Bible

 

Δευτερονόμιο 16

Studie

   

1 Φυλαττε τον μηνα Αβιβ και καμνε το πασχα εις Κυριον τον Θεον σου· επειδη εις τον μηνα Αβιβ σε εξηγαγε Κυριος ο Θεος σου εξ Αιγυπτου δια νυκτος.

2 Θελεις λοιπον θυσιαζει το πασχα εις Κυριον τον Θεον σου, προβατον και βουν, εν τω τοπω οντινα εκλεξη ο Κυριος δια να κατοικιση εκει το ονομα αυτου.

3 Δεν θελεις τρωγει με αυτο ενζυμα· επτα ημερας θελεις τρωγει αζυμα με αυτο, αρτον θλιψεως, διοτι μετα σπουδης εξηλθες εκ γης Αιγυπτου· δια να ενθυμησαι την ημεραν της εξοδου σου εκ γης Αιγυπτου, πασας τας ημερας της ζωης σου.

4 Και δεν θελει φανη προζυμιον εις σε, κατα παντα τα ορια σου, επτα ημερας· και απο του κρεατος, το οποιον εθυσιασας την πρωτην ημεραν προς το εσπερας, δεν θελει μεινει ουδεν εως πρωι.

5 Δεν δυνασαι να θυσιασης το πασχα εν ουδεμια των πολεων σου, τας οποιας Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε·

6 αλλ' εν τω τοπω, οντινα εκλεξη Κυριος ο Θεος σου δια να κατοικιση εκει το ονομα αυτου, θελεις θυσιαζει το πασχα την εσπεραν, προς την δυσιν του ηλιου, εν τω καιρω καθ' ον εξηλθες εξ Αιγυπτου.

7 Και θελεις εψησει αυτο και φαγει εν τω τοπω οντινα εκλεξη Κυριος ο Θεος σου· και το πρωι θελεις επιστρεφει και υπαγει εις τας κατοικιας σου.

8 Εξ ημερας θελεις τρωγει αζυμα· και την ημεραν την εβδομην θελει εισθαι συναξις επισημος εις Κυριον τον Θεον σου· δεν θελεις καμει εργασιαν.

9 Επτα εβδομαδας θελεις αριθμησει εις σεαυτον· αρχισον να αριθμης τας επτα εβδομαδας, αφου αρχισης να βαλης το δρεπανον εις τα σπαρτα.

10 Και θελεις καμει την εορτην των εβδομαδων εις Κυριον τον Θεον σου, μετα της ανηκουσης αυτοπροαιρετου προσφορας της χειρος σου, την οποιαν προσφερης, οπως σε ευλογησε Κυριος ο Θεος σου.

11 Και θελεις ευφρανθη ενωπιον Κυριου του Θεου σου, συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου και ο δουλος σου και η δουλη σου και ο Λευιτης ο εντος των πυλων σου και ο ξενος και ο ορφανος και η χηρα, οιτινες ειναι εν μεσω σου, εν τω τοπω οντινα εκλεξη Κυριος ο Θεος σου, δια να κατοικιση εκει το ονομα αυτου.

12 Και θελεις ενθυμεισθαι οτι δουλος εσταθης εν Αιγυπτω· και θελεις φυλαττει και εκτελει ταυτα τα διαταγματα.

13 Θελεις καμνει την εορτην της σκηνοπηγιας επτα ημερας, αφου συναξης τον σιτον σου και τον οινον σου·

14 και θελεις ευφρανθη εν τη εορτη σου, συ και ο υιος σου και η θυγατηρ σου και ο δουλος σου και η δουλη σου και ο Λευιτης και ο ξενος και ο ορφανος και η χηρα, οιτινες ειναι εντος των πυλων σου.

15 Επτα ημερας θελεις εορταζει εις Κυριον τον Θεον σου, εν τω τοπω οντινα εκλεξη ο Κυριος· διοτι Κυριος ο Θεος σου θελει σε ευλογει εις παντα τα γεννηματα σου και εις παντα τα εργα των χειρων σου· και θελεις εξαπαντος ευφρανθη.

