Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Εξοδος πλήθους 15

Studie

   

1 Τοτε εψαλεν ο Μωυσης και οι υιοι Ισραηλ την ωδην ταυτην προς τον Κυριον, και ειπον λεγοντες, Ας ψαλλω προς τον Κυριον· διοτι εδοξασθη ενδοξως· τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν.

2 Ο Κυριος ειναι η δυναμις μου και το ασμα μου, και εσταθη η σωτηρια μου· αυτος ειναι Θεος μου και θελω δοξασει αυτον· Θεος του πατρος μου, και θελω υψωσει αυτον.

3 Ο Κυριος ειναι δυνατος πολεμιστης· Κυριος το ονομα αυτου.

4 Του Φαραω τας αμαξας και το στρατευμα αυτου ερριψεν εις την θαλασσαν· και εκλεκτοι πολεμαρχοι αυτου κατεποντισθησαν εν τη Ερυθρα θαλασση.

5 Αι αβυσσοι εσκεπασαν αυτους· ως πετρα κατεβυθισθησαν εις τα βαθη.

6 Η δεξια σου, Κυριε, εδοξασθη εις δυναμιν· η δεξια σου, Κυριε, συνετριψε τον εχθρον.

7 Και με το μεγεθος της υπεροχης σου εξωλοθρευσας τους υπεναντιους σου· εξαπεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην.

8 Και με την πνοην του θυμου σου τα υδατα επεσωρευθησαν ομου· τα κυματα εσταθησαν ως σωρος, αι αβυσσοι επηξαν εν τω μεσω της θαλασσης.

9 Ο εχθρος ειπε, Θελω καταδιωξει, θελω καταφθασει, θελω διαμοιρασθη τα λαφυρα· η ψυχη μου θελει χορτασθη επ' αυτους· θελω συρει την μαχαιραν μου, η χειρ μου θελει αφανισει αυτους.

10 Εφυσησας με τον ανεμον σου και η θαλασσα εσκεπασεν αυτους· κατεβυθισθησαν ως μολυβδος εις τα φοβερα υδατα.

11 Τις ομοιος σου Κυριε, μεταξυ των θεων; Τις ομοιος σου, ενδοξος εις αγιοτητα, θαυμαστος εις υμνους, ενεργων τεραστια;

12 Εξετεινας την δεξιαν σου, και η γη κατεπιεν αυτους.

13 Με το ελεος σου ωδηγησας τον λαον τουτον, τον οποιον ελυτρωσας· ωδηγησας αυτον με την δυναμιν σου προς την κατοικιαν της αγιοτητος σου.

14 Οι λαοι θελουσιν ακουσει και φριξει· πονοι θελουσι κατακυριευσει τους κατοικους της Παλαιστινης.

15 Τοτε θελουσιν εκπλαγη οι ηγεμονες Εδωμ· τρομος θελει καταλαβει τους αρχοντας του Μωαβ· παντες οι κατοικοι της Χανααν θελουσιν αναλυθη.

16 Φοβος και τρομος θελει επιπεσει επ' αυτους· απο του μεγεθους του βραχιονος σου θελουσιν απολιθωθη, εωσου περαση ο λαος σου, Κυριε, εωσου περαση ο λαος ουτος, τον οποιον απεκτησας.

17 Θελεις εισαγαγει αυτους και φυτευσει αυτους εις το ορος της κληρονομιας σου, τον τοπον, Κυριε, τον οποιον ητοιμασας δια κατοικιαν σου, το αγιαστηριον, Κυριε, το οποιον αι χειρες σου εστησαν.

18 Ο Κυριος θελει βασιλευει εις τους αιωνας των αιωνων.

19 Διοτι εισηλθον οι ιπποι του Φαραω εις την θαλασσαν μετα των αμαξων αυτου και μετα των ιππεων αυτου, και ο Κυριος εστρεψεν επ' αυτους τα υδατα της θαλασσης· οι δε υιοι Ισραηλ επερασαν δια ξηρας εν τω μεσω της θαλασσης.

20 Μαριαμ δε η προφητις, η αδελφη του Ααρων ελαβε το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και πασαι αι γυναικες εξηλθον κατοπιν αυτης μετα τυμπανων και χορων.

21 Και η Μαριαμ ανταπεκρινετο προς αυτους, λεγουσα, Ψαλλετε εις τον Κυριον· διοτι εδοξασθη ενδοξως· τον ιππον και τον αναβατην αυτου ερριψεν εις θαλασσαν.

