Bible

 

Εξοδος πλήθους 33

Studie

   

1 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Υπαγε, αναβηθι εντευθεν συ και ο λαος τον οποιον εξηγαγες εκ γης Αιγυπτου, εις την γην την οποιαν ωμοσα προς τον Αβρααμ, προς τον Ισαακ και προς τον Ιακωβ, λεγων, Εις το σπερμα σου θελω δωσει αυτην·

2 και θελω αποστειλει αγγελον εμπροσθεν σου και θελω εκδιωξει τον Χαναναιον, τον Αμορραιον και τον Χετταιον και τον Φερεζαιον τον Ευαιον και τον Ιεβουσαιον·

3 εις γην ρεουσαν γαλα και μελι διοτι εγω δεν θελω αναβη εν τω μεσω σου, επειδη εισαι λαος σκληροτραχηλος, δια να μη σε εξολοθρευσω καθ' οδον.

4 Και οτε ηκουσεν ο λαος τον κακον τουτον λογον, κατεπενθησαν και ουδεις εβαλε τον στολισμον αυτου εφ' εαυτον.

5 Διοτι ο Κυριος ειπε προς τον Μωυσην, Ειπε προς τους υιους Ισραηλ, Σεις εισθε λαος σκληροτραχηλος· μιαν στιγμην εαν αναβω εις το μεσον σου, θελω σε εξολοθρευσει· οθεν τωρα εκδυθητι τους στολισμους σου απο σου, δια να γνωρισω τι θελω καμει εις σε.

6 Και εξεδυθησαν οι υιοι του Ισραηλ τους στολισμους αυτων πλησιον του ορους Χωρηβ.

7 Και λαβων ο Μωυσης την σκηνην, εστησεν αυτην εξω του στρατοπεδου, μακραν του στρατοπεδου, και ωνομασεν αυτην Σκηνην του μαρτυριου· και πας ο ζητων τον Κυριον εξηρχετο προς την σκηνην του μαρτυριου την εξω του στρατοπεδου.

8 Και οτε εξηρχετο ο Μωυσης προς την σκηνην, πας ο λαος εσηκονετο και ιστατο εκαστος παρα την θυραν της σκηνης αυτου και εβλεπον κατοπιν του Μωυσεως, εωσου εισηρχετο εις την σκηνην.

9 Και καθως εισηρχετο ο Μωυσης εις την σκηνην, κατεβαινεν ο στυλος της νεφελης και ιστατο επι των θυρων της σκηνης· και ελαλει ο Κυριος μετα του Μωυσεως.

10 Και εβλεπε πας ο λαος τον στυλον της νεφελης ισταμενον επι των θυρων της σκηνης· και πας ο λαος ανισταμενος προσεκυνει, εκαστος απο της θυρας της σκηνης αυτου.

11 Και ελαλει ο Κυριος προς τον Μωυσην προσωπον προς προσωπον, καθως λαλει ανθρωπος προς τον φιλον αυτου. Και επεστρεφεν εις το στρατοπεδον· ο δε θεραπων αυτου νεος, Ιησους ο υιος του Ναυη, δεν ανεχωρει απο της σκηνης.

12 Και ειπεν ο Μωυσης προς τον Κυριον, Ιδε, συ μοι λεγεις, Αναγαγε τον λαον τουτον· και συ δεν με εφανερωσας ποιον θελεις αποστειλει μετ' εμου· και συ ειπας, σε γνωριζω κατ' ονομα, και μαλιστα ευρηκας χαριν εμπροσθεν μου·

13 τωρα λοιπον, εαν ευρηκα χαριν εμπροσθεν σου, δειξον μοι, δεομαι, την οδον σου, δια να σε γνωρισω, δια να ευρω χαριν ενωπιον σου· και ιδε οτι τουτο το εθνος ειναι ο λαος σου.

14 και ειπεν, Η παρουσια μου θελει ελθει μετα σου και θελω σοι δωσει αναπαυσιν.

