¹ και εμβας εις το πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολιν

² και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινης βεβλημενον και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου

³ και ιδου τινες των γραμματεων ειπον εν εαυτοις ουτος βλασφημει

⁴ και ιδων ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι υμεις ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμων

⁵ τι γαρ εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειραι και περιπατει

⁶ ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω εγερθεις αρον σου την κλινην και υπαγε εις τον οικον σου

⁷ και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου

⁸ ιδοντες δε οι οχλοι εθαυμασαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις

⁹ και παραγων ο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον ματθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω

¹⁰ και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου

¹¹ και ιδοντες οι φαρισαιοι ειπον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων

¹² ο δε ιησους ακουσας ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες

¹³ πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν

¹⁴ τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν

¹⁵ και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν

¹⁶ ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γινεται

¹⁷ ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μηγε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολουνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτεροι συντηρουνται

¹⁸ ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων εις ελθων προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται

¹⁹ και εγερθεις ο ιησους ηκολουθησεν αυτω και οι μαθηται αυτου

²⁰ και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου

²¹ ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι

²² ο δε ιησους επιστραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης

²³ και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τους αυλητας και τον οχλον θορυβουμενον

²⁴ λεγει αυτοις αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου

²⁵ οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον

²⁶ και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην την γην εκεινην

²⁷ και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω δυο τυφλοι κραζοντες και λεγοντες ελεησον ημας υιε δαυιδ

²⁸ ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε

²⁹ τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν

³⁰ και ανεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμησατο αυτοις ο ιησους λεγων ορατε μηδεις γινωσκετω

³¹ οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη

³² αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον κωφον δαιμονιζομενον

³³ και εκβληθεντος του δαιμονιου ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι λεγοντες ουδεποτε εφανη ουτως εν τω ισραηλ

³⁴ οι δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια

³⁵ και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω

³⁶ ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα

³⁷ τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι

³⁸ δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου

¹ και ελαλησεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων

² λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις αυτοις ανδρι ανδρι ω εαν γενηται ρυσις εκ του σωματος αυτου η ρυσις αυτου ακαθαρτος εστιν

³ και ουτος ο νομος της ακαθαρσιας αυτου ρεων γονον εκ σωματος αυτου εκ της ρυσεως ης συνεστηκεν το σωμα αυτου δια της ρυσεως αυτη η ακαθαρσια αυτου εν αυτω πασαι αι ημεραι ρυσεως σωματος αυτου η συνεστηκεν το σωμα αυτου δια της ρυσεως ακαθαρσια αυτου εστιν

⁴ πασα κοιτη εφ' η εαν κοιμηθη επ' αυτης ο γονορρυης ακαθαρτος εστιν και παν σκευος εφ' ο εαν καθιση επ' αυτο ο γονορρυης ακαθαρτον εσται

⁵ και ανθρωπος ος αν αψηται της κοιτης αυτου πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

⁶ και ο καθημενος επι του σκευους εφ' ο εαν καθιση ο γονορρυης πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

⁷ και ο απτομενος του χρωτος του γονορρυους πλυνει τα ιματια και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

⁸ εαν δε προσσιελιση ο γονορρυης επι τον καθαρον πλυνει τα ιματια και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

⁹ και παν επισαγμα ονου εφ' ο αν επιβη επ' αυτο ο γονορρυης ακαθαρτον εσται εως εσπερας

¹⁰ και πας ο απτομενος οσα εαν η υποκατω αυτου ακαθαρτος εσται εως εσπερας και ο αιρων αυτα πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

¹¹ και οσων εαν αψηται ο γονορρυης και τας χειρας ου νενιπται πλυνει τα ιματια και λουσεται το σωμα υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

¹² και σκευος οστρακινον ου αν αψηται ο γονορρυης συντριβησεται και σκευος ξυλινον νιφησεται υδατι και καθαρον εσται

¹³ εαν δε καθαρισθη ο γονορρυης εκ της ρυσεως αυτου και εξαριθμησεται αυτω επτα ημερας εις τον καθαρισμον και πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται το σωμα υδατι και καθαρος εσται

