Bible

 

Genezo 39

Studie

   

1 Jozef estis forkondukita en Egiptujon, kaj lin acxetis Potifar, kortegano de Faraono, estro de la korpogardistoj, Egipto, el la manoj de la Isxmaelidoj, kiuj venigis lin tien.

2 Kaj la Eternulo estis kun Jozef, kaj li estis sukcesulo; kaj li estis en la domo de sia sinjoro, la Egipto.

3 Kaj lia sinjoro vidis, ke la Eternulo estas kun li, kaj ke cxion, kion li faras, la Eternulo sukcesigas en lia mano.

4 Kaj Jozef akiris lian favoron kaj servis lin; kaj li estrigis lin super sia domo, kaj transdonis en liajn manojn cxion, kion li havis.

5 Kaj de tiu tempo, kiam li estrigis lin super sia domo, kaj super cxio, kion li havis, la Eternulo benis la domon de la Egipto pro Jozef, kaj la beno de la Eternulo estis super cxio, kion li havis, en la domo kaj sur la kampo.

6 Kaj li lasis cxion, kion li havis, en la manoj de Jozef, kaj li sciis pri nenio, krom nur pri la pano, kiun li mangxis. Kaj Jozef estis gracia kaj bela.

7 Post kelka tempo la edzino de lia sinjoro jxetis siajn rigardojn sur Jozefon, kaj diris: Kusxigxu kun mi.

8 Sed li rifuzis, kaj li diris al la edzino de sia sinjoro: Jen, mia sinjoro kontrolas cxe mi nenion en la domo, kaj cxion, kion li havas, li transdonis en miajn manojn;

9 neniu en cxi tiu domo estas pli granda ol mi, kaj li retenis de mi nenion, krom vi, cxar vi estas lia edzino. Kiel do mi faros cxi tiun grandan malbonagon kaj pekos antaux Dio?

10 Dum sxi paroladis al Jozef cxiutage kaj li ne volis obei sxin kaj kusxigxi kun sxi kaj esti kun sxi,

11 okazis unu tagon, ke li venis en la domon, por fari sian laboron, kaj neniu el la domanoj estis en la domo;

12 tiam sxi kaptis lin je lia vesto, dirante: Kusxigxu kun mi. Sed li lasis sian veston en sxiaj manoj kaj forkuris for el la domo.

13 Kaj kiam sxi vidis, ke li lasis sian veston en sxia mano kaj forkuris el la domo,

14 sxi vokis siajn domanojn, kaj diris al ili: Rigardu, li venigis al ni Hebreon, por moki nin; cxi tiu venis al mi, por kusxigxi kun mi; sed mi ekkriis per lauxta vocxo;

15 kaj kiam li auxdis, ke mi ekkriis per lauxta vocxo, li lasis sian veston cxe mi kaj forkuris for el la domo.

16 Kaj sxi kusxigis lian veston apud si, gxis lia sinjoro venis en sian domon.

17 Kaj sxi rakontis al li tion saman, dirante: La sklavo, la Hebreo, kiun vi venigis al ni, venis al mi, por petoli kun mi;

18 sed kiam mi lauxte ekkriis, li lasis sian veston cxe mi kaj elkuris el la domo.

19 Kiam lia sinjoro auxdis la vortojn de sia edzino, kiujn sxi diris al li, parolante: Tiel agis kun mi via sklavo-tiam li forte ekkoleris.

20 Kaj la sinjoro de Jozef prenis lin kaj fordonis lin en malliberejon, en la lokon, kie la malliberuloj de la regxo estis tenataj; kaj li estis tie en la malliberejo.

21 Kaj la Eternulo estis kun Jozef kaj estis favorkora al li kaj havigis al li la favoron de la estro de la malliberejo.

22 Kaj la estro de la malliberejo transdonis en la manojn de Jozef cxiujn malliberulojn, kiuj estis en la malliberejo; kaj cxio, kion ili tie faris, estis farata sub lia kontrolo.

23 La estro de la malliberejo rigardis nenion, kio estis sub lia disponado, cxar la Eternulo estis kun li; kaj cxion, kion li faris, la Eternulo sukcesigis.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 5002

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

5002. 'To be with her' means lest it should thereby be made one with it. This is clear from the meaning of 'being with someone' as existing joined more closely or united together. The reason 'being' means existing united is that the actual being (esse) of a thing is good, and all good flows from love, love being essentially a spiritual togetherness or oneness. This explains why in the highest sense the Lord is called 'Being' (Esse), or Jehovah; for all good flowing from love or spiritual togetherness is derived from Him. Because the love that is derived from Him and returned to Him through the acceptance of it, and also mutual love, make heaven one, heaven is therefore called a marriage, which gives it its 'being'. One would be able to say the same of the Church if love and charity existed there as its essential being. Therefore where no togetherness or unity exists, the Church has no 'being', for unless something were present there to unite its members or make them one, the Church would disintegrate and cease to exist.

[2] The same happens to civil society if everyone there is out only for himself and nobody, except for his own purposes, takes any interest in anyone else. Without laws to unite its members, and without any fears for loss of gain, position, reputation, or life, society would fall completely to pieces. Therefore the 'being' of such a society in which everyone is out for himself consists in its members being joined or united together, but at a purely external level. Internally that society does not have any 'being'. Consequently in the next life people like this are confined to hell, where in a similar way they are kept in check by external restraints, especially by fears. But as often as those restraints are eased, one individual hastens to destroy another, there being nothing he wants to do more than to destroy another completely. It is different in heaven, where love to the Lord and mutual love deriving from that love join its members together at an internal level. When external restraints are removed there, angels become even more closely joined to one another. And being thereby drawn nearer to the Divine Being (Esse) coming to them from the Lord, they are filled deeper still with affection, and from this with a sense of freedom, and as a consequence with feelings of blessedness, happiness, and joy.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.