Bible

 

Γένεση 15

Studie

   

1 Μετα τα πραγματα ταυτα εγεινε λογος Κυριου προς τον Αβραμ εν οραματι, λεγων, Μη φοβου, Αβραμ· εγω ειμαι ο υπερασπιστης σου, ο μισθος σου θελει εισθαι πολυς σφοδρα.

2 Και ειπεν ο Αβραμ, Δεσποτα Κυριε, τι θελεις δωσει εις εμε, ενω εγω απερχομαι ατεκνος, ο δε κληρονομος της οικιας μου ειναι ουτος ο εκ Δαμασκου Ελιεζερ;

3 ειπε προσετι ο Αβραμ, Ιδου, δεν εδωκας εις εμε σπερμα· και ιδου, οικετης μου θελει με κληρονομησει.

4 Και ιδου, λογος Κυριου εγεινε προς αυτον, λεγων, Δεν θελει σε κληρονομησει ουτος· αλλ' εκεινος οστις θελει εξελθει εκ των σπλαγχνων σου, αυτος θελει σε κληρονομησει.

5 Και εφερεν αυτον εξω και ειπεν, Αναβλεψον τωρα εις τον ουρανον και αριθμησον τα αστρα, εαν δυνασαι να εξαριθμησης αυτα· και ειπε προς αυτον, Ουτω θελει εισθαι το σπερμα σου.

6 Και επιστευσεν εις τον Κυριον· και ελογισθη εις αυτον εις δικαιοσυνην.

7 Και ειπε προς αυτον, Εγω ειμαι ο Κυριος οστις σε εξηγαγον εκ της Ουρ των Χαλδαιων, δια να σοι δωσω την γην ταυτην εις κληρονομιαν.

8 Ο δε ειπε, Δεσποτα Κυριε, Ποθεν να γνωρισω οτι θελω κληρονομησει αυτην;

9 Και ειπε προς αυτον, Λαβε μοι δαμαλιν τριων ετων, και αιγα τριων ετων, και κριον τριων ετων, και τρυγονα, και περιστεραν.

10 Και ελαβεν εις αυτον παντα ταυτα, και διεσχισεν αυτα εις το μεσον, και εθεσεν εκαστον τμημα απεναντι του ομοιου αυτου· τα πτηνα ομως δεν διεσχισε.

11 Κατεβησαν δε ορνεα επι τα πτωματα, και ο Αβραμ εδιωξεν αυτα.

12 Περι δε την δυσιν του ηλιου, επεπεσεν εκστασις επι τον Αβραμ· και ιδου, φοβος σκοτεινος μεγας επιπιπτει επ' αυτον.

13 Και ειπεν ο Κυριος προς τον Αβραμ, Εξευρε βεβαιως οτι το σπερμα σου θελει παροικησει εν γη ουχι εαυτων, και θελουσι δουλωσει αυτους, και θελουσι καταθλιψει αυτους, τετρακοσια ετη·

14 το εθνος ομως, εις το οποιον θελουσι δουλωθη, εγω θελω κρινει· μετα δε ταυτα θελουσιν εξελθει με μεγαλα υπαρχοντα·

15 συ δε θελεις απελθει προς τους πατερας σου εν ειρηνη· θελεις ενταφιασθη εν γηρατι καλω·

16 εν δε τη τεταρτη γενεα θελουσιν επιστρεψει εδω· διοτι ακομη δεν ανεπληρωθη η ανομια των Αμορραιων.

17 Οτε δε ο ηλιος εδυσε και εγεινε πυκνον σκοτος, ιδου, καμινος καπνιζουσα και λαμπας πυρος ητις διεπερασε μεταξυ των διχοτομηματων τουτων.

18 Την ημεραν εκεινην εκαμε διαθηκην ο Κυριος προς τον Αβραμ, λεγων, εις το σπερμα σου εδωκα την γην ταυτην, απο του ποταμου της Αιγυπτου εως του ποταμου του μεγαλου, του ποταμου Ευφρατου·

19 τους Κεναιους, και τους Κενεζαιους, και τους Κεδμωναιους,

20 και τους Χετταιους, και τους Φερεζαιους, και τους Ραφαειμ,

21 και τους Αμορραιους, και τους Χαναναιους, και τους Γεργεσαιους, και τους Ιεβουσαιους.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1717

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1717. That 'he brought back all the acquisitions' means that the Interior Man brought all things in the External Man back into a state of agreement becomes clear from the meaning of 'bringing back all the acquisitions', the acquisitions here being the things which Chedorlaomer and the kings with him had taken from their enemies, as described in what has gone before. 'Chedorlaomer and the kings with him' meant the goods and truths in the Exterior Man. They did not take from their enemies anything apart from depriving them of the power to do evil and to think falsity, which was meant by 'the wealth of Sodom and Gomorrah' and by all the food they took, dealt with above at verse 11.

[2] This is not a matter that can be explained briefly, yet to gain some notion concerning it, let the following be said. A person who is engaged in the conflicts that constitute temptations, and who overcomes, more and more acquires to himself power over evil spirits, that is, over the devil's crew, till at length they do not dare to tempt him at all. Every time a victory is won, the Lord brings back into a state of order the goods and truths from which the battle was fought, and so they are purified. And to the degree that these are purified, the celestial things of love are implanted in the exterior man, and a correspondence is achieved. This is what is meant by 'bringing back all the acquisitions'.

[3] Anyone who thinks that the external man can be brought back into correspondence without the conflicts brought about by temptations is mistaken; for temptations are the means by which evils and falsities are dispelled, also by which goods and truths are introduced, and by which the things belonging to the external man are brought into obedience so that it may serve the interior or rational man, and through the latter may serve the internal man, that is, the Lord who operates by way of the internal man. That these things are effected by temptations nobody can know except the person who has been regenerated by means of temptations. But how this is accomplished can hardly be described even as to its most general features, for it is accomplished without the person's knowing the origin and manner of its accomplishment, since it is a Divine operation by the Lord.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.