22 Τοτε εσηκωσεν ο Μωυσης τους Ισραηλιτας απο της Ερυθρας θαλασσης, και εξηλθον εις την ερημον Σουρ· και περιεπατουν τρεις ημερας εν τη ερημω και δεν ευρισκον υδωρ.

23 Και εκειθεν ηλθον εις Μερραν· δεν ηδυναντο ομως να πιωσιν εκ των υδατων της Μερρας, διοτι ησαν πικρα· δια τουτο και επωνομασθη Μερρα.

24 Και εγογγυζεν ο λαος κατα του Μωυσεως, λεγων, Τι θελομεν πιει;

25 Ο δε Μωυσης εβοησε προς τον Κυριον· και εδειξεν εις αυτον ο Κυριος ξυλον, το οποιον οτε ερριψεν εις τα υδατα, τα υδατα εγλυκανθησαν. Εκει εδωκεν εις αυτους παραγγελιαν και διαταγμα, και εκει εδοκιμασεν αυτους·

26 και ειπεν, Εαν ακουσης επιμελως την φωνην Κυριου του Θεου σου και πραττης το αρεστον εις τους οφθαλμους αυτου και δωσης ακροασιν εις τας εντολας αυτου και φυλαξης παντα τα προσταγματα αυτου, δεν θελω φερει επι σε ουδεμιαν εκ των νοσων, τας οποιας εφερα κατα των Αιγυπτιων· διοτι εγω ειμαι ο Κυριος ο θεραπευων σε.

27 Επειτα ηλθον εις Αιλειμ, οπου ησαν δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα δενδρα φοινικων· και εκει εστρατοπεδευσαν πλησιον των υδατων.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 8314

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

8314. Then were the chiefs of Edom dismayed. That this signifies the like with those who are in a life of evil from the love of self, is evident from the signification of “the chiefs,” as being the principal ones, thus all and each (of which below); and from the representation of Edom, as being those who from the evil of the love of self readily learn falsities and reject truths, and in the sense abstracted from person, as being the evil of the love of self to which falsity is adjoined and from which truth is rejected, thus also those who are in a life of evil from this love, namely, from the love of self. As regards these “chiefs,” by them are signified the principal ones; in the sense abstracted from person, the principal things, thus all things and each; for when “the chiefs” are mentioned, general things are signified, under which are the rest, or the principal things; as for instance the “tertian captains” (n. 8150, 8276); and they are predicated of good, and in the opposite sense of evil; while by “princes” are also signified general things under which are the rest, or primary things (n. 1482, 2089, 5044), but these are predicated of truth.

[2] Be it known that in the Word there are words that belong to the class of spiritual things, and words that belong to the class of celestial things; that is, there are those which express such things as belong to truth or faith, and those which express such things as belong to good or love. There are also words which are predicated of both. He who knows these things can know from the first view or reading of the Word, especially in its original tongue, where in the internal sense it treats of such things as are of truth, or of such things as are of good. The case is so with the signification of “princes,” and of “chiefs;” “princes” signify primary things, and are predicated of the truths of faith; but “chiefs” signify principal things, and are predicated of the good of love. In the opposite sense, “princes” are predicated of the falsities of faith, and “chiefs” of the evils of love.

[3] From this it is that those who reigned in Edom were called “chiefs” (Genesis 36:15-21, 29-30, 40-43). The reason is that by “Edom” was signified the good of celestial love, and in the opposite sense the evil of the love of self; but with the sons of Ishmael, those who presided over the rest were not called “chiefs,” but “princes” (Genesis 25:16), because by “Ishmael” were signified those who are in truth (n. 3263, 3268, 4747). For this reason also those were called “princes” who presided in Israel (Numbers 7:2 (Numbers 7:2), 10, 18, 24, 30, 36, 42, 48, 54), for by Israel were represented those who are in the truth and good of faith. But those who presided over Judah were called “chiefs,” because by Judah were represented those who are in the good of love, as in Zechariah:

Let him be as a chief in Judah (9:7).

The chiefs of Judah shall say in their heart, I will confirm to me the inhabitants of Jerusalem in Jehovah Zebaoth their God; in that day I will make the chiefs of Judah like a furnace of fire in pieces of wood (12 :5, 6).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org