Bible

 

Ιεζεκιήλ 23

Studie

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,

2 Υιε ανθρωπου, ησαν δυο γυναικες, θυγατερες της αυτης μητρος·

3 και εξεπορνευθησαν εν Αιγυπτω· εξεπορνευθησαν εν τη νεοτητι αυτων· εκει επιεσθησαν τα στηθη αυτων και εκει συνεθλιβησαν οι παρθενικοι αυτων μαστοι.

4 Τα δε ονοματα αυτων ησαν, Οολα η πρεσβυτερα και Οολιβα η αδελφη αυτης· και αυται εγειναν εμου και εγεννησαν υιους και θυγατερας. Ησαν λοιπον τα ονοματα αυτων Σαμαρεια η Οολα και Ιερουσαλημ η Οολιβα.

5 Και η Οολα εξεπορνευθη, ενω ητο εμου, και παρεφρονησε δια τους εραστας αυτης, τους Ασσυριους τους γειτονας αυτης,

6 ενδεδυμενους κυανα, ταξιαρχους και αρχοντας, παντας ερασμιους νεους, ιππεις ιππευοντας εφ' ιππων.

7 Και επραξε τας πορνειας αυτης μετ' αυτων, οιτινες παντες ησαν οι εκλεκτοι των Ασσυριων, και μετα παντων εκεινων, δια τους οποιους παρεφρονησεν· εν πασι τοις ειδωλοις αυτων εμιαινετο.

8 Και δεν αφηκε την πορνειαν αυτης την εξ Αιγυπτου· διοτι μετ' αυτης εκοιμωντο εν τη νεοτητι αυτης και ουτοι επιεζον τα παρθενικα αυτης στηθη και εξεχεον την πορνειαν αυτων επ' αυτην.

9 Δια τουτο παρεδωκα αυτην εις τας χειρας των εραστων αυτης, εις τας χειρας των Ασσυριων, δια τους οποιους παρεφρονησεν.

10 Ουτοι ανεκαλυψαν την αισχυνην αυτης· ελαβον τους υιους αυτης και τας θυγατερας αυτης και αυτην εν ρομφαια απεκτειναν, και εγεινε περιβοητος μεταξυ των γυναικων, και εξετελεσαν κρισιν επ' αυτην.

11 Οτε δε η αδελφη αυτης Οολιβα ειδε τουτο, διεφθαρη εν τη παραφροσυνη αυτης υπερ εκεινην και εν ταις πορνειαις αυτης υπερ τας πορνειας της αδελφης αυτης·

12 παρεφρονησε δια τους Ασσυριους τους γειτονας αυτης, ταξιαρχους και αρχοντας ενδεδυμενους πολυτελως, ιππεις ιππευοντας εφ' ιππων, παντας νεους ερασμιους.

13 Και ειδον οτι εμιανθη· μιαν οδον εχουσιν αμφοτεραι.

14 Προσεθεσεν ετι εις τας εαυτης πορνειας· διοτι ως ειδεν ανδρας εζωγραφημενους επι του τοιχου, εικονας Χαλδαιων, οιτινες ησαν εζωγραφημενοι με μιλτον,

15 περιεζωσμενους ζωνας επι τας οσφυας αυτων, φορουντας τιαρας βεβαμμενας επι τας κεφαλας αυτων, παντας εχοντας οψιν αρχοντων, ομοιους με τους Βαβυλωνιους της γης των Χαλδαιων, εν η εγεννηθησαν.

16 και ως ειδεν αυτους με τους οφθαλμους αυτης, παρεφρονησε δι' αυτους και εξαπεστειλε προς αυτους πρεσβεις εις την Χαλδαιαν.

17 Και οι Βαβυλωνιοι ηλθον προς αυτην εις την κοιτην του ερωτος και εμιαναν αυτην με την πορνειαν αυτων και εμιανθη μετ' αυτων και η ψυχη αυτης απεξενωθη απ' αυτων.

18 Και απεκαλυψε τας πορνειας αυτης και εξεσκεπασε την αισχυνην αυτης· τοτε η ψυχη μου απεξενωθη απ' αυτης, καθως η ψυχη μου ειχεν αποξενωθη απο της αδελφης αυτης.

