Bible

 

Ντάνιελ 11

Studie

   

1 Και εγω εν τω πρωτω ετει Δαρειου του Μηδου ισταμην δια να κραταιωσω και να ενδυναμωσω αυτον.

2 Και τωρα θελω σοι αναγγειλει την αληθειαν. Ιδου, οτι τρεις βασιλεις θελουσιν εγερθη εν τη Περσια· και ο τεταρτος θελει εισθαι πολυ πλουσιωτερος παρα παντας· και αφου κραταιωθη εν τω πλουτω αυτου, θελει διεγειρει το παν εναντιον του βασιλειου της Ελλαδος.

3 Και θελει σηκωθη βασιλευς δυνατος και θελει εξουσιαζει εν δυναμει μεγαλη και καμει κατα την θελησιν αυτου.

4 Και καθως σταθη, θελει συντριφθη η βασιλεια αυτου και θελει διαιρεθη εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου· πλην ουχι εις τους απογονους αυτου, ουδε κατα την εξουσιαν αυτου, με την οποιαν εξουσιασε· διοτι η βασιλεια αυτου θελει εκριζωθη και διαμερισθη εις αλλους, εκτος τουτων.

5 Και ο βασιλευς του νοτου θελει ισχυσει, και εις εκ των αρχοντων αυτου· και θελει ισχυσει υπερ αυτον και θελει εξουσιασει· η εξουσια αυτου θελει εισθαι εξουσια μεγαλη.

6 Και μετα ετη θελουσι συζευχθη· και η θυγατηρ του βασιλεως του νοτου θελει ελθει προς τον βασιλεα του βορρα, δια να καμη συμφιλιωσιν· πλην αυτη δεν θελει αναχαιτισει την δυναμιν του βραχιονος ουδε το σπερμα αυτου θελει σταθη· αλλα θελει παραδοθη αυτη και οι φεροντες αυτην και το γεννηθεν εξ αυτης και ο ενισχυων αυτην εν καιροις.

7 Εκ του βλαστου ομως των ριζων αυτης θελει σηκωθη τις αντ' αυτου, και ελθων μετα δυναμεως θελει εισελθει εις τα οχυρωματα του βασιλεως του βορρα και θελει ενεργησει εναντιον αυτων και υπερισχυσει·

8 και προσετι θελει φερει αιχμαλωτους εις την Αιγυπτον τους θεους αυτων, μετα των χωνευτων αυτων, μετα των πολυτιμων σκευων αυτων, των αργυρων και των χρυσων· και αυτος θελει σταθη ετη τινα υπερ τον βασιλεα του βορρα.

9 Εκεινος δε θελει εισελθει εις το βασιλειον του βασιλεως του νοτου, πλην θελει επιστρεψει εις την γην αυτου.

10 Οι δε υιοι αυτου θελουσιν εγερθη εις πολεμον και συναξει πληθος δυναμεων πολλων· και εις εξ αυτων θελει ελθει εν ορμη και πλημμυρησει και διαβη· και θελει επανελθει και εγερθη εις μαχην εως του οχυρωματος αυτου.

11 Και ο βασιλευς του νοτου θελει εξαγριωθη και θελει εξελθει και πολεμησει μετ' αυτου, μετα του βασιλεως του βορρα· οστις θελει παραταξει πληθος πολυ· το πληθος ομως θελει παραδοθη εις την χειρα αυτου.

12 Και αφου παταξη το πληθος, η καρδια αυτου θελει υψωθη· και θελει καταβαλει μυριαδας, πλην δεν θελει κραταιωθη.

13 Και ο βασιλευς του βορρα θελει επιστρεψει και θελει παραταξει πληθος περισσοτερον παρα το πρωτον, και θελει ελθει εν ορμη εν τω τελει των ωρισμενων ετων μετα δυναμεως μεγαλης και μετα πλουτου πολλου.

14 Και εν τοις καιροις εκεινοις πολλοι θελουσι σηκωθη εναντιον του βασιλεως του νοτου· και οι λυμεωνες εκ του λαου σου θελουσιν επαρθη δια να εκπληρωσωσιν ορασιν· πλην θελουσι πεσει.

