Bible

 

Mateo 10

Studie

   

1 Kaj li alvokis al si la dek du discxiplojn, kaj donis al ili auxtoritaton super malpuraj spiritoj, por elpeli ilin, kaj por sanigi cxian malsanon kaj cxian malfortajxon.

2 Kaj la nomoj de la dek du apostoloj estas jenaj:la unua, Simon, kiu estis nomata Petro, kaj lia frato Andreo, Jakobo, filo de Zebedeo, kaj lia frato Johano,

3 Filipo kaj Bartolomeo, Tomaso, kaj Mateo, impostisto, Jakobo, filo de Alfeo, kaj Tadeo,

4 Simon, la Fervorulo, kaj Judas Iskariota, kiu ankaux perfidis lin.

5 CXi tiujn dek du Jesuo forsendis, kaj ordonis al ili, dirante: Ne iru sur vojon de nacianoj, kaj ne eniru en urbon de Samarianoj;

6 sed iru prefere al la perditaj sxafoj de la domo de Izrael.

7 Kaj dum vi iros, prediku, dirante:La regno de la cxielo alproksimigxis.

8 Malsanulojn sanigu, mortintojn levu, leprulojn purigu, demonojn elpelu:donace vi ricevis, donace donu.

9 Ne provizu oron nek argxenton nek kupron en viajn zonojn,

10 nek saketon por vojagxo, nek du tunikojn, nek sxuojn, nek bastonon; cxar la laboranto meritas sian nutrajxon.

11 Kaj en iu ajn urbo aux vilagxo, en kiun vi eniros, demandu, kiu tie estas inda; kaj logxu tie, gxis vi foriros.

12 Kaj venante en la domon, salutu gxin.

13 Kaj se la domo estas inda, via paco venu sur gxin; sed se gxi ne estas inda, via paco revenu al vi.

14 Kaj se iu ne akceptos vin, nek auxskultos viajn vortojn, tiam forirante el tiu domo aux tiu urbo, deskuu la polvon de viaj piedoj.

15 Vere mi diras al vi:Pli elporteble estos por la lando de Sodom kaj Gomora en la tago de jugxado, ol por tiu urbo.

16 Jen mi forsendas vin kiel sxafojn meze de lupoj; estu do prudentaj kiel serpentoj, kaj simplaj kiel kolomboj.

17 Sed gardu vin kontraux la homoj; cxar ili transdonos vin al sinedrioj, kaj en siaj sinagogoj ili vin skurgxos;

18 kaj antaux provincestrojn kaj regxojn vi estos kondukitaj pro mi, por atesto al ili kaj al la nacianoj.

19 Sed kiam ili transdonos vin, ne zorgu, kiel aux kion vi parolos; cxar estos donita al vi en tiu horo tio, kion vi parolos.

20 CXar parolas ne vi, sed la Spirito de via Patro parolas en vi.

21 Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj infanoj ribelos kontraux gepatroj kaj mortigos ilin.

22 Kaj vi estos malamataj de cxiuj pro mia nomo; sed kiu persistos gxis la fino, tiu estos savita.

23 Kaj kiam oni vin persekutos en unu urbo, forkuru en alian; cxar vere mi diras al vi:Vi ne trairos la urbojn de Izrael, antaux ol venos la Filo de homo.

24 Discxiplo ne estas super sia instruanto, nek sklavo super sia sinjoro.

25 Suficxas por la discxiplo, ke li estu kiel lia instruanto, kaj la sklavo, kiel lia sinjoro. Se oni nomis la dommastron Baal-Zebub, kiom pli ankaux liajn domanojn!

26 Tial ne timu ilin, cxar nenio estas kovrita, kio ne estos elmontrita, kaj nenio kasxita, kio ne estos konigita.

27 Kion mi diras al vi en la mallumo, tion parolu en la lumo; kaj kion vi auxdas en la orelon, tion proklamu sur la tegmentoj.

28 Kaj ne timu tiujn, kiuj mortigas la korpon, sed ne povas mortigi la animon; sed prefere timu Tiun, kiu povas pereigi kaj animon kaj korpon en Gehena.