19 Διοτι επληθυνε τας πορνειας αυτης, ανακαλουσα εις μνημην τας ημερας της νεοτητος αυτης, οτε επορνευετο εν γη Αιγυπτου.

20 Και παρεφρονησε δια τους εραστας αυτης, των οποιων η σαρξ ειναι σαρξ ονων και η ρευσις αυτων ρευσις ιππων.

21 Και ενεθυμηθης την ακολασιαν της νεοτητος σου, οτε τα στηθη σου επιεζοντο υπο των Αιγυπτιων, δια τους μαστους της νεοτητος σου.

22 Δια τουτο, Οολιβα, ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, εγω θελω εγειρει τους εραστας σου εναντιον σου, αφ' ων η ψυχη σου απεξενωθη, και θελω φερει αυτους εναντιον σου πανταχοθεν·

23 τους Βαβυλωνιους και παντας τους Χαλδαιους, Φεκωδ και Σωε και Κωε, παντας τους Ασσυριους μετ' αυτων· οιτινες παντες ειναι ερασμιοι νεοι, ταξιαρχοι και ηγεμονες, στραταρχαι και ονομαστοι, παντες ιππευοντες εφ' ιππων.

24 Και θελουσιν ελθει εναντιον σου μετα αρματων, μετα αμαξων και τροχων και μετα πληθους λαων, και θελουσι θεσει κυκλω εναντιον σου θυρεους και ασπιδας και περικεφαλαιας· και θελω θεσει ενωπιον αυτων κρισιν και θελουσι σε κρινει κατα τας κρισεις αυτων.

25 Και θελω στησει τον ζηλον μου εναντιον σου και θελουσι φερθη προς σε μετ' οργης· θελουσιν εκκοψει την μυτην σου και τα ωτα σου· και το υπολοιπον σου θελει πεσει εν μαχαιρα· ουτοι θελουσι λαβει τους υιους σου και τας θυγατερας σου· το δε υπολοιπον σου θελει καταφαγωθη υπο πυρος.

26 Θελουσιν ετι σε εκδυσει τα ιματια σου και αφαιρεσει τους στολισμους της λαμπροτητος σου.

27 Και θελω παυσει απο σου την ακολασιαν σου και την πορνειαν σου την εκ γης Αιγυπτου· και δεν θελεις σηκωσει τους οφθαλμους σου προς αυτους, και δεν θελεις ενθυμηθη πλεον την Αιγυπτον.

28 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Ιδου, θελω σε παραδωσει εις την χειρα εκεινων τους οποιους μισεις, εις την χειρα εκεινων αφ' ων απεξενωθη η ψυχη σου.

29 Και θελουσι φερθη προς σε με μισος, και θελουσι λαβει παντας τους κοπους σου, και θελουσι σε εγκαταλειψει γυμνην και ασκεπαστον· και η αισχυνη της πορνειας σου θελει αποκαλυφθη και η ακολασια σου και αι πορνειαι σου.

30 Ταυτα θελω καμει εις σε, επειδη επορνευθης κατοπιν των εθνων, επειδη εμιανθης εν τοις ειδωλοις αυτων.

31 Εν τη οδω της αδελφης σου περιεπατησας· δια τουτο θελω δωσει εις την χειρα σου το ποτηριον αυτης.

32 Ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Το ποτηριον της αδελφης σου θελεις πιει, το βαθυ και πλατυ· θελεις εισθαι γελως και παιγνιον· το ποτηριον τουτο χωρει πολυ.

33 Θελεις εμπλησθη απο μεθης και θλιψεως, με το ποτηριον της εκπληξεως και του αφανισμου, με το ποτηριον της αδελφης σου Σαμαρειας.

34 Και θελεις πιει αυτο και στραγγισει, και θελεις συντριψει τα οστρακα αυτου, και θελεις διασπαραξει τα στηθη σου· διοτι εγω ελαλησα, λεγει Κυριος ο Θεος.