15 Και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει και υψωσει προχωμα και κυριευσει τας οχυρας πολεις· και οι βραχιονες του νοτου δεν θελουσιν αντισταθη ουδε το πληθος των εκλεκτων αυτου, και δεν θελει εισθαι δυναμις προς αντιστασιν.

16 Και ο ερχομενος εναντιον αυτου θελει καμει κατα την θελησιν αυτου και δεν θελει εισθαι ο ανθισταμενος εις αυτον· και θελει σταθη εν τη γη της δοξης, ητις θελει αναλωθη υπο των χειρων αυτου.

17 Και θελει στηριξει το προσωπον αυτου εις το να εισελθη μετα της δυναμεως παντος του βασιλειου αυτου, και ευθυτης θελει εισθαι μετ' αυτου· και θελει ενεργησει· και θελει δωσει εις αυτον θυγατερα γυναικων, διαφθειρων αυτην· πλην αυτη δεν θελει σταθη ουδε θελει εισθαι υπερ αυτου.

18 Επειτα θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τας νησους και θελει κυριευσει πολλας· αλλ' ηγεμων τις θελει παυσει το εξ αυτου ονειδος· εκτος τουτου θελει επιστρεψει το ονειδος αυτου επ' αυτον.

19 Τοτε θελει στρεψει το προσωπον αυτου προς τα οχυρωματα της γης αυτου· πλην θελει προσκοψει και πεσει και δεν θελει ευρεθη.

20 Και αντ' αυτου θελει σηκωθη τυραννος, οστις θελει καμει να παρελθη η δοξα του βασιλειου· πλην εν ολιγαις ημεραις θελει αφανισθη και ουχι εν οργη ουδε εν μαχη.

21 Και αντ' αυτου θελει σηκωθη εξουθενημενος τις, εις τον οποιον δεν θελουσι δωσει τιμην βασιλικην· αλλα θελει ελθει ειρηνικως και κυριευσει το βασιλειον εν κολακειαις.

22 Και οι βραχιονες του κατακλυζοντος θελουσι κατακλυσθη εμπροσθεν αυτου και θελουσι συντριφθη, και αυτος ετι ο αρχων της διαθηκης.

23 Και μετα την συμμαχιαν την μετ' αυτου θελει φερεσθαι δολιως· διοτι θελει αναβη και υπερισχυσει μετα ολιγον λαου.

24 Θελει ελθει μαλιστα ειρηνικως επι τους παχυτερους τοπους της επαρχιας, και θελει καμει ο, τι δεν εκαμον οι πατερες αυτου ουδε οι πατερες των πατερων αυτου· θελει διαμοιρασει μεταξυ αυτων διαρπαγμα και λαφυρα και πλουτη, και θελει μηχανευθη τας μηχανας αυτου κατα των οχυρωματων και τουτο μεχρι καιρου.

25 Και θελει διεγειρει την δυναμιν αυτου και την καρδιαν αυτου εναντιον του βασιλεως του νοτου μετα δυναμεως μεγαλης· και ο βασιλευς του νοτου θελει εγερθη εις πολεμον μετα δυναμεως μεγαλης και ισχυρας σφοδρα· πλην δεν θελει δυνηθη να σταθη, διοτι θελουσι μηχανευθη μηχανας κατ' αυτου.

26 Και οι τρωγοντες τα εδεσματα αυτου θελουσι συντριψει αυτον, και το στρατευμα αυτου θελει πλημμυρησει, και πολλοι θελουσι πεσει πεφονευμενοι.

27 Αι δε καρδιαι αμφοτερων τουτων των βασιλεων θελουσιν εισθαι εν τη πονηρια και θελουσι λαλει ψευδη εν τη αυτη τραπεζη· αλλα τουτο δεν θελει ευδοκιμησει, επειδη ετι το τελος θελει εισθαι εν τω ωρισμενω καιρω.

