Bible

 

Ιεζεκιήλ 47

Studie

   

1 Και με επεστρεψεν εις την θυραν του οικου· και ιδου, υδατα εξερχομενα κατωθεν απο του κατωφλιου του οικου προς ανατολας· διοτι το μετωπον του οικου ητο προς ανατολας, και τα υδατα κατεβαινον κατωθεν απο του δεξιου πλαγιου του οικου, κατα το νοτιον του θυσιαστηριου.

2 Και με εξηγαγε δια της οδου της πυλης της προς βορραν και με εφερε κυκλω δια της εξωθεν οδου προς την πυλην την εξωτεραν, δια της οδου της βλεπουσης προς ανατολας· και ιδου, τα υδατα ερρεον απο του δεξιου πλαγιου.

3 Και ο ανθρωπος, οστις ειχε το μετρον εν τη χειρι αυτου, εξελθων προς ανατολας εμετρησε χιλιας πηχας και με διεβιβασε δια των υδατων· τα υδατα ησαν εως των αστραγαλων.

4 Και εμετρησε χιλιας και με διεβιβασε δια των υδατων· τα υδατα ησαν εως των γονατων. Παλιν εμετρησε χιλιας και με διεβιβασε· τα υδατα ησαν εως της οσφυος.

5 Επειτα εμετρησε χιλιας· και ητο ποταμος, τον οποιον δεν ηδυναμην να διαβω, διοτι τα υδατα ησαν υψωμενα, υδατα κολυμβηματος, ποταμος αδιαβατος.

6 Και ειπε προς εμε, Ειδες, υιε ανθρωπου; Τοτε με εφερε και με επεστρεψεν εις το χειλος του ποταμου.

7 Και οτε επεστρεψα, ιδου, κατα το χειλος του ποταμου δενδρα πολλα σφοδρα, εντευθεν και εντευθεν.

8 Και ειπε προς εμε, τα υδατα ταυτα εξερχονται προς την ανατολικην γην και καταβαινουσιν εις την πεδινην και εισερχονται εις την θαλασσαν· και οταν εκχυθωσιν εις την θαλασσαν, τα υδατα αυτης θελουσιν ιαθη.

9 Και παν εμψυχον ερπον, εις οσα μερη ηθελον επελθει ουτοι οι ποταμοι, θελει ζη· και θελει εισθαι εκει πληθος ιχθυων πολυ σφοδρα, επειδη τα υδατα ταυτα ερχονται εκει· διοτι θελουσιν ιαθη· και θελουσι ζη τα παντα, οπου ο ποταμος ερχεται.

10 Και οι αλιεις θελουσιν ιστασθαι επ' αυτην απο Εν-γαδδι εως Εν-εγλαιμ· εκει θελουσιν εξαπλονει τα δικτυα· οι ιχθυες αυτων θελουσιν εισθαι κατα τα ειδη αυτων ως οι ιχθυες της μεγαλης θαλασσης, πολλοι σφοδρα.

11 Οι ελωδεις ομως τοποι αυτης και οι βαλτωδεις αυτης δεν θελουσιν ιαθη· θελουσιν εισθαι διωρισμενοι δια αλας.

12 Πλησιον δε του ποταμου επι του χειλους αυτου, εντευθεν και εντευθεν, θελουσιν αυξανεσθαι δενδρα παντος ειδους δια τροφην, των οποιων τα φυλλα δεν θελουσι μαραινεσθαι και ο καρπος αυτων δεν θελει εκλειψει· νεος καρπος θελει γεννασθαι καθ' εκαστον μηνα, διοτι τα υδατα αυτου εξερχονται απο του αγιαστηριου· και ο καρπος αυτων θελει εισθαι δια τροφην και το φυλλον αυτων δια ιατρειαν.

13 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· ταυτα θελουσιν εισθαι τα ορια, δια των οποιων θελετε κληρονομησει την γην κατα τας δωδεκα φυλας του Ισραηλ· ο Ιωσηφ θελει εχει δυο μεριδας.

14 Σεις δε θελετε κληρονομησει αυτην, εκαστος καθως ο αδελφος αυτου· περι της οποιας υψωσα την χειρα μου οτι θελω δωσει αυτην εις τους πατερας σας· και η γη αυτη θελει κληρωθη εις εσας εις κληρονομιαν.

15 Και τουτο θελει εισθαι το οριον της γης προς το βορειον πλαγιον, απο της θαλασσης της μεγαλης, κατα την οδον της Εθλων, καθως υπαγει τις εις Σεδαδ,

16 Αιμαθ, Βηρωθα, Σιβραιμ, ητις ειναι αναμεσον του οριου της Δαμασκου και του οριου της Αιμαθ, Ασαρ-αττιχων, η πλησιον των οριων της Αυραν.

17 Και το οριον απο της θαλασσης θελει εισθαι Ασαρ-εναν, το οριον της Δαμασκου, και το βορειον το κατα βορραν, και το οριον της Αιμαθ. Και τουτο ειναι το βορειον πλευρον.