35 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Επειδη με ελησμονησας και με απερριψας οπισω των νωτων σου, βαστασον λοιπον και συ την ακολασιαν σου και τας πορνειας σου.

36 Και ειπε Κυριος προς εμε· Υιε ανθρωπου, θελεις κρινει την Οολα και την Οολιβα; απαγγειλον λοιπον προς αυτας τα βδελυγματα αυτων·

37 οτι εμοιχευοντο, και ειναι αιμα εν ταις χερσιν αυτων, και εμοιχευοντο μετα των ειδωλων αυτων, και οτι διεβιβαζον χαριν αυτων τα τεκνα αυτων, τα οποια εγεννησαν εις εμε, δια του πυρος εις καταναλωσιν.

38 Επραξαν ετι τουτο εις εμε· εμιαναν τα αγια μου εν τη αυτη ημερα και εβεβηλωσαν τα σαββατα μου.

39 Διοτι οτε εσφαξαν τα τεκνα αυτων εις τα ειδωλα αυτων, τοτε εισηρχοντο την αυτην ημεραν εις τα αγια μου, δια να βεβηλονωσιν αυτα· και ιδου, ουτως επραττον εν μεσω του οικου μου.

40 Και προσετι ειπε οτι σεις επεμψατε προς ανδρας, δια να ελθωσι μακροθεν, προς τους οποιους εσταλη πρεσβυς, και ιδου, ηλθον· δια τους οποιους ελουσθης, βαψας τους οφθαλμους σου και εστολισθης με στολισμους.

41 Και εκαθησας επι κλινης μεγαλοπρεπους και εμπροσθεν αυτης ητο τραπεζα ητοιμασμενη, εφ' ης εθεσας το θυμιαμα μου και το ελαιον μου.

42 Και ησαν εν αυτη φωναι πληθους αγαλλομενου· και μετα των ανδρων του οχλου εισηγοντο Σαβαιοι εκ της ερημου, φορουντες βραχιολια επι τας χειρας αυτων και ωραιους στεφανους επι τας κεφαλας αυτων.

43 Τοτε ειπα προς την καταγηρασασαν εν μοιχειαις, Τωρα καμνουσι πορνειας μετ' αυτης και αυτη μετ' εκεινων

44 και ουτοι εισηρχοντο προς αυτην, καθως εισερχονται προς γυναικα πορνην· ουτως εισηρχοντο προς την Οολα και προς την Οολιβα, τας ακολαστους γυναικας.

45 Δια τουτο ανδρες δικαιοι, ουτοι θελουσι κρινει αυτας, κατα την κρισιν των μοιχαλιδων και κατα την κρισιν των εκχεουσων αιμα· επειδη ειναι μοιχαλιδες και αιμα ειναι εν ταις χερσιν αυτων.

46 Οθεν ουτω λεγει Κυριος ο Θεος· Θελω αναβιβασει επ' αυτας οχλον και θελω παραδωσει αυτας εις ταραχην και διαρπαγην.

47 Και ο οχλος θελει λιθοβολησει αυτας με λιθους και κατακοψει αυτας με τα ξιφη αυτων· θελουσι φονευσει τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων και τας οικιας αυτων θελουσι κατακαυσει εν πυρι.

48 Ουτω θελω παυσει την ακολασιαν απο της γης, δια να μαθωσι πασαι αι γυναικες να μη πραττωσι κατα τας ακολασιας σας.

49 Και θελουσιν ανταποδωσει τας ακολασιας υμων εφ' υμας, και θελετε βαστασει τας αμαρτιας των ειδωλων σας· και θελετε γνωρισει οτι εγω ειμαι Κυριος ο Θεος.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9199

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9199. 'Or orphan' means those who possess truth but not as yet good, and still have a desire for good. This is clear from the meaning of 'orphan' as those who possess truth and have a desire for good. Such people are meant by 'orphans' because sons bereft of father and mother, that is, those deprived of interior goodness and truth, are orphans. For 'father' in the Word means interior good, and 'mother' truth joined to that good, 5581; but 'sons' means truths derived from them. For the meaning of 'sons' as truths, see 489, 491, 533, 1147, 2813, 3373, 6583. The fact that sons and not daughters are meant here by 'orphans' is evident from verse 24 below, where it says, And your sons will be orphans. The reason why sons who are orphans are those who desire good is that the Lord then stands in place of their father, according to the following words in David,

A father of the orphans, and a judge of the widows, is God in the habitation of His holiness. Psalms 68:5.