28 Τοτε θελει επιστρεψει εις την γην αυτου μετα μεγαλου πλουτου· και η καρδια αυτου θελει εισθαι εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και θελει επιστρεψει εις την γην αυτου.

29 Εν τω ωρισμενω καιρω θελει επιστρεψει και ελθει προς τον νοτον· πλην η εσχατη φορα δεν θελει εισθαι ως η πρωτη,

30 διοτι τα πλοια των Κηττιαιων θελουσιν ελθει εναντιον αυτου, και θελει ταπεινωθη και επιστρεψει και θυμωθη εναντιον της διαθηκης της αγιας· και θελει ενεργησει και επιστρεψει και θελει συνεννοηθη μετα των εγκαταλιποντων την διαθηκην την αγιαν.

31 Και βραχιονες θελουσιν εγερθη εξ αυτου, και θελουσι βεβηλωσει το αγιαστηριον της δυναμεως και αφαιρεσει την παντοτεινην θυσιαν και στησει το βδελυγμα της ερημωσεως.

32 Και τους ανομουντας εις την διαθηκην θελει διαφθειρει εν κολακειαις· ο λαος ομως, οστις γνωριζει τον Θεον αυτου, θελει ισχυσει και κατορθωσει.

33 Και οι συνετοι του λαου θελουσι διδαξει πολλους· πλην θελουσι πεσει δια ρομφαιας και δια φλογος, δι' αιχμαλωσιας και δια λαφυραγωγιας, πολλων ημερων.

34 Και οταν πεσωσι, θελουσι βοηθηθη μικραν βοηθειαν· πολλοι ομως θελουσι προστεθη εις αυτους εν κολακειαις.

35 Και εκ των συνετων θελουσι πεσει, δια να δοκιμασθωσι και να καθαρισθωσι και να λευκανθωσιν, εως του εσχατου καιρου· διοτι και τουτο θελει γεινει εν τω ωρισμενω καιρω.

36 Και ο βασιλευς θελει καμει κατα την θελησιν αυτου, και θελει υψωθη και μεγαλυνθη υπερανω παντος Θεου, και θελει μεγαλορρημονησει κατα του Θεου των θεων, και θελει ευημερει, εωσου συντελεσθη η οργη· διοτι το ωρισμενον θελει γεινει.

37 Και δεν θελει φροντιζει περι των θεων των πατερων αυτου ουδε περι επιθυμιας γυναικων ουδε θελει φροντιζει περι ουδενος θεου, διοτι θελει μεγαλυνθη υπερανω παντων.

38 Τον δε θεον Μαουζειμ θελει δοξασει επι του τοπου αυτου· και θεον, τον οποιον οι πατερες αυτου δεν εγνωρισαν, θελει τιμησει με χρυσον και αργυρον και με πολυτιμους λιθους και με πραγματα επιθυμητα.

39 Ουτω θελει καμει εις τα οχυρωματα Μαουζειμ μετα θεου αλλοτριου· οσοι γνωρισωσιν αυτον, εις αυτους θελει πληθυνει δοξαν και θελει καμει αυτους να εξουσιασωσιν επι πολλων, και την γην θελει διαμοιρασει με τιμην.

40 Και εν τω εσχατω καιρω ο βασιλευς του νοτου θελει συγκερατισθη μετ' αυτου· και ο βασιλευς του βορρα θελει ελθει εναντιον αυτου ως ανεμοστροβιλος, μετα αμαξων και μετα ιππεων και μετα πολλων πλοιων· και θελει ελθει εις τους τοπους και θελει πλημμυρησει και διαβη·

41 θελει εισελθει ετι εις την γην της δοξης και πολλοι τοποι θελουσι καταστραφη· ουτοι ομως θελουσι διασωθη εκ της χειρος αυτου, ο Εδωμ και ο Μωαβ και οι πρωτοι των υιων Αμμων.

42 Και θελει εκτεινει την χειρα αυτου επι τους τοπους· και η γη της Αιγυπτου δεν θελει εκφυγει.

