Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Δευτερονόμιο 2

Studie

   

1 Τοτε εστρεψαμεν και ωδοιπορησαμεν εν τη ερημω δια της οδου της Ερυθρας θαλασσης, καθως ελαλησε Κυριος προς εμε· και περιεφερομεθα περι το ορος Σηειρ ημερας πολλας.

2 Και ειπε Κυριος προς εμε λεγων,

3 Αρκει οσον περιηλθετε το ορος τουτο· στραφητε προς βορραν·

4 και προσταξον τον λαον λεγων, Θελετε περασει δια των οριων των αδελφων σας των υιων Ησαυ, οιτινες κατοικουσιν εν Σηειρ· και θελουσι σας φοβηθη· και προσεξατε πολυ·

5 μη πολεμησητε μετ' αυτων· επειδη δεν θελω δωσει εις εσας εκ της γης αυτων ουδε βημα ποδος· διοτι εις τον Ησαυ εδωκα το ορος Σηειρ κληρονομιαν·

6 θελετε αγοραζει παρ' αυτων τροφας δι' αργυριου, δια να τρωγητε· και υδωρ ετι θελετε αγοραζει παρ' αυτων δι' αργυριου, δια να πινητε·

7 διοτι Κυριος ο Θεος σου σε ευλογησεν εις παντα τα εργα των χειρων σου· γνωριζει την οδοιποριαν σου δια της μεγαλης ταυτης ερημου· τα τεσσαρακοντα ταυτα ετη Κυριος ο Θεος σου ητο μετα σου· δεν εστερηθης ουδενος.

8 Και αφου επερασαμεν δια των αδελφων ημων των υιων Ησαυ, των κατοικουντων εν Σηειρ, δια της οδου της πεδιαδος απο Ελαθ και απο Εσιων-γαβερ. Και εστρεψαμεν και διεβημεν δια της οδου της ερημου Μωαβ.

9 Και ειπε Κυριος προς εμε, Μη ενοχλησητε τους Μωαβιτας μηδε ελθητε εις μαχην μετ' αυτων· διοτι δεν θελω δωσει εις σε εκ της γης αυτων δια κληρονομιαν· επειδη εις τους υιους του Λωτ εδωκα την Αρ κληρονομιαν.

10 Προτερον δε κατωκουν εν αυτη οι Εμμαιοι, λαος μεγας και πολυαριθμος και υψηλος το αναστημα, καθως οι Ανακειμ·

11 οιτινες και αυτοι ελογιζοντο γιγαντες, ως οι Ανακειμ· αλλ' οι Μωαβιται ονομαζουσιν αυτους Εμμαιους.

12 Και εν Σηειρ κατωκουν οι Χορραιοι προτερον· αλλ' οι υιοι του Ησαυ εκληρονομησαν αυτους και εξωλοθρευσαν αυτους απ' εμπροσθεν αυτων, και κατωκησαν αντ' αυτων· καθως εκαμεν ο Ισραηλ εν τη γη της κληρονομιας αυτου, την οποιαν εδωκεν εις αυτους ο Κυριος.

13 Σηκωθητε λοιπον και διαβητε τον χειμαρρον Ζαρεδ· και διεβημεν τον χειμαρρον Ζαρεδ.

14 Και αι ημεραι, καθ' ας ωδοιπορησαμεν απο Καδης-βαρνη, εωσου διεβημεν τον χειμαρρον Ζαρεδ, ησαν τριακοντα οκτω ετη, εωσου εξελιπε πασα η γενεα των πολεμιστων ανδρων εκ μεσου του στρατοπεδου, καθως ωμοσεν ο Κυριος προς αυτους.

15 Ετι η χειρ του Κυριου ητο εναντιον αυτων, δια να εξολοθρευση αυτους εκ μεσου του στρατοπεδου, εωσου εξελιπον.

16 Και αφου παντες οι ανδρες οι πολεμισται εξελιπον, αποθνησκοντες εκ μεσου του λαου,

17 ελαλησε Κυριος προς εμε λεγων,

18 Συ θελεις διαπερασει σημερον την Αρ, το οριον του Μωαβ·

19 και θελεις πλησιασει κατεναντι των υιων Αμμων· μη ενοχλει αυτους μηδε πολεμησης μετ' αυτων· διοτι δεν θελω δωσει εις σε εκ της γης των υιων Αμμων κληρονομιαν· επειδη εις τους υιους Λωτ εδωκα αυτην κληρονομιαν.

