Bible

 

Εξοδος πλήθους 20

Studie

   

1 Και ελαλησεν ο Θεος παντας τους λογους τουτους, λεγων,

2 Εγω ειμαι Κυριος ο Θεος σου, ο εξαγαγων σε εκ γης Αιγυπτου, εξ οικου δουλειας.

3 Μη εχης αλλους θεους πλην εμου.

4 Μη καμης εις σεαυτον ειδωλον, μηδε ομοιωμα τινος, οσα ειναι εν τω ουρανω ανω, η οσα εν τη γη κατω, οσα εν τοις υδασιν υποκατω της γης·

5 μη προσκυνησης αυτα μηδε λατρευσης αυτα· διοτι εγω Κυριος ο Θεος σου ειμαι Θεος ζηλοτυπος, ανταποδιδων τας αμαρτιας των πατερων επι τα τεκνα, εως τριτης και τεταρτης γενεας των μισουντων με·

6 και καμνων ελεος εις χιλιαδας γενεων των αγαπωντων με και φυλαττοντων τα προσταγματα μου.

7 Μη λαβης το ονομα Κυριου του Θεου σου επι ματαιω· διοτι δεν θελει αθωωσει ο Κυριος τον λαμβανοντα επι ματαιω το ονομα αυτου.

8 Ενθυμου την ημεραν του σαββατου, δια να αγιαζης αυτην·

9 εξ ημερας εργαζου και καμνε παντα τα εργα σου·

10 η ημερα ομως η εβδομη ειναι σαββατον Κυριου του Θεου σου· μη καμης εν ταυτη ουδεν εργον, μητε συ, μητε ο υιος σου, μητε η θυγατηρ σου, μητε ο δουλος σου, μητε η δουλη σου, μητε το κτηνος σου, μητε ο ξενος σου, ο εντος των πυλων σου·

11 διοτι εις εξ ημερας εποιησεν ο Κυριος τον ουρανον και την γην, την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις· εν δε τη ημερα τη εβδομη κατεπαυσε· δια τουτο ευλογησε Κυριος την ημεραν του σαββατου και ηγιασεν αυτην.

12 Τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου, δια να γεινης μακροχρονιος επι της γης, την οποιαν σοι διδει Κυριος ο Θεος σου.

13 Μη φονευσης.

14 Μη μοιχευσης.

15 Μη κλεψης.

16 Μη ψευδομαρτυρησης κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη.

17 Μη επιθυμησης την οικιαν του πλησιον σου· μη επιθυμησης την γυναικα του πλησιον σου· μηδε τον δουλον αυτου· μηδε την δουλην αυτου, μηδε τον βουν αυτου, μηδε τον ονον αυτου, μηδε παν ο, τι ειναι του πλησιον σου.

18 Και πας ο λαος εβλεπε τας βροντας και τας αστραπας και την φωνην της σαλπιγγος και το ορος καπνιζον· και οτε ο λαος ειδε ταυτα, απεσυρθησαν και εσταθησαν μακροθεν.

19 Και ειπον προς τον Μωυσην, συ λαλησον προς ημας και θελομεν ακουσει και ας μη λαληση προς ημας ο Θεος, δια να μη αποθανωμεν.

20 Και ειπεν ο Μωυσης προς τον λαον, Μη φοβεισθε· διοτι ο Θεος ηλθε δια να σας δοκιμαση, και δια να ηναι ο φοβος αυτου εμπροσθεν σας δια να μη αμαρτανητε.

21 Και εσταθη ο λαος μακροθεν· ο δε Μωυσης επλησιασεν εις την ομιχλην οπου ητο ο Θεος.

22 Ειπε δε Κυριος προς τον Μωυσην, Ουτως ειπε προς τους υιους Ισραηλ· Σεις ειδετε οτι εκ του ουρανου ελαλησα με σας·

23 μη καμητε θεους μετ' εμου αργυρους· μηδε καμητε εις εαυτους θεους χρυσους·

24 θυσιαστηριον εκ γης καμε εις εμε· και θυσιαζε επ' αυτου τα ολοκαυτωματα σου και τας ειρηνικας προσφορας σου, τα προβατα σου και τους βοας σου· εν παντι τοπω οπου αναμνησω το ονομα μου, θελω ερχεσθαι προς σε και θελω σε ευλογει·

25 εαν δε εκ λιθων καμης θυσιαστηριον εις εμε, δεν θελεις οικοδομησει αυτο εκ πετρας πελεκητης· διοτι εαν περασης επανω αυτου το εργαλειον σου, θελεις μολυνει αυτο·

26 και μη αναβης δι' αναβαθμιδων επι το θυσιαστηριον μου, δια να μη αποκαλυφθη επ' αυτου η γυμνωσις σου.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 966

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

966. And it became blood as of one dead, signifies that these have all been falsified. This is evident from the signification of "blood," as being the Divine truth, and in the contrary sense Divine truth falsified (See n. 30, 328, 329, 476, 748); so here that all knowledges of truth from the Word have been falsified. Knowledges of truth from the Word are the truths of the sense of its letter, that is, the truths in the Word that are for the natural man, and these, too, are Divine truths. These wholly falsified are signified by the words, "the sea became blood as of one dead." The Divine truths of the sense of the letter of the Word are said to be falsified when they are perverted even to the destruction of interior Divine truth, that is, Divine truth in the heavens. In the heavens they then appear with man as the blood of one dead. It has been frequently shown above that those who separate faith from the goods of life falsify the Word; and it is of such that these things are said, as is evident from the second verse of this chapter.

(Continuation: The Fourth Commandment)

[2] The fourth commandment of the Decalogue is that parents must be honored.

This commandment was given because honor to parents represented and thus signified love to the Lord and love towards the church, for "father" in the heavenly sense, that is, the Heavenly Father, is the Lord; and "mother" in the heavenly sense, that is, the heavenly mother, is the church; "honor" signifies the good of love; and "length of days," which they will have, signifies the happiness of eternal life. So is this commandment understood in heaven, where no other father but the Lord is known, and no other mother but the kingdom of the Lord, which is also the church. For the Lord gives life from Himself, and through the church He gives nourishment. That in the heavenly sense no father in the world can be meant, and indeed, when man is in a heavenly idea, can be mentioned, the Lord teaches in Matthew:

Call no man your father on earth; for one is your Father who is in the heavens (Matthew 23:9).

That "Father" signifies the Lord as to the Divine good may be seen above (n. 32, 200, 254, 297).

That "mother" signifies the Lord's kingdom, the church, and the Divine truth, may be seen in the Arcana Coelestia 289, 2691, 2717, 3703, 5581, 8897.

That "length of days" signifies the happiness of eternal life (n. 8898); and that "honor" signifies the good of love (n. 8897, and above, n. 288, 345). All this makes clear that the third and fourth commandments involve arcana relating to the Lord, namely, the acknowledgment and confession of His Divine, and the worship of Him from the good of love.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.