29 CXu oni ne vendas du paserojn por asaro? tamen unu el ili ne falos teren sen via Patro;

30 sed ecx la haroj de via kapo estas cxiuj kalkulitaj.

31 Tial ne timu; vi valoras pli, ol multaj paseroj.

32 CXiun do, kiu konfesos min antaux homoj, mi ankaux konfesos antaux mia Patro, kiu estas en la cxielo.

33 Sed kiu malkonfesos min antaux homoj, tiun mi ankaux malkonfesos antaux mia Patro, kiu estas en la cxielo.

34 Ne supozu, ke mi venis, por enkonduki pacon sur la teron; mi venis, por enkonduki ne pacon, sed glavon.

35 CXar mi venis, por kontrauxmeti viron kontraux lian patron, kaj filinon kontraux sxian patrinon, kaj bofilinon kontraux sxian bopatrinon;

36 kaj la domanoj de homo estos liaj malamikoj.

37 Kiu amas patron aux patrinon pli ol min, tiu ne estas inda je mi; kaj kiu amas filon aux filinon pli ol min, tiu ne estas inda je mi.

38 Kaj kiu ne prenas sian krucon kaj sekvas post mi, tiu ne estas inda je mi.

39 Kiu trovas sian vivon, tiu gxin perdos; kaj kiu perdas sian vivon pro mi, tiu gxin trovos.

40 Kiu vin akceptas, tiu min akceptas; kaj kiu min akceptas, tiu akceptas Tiun, kiu min sendis.

41 Kiu akceptas profeton en la nomo de profeto, tiu ricevos rekompencon de profeto; kaj kiu akceptas justulon en la nomo de justulo, tiu ricevos rekompencon de justulo.

42 Kaj kiu trinkigos nur tason da malvarma akvo al unu el cxi tiuj malgranduloj en la nomo de discxiplo, vere mi diras al vi, tiu neniel perdos sian rekompencon.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Apocalypse Explained # 224

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 1232  
  

224. And My new name, signifies that they will also acknowledge the Lord's Divine Human. This is evident from the signification of "I will write upon him My new name," as being that they will acknowledge the Lord's Divine Human. "To write upon one" is to implant in the life (See above, n. 222), here to implant in the faith that is from charity, because that faith is treated of in what is written to the angel of this church (See above, n. 203); and to implant in that faith is to acknowledge in heart. "The Lord's new name" is His Divine Human, because this prophetic book, which is called Revelation, treats of those who will be in the New Jerusalem, and of those who will not, and not of the successive states of the church as is believed (See above, n. 5); and those who will be in the New Jerusalem are all who will acknowledge the Lord's Divine Human. It is therefore also said at the end of The Doctrine of the New Jerusalem:

That there is a trine in the Lord, namely, the Divine Itself, the Divine Human, and the proceeding Divine, is an arcanum from heaven, and is for those who will be in the holy Jerusalem (n. 297).

It can be seen that this is "the Lord's new name," since this truth was not before acknowledged in the church. What besides this is meant in the Word by "the name of Jehovah," "the name of the Lord," and "the name of Jesus Christ," can be seen above (n. 26, 102, 133, 135, 148); and that the Lord's Divine Human is meant (n. 26, 102). This is meant by "the name of Jehovah," because "name" in the Word signifies the quality of a state and of a thing (See above, n. 148), and the Divine quality by which all things were created and made in the heavens and on earth, is the Lord's Divine Human, as is said in John:

In the beginning was the Word, and the Word was with God, and God was the Word. All things were made through Him, and without Him was not anything made that was made. And the world was made through Him. And the Word became flesh, and dwelt among us, and we beheld His glory, the glory as of the only-begotten from the Father, full of grace and truth (John 1:1-3, 10, 14).

From this it can be seen why "the name of Jehovah" means the Lord's Divine Human. That this is meant in the Word by "the name of Jehovah" the Lord Himself shows in John:

Jesus said, Father, glorify Thy name. And there came a voice out of heaven, saying, I have glorified it, and will glorify it again (John 12:28).

To "glorify" is to make Divine. In the same:

Jesus said, I have manifested Thy name unto men, and I have made known unto them Thy name, and will make it known (John 17:6, 26).

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.