20 Αυτη ομοιως ελογιζετο γη των γιγαντων· γιγαντες κατωκουν εκει προτερον· οι δε Αμμωνιται ονομαζουσιν αυτους Ζαμζουμμειμ·

21 λαος μεγας και πολυαριθμος και υψηλος το αναστημα, καθως οι Ανακειμ· αλλ' ο Κυριος εξωλοθρευσεν αυτους απ' εμπροσθεν αυτων, και αυτοι εκληρονομησαν αυτους και κατωκησαν αντ' αυτων·

22 καθως εκαμεν εις τους υιους Ησαυ τους κατοικουντας εν Σηειρ, οτε εξωλοθρευσε τους Χορραιους απ' εμπροσθεν αυτων, και εκληρονομησαν αυτους, και κατωκησαν αντ' αυτων εως της ημερας ταυτης.

23 Και τους Αυειμ, τους κατοικουντας κατα κωμας μεχρι Γαζης, οι Καφθορειμ, οι εξελθοντες απο Καφθορ, εξωλοθρευσαν αυτους, και κατωκησαν αντ' αυτων.

24 Σηκωθητε, αναχωρησατε και διαβητε τον ποταμον Αρνων· ιδου, παρεδωκα εις χειρας σου τον Σηων τον Αμορραιον, βασιλεα της Εσεβων, και την γην αυτου· αρχισον να κυριευης αυτην και πολεμησον μετ' αυτου·

25 σημερον θελω αρχισει να εμβαλλω τον τρομον σου και τον φοβον σου εις παντα τα εθνη τα υποκατω παντος του ουρανου· τα οποια, οταν ακουσωσι το ονομα σου, θελουσι τρομαξει και θελουσι πεσει εις αγωνιαν εξ αιτιας σου.

26 Και απεστειλα πρεσβεις απο της ερημου Κεδημωθ προς τον Σηων βασιλεα της Εσεβων με λογους ειρηνικους, λεγων,

27 Ας περασω δια της γης σου· κατ' ευθειαν δια της οδου θελω περασει δεν θελω κλινει δεξια η αριστερα·

28 θελεις πωλησει εις εμε τροφας δι' αργυριου δια να φαγω και δι' αργυριου θελεις δωσει εις εμε υδωρ δια να πιω· μονον θελω περασει με τους ποδας μου,

29 καθως εκαμον εις εμε οι υιοι του Ησαυ οι κατοικουντες εν Σηειρ, και οι Μωαβιται οι κατοικουντες εν Αρ, εωσου διαβω τον Ιορδανην προς την γην, την οποιαν Κυριος ο Θεος ημων διδει εις ημας.

30 Και δεν ηθελησεν ο Σηων βασιλευς της Εσεβων να περασωμεν δια της γης αυτου· επειδη Κυριος ο Θεος σου εσκληρυνε το πνευμα αυτου και απελιθωσε την καρδιαν αυτου, δια να παραδωση αυτον εις τας χειρας σου, καθως την ημεραν ταυτην.

31 Και ειπε Κυριος προς εμε, Ιδου, ηρχισα να παραδιδω τον Σηων και την γην αυτου εμπροσθεν σου· αρχισον να κυριευης δια να κληρονομησης την γην αυτου.

32 Τοτε εξηλθεν ο Σηων εις συναντησιν ημων, αυτος και πας ο λαος αυτου, δια μαχην εις Ιασσα.

33 Και Κυριος ο Θεος ημων παρεδωκεν αυτον ενωπιον ημων· και επαταξαμεν αυτον και τους υιους αυτου και παντα τον λαον αυτου.

34 Και εκυριευσαμεν πασας τας πολεις αυτου κατ' εκεινον τον καιρον, και εξωλοθρευσαμεν πασαν πολιν, ανδρας και γυναικας, και παιδια· δεν αφηκαμεν ουδενα υπολοιπον.

35 Μονον τα κτηνη ελεηλατησαμεν δι' εαυτους και τα λαφυρα των πολεων, τας οποιας εκυριευσαμεν.

36 Απο της Αροηρ, παρα το χειλος του ποταμου Αρνων, και της πολεως της παρα τον ποταμον και εως Γαλααδ, δεν εσταθη πολις ικανη να αντισταθη εις ημας· Κυριος ο Θεος ημων παρεδωκεν αυτας πασας εμπροσθεν ημων.