43 Και θελει κυριευσει τους θησαυρους του χρυσιου και του αργυριου και παντα τα επιθυμητα της Αιγυπτου· και οι Λιβυες και οι Αιθιοπες θελουσιν εισθαι κατοπιν των βηματων αυτου.

44 Πλην αγγελιαι εκ της ανατολης και εκ του βορρα θελουσι ταραξει αυτον· δια τουτο θελει εκβη μετα θυμου μεγαλου, δια να αφανιση και να εξολοθρευση πολλους.

45 Και θελει στησει τας σκηνας της βασιλικης αυτου κατοικησεως μεταξυ των θαλασσων επι του ενδοξου ορους της αγιοτητος· πλην θελει ελθει εις το τελος αυτου και δεν θελει υπαρχει ο βοηθων αυτον.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 9011

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

9011. 'I will appoint for you a place to which he may flee' means a state of blamelessness and so of freedom from punishment. This is clear from the meaning of 'a place' as a state, dealt with in 2625, 2837, 3356, 3387, 3404, 4321, 4882, 5605, 7381; and from the meaning of refuge, or a place to which one who killed another without premeditation or by chance might flee, as a state of blamelessness and so of freedom from punishment. For those who struck another by chance, that is, not from set purpose, thus not because of any previous contemplation of the deed or of an evil desire in the will, were not at all culpable. Therefore when they came to the place of refuge they were freed from punishment. By them were represented those who injure, but not from set purpose, someone's truths and forms of the good of faith and as a result wipe out his spiritual life; for their state is one of blamelessness and freedom from punishment. This is true of those who have thorough trust in their religion, which however is full of falsity, and who use what it teaches to reason against the truth and good of faith, and to do this convincingly, as conscientious and consequently zealous heretics are sometimes accustomed to do.

[2] The fact that they were represented [by those] who fled to places of refuge is clear in Moses,

You shall select suitable cities, which are to be cities of refuge for yourselves, so that one who strikes and kills a soul accidentally may flee there. If without premeditation, without enmity, he pushes him; or throws at him some implement without forethought; or [strikes him] with any stone from which he may die, while not seeing him, so that he causes it to fall onto him and he dies, though he was not his enemy and did not seek to harm him ... Numbers 35:11-12, 22-23.

And in the same author,

This is the case 1 with one who kills, who shall flee there so that he may live, when he has struck his companion unwittingly, when he did not hate him previously 2 - as when he goes with his companion into a forest to cut down timber, but when his hand with the axe in it is swung to cut down wood, the iron flies off the handle and hits his companion so that he dies, 3 he shall flee to one of these cities so that he may live. Deuteronomy 19:4-5.

[3] This describes the state of one blameless and freed from punishment, who through the falsities of faith which he had believed to be truths, or through factual knowledge based on the illusions of the senses, has injured someone, and so has done harm to his internal or spiritual life. To convey this meaning such an accident or chance is described by an implement of some kind, and by a stone which he causes to fall onto his companion so that he dies, and also by the axe or iron coming off its handle, while both were cutting down timber in the forest. The reason why such details are used to describe the matter is that 'an implement' means some known fact, and 'a stone' a truth of faith or in the contrary sense a falsity; and in like manner 'the iron of an axe' and 'cutting down timber' means to argue about what is good, using what one's religion teaches.

[4] Anyone may see that but for some hidden reason a killing that occurred accidentally would not have been described by the iron of an axe coming off its handle in a forest, for such an accident happens rarely, scarcely once in many years. But that accident has been described in such a way for the sake of the internal sense, which describes the harm done to a soul by another through the falsities of faith which, because his religion teaches them, he has believed to be truths. For anyone who causes harm through falsities which he believes to be truths does not do harm from set purpose or in spite of knowing better, because he acts in accord with his religious faith and therefore out of zeal. So that these things might be meant in the internal sense they are described, as has been stated, by those who kill companions accidentally, and by 'a stone', by 'cutting down wood in a forest', and by 'the iron of the axe coming off its handle onto a companion during the process'. For 'a stone' is a truth of faith in the natural man, and in the contrary sense a falsity, see 643, 1298, 3720, 6426, 8609, 8941, and so is 'iron', 425, 426. 'The iron of the axe coming away from its handle' is truth separated from good, good being meant by 'handle' or 'wood', 643, 2812, 3720, 8354; 'cutting down wood' means placing merit in works, 1110, 4943, 8740; but 'cutting down timber in a forest' means discussing these and like matters, and also calling them into question; for 'a forest' means a religious system.

