Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Γένεση 11

Studie

   

1 Και ητο πασα η γη μιας γλωσσης και μιας φωνης.

2 Και οτε εκινησαν απο της ανατολης, ευρον πεδιαδα εν τη γη Σεννααρ· και κατωκησαν εκει.

3 Και ειπεν ο εις προς τον αλλον, Ελθετε, ας καμωμεν πλινθους, και ας ψησωμεν αυτας εν πυρι· και εχρησιμευσεν εις αυτους η μεν πλινθος αντι πετρας, η δε ασφαλτος εχρησιμευσεν εις αυτους αντι πηλου.

4 Και ειπον, Ελθετε, ας οικοδομησωμεν εις εαυτους πολιν και πυργον, του οποιου η κορυφη να φθανη εως του ουρανου· και ας αποκτησωμεν εις εαυτους ονομα, μηπως διασπαρωμεν επι του προσωπου πασης της γης.

5 Κατεβη δε ο Κυριος δια να ιδη την πολιν και τον πυργον, τον οποιον ωκοδομησαν οι υιοι των ανθρωπων.

6 Και ειπεν ο Κυριος, Ιδου, εις λαος, και παντες εχουσι μιαν γλωσσαν, και ηρχισαν να καμνωσι τουτο· και τωρα δεν θελει εμποδισθη εις αυτους παν ο, τι σκοπευουσι να καμωσιν·

7 ελθετε, ας καταβωμεν και ας συγχυσωμεν εκει την γλωσσαν αυτων, δια να μη εννοη ο εις του αλλου την γλωσσαν.

8 Και διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος εκειθεν επι του προσωπου πασης της γης· και επαυσαν να οικοδομωσι την πολιν.

9 Δια τουτο ωνομασθη το ονομα αυτης Βαβελ· διοτι εκει συνεχεεν ο Κυριος την γλωσσαν πασης της γης· και εκειθεν διεσκορπισεν αυτους ο Κυριος επι το προσωπον πασης της γης.

10 Αυτη ειναι η γενεαλογια του Σημ. Ο Σημ ητο ετων εκατον, οτε εγεννησε τον Αρφαξαδ δυο ετη μετα τον κατακλυσμον·

11 και εζησεν ο Σημ, αφου εγεννησε τον Αρφαξαδ, πεντακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

12 Και ο Αρφαξαδ εζησε τριακοντα πεντε ετη, και εγεννησε τον Σαλα·

13 και εζησεν ο Αρφαξαδ, αφου εγεννησε τον Σαλα, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

14 Και ο Σαλα εζησε τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Εβερ·

15 και εζησεν ο Σαλα, αφου εγεννησε τον Εβερ, τετρακοσια τρια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

16 Και εζησεν ο Εβερ τριακοντα τεσσαρα ετη, και εγεννησε τον Φαλεγ·

17 και εζησεν ο Εβερ, αφου εγεννησε τον Φαλεγ, τετρακοσια τριακοντα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

18 Και εζησεν ο Φαλεγ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ραγαυ·

19 και εζησεν ο Φαλεγ, αφου εγεννησε τον Ραγαυ, διακοσια εννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

20 Και εζησεν ο Ραγαυ τριακοντα δυο ετη, και εγεννησε τον Σερουχ·

21 και εζησεν ο Ραγαυ, αφου εγεννησε τον Σερουχ, διακοσια επτα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

22 Και εζησεν ο Σερουχ τριακοντα ετη, και εγεννησε τον Ναχωρ·

23 και εζησεν ο Σερουχ, αφου εγεννησε τον Ναχωρ, διακοσια ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

24 Και εζησεν ο Ναχωρ εικοσιεννεα ετη, και εγεννησε τον Θαρα·

25 και εζησεν ο Ναχωρ, αφου εγεννησε τον Θαρα, εκατον δεκαεννεα ετη, και εγεννησεν υιους και θυγατερας.

26 Και εζησεν ο Θαρα εβδομηκοντα ετη, και εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν.

27 Και αυτη ειναι η γενεαλογια του Θαρα· ο Θαρα εγεννησε τον Αβραμ, τον Ναχωρ, και τον Αρραν· και ο Αρραν εγεννησε τον Λωτ.

28 Και απεθανεν ο Αρραν ενωπιον Θαρα του πατρος αυτου εν τω τοπω της γεννησεως αυτου, εν Ουρ των Χαλδαιων.