¹⁴ και τη ημερα τη ογδοη λημψεται εαυτω δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων και οισει αυτα εναντι κυριου επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και δωσει αυτα τω ιερει

¹⁵ και ποιησει αυτα ο ιερευς μιαν περι αμαρτιας και μιαν εις ολοκαυτωμα και εξιλασεται περι αυτου ο ιερευς εναντι κυριου απο της ρυσεως αυτου

¹⁶ και ανθρωπος ω εαν εξελθη εξ αυτου κοιτη σπερματος και λουσεται υδατι παν το σωμα αυτου και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

¹⁷ και παν ιματιον και παν δερμα εφ' ο εαν η επ' αυτο κοιτη σπερματος και πλυθησεται υδατι και ακαθαρτον εσται εως εσπερας

¹⁸ και γυνη εαν κοιμηθη ανηρ μετ' αυτης κοιτην σπερματος και λουσονται υδατι και ακαθαρτοι εσονται εως εσπερας

¹⁹ και γυνη ητις εαν η ρεουσα αιματι εσται η ρυσις αυτης εν τω σωματι αυτης επτα ημερας εσται εν τη αφεδρω αυτης πας ο απτομενος αυτης ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²⁰ και παν εφ' ο αν κοιταζηται επ' αυτο εν τη αφεδρω αυτης ακαθαρτον εσται και παν εφ' ο αν επικαθιση επ' αυτο ακαθαρτον εσται

²¹ και πας ος εαν αψηται της κοιτης αυτης πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται το σωμα αυτου υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²² και πας ο απτομενος παντος σκευους ου εαν καθιση επ' αυτο πλυνει τα ιματια αυτου και λουσεται υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²³ εαν δε εν τη κοιτη αυτης ουσης η επι του σκευους ου εαν καθιση επ' αυτω εν τω απτεσθαι αυτον αυτης ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²⁴ εαν δε κοιτη τις κοιμηθη μετ' αυτης και γενηται η ακαθαρσια αυτης επ' αυτω και ακαθαρτος εσται επτα ημερας και πασα κοιτη εφ' η αν κοιμηθη επ' αυτης ακαθαρτος εσται

²⁵ και γυνη εαν ρεη ρυσει αιματος ημερας πλειους ουκ εν καιρω της αφεδρου αυτης εαν και ρεη μετα την αφεδρον αυτης πασαι αι ημεραι ρυσεως ακαθαρσιας αυτης καθαπερ αι ημεραι της αφεδρου ακαθαρτος εσται

²⁶ και πασαν κοιτην εφ' ην αν κοιμηθη επ' αυτης πασας τας ημερας της ρυσεως κατα την κοιτην της αφεδρου εσται αυτη και παν σκευος εφ' ο εαν καθιση επ' αυτο ακαθαρτον εσται κατα την ακαθαρσιαν της αφεδρου

²⁷ πας ο απτομενος αυτης ακαθαρτος εσται και πλυνει τα ιματια και λουσεται το σωμα υδατι και ακαθαρτος εσται εως εσπερας

²⁸ εαν δε καθαρισθη απο της ρυσεως και εξαριθμησεται αυτη επτα ημερας και μετα ταυτα καθαρισθησεται

²⁹ και τη ημερα τη ογδοη λημψεται αυτη δυο τρυγονας η δυο νεοσσους περιστερων και οισει αυτα προς τον ιερεα επι την θυραν της σκηνης του μαρτυριου

³⁰ και ποιησει ο ιερευς την μιαν περι αμαρτιας και την μιαν εις ολοκαυτωμα και εξιλασεται περι αυτης ο ιερευς εναντι κυριου απο ρυσεως ακαθαρσιας αυτης

³¹ και ευλαβεις ποιησετε τους υιους ισραηλ απο των ακαθαρσιων αυτων και ουκ αποθανουνται δια την ακαθαρσιαν αυτων εν τω μιαινειν αυτους την σκηνην μου την εν αυτοις

³² ουτος ο νομος του γονορρυους και εαν τινι εξελθη εξ αυτου κοιτη σπερματος ωστε μιανθηναι εν αυτη

³³ και τη αιμορροουση εν τη αφεδρω αυτης και ο γονορρυης εν τη ρυσει αυτου τω αρσενι η τη θηλεια και τω ανδρι ος αν κοιμηθη μετα αποκαθημενης