[5] Like matters are meant by 'cutting down timber in a forest with axes' in Jeremiah,

The mercenaries will go with strength, and they will come to her with axes, like those who cut down timber. They will cut down her forest, said Jehovah. Jeremiah 46:22-23.

Here 'cutting down timber in a forest' stands for acting in accord with false religious practices and destroying such things as constitute the Church. For the Church is called 'a forest', 'a garden', and 'a paradise'; it is called 'a forest' by virtue of its knowledge, 'a garden' by virtue of its intelligence, and 'a paradise' by virtue of its wisdom, 3220, 'trees' being perceptions of goodness and truth, and also cognitions or knowledge of them, 103, 2163, 2722, 2972, 4552, 7690, 7692. And since 'a forest' means the Church in respect of its knowledge, thus of its external aspects, it also means religious practices.

[6] The Church in respect of its knowledge or external aspects is also meant by 'a forest', or 'a wood', in David,

The field will be exultant and everything in it; then all the trees of the wood will sing. Psalms 96:12.

In the same author,

Behold, we heard of Him in Ephrathah; we found Him in the fields of the wood. Psalms 132:6.

These words refer to the Lord. In Isaiah,

The light of Israel will be a fire, and his Holy (One a flame. It will burn the glory of his forest, and his Carmel; it will consume from the soul even to the flesh. As a consequence the remaining trees of the wood will be [so small] a number that a child may write them down. He will cut down the entangled boughs of the forest with an axe, 4 and Lebanon will fall by a majestic one. Isaiah 10:17-20, 34.

'The forest' stands for the Church in respect of its cognitions of truth, and 'Carmel' for the Church in respect of its cognitions of good, in the same way as 'Lebanon' and 'Hermon' do. 'The trees of the wood' stands, as above, for cognitions, and 'being a number that a child may write down' stands for the fewness of them, 'entangled boughs of the forest' standing for factual knowledge, 2831.

[7] In the same prophet,

You said, By the multitude of my chariots I will go up [to] the height of the mountains, the sides of Lebanon, where I will cut down the tallness of its cedars, the choice of its fir trees, After that I will come to its remotest height, 5 the forest of its Carmel. Isaiah 37:24.

In Jeremiah,

I will visit on you according to the fruit of your works, and I will kindle a fire in its forest. Jeremiah 21:14.

In Ezekiel,

Prophesy against the forest of the field towards the south, and say to the forest of the south, Behold, I will kindle in you a fire, and it will devour every tree. Ezekiel 20:46-47.

In Micah,

Guide 6 Your people with Your staff, the flock of Your inheritance inhabiting alone a forest in the midst of Carmel. Micah 7:14.

Does anyone fail to see that in these places a forest is not meant by 'a forest', nor Lebanon and Carmel, which were forests, by 'Lebanon' and 'Carmel', but that some aspect of the Church is meant? What aspect of the Church it is however has lain hidden up to now because the internal sense has lain hidden. But how astonishing that in a world so learned as Europe - more learned than all the other continents - where the Word exists, in every detail of which the internal sense is present, there is no awareness of that sense! Yet it was known to the ancients in Chaldea, Assyria, Egypt, and Arabia, and from them in Greece, in whose books, symbols, and hieroglyphics such matters are still met with. The reason why awareness of that matter has perished is lack of belief that what is spiritual has any real existence.

Poznámky pod čarou:

1. literally, word or matter

2. literally, when he was not a hater of him yesterday and three days ago

3. literally, the iron is struck off the wood and finds his companion so that he dies

4. literally, iron

5. literally, the height of its end

6. literally, Feed or Pasture

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.