29 Και ελαβον ο Αβραμ και ο Ναχωρ εις εαυτους γυναικας· το ονομα της γυναικος του Αβραμ ητο Σαρα· και το ονομα της γυναικος του Ναχωρ, Μελχα, θυγατηρ του Αρραν, πατρος Μελχα, και πατρος Ιεσχα.

30 Η δε Σαρα ητο στειρα, δεν ειχε τεκνον.

31 Και ελαβεν ο Θαρα Αβραμ τον υιον αυτου και Λωτ τον υιον του Αρραν εγγονον εαυτου, και Σαραν την εαυτου νυμφην, την γυναικα Αβραμ του υιου αυτου· και εξηλθον ομου απο της Ουρ των Χαλδαιων, δια να υπαγωσιν εις την γην Χανααν· και ηλθον εως Χαρραν και κατωκησαν εκει.

32 Και εγειναν αι ημεραι του Θαρα διακοσια πεντε ετη· και απεθανεν ο Θαρα εν Χαρραν.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1292

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1292. That they found a valley in the land of Shinar. That this signifies that their worship became more unclean and profane, is evident from the signification of “a valley,” and of “the land of Shinar.” In the Word, “mountains” signify love or charity, because these are the highest, or, what is the same, the inmost things in worship, as before shown in n. 795, since “a valley” signifies what is beneath the mountains, that is, what is lower in worship, which is the same as what is exterior therein; and “the land of Shinar,” signifies external worship wherein is what is profane, as before shown n. 1183). And so in this passage, their having found a valley in the land of Shinar signifies that their worship became more unclean and profane.

[2] In the first verse it is said of the church that it was of one lip and that its words were one, which means that it had one doctrine in general and in particular. But in this verse the decline of the church is treated of, in that it is said that they journeyed from the east, that is, they began to go back from charity; for insofar as the church, or a man of the church, goes back from charity, so far his worship goes back from what is holy, or in other words, so far his worship approaches what is unclean and profane. That their having found a valley in the land of Shinar signifies the decline of the church, or of worship, to what is profane, is because a valley is a low place between mountains, by which are signified the holy things of love or of charity in worship, as before said. This may also be seen from the signification of “a valley” in the Word, where valleys are designated, in the original language, by certain terms which signify, when used in that sense, what is more or less profane in worship.

[3] That “valleys” have such a signification is evident in Isaiah:

The burden of the valley of vision. For it is a day of tumult, and of treading down, and of perplexity, to the Lord Jehovih of Armies, in the valley of vision (Isaiah 22:1, 5).

“The valley of vision” denotes phantasies and reasonings, whereby worship is falsified and at last profaned.

In Jeremiah:

How sayest thou I am not defiled, I have not walked after the Baalim? see thy way in the valley (Jeremiah 2:23).

“The valley” denotes unclean worship. Again:

They have built the high places of Tophet, which is in the valley of the son of Hinnom; wherefore behold the days come, saith Jehovah, that it shall no more be called Tophet, nor the valley of the son of Hinnom, but the valley of slaughter (Jeremiah 7:31-32; 19:6).

“The valley of Hinnom” denotes hell, and also the profanation of truth and good.

[4] In Ezekiel:

Thus hath said the Lord Jehovih to the mountains and to the hills, to the watercourses and to the valleys, Behold Me, I bring a sword upon you, and I will destroy your high places (Ezekiel 6:3).

Again:

I will give unto Gog a place there for burial in Israel, the valley of them that pass through toward the east of the sea, and they shall call it the valley of the multitude of Gog (Ezekiel 39:11, 15).

This is said of worship in externals; “a valley” denotes such worship. But when the worship has not yet become so profane, this is expressed by the Hebrew word for valley that is used in the verse before us (Genesis 11:2); and also in Isaiah:

I will open rivers upon the slopes, and I will make fountains in the midst of the valleys, the wilderness a pool of waters, and the dry land springs of waters (Isaiah 41:18).

This is said of those who are in ignorance, or who are beyond the knowledges of faith and of charity, and yet are in charity. “Valley” as used here denotes these. In like manner does “valley” in Ezekiel 37:1. 1

Poznámky pod čarou:

1. The Hebrew word for “valley” in Ezekiel 6 and Ezekiel 39 means merely a “low, flat place,” even if in a gorge; whereas in Genesis 11, Isaiah 41, and Ezekiel 37 the Hebrew word used for “valley” means a valley as opposed to mountains, even if it be a plain. [Reviser.]

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org