Bible

 

Ιεζεκιήλ 37

Studie

   

1 Χειρ Κυριου εσταθη επ' εμε· και με εξηγαγεν ο Κυριος δια πνευματος και με εθεσεν εν μεσω πεδιαδος και αυτη ητο πληρης οστεων.

2 Και με εκαμε να διελθω πλησιον αυτων κυκλω· και ιδου, ησαν πολλα σφοδρα επι το προσωπον της πεδιαδος· και ιδου, ησαν καταξηρα.

3 Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, δυνανται τα οστα ταυτα να αναζησωσι; Και ειπα, Κυριε Θεε, συ εξευρεις.

4 Και ειπε προς εμε, Προφητευσον επι τα οστα ταυτα και ειπε προς αυτα, Τα οστα τα ξηρα, ακουσατε τον λογον του Κυριου·

5 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος προς τα οστα ταυτα· Ιδου, εγω θελω εμβαλει εις εσας πνευμα και θελετε αναζησει·

6 και θελω βαλει εφ' υμας νευρα και αναγαγει σαρκα εφ' υμας και περισκεπασει υμας με δερμα, και θελω εμβαλει εις εσας πνευμα και θελετε αναζησει και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος.

7 Και προεφητευσα, ως προσεταχθην· και καθως προεφητευσα, εγεινεν ηχος, και ιδου, σεισμος, και τα οστα συνηλθον ομου, οστουν μετα του οστου αυτου.

8 Και ειδον και ιδου, νευρα και σαρκες ανεφυησαν επ' αυτα και δερμα περιεσκεπασεν αυτα επανω· πνευμα ομως δεν ητο εν αυτοις.

9 Και ειπε προς εμε, προφητευσον επι το πνευμα, προφητευσον, υιε ανθρωπου, και ειπε προς το πνευμα, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ελθε, πνευμα, εκ των τεσσαρων ανεμων και εμφυσησον επι τους πεφονευμενους τουτους και ας αναζησωσι.

10 Και προεφητευσα, ως προσεταχθην· και το πνευμα εισηλθεν εις αυτους και ανεζησαν και εσταθησαν επι τους ποδας αυτων, στρατευμα μεγα σφοδρα.

11 Και ειπε προς εμε, Υιε ανθρωπου, τα οστα ταυτα ειναι πας ο οικος Ισραηλ· ιδου, ουτοι λεγουσι, τα οστα ημων εξηρανθησαν και η ελπις ημων εχαθη· ημεις ηφανισθημεν.

12 Δια τουτο προφητευσον και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, λαε μου, εγω ανοιγω τους ταφους σας και θελω σας αναβιβασει εκ των ταφων σας, θελω σας φερει εις την γην του Ισραηλ.

13 Και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι ο Κυριος, οταν, λαε μου, ανοιξω τους ταφους σας και σας αναβιβασω εκ των ταφων σας.

14 Και θελω δωσει το πνευμα μου εις εσας και θελετε αναζησει και θελω σας θεσει εν τη γη υμων, και θελετε γνωρισει οτι εγω ο Κυριος ελαλησα και εξετελεσα, λεγει Κυριος.

15 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

16 Και συ, υιε ανθρωπου, λαβε εις σεαυτον ραβδον μιαν και γραψον επ' αυτην περι του Ιουδα και περι των υιων Ισραηλ των συνακολουθων αυτου· λαβε και αλλην ραβδον και γραψον επ' αυτην περι του Ιωσηφ, της ραβδον του Εφραιμ, και παντος του οικου Ισραηλ των συνακολουθων αυτου.

17 Και συναψον αυτας εις σεαυτον μιαν προς μιαν εις ραβδον μιαν και θελουσι γεινει μια εν τη χειρι σου.

18 Και οταν οι υιοι του λαου σου ειπωσι προς σε, λεγοντες, Δεν θελεις απαγγειλει εις ημας τι δηλουσιν εις σε ταυτα;

19 ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω θελω λαβει την ραβδον του Ιωσηφ, την εν τη χειρι του Εφραιμ, και των φυλων του Ισραηλ των συνακολουθων αυτου, και θελω βαλει εκεινας μετα ταυτης, της ραβδου του Ιουδα, και καμει αυτας μιαν ραβδον, και θελουσιν εισθαι μια εν τη χειρι μου.

20 Και αι ραβδοι, επι τας οποιας εγραψας, θελουσιν εισθαι εν τη χειρι σου ενωπιον αυτων.

21 Και ειπε προς αυτους, Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω θελω λαβει τους υιους Ισραηλ εκ μεσου των εθνων οπου υπηγον, και θελω συναξει αυτους πανταχοθεν και φερει αυτους εις την γην αυτων.

22 Και θελω καμει αυτους εν εθνος εν τη γη, επι των ορεων του Ισραηλ· και εις βασιλευς θελει εισθαι βασιλευς επι παντας αυτους· και δεν θελουσιν εισθαι πλεον δυο εθνη και δεν θελουσιν εισθαι του λοιπου διηρημενοι πλεον εις δυο βασιλεια·

23 και δεν θελουσι μιαινεσθαι πλεον εν τοις ειδωλοις αυτων ουδε εν τοις βδελυγμασιν αυτων ουδε εν πασαις ταις παραβασεσιν αυτων· αλλα θελω σωσει αυτους εκ πασων των κατοικησεων αυτων, εν αις ημαρτησαν, και θελω καθαρισει αυτους· και θελουσιν εισθαι λαος μου και εγω θελω εισθαι Θεος αυτων.

24 Και Δαβιδ ο δουλος μου θελει εισθαι βασιλευς επ' αυτους· και θελει εισθαι επι παντας αυτους εις ποιμην· και θελουσι περιπατει εν ταις κρισεσι μου και θελουσι φυλαττει τα διαταγματα μου και εκτελει αυτα.

