Bible

 

Δευτερονόμιο 26

Studie

   

1 Και οταν εισελθης εις την γην, την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε κληρονομιαν, και κατακληρονομησης αυτην και κατοικησης εν αυτη,

2 τοτε θελεις λαβει απο της απαρχης παντων των καρπων της γης, τους οποιους συναξης εκ της γης σου, την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε, και θελεις βαλει αυτην εις καλαθιον, και θελεις υπαγει εις τον τοπον, οντινα εκλεξη Κυριος ο Θεος σου δια να κατοικιση εκει το ονομα αυτου.

3 Και θελεις υπαγει προς τον ιερεα, τον οντα κατ' εκεινας τας ημερας, και θελεις ειπει προς αυτον, Αναγγελλω σημερον προς Κυριον τον Θεον σου, οτι εισηλθον εις την γην, την οποιαν ο Κυριος ωμοσε προς τους πατερας ημων να δωση εις ημας.

4 Και ο ιερευς θελει λαβει το καλαθιον εκ της χειρος σου, και θελει καταθεσει αυτο ενωπιον του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου σου.

5 Και θελεις λαλησει και ειπει ενωπιον Κυριου του Θεου σου, Συριος περιπλανωμενος ητο ο πατηρ μου, και κατεβη εις Αιγυπτον, και παροικησας εκει μετα ολιγων ανθρωπων κατεσταθη εκει εθνος μεγα, δυνατον και πολυαριθμον·

6 και οι Αιγυπτιοι εταλαιπωρησαν ημας και κατεθλιψαν ημας και επεβαλον εφ' ημας σκληραν δουλειαν·

7 και ανεβοησαμεν προς Κυριον τον Θεον των πατερων ημων, και εισηκουσεν ο Κυριος της φωνης ημων, και επεβλεψεν επι την θλιψιν ημων και επι τον μοχθον ημων και επι την καταδυναστευσιν ημων·

8 και εξηγαγεν ημας ο Κυριος εξ Αιγυπτου εν χειρι κραταια και εν βραχιονι εξηπλωμενω, και με τερατα μεγαλα και με σημεια και με θαυματα·

9 και εισηγαγεν ημας εις τον τοπον τουτον, και εδωκεν εις ημας την γην ταυτην, γην ρεουσαν γαλα και μελι·

10 και τωρα, ιδου, εφερα τας απαρχας των καρπων της γης, την οποιαν συ, Κυριε εδωκας εις εμε. Και θελεις καταθεσει αυτας ενωπιον Κυριου του Θεου σου, και θελεις προσκυνησει ενωπιον Κυριου του Θεου σου.

11 Και θελεις ευφρανθη εις παντα τα αγαθα, τα οποια Κυριος ο Θεος σου εδωκεν εις σε και εις τον οικον σου, συ και ο Λευιτης και ο ξενος ο εν μεσω σου.

12 Αφου τελειωσης να δεκατιζης παντα τα δεκατα των γεννηματων σου εις το τριτον ετος, το ετος της δεκατειας, και δωσης αυτα εις τον Λευιτην, εις τον ξενον, εις τον ορφανον και εις την χηραν, και φαγωσιν εντος των πυλων σου και χορτασθωσι,

13 τοτε θελεις ειπει ενωπιον Κυριου του Θεου σου, Εξεκαθαρισα εκ της οικιας μου τα αφιερωματα, και προσετι εδωκα αυτα εις τον Λευιτην και εις τον ξενον, εις τον ορφανον και εις την χηραν, κατα παντα τα προσταγματα σου, τα οποια προσεταξας εις εμε· δεν παρεβην τας εντολας σου ουδε ελησμονησα αυτας·

14 δεν εφαγον εξ αυτων εις το πενθος μου, ουτε ελαβον εκ τουτων δια ακαθαρτον χρησιν, ουτε εδωκα εξ αυτων δια νεκρον· υπηκουσα εις την φωνην Κυριου του Θεου μου, εκαμον κατα παντα οσα προσεταξας εις εμε·

15 επιβλεψον εκ του οικου σου του αγιου, εκ του ουρανου, και ευλογησον τον λαον σου τον Ισραηλ, και την γην την οποιαν εδωκας εις ημας, καθως ωμοσας προς τους πατερας ημων, γην ρεουσαν γαλα και μελι.