16 Τρις του ενιαυτου θελει εμφανιζεσθαι παν αρσενικον σου ενωπιον Κυριου του Θεου σου, εν τω τοπω οντινα εκλεξη· εν τη εορτη των αζυμων, και εν τη εορτη των εβδομαδων, και εν τη εορτη της σκηνοπηγιας· και δεν θελουσιν εμφανιζεσθαι ενωπιον του Κυριου κενοι.

17 Εκαστος θελει διδει κατα την δυναμιν αυτου, κατα την ευλογιαν Κυριου του Θεου σου, την οποιαν σοι εδωκε.

18 Κριτας και αρχοντας θελεις καταστησει εις σεαυτον κατα πασας τας πολεις σου, τας οποιας Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε κατα τας φυλας σου· και θελουσι κρινει τον λαον εν κρισει δικαια.

19 Δεν θελεις διαστρεψει κρισιν· δεν θελεις αποβλεπει εις προσωπον ουδε θελεις λαμβανει δωρον· διοτι το δωρον τυφλονει τους οφθαλμους των σοφων και διαφθειρει τους λογους των δικαιων.

20 Το δικαιον, το δικαιον θελεις ακολουθει· δια να ζησης και να κληρονομησης την γην, την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε.

21 Δεν θελεις φυτευσει εις σεαυτον αλσος οποιωνδηποτε δενδρων πλησιον του θυσιαστηριου Κυριου του Θεου σου, το οποιον θελεις καμει εις σεαυτον·

22 ουδε θελεις στησει εις σεαυτον αγαλμα· τα οποια μισει Κυριος ο Θεος σου.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 6716

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

6716. 'A man from the house of Levi went' means truth which has its origin in good. This is clear from the meaning of 'a man as truth, dealt with in 3134; from the meaning of being 'from the house' as the origin; and from the representation of 'Levi' as good. In the highest sense 'Levi' represents Divine Love, dealt with in 3875, and in the internal sense spiritual love, 3875, 4497, 4502, 4503; and since he represents love, he represents good, because all good comes from love. As regards truth which has its origin in good, meant here by 'a man from the house of Levi', it should be recognized that the verses which follow deal in the highest sense with the Lord, with the way in which His Human became the law of God, that is, real Truth. It is well known that the Lord was born like anyone else and that when He was a young child he learned to talk like any other young child, after which He grew in knowledge, and also in intelligence and wisdom.

[2] From this it is evident that His Human was not Divine when He was born but that He made it Divine by His own power. He made it Divine by His own power because He had been conceived from Jehovah, as a result of which the inmost core of His life was Jehovah Himself. For the inmost core of anyone's life, called the soul, is derived from the father, whereas that which clothes what is inmost, called the body, is derived from the mother. The inmost core of life derived from the father is constantly flowing into and having an effect on the external derived from the mother, endeavouring even in the womb to make it similar to itself. This may be recognized in the fact that children are born with their father's disposition, and sometimes grandchildren and great grandchildren with their grandfather's and great grandfather's disposition. The reason for this is that the soul, which is derived from the father, constantly wishes to make the external derived from the mother similar to itself and an image of itself.

[3] Seeing that this is what goes on with man, one may recognize that it was what went on especially with the Lord. The inmost part of Him was the Divine Itself because it was Jehovah Himself, for He was Jehovah's only-begotten Son. And since that inmost part was the Divine Itself, how, more so than with any man, could the Divine fail to make the external derived from the mother an image of itself, that is, similar to itself, so that the Human - the external, derived from the mother - would be made Divine? This He accomplished by His own power because the Divine, which was the Inmost by which He had an effect on His Human, was His in the same way as a person's soul, which is the inmost part of him, belongs to that person. And because the progress which the Lord made conformed to Divine order, He made His Human, while He was in the world, to be Divine Truth; but after that, when He was fully glorified, He made it to be Divine Good, and so one with Jehovah.

[4] How this was accomplished is what is described in the highest sense of the present chapter. But since the contents of the highest sense, which all have to do with the Lord, surpass human understanding, let what follows be an explanation of the things contained in the internal sense of the chapter. These have to do with the beginnings and the succeeding states of God's truth with a member of the Church, that is, with a person who is being regenerated, 6713, 6714. The reason why these are the things contained in the internal sense is that human regeneration is an image of the glorification of the Lord's Human, see 3138, 3212, 3245, 3246, 3296, 3490, 4402, 5688.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.