25 Και θελουσι κατοικει εν τη γη, την οποιαν εδωκα εις τον δουλον μου τον Ιακωβ, οπου κατωκησαν οι πατερες σας· και εν αυτη θελουσι κατοικει, αυτοι και τα τεκνα αυτων και τα τεκνα των τεκνων αυτων, εως αιωνος· και Δαβιδ ο δουλος μου θελει εισθαι αρχων αυτων εις τον αιωνα.

26 Και θελω καμει προς αυτους διαθηκην ειρηνης· αυτη θελει εισθαι διαθηκη αιωνιος προς αυτους· και θελω στηριξει αυτους και πληθυνει αυτους, και θελω θεσει το αγιαστηριον μου εν μεσω αυτων εις τον αιωνα.

27 Και η σκηνη μου θελει εισθαι εν μεσω αυτων, και θελω εισθαι Θεος αυτων και αυτοι θελουσιν εισθαι λαος μου.

28 Και θελουσι γνωρισει τα εθνη οτι εγω ο Κυριος ειμαι ο αγιαζων τον Ισραηλ, οταν το αγιαστηριον μου ηναι εν μεσω αυτων εις τον αιωνα.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Sacred Scripture # 79

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 118  
  

79. There are many passages in the prophets about our understanding of the Word, passages about the church, where it tells us that the church exists only where the Word is properly understood, and that the quality of a church depends on the quality of the understanding of the Word among its members. There are also many passages in the prophets that describe the church among the Israelite and Jewish people, a church that was utterly destroyed and annihilated by the distortion of the Word’s meaning or message, for this is exactly what destroys a church.

[2] The name Ephraim in the prophets, especially in Hosea, symbolizes both true and false understandings of the Word, because Ephraim in the Word means the understanding of the Word in the church. It is because the understanding of the Word makes a church that Ephraim is called “a precious child, and one born of delights” (Jeremiah 31:20), “the firstborn” (Jeremiah 31:9), “the strength of Jehovah’s head” (Psalms 60:7; 108:8), “powerful” (Zechariah 10:7), and “filled with a bow” (Zechariah 9:13); and the children of Ephraim are called “armed” and “bow-shooters” (Psalms 78:9). The bow means a body of teaching from the Word fighting against what is false.

So too, Ephraim was transferred to the right of Israel and blessed, and accepted in place of Reuben (Genesis 48:5, 11, and following; [1 Chronicles 5:1]). And therefore Ephraim, together with his brother Manasseh, was exalted over all by Moses in his blessing of the children of Israel in the name of their father Joseph (Deuteronomy 33:13-17).

[3] The prophets, especially Hosea, also use “Ephraim” to describe what the church is like when its understanding of the Word has been lost, as we can see from the following:

Israel and Ephraim will stumble. Ephraim will be desolate. Ephraim is oppressed and broken in judgment. I will be like a lion to Ephraim: I will tear them and leave; I will carry them off and no one will rescue them. (Hosea 5:5, 9, 11, 14)

What shall I do to you, Ephraim? Your holiness goes away like a cloud at dawn and like the morning dew that falls. (Hosea 6:4)

[4] They will not dwell in the land of Jehovah: Ephraim will go back to Egypt and will eat what is unclean in Assyria. (Hosea 9:3)

The land of Jehovah is the church, Egypt is the preoccupation of the earthly self with mere facts, and Assyria is rationalizing based on those facts; all of which lead to distortion of the Word in regard to the way it is understood. That is why it says that Ephraim will go back to Egypt and will eat what is unclean in Assyria.

[5] Ephraim feeds on the wind and chases the east wind. Every day he increases lies and devastation. He makes a covenant with Assyria, and oil is carried down into Egypt. (Hosea 12:1)

To feed on the wind, chase the east wind, and increase lies and devastation is to distort what is true and in this way destroy the church.

[6] Much the same is also meant by Ephraim’s whoredom, since whoredom means distortion of the way the Word is understood - that is, distortion of its genuine truth. See the following passages:

I know Ephraim; he has committed whoredom in every way and Israel has been defiled. (Hosea 5:3)

I have seen something foul in the house of Israel: Ephraim has committed whoredom there, and Israel has been defiled. (Hosea 6:10)

Israel is the church itself and Ephraim is the understanding of the Word that is the source of the church and that determines its quality, so it says that Ephraim has committed whoredom and Israel has been defiled.

[7] Since the church among Jews had been completely destroyed because of its distortions, it says of Ephraim,

Am I to give you up, Ephraim? Am I to hand you over, Israel? Like Admah? Shall I make you like Zeboiim? (Hosea 11:8)

Since the book of the prophet Hosea, from the first chapter to the last, is about the distortion of the Word and the consequent destruction of the church, and since whoredom means the distortion of truth in the church, the prophet was commanded to represent that state of the church by taking a whore as his wife and fathering children by her (chapter 1); and also by forming a relationship with a woman who was committing adultery (chapter 3).

[8] These instances have been presented so that readers may know and be assured from the Word that the quality of a church depends on the quality of the understanding of the Word in it - outstanding and priceless if its understanding comes from genuine truths from the Word, but in ruins, actually filthy, if it comes from distortions.

For further evidence that Ephraim means the understanding of the Word, and in its opposite sense a distorted understanding leading to the destruction of the church, you may check some other passages that deal with Ephraim: Hosea 4:17-18; 7:1, 11; 8:9, 11; 9:11-13, 16; 10:11; 11:3; 12:1, 8, 14; 13:1, 8, 14; Isaiah 17:3; 28:1; Jeremiah 4:15; 31:6, 18; 50:19; Ezekiel 37:16; 48:5; Obadiah verse 19; Zechariah 9:10.

  
/ 118  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.