16 Σημερον προσεταξεν εις σε Κυριος ο Θεος σου να εκτελης τα διαταγματα ταυτα και τας κρισεις· δια τουτο θελεις φυλαττει και θελεις εκτελει αυτα εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου.

17 Εξελεξας τον Κυριον σημερον να ηναι Θεος σου, και να περιπατης εις τας οδους αυτου και να φυλαττης τα διαταγματα αυτου και τας εντολας αυτου και τας κρισεις αυτου, και να υπακουης εις την φωνην αυτου·

18 και ο Κυριος σοι ειπε σημερον να ησαι εις αυτον λαος εκλεκτος, καθως ελαλησε προς σε, και να φυλαττης πασας τας εντολας αυτου·

19 και να σε καταστηση υψηλον υπερανω παντων των εθνων τα οποια εκαμεν, εις καυχημα και εις ονομα και εις δοξαν· και να ησαι λαος αγιος εις Κυριον τον Θεον σου, καθως ελαλησε.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 867

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

867. For they are spotless before the throne of God, signifies that in the sight of angels they are without falsities from evil. This is evident from the signification of "being spotless," as meaning to be without falsities from evil (of which presently); also from the signification of "before the throne of God," as being in the sight of angels. That "the throne of God" means heaven where the angels are may be seen above n. 253. They appear spotless in the sight of the angels of heaven because they are led by the Lord, and the Lord continually provides that nothing false shall enter their will; falsity is admitted into the thought, but no further, and is cast out therefrom; and what is cast out from the thought does not defile the man. But what is taken therefrom by his will, that defiles; for that belongs to and comes to be of his love, thus of his life, and inheres in his deeds; and this cannot be removed except by an earnest and actual repentance of the life. For the will, and the love and life with it, and also the deeds, act as one, and are meant in the Word by the "heart;" and this is why those who are led by the Lord, or who follow Him, are "spotless."

[2] It is unavoidable that man should think what is false and what is evil, both because he is born into evils of every kind and because the doctrines of the church at this day are not doctrines of life but doctrines of faith only; and the doctrine of faith separated from the life does not teach the truths by which man's life can be reformed. But those who are in the Lord are kept in the spiritual affection of truth; and those who are in that affection may indeed receive falsities, although not with full consent, and only in such a manner and to such an extent as they agree with good and its truths. Therefore when those who are in the spiritual affection of truth imbibe falsities of any kind they easily reject them when they hear truths, either in this world or in the other. Such is the spiritual affection of truth. For this reason those who are in that affection are perfected in intelligence and wisdom to eternity; and they have also the faculty of understanding truths. But those who are not in that affection refuse both to understand and to listen to truths, and therefore have no faculty of understanding them. That this is so has been made plain to me from general experience in the spiritual world.

[3] Now as the angels of heaven have no perception of anything in man except his love, and his affections, desires, and delights therefrom, and thus his ends, on account of which he thinks in a certain way and in no other, so when they perceive within him the love of truth for the sake of the uses of life, which are ends, they see no falsities from evil; and if they chance to see falsities not from evil they know that these falsities do no harm, because there is no evil in them. Falsities from evil are real falsities, which are from hell; such falsities are in themselves evils because they are forms of evil.

[4] In respect to the term "spotless," it signifies what is entire and without blemish, but in the spiritual sense it signifies to be without falsities from evil. On this account it was among the things forbidden that any of the seed of Aaron who had any blemish should come near the altar or enter within the veil (Leviticus 21:17-23); it was also forbidden to make any sacrifice, as of oxen, calves, goats, or lambs, in which there was any blemish (Leviticus 22:19-25). In both of these passages the blemishes are enumerated, by all of which falsities and evils of various kinds are signified.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.