Bible

 

Γένεση 23

Studie

   

1 Και εζησεν η Σαρρα εκατον εικοσιεπτα ετη· ταυτα ειναι τα ετη της ζωης της Σαρρας.

2 Και απεθανεν η Σαρρα εν Κιριαθ-αρβα· αυτη ειναι η Χεβρων εν γη Χανααν· και ηλθεν ο Αβρααμ δια να κλαυση την Σαρραν και να πενθηση αυτην.

3 Και σηκωθεις ο Αβρααμ απ' εμπροσθεν του νεκρου αυτου, ελαλησε προς τους υιους του Χετ λεγων,

4 ξενος και παροικος ειμαι εγω μεταξυ σας· δοτε μοι κτημα ταφου μεταξυ σας, δια να θαψω τον νεκρον μου απ' εμπροσθεν μου.

5 Απεκριθησαν δε οι υιοι του Χετ προς τον Αβρααμ λεγοντες προς αυτον,

6 Ακουσον ημας, κυριε μου· συ εισαι μεταξυ ημων ηγεμων εκ Θεου· θαψον τον νεκρον σου εις το εκλεκτοτερον εκ των μνημειων ημων· ουδεις εξ ημων θελει αρνηθη το μνημειον αυτου προς σε, δια να θαψης τον νεκρον σου.

7 Τοτε σηκωθεις ο Αβρααμ προσεκυνησε προς τον λαον του τοπου, προς τους υιους του Χετ·

8 και ελαλησε προς αυτους λεγων, Εαν ευαρεστηται η ψυχη σας να θαψω τον νεκρον μου απ' εμπροσθεν μου, ακουσατε μου και μεσιτευσατε υπερ εμου προς τον Εφρων τον υιον του Σωαρ,

9 και ας μοι δωση το σπηλαιον αυτου Μαχπελαχ, το εν τη ακρα του αγρου αυτου· εις πληρη τιμην ας μοι δωση αυτο, δια κτημα ταφου μεταξυ σας.

10 Ο δε Εφρων εκαθητο εν τω μεσω των υιων του Χετ· και απεκριθη ο Εφρων ο Χετταιος προς τον Αβρααμ εις επηκοον των υιων του Χετ, παντων των εισερχομενων εις την πυλην της πολεως αυτου, λεγων,

11 Ουχι, κυριε μου, ακουσον μου· σοι διδω τον αγρον, σοι διδω και το σπηλαιον το εν αυτω· επι παρουσια των υιων του λαου μου διδω αυτα εις σε· θαψον τον νεκρον σου.

12 Και προσεκυνησεν ο Αβρααμ εμπροσθεν του λαου του τοπου·

13 και ειπε προς τον Εφρων εις επηκοον του λαου του τοπου λεγων, Εαν συ θελης, ακουσον μου, παρακαλω· θελω δωσει το αργυριον του αγρου· λαβε αυτο παρ' εμου, και θελω θαψει τον νεκρον μου εκει.

14 Ο δε Εφρων απεκριθη προς τον Αβρααμ, λεγων προς αυτον,

15 Ακουσον μου, κυριε μου· γη τετρακοσιων σικλων αργυριου, τι ειναι μεταξυ εμου και σου; θαψον λοιπον τον νεκρον σου.

16 Και ηκουσεν ο Αβρααμ τον Εφρων· και εζυγισεν ο Αβρααμ εις τον Εφρων το αργυριον, το οποιον ειπεν εις επηκοον των υιων του Χετ τετρακοσιους σικλους αργυριου, δεκτου μεταξυ εμπορων.

17 Και ο αγρος του Εφρων, οστις ητο εν Μαχπελαχ, εμπροσθεν της Μαμβρη, ο αγρος και το σπηλαιον το εν αυτω και παντα τα δενδρα τα εν τω αγρω και εν πασι τοις οριοις κυκλω, ησφαλισθησαν

18 εις τον Αβρααμ δια κτημα, ενωπιον των υιων του Χετ, ενωπιον παντων των εισερχομενων εις την πυλην της πολεως αυτου.

19 Και μετα ταυτα εθαψεν ο Αβρααμ Σαρραν την γυναικα αυτου εν τω σπηλαιω του αγρου Μαχπελαχ, εμπροσθεν της Μαμβρη· αυτη ειναι Χεβρων εν γη Χανααν.

20 Και ο αγρος και το σπηλαιον το εν αυτω, ησφαλισθησαν εις τον Αβρααμ δια κτημα ταφον παρα των υιων του Χετ.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 2904

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

2904. The lives of Sarah were. That this signifies the times and states of the church as to the truths Divine that preceded, is evident from the signification here of “lives;” and from the representation of “Sarah.” “Lives,” here, because they regard age and its periods, namely, infancy, youth, adult age, and old age, signify states, as do all times in general (see n. 2625, 2788, 2837); and because the following verses treat of the church, therefore “lives” signify the times and states of the church. That “Sarah” is truth Divine, may be seen above (n. 1468, 1901, 2063, 2172, 2173, 2198, 2507); from which it follows that by “the lives of Sarah were,” in the internal sense are here signified the times and states of the church as to the truths Divine which preceded.

[2] That Sarah, while alive as Abraham’s wife, represented the Lord’s Divine Truth conjoined with His Divine Good, may be seen from the places above cited; and because the Lord’s Divine Truth was represented by her, so also the truth Divine of the church is signified; for in the church there is no other truth than that which is the Lord’s. Truth which is not from Him is not truth; as is also evident from the Word and from the doctrine of faith derived from it. It is evident from the Word, in John:

A man can receive nothing, except it be given him from heaven (John 3:27).

Without Me ye can do nothing (John 15:5).

And the same is evident from the doctrine of faith, in that the all of faith, that is, all truth, is from the Lord.

[3] All and each of the representatives and significatives in the Word, in the highest sense regard the Lord; hence is the very life of the Word; and as they regard the Lord, they regard His kingdom also, for the Lord is the all in His kingdom; the Divine things which are from the Lord in His kingdom make the kingdom. Therefore insofar as an angel, spirit, or man receives good and truth from the Lord, and believes that it is from the Lord, so far he is in His kingdom; but insofar as he does not receive and does not believe that it is from the Lord, so far he is not in His kingdom. Thus the Divine things that are from the Lord make His kingdom, or heaven; and this is what is meant by the Lord being the all in His kingdom.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.