37 Μονον εις την γην των υιων Αμμων δεν επλησιασας ουδε εις τα παρακειμενα του ποταμου Ιαβοκ ουδε εις τας ορεινας πολεις ουδε εις αλλο οποιονδηποτε μερος, το οποιον απηγορευσεν εις ημας Κυριος ο Θεος ημων.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 1673

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

1673. 'And they smote the Rephaim in Ashteroth Karnaim, and the Zuzim in Ham, and the Emim in Shaveh Kiriathaim' means false persuasions or the hells of such persuasions which the Lord overcame. This is clear from the meaning of the Rephaim, the Zuzim, and the Emim, as those of a similar kind to the Nephilim mentioned in Genesis 6:4 - the Nephilim, as was shown more than adequately at that verse, meaning false persuasions or those people who because they were persuaded of their own superiority and pre-eminence regarded all things that were holy and true as worthless, and who plunged falsities into evil desires, see 581 - and from the following places quoted in that paragraph, Numbers 13:33; Deuteronomy 2:10; Isaiah 14:9; 26:14, 19; Psalms 88:10. Here it is the different kinds of false persuasions that are meant by these three, and also by 'the Horites in Mount Seir', for there are many kinds of false persuasions, each kind varying not only according to the falsities but also according to the evil desires to which those falsities are allied or into which they are plunged, or from which they stem and are produced. The nature of such false persuasions cannot possibly become clear to anyone who knows scarcely anything more about false persuasion or evil desire than that such things exist; but in the next life they are arranged quite distinctly and separately into their own genera and their own species.

[2] Among those who lived before the Flood, especially among those called the Nephilim, most dreadful false persuasions existed. The Nephilim were such that in the next life by their persuasions they deprive other spirits they encounter of their whole ability to think. As a result it seems to those spirits as though they are scarcely alive, let alone capable of thinking anything true. For in the next life, as has been shown, there is a communication of the thoughts of all; and therefore when persuasiveness such as this flows in, it inevitably kills so to speak all power to think that the others have. Such were the unspeakably horrible nations against whom the Lord fought in earliest childhood and whom He overcame. And unless the Lord by His Coming into the world had overcome them, nobody at all would be alive today on this planet, for everyone is governed by the Lord through spirits. Today those same people, on account of their delusions, are hemmed in all round by what looks like a misty rock, out of which they are constantly endeavouring to rise up, though to no avail - see 1265-1272, and in many places before that. They and their like are also the people meant by Isaiah,

The dead will not live, the Rephaim will not rise. To the end that You have visited and destroyed them, and wiped out all remembrance of them. Isaiah 26:14.

[3] And in David,

Will you work a wonder for the dead? Will the Rephaim rise up and confess You? Psalms 88:10.

'The dead' here is not used to mean the dead but the condemned. At the present day too, especially from the Christian world, there are people who in a similar way have persuasions, but not of so dreadful a nature as those possessed by people before the Flood. False persuasions which occupy both the will and the understanding parts of man's mind - as did the persuasions of those before the Flood, and of those meant by the Rephaim, Zuzim, and Emim - are of one kind. But false persuasions that occupy only the understanding part, having their origin in false assumptions confirmed within oneself, are of another kind. The latter kind are not so powerful as the former, nor so deadly, but they nevertheless cause much annoyance to the other spirits in the next life, partially taking away from them their capacity to think. Spirits such as these arouse in man outright confirmations of falsity, so that a person inevitably sees falsity as truth, and evil as good. It is their sphere which is of such a nature. As soon as any truth is called forth by angels those spirits smother and extinguish it.

[4] A person can discover whether such spirits govern him by merely considering whether he thinks the truths of the Word to be falsities and confirms himself in this so that he is not able to see otherwise. He can in that case be quite sure that such spirits reside with him and have dominion. It is similar with those who persuade themselves that all private gain is the common good, and who imagine that nothing contributes to the common good if it is not to their own private gain. Evil spirits residing with such a person supply so many confirmations that he does not see otherwise. Such people as regard all private gain as the common good, or who disguise it with the appearance of its being the common good, in the next life act in much the same way with regard to the common good there. That this is the nature of the influx of the spirits residing with man I have been given to know to the life from uninterrupted experience.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org