18 Το δε ανατολικον πλευρον θελετε μετρησει απο Αυραν και απο Δαμασκου και απο Γαλααδ και απο της γης του Ισραηλ κατα τον Ιορδανην, απο του οριου του προς την θαλασσαν την ανατολικην. Και τουτο ειναι το ανατολικον πλευρον.

19 Το δε μεσημβρινον πλευρον προς νοτον, απο Θαμαρ εως των υδατων της Μεριβα Καδης, κατα την εκτασιν του χειμαρρου εως της μεγαλης θαλασσης. Και τουτο ειναι το νοτιον πλευρον προς μεσημβριαν.

20 Το δε δυτικον πλευρον θελει εισθαι η μεγαλη θαλασσα απο του οριου, εωσου ελθη τις κατεναντι της Αιμαθ. Τουτο ειναι το δυτικον πλευρον.

21 Ουτω θελετε διαιρεσει την γην ταυτην μεταξυ σας κατα τας φυλας του Ισραηλ.

22 Και θελετε κληρωσει αυτην εις εαυτους δια κληρονομιαν, μετα των ξενων των παροικουντων μεταξυ σας, οσοι γεννησωσιν υιους εν μεσω σας· και θελουσιν εισθαι εις εσας ως αυτοχθονες μεταξυ των υιων Ισραηλ· θελουσιν εχει μεθ' υμων κληρονομιαν μεταξυ των φυλων Ισραηλ.

23 Και εις ην τινα φυλην παροικη ο ξενος, εκει θελετε δωσει εις αυτον την κληρονομιαν αυτου, λεγει Κυριος ο Θεος.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1666

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1666. That 'all [these] were gathered together at the valley of Siddim' means that they were immersed in the unclean things that go with evil desires becomes clear from the meaning of 'the valley of Siddim', dealt with below at verse 10, which says that 'the valley of Siddim was pits after pits of bitumen', that is, it was full of bitumen-pits, which mean the filthy and unclean things that go with evil desires, 1299. The same may be seen from the fact that Sodom, Gomorrah, Admah, and Zeboiim meant evil desires and false persuasions, which are by their very nature unclean. That they are unclean anyone inside the Church may see; and in the next life it is clearly seen in what happens there. Spirits such as are immersed in these unclean things desire nothing better than to spend their time in places full of stagnant water, mire, and excrement, so that their very disposition carries such things with it. The emanation of such unclean things from them is detected as soon as they come near the sphere of good spirits, especially when they desire to infest the good, that is, to band together and attack them. All this shows what is meant by the valley of Siddim.

[2] 'Which is the Salt Sea' means the foul things which accompany derivative falsities. This becomes clear from the meaning of 'the Salt Sea', which would seem to be the same place as 'the valley of Siddim', for the words used are 'the valley of Siddim, which is the Salt Sea'. But the latter phrase has been added for the reason that 'the Salt Sea' means the falsities that burst forth from evil desires; indeed not one such desire exists which does not produce falsities. The life belonging to evil desires may be compared to a coal fire, and the falsities to the dim light that comes from it. Just as fire cannot exist without light, neither can evil desire do so without falsity. Every evil desire stems from some filthy love, for that which is loved is desired and is therefore called desire, the desire itself containing within itself an extension of that particular love. And what favors or supports that love or desire is called falsity. This shows why the phrase 'the Salt Sea' has here been added to 'the valley of Siddim'.

[3] Since evil desires and falsities are what vastate a person, that is, deprive him of all the life belonging to the love of good and to the affection for truth, such vastation is described in various places as a salt region, as in Jeremiah,

He who makes flesh his arm will be like a bare shrub in the solitary place, and will not see when good comes; and he will inhabit the parched places in the wilderness, a salt land, and not inhabited. Jeremiah 17:5-6.

In Ezekiel,

Its swamps and its marshes are not healed, they will be given up to salt. Ezekiel 47:11.

In David,

Jehovah turns rivers into a wilderness, and the outgoings of waters into a dryness, a fruitful land into a salty waste because of the wickedness of those inhabiting it. Psalms 107:33-34.

In Zephaniah,

Moab will be like Sodom, and the children of Ammon like Gomorrah, a place abandoned to the nettle, and a saltpit, and a desolation for ever. Zephaniah 2:9.

[4] In Moses,

The whole land will be brimstone and salt, a burning; it will not be sown, and it will not sprout, nor will any plant come up on it, as at the overthrow of Sodom and Gomorrah, of Admah and Zeboiim. Deuteronomy 29:23.

'The whole land will be brimstone and salt, a burning' stands for goods and truths that have been vastated - 'brimstone' for the vastation of good, 'salt' for the vastation of truth. Indeed heat and saltiness are destructive of the land and its crops in the way that evil desire is destructive of goods, and falsity of truths. Since 'salt' meant vastation, it was also customary to sow the cities they had destroyed with salt, to prevent their being rebuilt, as in Judges 9:45. Salt is also used in the contrary sense to mean that which renders fertile, and that which so to speak adds flavor.

[1666a] Verse 4 Twelve years they served Chedorlaomer, and in the thirteenth year they rebelled.

'Twelve years they served Chedorlaomer' means that evils and falsities did not reveal themselves in childhood but were subservient to apparent goods and truths. 'And in the thirteenth year they rebelled' means the onset of temptations in childhood.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.