his own actions. That is to say, at such times the Lord acts from within to preserve the goods and truths in him, while an attack is mounted by the evils and falsities which erupt from his heredity and are present as a result of his own actions. That is, the attack is mounted by spirits and genii who are present within those evils and falsities and who dwell with that person. This is how temptations arise, and they lead not only to the casting aside and removal of evils and falsities when these are conquered but also to the strengthening of goods and truths. These are the things which are meant by the statement that Rachel gave birth and suffered severely in giving birth.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Komentář

 

Bethlehem

  
Joseph and Mary arrive in Bethlehem, by William Brassey Hole

There is a strong relationship between Ephrath and Bethlehem in the Bible; they might be two different names for the same town, or it’s possible Ephrath describes a district which includes Bethlehem.

Whatever the case, they play key roles in the Bible. Bethlehem is well-known as the birthplace of Jesus, of course, but was also the birthplace of David and of Benjamin, and Benjamin’s mother Rachel was buried there. The reason for this is that Ephrath and Bethlehem (and Benjamin, incidentally) represent a key element of our spiritual wiring, an element that makes it possible for us to have a spiritual life.

At the deepest levels, our identity, our humanity, is a matter of love – what we love makes us who and what we are. But that love is locked away inside us; it’s not something we can share with others directly. To share it, we have to give it a form – and giving it a form means we are actually turning it into ideas, into truth. As truth it can be shared, and if we’re lucky the people receiving it will be able to run the process in reverse, feeling and internalizing the love contained in that truth.

This process, however, involves two sort of “quantum leaps.” Love is an internal thing, and truth is an external thing (or as Swedenborg puts it, love is celestial in nature and truth is spiritual in nature), and internal things and external things are separate, on two different planes of existence. To express love as truth takes a special process, and to receive love from truth does as well. That’s where Bethlehem comes in.

Bethlehem (and Ephrath and Benjamin) represent what Swedenborg calls “the spiritual of the celestial.” This is where the celestial element – love – can push toward taking a form, can become as “truth-like” as possible. It is matched by something called “the celestial of the spiritual,” where the spiritual element – truth – can become as “love-like” as possible. Through these intermediaries love can jump the gap, kind of like nerve impulses crossing synapses, or like magnetic fields drawing two magnets together. It is the only way we can get love into useful forms, and only way we can share it.

This explains why Joseph could not reveal himself to his brothers in Egypt until Benjamin was with them – Joseph represents the celestial of the spiritual, and needed to be paired with the spiritual of the celestial to communicate. It also explains why the Lord had to be born in Bethlehem: He came in human form so that His perfect, infinite, divine love could be put in form as truth and shared with us. That had to be done by putting an internal, celestial thing – His love – into an external, spiritual form – His truth. That could only happen through the spiritual of the celestial, which is Bethlehem.