15 Ο δε ειπε προς αυτον, Εαν η παρουσια σου δεν ελθη μετ' εμου, μη αναγαγης ημας εντευθεν·

16 διοτι πως θελει γνωρισθη τωρα, οτι ευρηκα χαριν ενωπιον σου εγω και ο λαος σου; ουχι δια της ελευσεως σου μεθ' ημων; ουτω θελομεν διακριθη, εγω και ο λαος σου, απο παντος λαου, του επι προσωπου της γης.

17 Και ειπε Κυριος προς τον Μωυσην, Και τουτο το πραγμα το οποιον ειπας, θελω καμει διοτι ευρηκας χαριν ενωπιον μου και σε γνωριζω κατ' ονομα.

18 Και ειπε, Δειξον μοι, δεομαι, την δοξαν σου.

19 Ο δε ειπεν, Εγω θελω καμει να περαση εμπροσθεν σου ολη η αγαθοτης μου και θελω κηρυξει το ονομα του Κυριου εμπροσθεν σου και θελω ελεησει οντινα ελεω και θελω οικτειρησει οντινα οικτειρω.

20 Και ειπε, δεν δυνασαι να ιδης το προσωπον μου· διοτι ανθρωπος δεν θελει με ιδει και ζησει.

21 Και ειπεν ο Κυριος, Ιδου, τοπος πλησιον μου, και θελεις σταθη επι της πετρας·

22 και οταν η δοξα μου διαβαινη, θελω σε βαλει εις το σχισμα της πετρας και θελω σε σκεπασει με την χειρα μου, εωσου παρελθω·

23 και θελω σηκωσει την χειρα μου και θελεις ιδει τα οπισω μου· το δε προσωπον μου δεν θελεις ιδει.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10575

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10575. And He said, I will make all My good pass by over thy faces. That this signifies all the Divine of heaven and of the church above the external separate from the internal, in which external were Moses and the nation over which he presided, is evident from the signification of “making pass by over his faces,” as being above the external separate from the internal in which were Moses and the nation over which he presided, for by “thy faces” is signified the external of worship, of the church, and of the Word, in which there is an internal, and by “making pass by” is signified above it; and from the signification of “all the good of Jehovah” as being all the Divine of heaven and of the church. How the case herein is can be seen from what has been said and shown above concerning Moses and the nation over which he presided, namely, that they were in external things separate from what is internal, by which is meant that while in worship they were in holy external things without anything internal; and as there was nevertheless present a holy internal, but which did not enter into their holy external, it is therefore plain what is signified by “Jehovah making all His good to pass by over his faces.” There was indeed an internal in that nation, but it was filthy and full of uncleanness from the love of self and of the world. This, however, was closed when they were in worship, to the end that the internal Divine of heaven, of the church, and of the Word should not be defiled; for if this had been defiled by the internal of that nation, there would have been no communication whatever of their external with heaven while they were engaged in worship and in reading the Word (on which subject see what has been said and shown in n. 10454-10457, 10462-10466, 10492, 10498, 10500, 10533, 10549-10551, 10570, where these things have been more fully unfolded).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 4567

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

4567. And God was seen by Jacob again when he came from Paddan-aram, and blessed him. That this signifies interior natural perception, is evident from the signification of “God was seen,” as being interior perception. (That “to see” denotes to understand and perceive, see n. 2150, 2807, 3764, 3863, 4403-4421.) Hence “God was seen,” when predicated of the Lord, denotes perception from the Divine, which is the same as interior perception. That the natural had this perception, is signified by God’s being seen by Jacob, for Jacob represents the Lord’s natural, as has been frequently shown. “Again when he came from Paddan-aram” signifies after he had acquired the knowledges of good and truth which are signified by “Paddan-aram” (see n. 3664, 3680, 4112). “And blessed him,” signifies progression to the more interior things of the natural, and the conjunction of good and truth there; for “to bless” is predicated of all the good with which anyone is gifted by the the Lord, (n. 1420, 1422, 2846, 3017, 3406), especially of the conjunction of good and truth (n. 3504, 3514, 3530, 3565, 3584).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.