[2] 'Orphans' are those who have received instruction in the Church's truths of faith which come from the Word, and who are then led by means of those truths to good. This is also evident from the Lord's words in John,

I will ask the Father to give you another Paraclete, to remain with you forever, the Spirit of truth, whom the world cannot receive, because it neither sees Him nor knows Him. But you know Him, because He remains with you and is among you. I will not leave you orphans, I will come to you. These things I have spoken to you, while I remain with you; but the Paraclete, the Holy Spirit, He will teach you all things. John 14:16-18, 24-26.

[3] Every detail of these verses makes it clear that those are 'orphans' who possess truths and have a desire for good. 'The Paraclete' is used to mean Divine Truth, which the Lord was when He was in the world and which has emanated from Him ever since He glorified His Human and went away from the world. Therefore He says that He will send the Paraclete and that He Himself will come. 'Sending the Paraclete' means enlightening and instructing them in the truths of faith, and 'coming to them' means leading them on to good. This is why He says, I will not leave you orphans. As has been stated, 'the Paraclete' is used to mean Divine Truth, which the Lord was when He was in the world and which has emanated from Him ever since He glorified His Human and went away from the world. This was something the Lord taught plainly several times; yet those who identify persons in the Godhead and not essences united into one do not grasp it. For the explanation of the Word and the understanding of it by a person depend on the ideas he already has. The same applies to places where the Lord says that He is in the Father, and the Father is in Him; that the Father and He are One; also that all that is His is the Father's, and all that is the Father's is His, John 10:30; 14:1-11, 20; 16:15; 17:11.

[4] But let these truths stated above receive further explanation.

The Paraclete is used to mean Divine Truth

This is evident from the Lord's actual words; for the Paraclete is called 'the Spirit of truth' by Him, and also He says, 'the Paraclete, the Holy Spirit, will teach you all things'.

The Lord was Divine Truth when He was in the world

This too is evident from the Lord's words there; for He says that He will send 'another Paraclete' (that is, another in place of Himself), who will be the Spirit of truth, and - referring to Himself - that they know Him 'because He remains with you and is among you'. He also says, I tell you the truth. If I do not go away the Paraclete will not come to you; but if I go away I will send Him to you, John 16:7. Another place, John 7:39, states, 'This He said concerning the Spirit, whom those believing in Him would receive; for the Holy Spirit was not yet, because Jesus was not yet glorified'. And other places again state that He is the way and the truth, John 14:6; also that He is the Word, that God is the Word, and that the Word became flesh, John 1:1-3, 14, 'the Word' being Divine Truth. For more about the Lord's being Divine Truth when He was in the world, see 3195, 4687, 4727, 6716, 6864, 7499, 8127, 8724.

[5] Divine Truth has emanated from the Lord ever since He glorified His Human and went away from the world This too is evident from the Lord's words, 'When I go away I will send the Spirit of truth to you' ('sending' means going out and emanating from, 2397, 4710), and also 'When He comes He will guide you into all truth; 1 for He will not speak from Himself, but whatever He hears He will speak. He will glorify Me, for He will receive from what is Mine and declare it to you', John 16:7, 13-15.

When the Lord went away from the world His Human became Divine Good as well as Divine Truth, see 3704, 3712, 3737, 3969, 4577, 5704, 6864, 7014, 7499, 8241, 8724, 8760, 9167. And since then Divine Truth has emanated from Divine Good, which He Himself is, as the light of all creation emanates from the sun, 3636, 3643, 3969, 5704, 7083, 8127. The references listed above in 9194 may be added to these.

Poznámky pod čarou:

1. The Latin means He will teach you in all truth but the Greek means He will guide you into all truth, which Swedenborg has in other places where he quotes this verse.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.